Kiezen voor keizersnede?

Ik heb geen ervaring, maar wil je toch nog iets meegeven.

Heb je nagedacht over eventuele volgende zwangerschappen? Na 2 keer een KS is een vaginale bevalling in principe uitgesloten, en na 3 keer een KS wordt een volgende zwangerschap vaak sterk afgeraden. Ik weet niet hoe je kinderwens er verder uit ziet (en jij zelf misschien ook niet), maar iedere KS maakt dat een volgende zwangerschap en volgende bevalling meer risico's met zich draagt.

Ik heb je verhaal gelezen en kan me je angst enigszins voorstellen (en niet meer dan enigszins, omdat ik zelf nooit zo'n bevalling gehad heb). Mij lijkt het belangrijk om het nogmaals te bespreken met je gyn, en daarbij open te blijven staan voor wat hij/zij te zeggen heeft vanuit kennis en ervaring. En tegelijk moet die gyn natuurlijk open blijven staan voor jouw gevoelens en ideeën. Hopelijk komen jullie er dan samen uit, op een manier die jou vertrouwen geeft.

Garanties zal je gyn je echter nooit kunnen geven, die zijn er namelijk niet, zelfs al ben je al meerdere keren ongecompliceerd bevallen. Iedere bevalling heeft risico´s, het lijkt mij zaak om de weg van het kleinste risico te kiezen.

Veel sterkte in elk geval.

 

eeehm even denken hoor. Om 6.30 uur begonnen met inleiden (ballon). Weeen begonnen rond een uur of 14 denk ik. Gelijk wel heel heftig direct achter elkaar. Om 19 uur kwamen ze zeggen dat ik het tot 20 uur mocht proberen, daarna door drukte mocht ik het nog tot 21 uur proberen. Sam is uiteindelijk om 22.49 uur geboren.
Maar dat kwam omdat ik om 14 uur 4 a 5 cm ontsluiting had en om 18 uur dus nog geen cm erbij. (en om 21 uur ook niet ) Mijn jochie woog 4390 gram en was te groot voor mijn bekken, ondanks dat ik gemiddeld bekken heb. Als ik geen ks had gehad had ik het nog wel 12 uur ofzo mogen proberen denk ik maar dit risico (inclusief weeenstorm) wilde ze niet meer nemen.

Toen ze mijn weeen zagen dachten ze ook dat ik om 15 uur al moest bevallen (ze hadden al een kruik en zo neergelegd en kleertjes verwarmd) was dus ook een verrassing dat de ontsluiting niet vorderde.

 

ik vond deze bevalling trouwens geen ramp. Ondanks de ruggeprik die ik toch wel nam (omdat ik geen fijne houding kon aannemen terwijl ik aan de ctg lag). Ik vond het zelf fijn om wel de weeen te hebben gevoeld een keer (eerste keer was direct spoedkeizersnee ivm zwangerschapsvergiftiging en stuit).
Ik was alleen enorm teleurgesteld in de keizersnee en opname van mijn jochie (heb 3 dagen alleen maar gehuild).
Maar met de weeen en de ontsluiting... ik zou het zo nog een keer doen. Dus misschien is dat een meevaller voor je.

 

Bijna hetzelfde meegemaakt.
Mijn eerste was ook een sterrekijker en lag met zn oor ervoor. na een bevalling van 30 uur waarvan ik 4 uur met 9,5 cm lag en allerlei infusen erin en eruit werd het een ks.

Bij de 2e was daar absoluut geen sprake van.
Gewoon een normale bevalling, niet ingeleid.
Dat het kindje scheef ligt wil namelijk niet zeggen dat er geen kindje doorheen past.
Ben dan ook natuurlijk bevallen bij de 2e, en daar ben ik erg blij om. ondanks een vacuum ben je daarvan veeel sneller hersteld!
We wachten nu op nummer 3, die dient ook via de natuurlijke weg te komen

succes!

