Ik kreeg zelfs bij 5 cm geen ruggeprik meer terwijl ik smeekte om de pijn niet meer te hoeven voelen. Ze hadden door dat het snel ging, maar het ging nog sneller dan ze dachten. Na het constateren van die 5 cm, brak ze de vliezen (of ging het nou per ongeluk? geen idee meer), maakte de sensor vast op t hoofdje, ik kakelde dus dat ik die pijn niet meer wilde en nog geen minuut later zei ik dat ik moest persen, zij weer voelen, zat ik op 10 cm. Ongeveer 5 a 10 min. nadat ze 5 cm had gevoeld dus. Die ruggenprik was het sowieso dus niet geworden .
Dat is ook het verschil tussen een eerste bevalling en een tweede denk ik? Ik ging bij de eerste van 7 naar 10cm in 3u en bij de tweede was dat 5min
Dat zou kunnen, of omdat ze dachten dat ik al snel zou bevallen, binnen 4 uur, maar uiteindelijk nog niet was bevallen toen en ze zelf al wisten dat hij een sterrenkijker was en dat het toch langer ging duren
Ik ben afgelopen zaterdag ingeleid met 38+3. Nog even heerlijk hoogzwanger een hittegolf mee kunnen pakken. Ik moest 's ochtends om 6 uur bellen of er plek was en die was er. Om half 9 mochten we ons melden op de verloskamers. We waren iets te laat want een gedeelte van de weg naar het ziekenhuis was afgezet (het asfalt was gesmolten door het weer). Ik zag er zo enorm tegenop. Mijn vorige bevalling was voor mij achteraf gezien best traumatisch en dat kwam die dag ineens allemaal weer boven. Ik had 2 cm ontsluiting dus rond 09.00 uur werden de vliezen gebroken. Omdat ik erg bang was voor wederom een weeënstorm deden ze gelukkig rustig aan met de wee-opwekkers. Om 09.30 uur werden ze aangezet en rond 10.30 uur begon ik wat lichte weeën te voelen maar de CTG registreerde ze niet. Dus mijn vriend maar aan het timen geslagen en rond 11 uur kwamen ze om de 3 minuten en hielden ze een minuut aan. Toen besloten om onder de douche te gaan en dat was echt heerlijk. Ik had hem echt zo heet staan dat de verpleegkundige haar bril steeds besloeg als ze binnen kwam. Om half 1 lukte het mij niet meer om ze weg te puffen en raakte ik een beetje in paniek. Dus onder de douche vandaan en wachten op de arts. De weeën kwamen toen om de twee minuten en voor mijn gevoel zat er amper adempauze tussen. De arts toucheerde mij om 12.50 uur en ik had 6 centimeter, ze durfde het niet aan om pijnstilling te geven aangezien ik bij de vorige bevalling in 3 uur tijd van 5 centimeter naar volledige ontsluiting ben gegaan. Dus ik smeekte of ik weer onder de douche kon, zij een zak om mijn infuus doen en ineens had ik persdrang. Ik riep alleen maar "oh nee, ik moet persen, of toch poepen of toch persen... help!" Dus de arts zei "doe maar wat jij denkt dat goed is, als je wil persen mag je gaan persen". Ik smeekte of ze dan wel even kon kijken of ik wel volledige ontsluiting had voordat ik zou gaan persen en uitscheuren vanaf m'n anus tot navel. En die had ik inderdaad. Dus bed omhoog, snel handschoenen aan en om 13.08 uur werd onze prachtige dochter geboren. Gelukkig zonder kleerscheuren er vanaf gekomen. Ze mocht direct bij mij op de borst en werd niet direct weggerukt zoals de vorige keer. En om 15.30 uur waren we weer heerlijk thuis. Echt wat een droombevalling.
Wow!! gewoon in 18 minuten van 6 cm naar volledige ontsluiting, dat is snel gegaan! en wat een fijne bevalling en niet zo erg als de vorige keer! Toevallig in het martini ziekenhuis bevallen ??
Ja in 18 min tijd van 6 naar baby op de borst. Zo onwerkelijk. Inderdaad in het Martini bevallen. Volgens mij wonen wij zelfs in hetzelfde dorp