na de nodige overbezorgde zwangere topics te hebben geopend de afgelopen weken, blijken mijn angsten niet ongegrond te zijn geweest, mijn voorgevoel dat ik de 40 weken niet ging halen klopte helaas. Mijn vliezen zijn vannacht gebroken. Ik ben nu opgenomen in het ziekenhuis en moet hier afwachten tot de kleine geboren is. Uiterlijk met 37 weken zal ik worden ingeleid, maar gezien de krampen die ik nu af en toe heb verwacht ik niet dat ik dat ga halen. Wie heeft er ervaring met een premature baby en wil haar ervaring delen? Wat kan ik verwachten met 34 weken zwangerschap? Voor zover ik weet is er geen groeiachterstand oid. Hoe lang moest jullie kindje in het ziekenhuis blijven? Had jullie kindje veel ondersteuning/hulp nodig? Alvast bedankt voor de reacties!
Geen ervaring! Maar wil je sterkte en succes wensen! Je ligt al in het ziekenhuis dus dat is wel fijn (alle hulp die nodig is, is aanwezig).
Vriendin van mij is bevallen op 35 weken. Steeds harde buiken en ze moest platliggen al van haar 32 weken. Haar dochter was 44cm en 2,2kg. Ze moest een weekje in de couveuse om gewicht bij te komen. Overigens was ze in orde. Mijn oudste dochter is geboren op 36w. Ze was iets te klein voor haar leeftijd. Nl 44cm en 2kg. Ze moest 11 dagen in de couveuse blijven waarvan de eerste week met een maagsonde. Op 2,3kg en als ze zelfstandig kon drinken mocht ze naar huis. Veel succes. 34 weken is al een mooie termijn. Ze proberen te rekken tot 37 weken omdat de longen dan zeker rijp zijn.
Wat een spanning voor jou.. Hopelijk blijft de kleine nog even zitten. Mijn oudste is een randprematuur. Ook begonnen met gebroken vliezen en een paar uur later was ze er. Ze was net 2kg. Geen couveuse niet geel geworden dronk zelfstandig gekolfde melk maar live drinken lukte niet (ook nooit goed gekomen) bleef netjes op temperatuur Ze was 4 dagen oud toen we naar huis mochten. Hopelijk heeft jouw kleintje ook zo’n goede start. Sterkte!
Bij mijn zoontje waren mijn vliezen gebroken bij 35 weken. Toen is hij ook geboren. 2 weken heeft hij in ziekenhuis gelegen. In couveuse, ademondersteuning en sonde. Als hij zelf uit fles mocht drinken mocht hij naar huis.
Mijn dochter is geboren met 35 weken via een spoed keizersnede. In het begin had ze helaas wel heel veel last van prikkels en mochten we haar niet aanraken/vastpakken. Ze werd ondersteund met zuurstof en kreeg eten via de sonde. Maar elke dag viel er iets (van ondersteuning) weg, elke dag deed ze het beter. Ze heeft uiteindelijk iets langer dan een week in de couveuse gelegen, daarna een verwarmd bedje, en na 2 weken mocht ze naar huis. Bij ons in het ziekenhuis waren er 3 voorwaarden. Zelfstandig eten, 2,5 kilo zijn en een zwangerschapsleeftijd van 37 weken hebben. Maar heb hier ook al gelezen dat dat niet overal zo is. Dit waren 2 hele drukke en emotionele weken, maar eenmaal thuis merkte je er weinig van dat ze prematuur was. Behalve dan dat ze erg klein was En de hechting waar ik zo'n schrik voor had is helemaal in orde! Ik had echt stress omdat je overal leest dat die eerste huid op huid contact zo verschrikkelijk belangrijk was, en ik 2 dagen moest wachten tot ik haar uiteindelijk vast mocht pakken. Maar de stress was nergens voor nodig gelukkig ze ziet me kei graag
Jeetje meis dit hadden we niet gehoopt! Ik ga heel hard duimen dat baby tot 36 a 37 weken blijft zitten. Maar met ruim 34 weken is het wel al helemaal af. Zal het misschien wat ondersteuning krijgen en moeite met warm houden. Krijg je nu longrijpers?
