Harde buiken
Harde buiken komen vaak voor. Soms worden ze veroorzaakt door vaginale infectie, blaasontsteking of stress. Dan kun je maatregelen nemen. Maar zonder deze eventuele oorzaken is de baarmoeder aan het oefenen voor een bevalling. Doorgaans doen harde buiken geen pijn.
Indalingsweeën
Indalingsweeën worden veroorzaakt door het indalen van je baby in het bekken. Ze lijken het meest op menstruatiepijn met soms wat stekende pijn.
Voorweeën
Voorweeën ontstaan door het rijpen en vervormen van de baarmoedermond. Ze zijn onregelmatig en duren niet zo lang (om de 10 tot 20 minuten en korter dan 1 minuut). Door deze weeën kan de slijmprop loskomen, die de bevalling aankondigt. Niet iedereen ervaart deze weeën. Soms geeft het enkele dagen wat onrust, maar worden doorgaan niet als pijnlijk ervaren.
Ontsluitingsweeën
Ontsluitingsweeën zijn sterke samentrekkingen van de baarmoeder. De baarmoederhals verkort en de baarmoedermond opent zich (ontsluiting). Ze zijn regelmatiger en nemen toe in frequentie en kracht. Ze duren tot de baarmoedermond zich 10 cm geopend heeft, wat voldoende doorgang geeft aan je baby. Pijn wordt door iedereen anders ervaren, maar deze weeën worden door bijna iedere vrouw als pijnlijk en heftig ervaren.
Persweeën
Persweeën kenmerken zich door een zeer sterke drang die niet te onderdrukken is. Het baringskanaal rekt zich op om doorgang voor je baby te geven. De baby wordt langzaam naar beneden gedrukt. Op het moment dat het hoofdje van de baby zichtbaar blijft, tijdens en tussen de weeën door (hoofdje staat), ontstaat er een branderig en pijnlijk gevoel. Voor veel vrouwen een moeilijk en zwaar moment, maar nog een paar weeën te gaan voordat de baby geboren wordt. Een laatste perswee zorgt ervoor dat de placenta wordt uitgedreven.
Naweeën
Naweeën zorgen ervoor dat je baarmoeder zich weer samentrekt na de bevalling, zodat deze weer de normale grootte krijgt. De bloedvaten in de baarmoeder worden daardoor ook afgeknepen, zodat je steeds minder bloed zult verliezen. Ze zijn te vergelijken met stevige buikkrampen. Naweeën zijn sterker als je borstvoeding geeft, omdat het hormoon ocytocine de samentrekkingen van de baarmoeder stimuleert. Vanaf een tweede bevalling zijn er meer weeën nodig om de oorspronkelijke grootte van de baarmoeder te bereiken. Dit komt omdat de spieren in de buik door een tweede keer bevallen wat slapper zijn.