 

Ja dat is ook mijn ervaring dat het allemaal heel erg afhangt van de gyn die je voor je hebt. Dochter is uiteindelijk geboren met een ks na een mislukte inleiding. Op donderdagmorgen (42 weken) begonnen met inleiden, de boel zat nog helemaal dicht (wist toen niets van primen en wat ze gingen doen, ze vertelden niets). Op donderdagmiddag/begin avond weeen/gerommel keeg een slaapil en vrijdag verder. Toen was de baarmoedermond wat open en konden ze echt beginnen. Vliezen braken zelf (kan me nog herinneren dat de verpleegster dacht dat ik in bed had geplast, was zo boos want ik wist dat dat niet waar was). Toen aan de opwekkers en de weeenstormen, ik werd gillend gek. Ruggenprik gehad na uren ontsluiting vorderde niet opwekkers nog hoger. Zo weer uren verder en uiteindelijk om 21:00 uur `s avonds het woord KS. Pfff was zo blij toen want ik zag het allang niet meer zitten.

Helaas wel verhoging dus dochter opgenomen op de kinderafdeling, was ook helemaal niets.

Bij zoonlief zag ik het totaal niet zitten en ik "wist" ook gewoon 100% zeker dat ik niet kon bevallen. Ik kreeg geen ks voor elkaar, maar wel dat als zoonlief er met 42 weken niet was dat het een geplande ks zou worden en geen inleiding én dat ik geen weeopwekkers zou krijgen.

Zoonlief begon met 39.3 zelf, maar het bleef wederom hangen op 4 a 5 cm! Precies wat ik voorspeld had. Ik was zo blij dat er zwart op wit in mijn dossier stond dat ik geen wee-opwekkers mocht krijgen. Want mijn gyn was op vakantie en de arts assistente wilde ze al gaan geven (deze keer wist ik gelukkig ook veel beter wat ik wel en niet wilde en ik wilde al boos worden, maar de verpleegster werd meteen boos op de arts assistente) de arts assistente is later nog excuses komen maken.

Kortom weer een ks en weer omdat de bevalling niet vorderde bij 4 a 5 cm. Ik vind het te toevallig en heb het altijd gezegd dat ik niet kan bevallen (al voordat dochter er was). Maar zelf zeggen ze dat ze het niet weten.

Ach ja een eventuele 3de wordt gewoon een geplande ks.

 

Ik begrijp waarom je nu voor een geplande KS zou kiezen. In mijn ziekenhuis, ofja tenminste bij mij mocht ik kiezen wat ik een eventuele volgende keer wil, gewoon bevallen of keizersnede.

 

Iets ertussen in. Het was niet gepland, maar zeker ook geen spoed. De dokter wist een paar uur vantevoren dat het een ks zou worden.

 

de eerste is met een spoedks gekomen, zijn hartslag viel tever weg, hij heeft nog 3 dgen op de couveuse afdeling gelegen.
Bij de 2e mocht ik kiezen, ik wilde eerst opnieuw een ks, want ik zag het niet zitten om weer 3 dagen bezig te zijn om dan de ok in te moeten... maar naar mate de tijd vorderde toch besloten om het gewoon te proberen, met een peuter thuis en dan een ks lijkt me niet prettig, je kan niet tillen en je herstelt veel langzamer. Overerigens laten ze niet meer lang lopen na een ks, ze letten goed op en toen het niet zo snel vorderde hebben ze bijna besloten om weer een ks te doen, maar toen kwam de weeenstorm en is meneer gewoon geboren.

Het herstel ging aanzienlijk sneller dan na een ks, en ik heb een flinke knip gehad (hartslag werd minder) en ook aambeien. Achteraf ben ik blij dat ik niet weer een ks heb gehad.

Succes en kom voor jezelf op, jijmoet je er goed bij voelen!
X Miek

 

Luna, wanneer heb je weer een afspraak bij de gyn, over drie weken dus?
Herken overigens wat je zegt dat je soort van 'jaloers' bent op mensen die een geplande ks kunnen krijgen.