Al mijn kinderen kwamen te vroeg, de vroegste met 35 weken. Geen van allen heeft problemen gehad, allemaal konden ze zelfstandig ademen , eten en poepen en plassen. Probeer je niet te druk te maken ( makkelijk praten) want dat veranderd niets aan de zaak, en je bent in de beste handen.
Ik ben ingeleid met 35+5. Ze werd tijdens de groeiecho's erg klein geschat veroorzaakt door mijn hoge bloeddruk. Ze woog 2461 gram dus dat viel reuze mee. Ze kon direct zelfstandig ademen en huilde al toen alleen haar hoofd er nog uit was haha. Helaas werd ze wel na 10 minuten bij mij op de arm, meegenomen voor controle en ze werd opgenomen op de Neonatalogie. Ik heb haar helaas pas een tijdje later weer kunnen zien en toen lag ze ineens aan allerlei draadjes/infusen. Bij mijn dochter bleek haar bloeddruk steeds schrikbarend laag te zijn maar dat kwam omdat mijn medicatie ook in haar bloed terecht was gekomen. Ze heeft uiteindelijk 4 dagen op de Neo gelegen. Ze kon zelfstandig ademen, plassen, poepen en drinken. Als haar bloeddruk niet zo laag was geweest had ik haar waarschijnlijk diezelfde avond nog bij mij op de kamer mogen hebben. Pas thuis merkte ik dat ze prematuur was. Ze vertoonde erg veel prematuurgedrag en dat vond ik pittig. Maar uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Mag je nog een kijkje nemen op de Neonatalogie? Ik had dat achteraf wel fijn gevonden. Het is toch best indrukwekkend al die warmtebedjes/couveuses.
Ze zijn tegenwoordig knap hoor, met premature kindjes! Ik ben 12 jaar geleden bevallen met 30 weken, mijn dochter woog 1290 gram bij de geboorte en is daarna nog tot 1130 gram afgevallen. Ze heeft nog twee maanden in een couveuse gelegen en toen mocht ze met ons mee naar huis! Nu is het een puberella van bijna 13, helemaal gezond op een beetje zwakke longen na. Ze is wel klein, maar dat zijn haar zusje en ouders ook. Ze doet het goed op school, zit nu in de brugklas (Havo/Vwo) en haalt hoge cijfers. Ik vind het wel heel rot voor je, het is zeker niet niks! Sterkte, TO!!
Bedankt allemaal, het gaat me niet lukken op iedereen afzonderlijk te reageren dus maar even zo. De krampen worden steeds wat pittiger dus ik verwacht dat ze niet heel lang meer blijft zitten.. Doordat ik nu op de verloskamers ben helaas ook niet in de mogelijkheid op de couveuse afdeling te kunnen gaan kijken, anders was dit inderdaad wel gedaan. Ik vind het ongelofelijk spannend, hoe gaat ze het doen, hoe zwaar zal ze zijn, etc. Absoluut niet zoals je je het van te voren bedacht hebt, maar zo te lezen weten de meeste die gereageerd hebben daar helaas alles van
Heel veel sterkte en succes meis. Echt had zo anders gehoopt voor je en je gaf het inderdaad afgelopen weken regelmatig aan. Hebben ze een schatting van gewicht gemaakt? Niet dat dat echt iets zegt maar toch
Hier 2x met 33 weken bevallen De ene heeft 7 weken in het ziekenhuis gelegen. Ze had veel moeite met drinken en had ook een bloed transfusie gehad. 1 dag in de couveuse gelegen en een tijd in een warmtebedje . Ze had sondevoeding en toen ze alles kon opdrinken en warm blijven mocht ze naar huis. Ze was spomtaam geboren, longrijping had geen tijd gehad om te werken. De ander had een betere start. Zijn longrijping kom wel goed werken. Hij hoefde niet in de couveuse, had wel een sonde en lag in een warmte bedje. Hij mocht naar huis zodra hij alles op dronk en zichzelf warm kon houden. Dat was na 2 weken en 2 dagen .
