Vruchtbaarheidsproblemen

Ongewenste kinderloosheid

ongewenste kinderloosheid
ongewenste kinderloosheid
Als klein kind stelde je jezelf misschien al als mama voor; je speelde eindeloos met je poppen en beeldde je in hoe je voor zo’n kleintje kon zorgen. Wanneer je de liefde van je leven ontmoet, wil je dan ook niets liever dan samen een gezin stichten. Maar dat loopt totaal anders dan je verwacht had.

Ongewenst kinderloos zijn, veroorzaakt veel pijn. Terwijl je zussen, vriendinnen en kennissen één voor één een gezin stichten, blijft een zwangerschap bij jou uit. En je wilt niets liever dan zo’n klein hummeltje van jezelf in je armen houden.

Lichamelijke en psychische belasting

Misschien zitten jullie inmiddels al volop in het onderzoekstraject, of heb je zelfs al verschillende vruchtbaarheidsbehandelingen gehad. Dan ga je door een heftige tijd heen. Al deze onderzoeken en behandelingen kosten immers veel energie. Niet alleen lichamelijk, maar ook psychisch. Momenten van hoop en teleurstelling wisselen elkaar in snel tempo af. De druk van het ‘moeten’ vrijen en de focus op het krijgen van een kindje leggen een flinke druk op je relatie. En ook de buitenwereld kan (onbedoeld) flink wat pijn veroorzaken. Vragen als “en, al zwanger?” of “wanneer beginnen jullie aan kindjes?” confronteren je met het feit dat anderen zien dat jullie nog steeds kinderloos zijn.

Huisartsbezoek

Gelukkig ontwikkelt de medische wetenschap zich razendsnel. Voor een groot deel van de echtparen die ongewenst kinderloos zijn wordt een oorzaak en een oplossing gevonden van het vruchtbaarheidsprobleem. Het is daarom goed om, wanneer je na een jaar intensief proberen nog niet zwanger bent, de stap richting de huisarts te maken. Hij of zij zal je na een gesprek waarschijnlijk doorverwijzen naar de gynaecoloog. Deze arts is gespecialiseerd in alles wat met vruchtbaarheid te maken heeft.

Onderzoeken

Het eerste gesprek met de gynaecoloog is vooral oriënterend. Tijdens dit gesprek zal hij of zij vragen naar jullie leefgewoonten, jullie gezondheid en naar eventuele gezondheidsproblemen binnen de familie. Na dit gesprek zullen jullie, wanneer jullie dat willen, een onderzoekstraject ingaan. Dit traject bestaat voor de vrouw uit een bloedonderzoek, een microcurettage (waarbij via een slangetje een klein stukje van het baarmoederweefsel weggenomen wordt), het maken van baarmoederfoto’s en een eventuele kijkoperatie. Voor de man bestaat het eerste onderzoekstraject uit een lichamelijk onderzoek, een microscopisch onderzoek van het zaad en een hormoononderzoek. Tijdens dit hormoononderzoek wordt gekeken naar de hoeveelheid testosteron en follikelstimulerend hormoon (FSH) in het bloed van de man. FSH speelt een grote rol bij de zaadaanmaak. Wanneer er te weinig FSH in het bloed zit, kan een hormoonkuur de oplossing bieden. Afhankelijk van de uitkomst van deze onderzoeken zal er naar een passend behandelingstraject gekeken worden.

Impact

Realiseer je van tevoren dat een behandelingstraject veel impact kan hebben op je leven. Het is daarom in alle omstandigheden ontzettend belangrijk om met elkaar te blijven praten over jullie gevoelens. Welke onderzoeken wil je wel, en welke onderzoeken wil je liever niet ondergaan. Het is daarbij goed om altijd eerlijk te blijven naar jezelf en naar elkaar toe. Het kan soms voorkomen dat jouw partner iets anders wil dan jij. Daardoor zal je soms een compromis moeten sluiten. Dit is iets wat nou eenmaal bij een gezamenlijk traject hoort. Het is dan ook niet eerlijk om de ander iets te verwijten. Jullie hebben allebei het recht om eerlijk aan te geven hoever je wilt gaan tijdens de trajecten.