Hallo allemaal, ik zit een beetje met een dilemma en ik kom er samen met m'n vriend slecht aan uit. Vrijdag heb ik bij de huisarts gezeten want mn bloeddruk is te hoog. Nu is het nog niet gevaarlijk maar ik voel me een hele dag door blegh als ik te druk ben (dagje werken bijv.) mn hart klopt heel snel en hard waardoor het voor m'n aderen niet echt gezond is maar wel nog te overzien. Nu heb ik met m'n huisarts afgesproken dat ik een weekje rust zou nemen en daarna weer zou evalueren hoe het ging. Het gevoel zakt niet weg. Ik loop de trap af en het voelt alsof ik 3 uur op de loopband heb gestaan. Nu kan ik eventueel doorgestuurd worden naar de cardioloog, maar ik weet ook aangezien ik in de zorg werk dat ze me dan bloeddrukverlagende medicatie gaan geven. en ik vind het een eng idee dat dit bij de baby ook komt dan. Maar langs de andere kant heb ik het verhaal rondom m'n werk want dan kan ik voorlopig niet werken (Ben nu 17 weken en bij 20 weken neemt het normaal gezen weer terug af) Als het na 20 weken nog is dan heb ik weinig keus en moet ik naar de cardiloog Maar lang verhaal kort. Ik kan dus werken als ik medicatie krijg maar ik wil liever geen medicatie ivm de baby waardoor ik dus niet kan werken... Hoe denken jullie hierover? (Sorry voor het lange verhaal ) xx Lieve
Ik denk: gezondheid van de baby gaat altijd boven werk... En je moederinstinct is vaak goed. Verder zou ik wel voor en afspraak naar de cardioloog gaan. Medicatie kun je altijd dan nog weigeren. Want: gezondheid moeder gaat weer samen met gezondheid van het kind natuurlijk... Sterkte.
Ziekmelden! Gaat via het UWV en je werkgever krijgt het gewoon uitbetaald. Je rust nemen en zorgen dat alles goed blijft gaan met jullie.
Ik zou me in de eerste plaats druk maken om de gezondheid van je baby en jezelf, werken is fijn als het kan maar als het niet gaat, houdt het op. Ik zou sowieso wel door een cardioloog of gynaecoloog gezien willen worden en hen laten beoordelen wat je nodig hebt. Een hoge bloeddruk kan ook slecht zijn voor je kindje dus ik zou de afweging 'wel of geen medicijnen' in ieder geval niet helemaal zelf maken maar hierin je laten begeleiden door een medisch specialist die vast beter in kan schatten wat gunstiger is voor jou en je kindje.
Dank jullie wel!! ik zit er echt wel een beetje mee! En 23 jaar en eerste kindje enz. raak er zo onzeker van. Voor mn hoge bloeddruk word ik wel al in de gaten gehouden door de gyn en verloskundige gelukkig! Maar de kleine spruit trekt zich er gelukkig niks van aan. Ik ga denk ik maandag eens een gesprek met arbo aanvragen en idd niet werken. Bedankt voor t advies!
Ik werk ook in de zorg en heb ook bloeddrukverlagende medicijnen en ben 19 weken zwanger. Dit is allen safe voor de baby en ik kan er gewoon mee werken. Soms is er ook gewoon geen keuze, geloof me, ze schrijven echt niets voor als het niet nodig is, hellp of pre-eclampsie is helemaal vreselijk, geloof me!
Waarom gebruik je liever geen medicatie? Vanwege de baby? Als je in de zorg werkt zou je dus toch moeten weten dat dit geen kwaad kan?? Ze geven je echt niet iets dat niet goed is voor de baby. Volgens mij gaat het nu om jouw veiligheid en die van je kindje en geloof me; dat staat hoog in het vaandel bij artsen. Wie zegt dat als je thuis zit, waar je werkgever ws niet blij mee gaat zijn, dat het dan wel beter gaat en je uiteindelijk geen medicatie hoeft te gebruiken? Ik denk altijd; wat moet dat moet en daar kunnen we over mokken en onze eigen ideeën hebben maar of dat nou helpt...
Mee eens, ik heb stijfheid in de bloedvaten waardoor ik hoge bloeddruk heb. Dit heeft met rust of dergelijke niks te maken helaas. Een gezonde mama is heel belangrijk voor een ongeboren baby.
Ik heb zelf in mijn vorige zwangerschap pre eclampsie gehad. In dat ziekenhuis kreeg je alleen bloeddrukverlagende medicatie als de onderdruk >100 was. Dus ik kreeg ze niet. Ze waren anders bang dat hij te snel omlaag zou gaan en dat is ook niet goed voor de baby. In dat ziekenhuis gold wel dat zodra je bloeddruk veel te hoog was je moest stoppen met werken en zoveel mogelijk bedrust moet houden.
En wat ik nog vergeten was. Ik dacht toen dat het allemaal wel mee viel en vond het onzin dat ik opgenomen werd. Tot ik met 32 weken moest bevallen. Nu ben ik weer zwanger en heb ik me al voorgenomen om bij de allereeeste klachten alles meteen serieus te nemen en meer te rusten. Pre-eclampsie is inderdaad geen pretje.
Stoppen met werken! Buiten dat doet de bloeddruk wel iets met jou en je kleine. Het is slecht voor jouw lichaam en je kleine kan een groei achterstand krijgen. Waarom loop je niet gewoon bij de gyn hiervoor?
Maar ik geloof ook echt wel dat de artsen weten wat ze doen hoor Bedoelde meer dat je in de zorg ook precies weet wat voor rommel er in medicatie zit... Het is ook deels onzekerheid, wij zijn 2 en een half jaar bezig geweest en de hoop opgegeven.. nu ineens spontaan zwanger en dan ben ik elk moment bang dat er iets fout gaat gaan. Als het zo is dat dit aanhoud tot na de 20 weken heb ik ook geen keus en moet ik naar de cardioloog. Maar voor die tijd heeft de gyna zoiets van Hmm als je het nog even kan redden zonder.. Bij mij helpt rust gelukkig wel.. Vandaag in ieder geval een gesprek met m'n baas over hoe en wat En natuurlijk word ik goed in de gaten gehouden hoor langs alle kanten! ik zou zelf niet anders willen, zodra dit dus wel gevolgen heeft voor de baby (wat nu dus niet zo is) dan grijp ik direct in.
Het klinkt misschien gek, maar ik ken iemand bij wie de bloeddruk omlaag is gegaan door visolie capsules. Is misschien het proberen waard, voordat je aan de medicijnen moet. Er is speciale visolie voor tijdens de zwangerschap.
Extra vitamine D en minimaal 1000mg calcium zou ook kunnen helpen. MAAR die calcium zou ik alleen doen in goed overleg met de gyn.