Ik heb gister weer een afspraak gehad (bij de artsassistent). Hij begon zelf al over de bevalling. Vaginaal heeft de sterke voorkeur, maar als ik perse zou willen kan ik een geplande ks krijgen. Alleen dit te weten geeft voor mij al veel rust. Ik hoorde trouwens ook dat de vorige keer mijn ontsluiting niet goed vorderde doordat mijn zoontje er niet goed voorlag met zijn hoofdje. Als dit kindje er wel goed voorligt, dan is de kans dat ik natuurlijk kan bevallen heel groot.
Ik heb op dit moment besloten dat ik het wel natuurlijk wil gaan proberen, onder een aantal voorwaarden. Dat er dus heel laagdempelig wordt ingegrepen met een ks. Eerst maar eens kijken of ik dat voor elkaar kan krijgen, en dan zien we wel weer verder. Maar goed, ik moet nog twee maanden, wie weet verander ik weer van gedachten .
Voel me namelijk toch een beetje verplicht om het gewoon te proberen. Ik zou het bijvoorbeeld helemaal niet erg vinden als blijkt dat ik toch een geplande ks moet krijgen vanwege een voorliggende placenta (krijg hiervoor nog een echo). Nou ja, we zien het wel.

 

Heel herkenbaar! Ik had ook een topic geopend, over een natuurlijke ks http://www.zwangerschapspagina.nl/de-bevalling/309394-natuurlijke-keizersnede.html maar wat jij zegt, heb ik dus ook heel erg! juist omdat ze je de keuze geven, nemen ze je blijkbaar serieus, en dat is al zo fijn! succes met je overdenkingen!

 

Ik heb zelf een natuurlijk bevaling gehad.
Maar ik begrijp jou angst heel goed.
Misschien een idee.
Om zo dra je bevalling begint dat ze een echo maken om te kijken of je kindje er goed voor ligt.
En ergens tussen door ook als je in paniek raakt omdat jij het gevoel hebt dat het niet meer gaat.

Hoop dat het gaat lukken,,

 

Meiden, heb even vanaf pagina 1 gelezen en wilde even mijn ervaring delen. Mijn dochter lag in stuit en de vlos en gyn's in mn zkh wilde een draaipoging. Ik zag dit echt totaal niet zitten (placenta lag aan de buikzijde) en dit is toen gelukkig niet gebeurd. Een stuitbevalling durfde ik ook niet aan dus heb ik een keizersnede gehad. Dit was in nov 2009. Nu wederom zwanger. Zwangerschap verloopt prima zonder problemen. Kindje ligt met het hoofdje naar beneden, zoals het hoort, en elke controle is prima. Desondanks ben ik als de dood dat het litteken gaat scheuren tijdens een normale bevalling. Ik heb dit meteen aangegeven (al bij 10 wkn zwangerschap) en er bijna elke controle op teruggekomen. Met 27 wkn zwangerschap heb ik hierdoor een afspraak gekregen met een ontzettend lieve gyn. Zij vertelde mij dat de voorkeur uitgaat naar een natuurlijke bevalling. Ze heeft me duidelijk alle risico's uitgelegd van een nieuwe keizersnede en me toen 2 a 3 wkn bedenktijd gegeven. In de tussentijd heeft ze het besproken in het wekelijkse overleg met alle gyn's van mijn zkh. Ik ben toen niet van gedachte veranderd en heb haar dat toen verteld. Zij is hiermee akkoord gegaan en zag aan me dat ik er echt goed over had nagedacht. Inmiddels is het 100% zeker dat ik een nieuwe keizersnede krijg. Ben al aangemeld op de lijst voor de ok (planning is in week 39-40 van de zwangerschap) en gisteren zelfs al langs de anaesthesist gegaan.

Denk dat je aan de ene kant ook wel mazzel moet hebben met je gyn en als zij het idee krijgen dat je er goed over hebt nagedacht heb je er 'gewoon' 'recht' op. Ik heb zelf aangegeven dat ik echt wel weet dat er meer risico's aan vast zitten dan aan een eerdere sectio (en sowieso aan elke sectio) maar dat ze niet kunnen monitoren tijdens een natuurlijke bevalling hoe het litteken van de vorige sectio het houdt. Dat ik weet dat de kans klein is dat het gebeurt, maar dat de kans er zeker wel is, met alle gevolgen van dien.