Hebben ze bij jullie in het ziekenhuis niet dat de baby gewoon op je kamer mag? Heb je al prematuur kleren? Ze hebben met dit termijn maat 44 aan. En als ze niet in de couveuse hoeft mag ze gewoon kleding aan In de couveuse ook vaak een romper.
Jawel maar de verwachting is dat als ze vandaag komt ze wel even in de couveuse op de afdeling moet. Maat 44 net met spoed besteld, hopelijk dinsdag binnen
Kan iemand niet even wat halen ergens? Is toch fijn als ze eigen kleertjes aan kan Succes vandaag! Makkelijk gezegd, maar niet te druk maken
Ik wil graag mijn ervaring delen. Ik ben 21 november bevallen met 32w en 6 dagen. Om 23 uur in de avond braken mijn vliezen. Ondanks remmers werd onze zoon de dag erna geboren. Wat was dat spannend, ik had geen idee wat me te wachten stond. De andere twee zijn thuis geboren met 38 welen en 40 weken. De bevalling ging soepel al deed het wel zeer. De baarmoedermond is niet verweekt, dus ondanks een kleiner hoofdje heb je wel last van dat schuurpapier. De gyne waarschuwde me hier al voor. D kwam huilend en springlevend ter wereld. Hij bleek groter dan iemand had verwacht en had een betere start dan verwacht. Ik mocht hem zelfs even vasthouden en mijn man de navelstreng doorknippen. Hij had nog donshaartjes op zijn rug en een rode huid. Maar wat is en was hij prachtig! En veel haar! De onderzoeken werden bij ons op de kamer gedaan. Hij had geen beademing nodig maar wel Eem C-pap. Die spuit luchtstootjes in de longen om deze goed open te houden. Hij kreeg een infuus met antibiotica, omdat ze geen idee hadden waarom mijn vliezen waren gebroken. Ze waren bang voor een infectie. Hij kreeg een sonde en ging aan de monitor. Oh ja via infuus kreeg hij ook nog voeding. Er werd direct bloed afgenomen en zijn suiker gechecked. Die was laag dus die hebben ze gestabiliseerd. Hij mocht in de couveuse op mijn kamer (gezinssuite in groene hart). En ik aan de kolf. Ik had gelukkig geen hechtingen of gekke dingen van de bevalling. Na 1 dag mocht de cpap eraf. Na 4 dagen mocht hij in een wiegje aangekleed. In de couveuse hebben wij een luier gehouden. Het is al wat met al die slangetjes etc. Infuus mocht eruit toen er geen infectie bleek en hij voldoende voeding via de sonde kom hebben. Met 34 weken mocht hij proberen aan de fles en borst. Geduld is daarbij het toverwoord! Met 35 weken mocht hij van de monitor. Tussendoor is weer bloedgeprikt en hij hoefde niet onder de lamp. Als hij 24 uur zelf dronk mocht hij naar huis en dat was onverwacht snel met 36-1. Ik was donderdag uitgerekend. Het is pittig, want de newborn tijd gaat nu pas in. Maar je krijgt er heeeeel veeeeel knuffeltje voor terug. Heel veel succes en probeer te genieten. Het is spannend, zeker om je kleintje eruit te persen nadat je het zo binnen hebt willen houden. Dat is omschakelen en loslaten en vertrouwen dat de kleine een klaar voor is. De bevalling is namelijk vanzelf begonnen.
Vriendin van mij is met 34 weken bevallen. Baby mocht na een dag mee naar huis omdat ze het hartstikke goed deed. Alleen moesten ze heel erg op haar lichaamstemperatuur letten en erg warm aankleden. Ik wens je heel veel succes! Hopelijk is de kleine sterk genoeg en kun je ook meteen genieten ipv eerste weken veel zorgen hebben.