Ik hoop dat jullie iets hebben aan mijn verhaal en ik blijf nog even meelezen hier, als dat ok is

Gr Suus

 

Joey is geboren met een keizersnede.
Hij lag totaal verkeerd en de ontsluiting wilde niet vorderen met infuus op hoogste stand. Hierdoor kreeg ik de weeen niet weggezucht en raakte in paniek. Steeds dat infuus hoger tot ze inzagen dat er geen schot in zat.

Hierover heb ik gesproken met mijn Gyn, en die gaf aan dat een vaginale bevalling de voorkeur had maar ik ten alle tijde mocht aangeven wat ik wilde.

2 weken geleden heb ik aangegeven dat ik toch voor een geplande KS ga. Wij hadden de wens voor 2 kindjes, en we mogen nu voor de 2e keer ervaren om ouders te worden.
Hierna is het klaar voor ons.
Gyn hier mee akkoord. Wij wachten nu dus op de oproep voor de KS...

 

Hoewel ik je verhaal en je standpunt echt begrijp, is wat je hier neer zet toch niet juist. De kans op complicaties bij een natuurlijke bevalling NA een sectio zijn nog altijd kleiner dan de kans op complicaties van een sectio ansich. Je beslissing is dus niet op de juiste grond gestoeld. Dat wil niet zeggen dat ik je niet begrijp. Maar angst is overduidelijk een slecht raadgever...

En elke gyn weet dat als je met zo'n angst de bevalling in gaat een natuurlijke bevalling volledig wordt geblokkeerd. Dan is een spoedsectio nodig en daarvan zijn de risico's weer groter dan die van een geplande sectio.

Al met al .. juiste beslissing maar met de verkeerde redenering.

 

Volgens mij heb ik niet neergezet dat de risico's van een natuurlijke bevalling na een eerdere sectio groter zijn dan van een sectio na een eerdere sectio (of is t verkeerd overgekomen?). Ik heb alleen geschreven dat ik persoonlijk erg bang ben voor een baarmoederruptuur en dat dat tijdens een natuurlijke bevalling niet te monitoren is.
En ook dat aan elke sectio risico's vastzitten maar bij een 2e sectio, of volgende, meer.

 

Luna: de arts begon bij mij zelf over de bevalling. Ik bracht toen een geplande ks ter sprake, niet erbij gezegd wat mijn voorkeur had. Toen kreeg ik meteen het antwoord dat het ziekenhuis het beleid hanteert dat als de moeder perse een ks wil (met deze voorgeschiedenis), dat dat dan mogelijk is.
Vind het zelf ook erg spannend hoor, om het wel gewoon te proberen. Maar aan de andere kant, mocht het lukken, dan is dat fantastisch natuurlijk. Is gewoon ontzettend moeilijk te bedenken waar je goed aan doet. En wie weet vliegt het me over een paar weken helemaal aan, en verander ik nog van gedachten. Niets zo veranderlijk dan een zwangere toch?
Spannend voor jou, over 1,5 week voor het eerst naar de gyn. Ben benieuwd hoor. Kom je het hier wel even laten weten?

Susan: moet wel rust geven dat je een geplande ks krijgt. Ik denk ook, dat wanneer je zo'n angst hebt, dat een normale bevalling ook uitgesloten is. Je zult dan zo in de stress zitten dat je ondanks alles ontsluiting en bevalling tegenhoudt volgens mij.

Truuske: jij dus ook een ks op eigen verzoek!

Toch nog best veel mensen waarbij een ks op eigen verzoek plaats kan vinden. Dat valt me behoorlijk mee eigenlijk. Je hoort toch vaak anders.

 

Luna, ik ben nu 26 meis. En afgezien van onze wens is er financieel gezien ook geen ruimte voor een 3e kindje. Heb al mn redenen waarom het bij 2 kids blijft uitvoerig met mijn gyn besproken, ook alle risico's van een ks. Die zag toen geen reden meer om het niet te doen en heeft meteen de ks aangevraagd