Snap idd dat een Amerikaans feest zo hoort te zijn. Maar in ons geval totaal onverwachts en out of the blue dit type uitnodiging ontvangen. Zijn dit in onze cultuur (Javaans) zeker niet gewend, daar wordt je als gast gewoon in de watten gelegd met lekkere hapjes en een volledig Javaans buffet. Dus in onze ogen kwam dit gierig over.
Het lijkt wel alsof je je aangesproken voelt... Het heeft alles met het onderwerp te maken en ieders eigen mening. Misschien leren mensen er nog van en bedenk je je dat iets wat je volkomen normaal vindt gierig kan overkomen bij mensen waardoor je aan het denken wordt gezet. Waarom zou dit niet gedeeld mogen worden..
Als ik heel eerlijk ben heb ik het gevoel dat andere culturen vaak veel meer gericht zijn op gastvrijheid en delen dan de Nederlandse waarin het meer ieder voor zich is. Sommige acties kan ik me in bepaalde culturen absoluut niet voorstellen.
Dat geloof ik ook. Van de turkse, marrokaanse, antiliaanse en surinaamse buren vaak eten gekregen omdat ze wat lekkers gemaakt hadden en wilden delen, van de hollandse nog nooit (kan natuurlijk aan mijn buren liggen maar valt wel op). Ook hoor ik van mijn man en de jongens waarmee hij werkt dat hij bij mensen van andere culturen echt in de watten word gelegt qua eten en drinken als bouwvakker en er bij Hollanders vaak net een bakje koffie vanaf kan.
Prijs je gelukkig dat dit voor jou en jouw gezin geen issue is. Maar bedenk je even dat voor sommige kinderen een schooldag eigenlijk al te veel is, en niet zomaar een keer maar elke dag. En dat zij net als andere kinderen ook met vriendjes willen afspreken, dat is dus nog meer belasting voor hen. Dan is rust aan tafel een hele goede reden, in hun eigen prikkelarme ongeving met dezelfde gebruiken en gewoonten en volgorde zodat ze in alle rust naar bed kunnen. Heeft dus niks met gierig en ongastvrij te maken maar met de broodnodige structuur in dat gezin. Ik vind het heel fijn voor jou dat je dit niet begrijpt.
Maar wie beslist dat? Sommige kinderen mogen tot half 6 of 6u ergens spelen/op straat/speeltuin. Maar dat betekent niet dat ik dat ook tot die tijd wil. Als een moeder zegt van joh t wordt 6u voor ik kan halen vind ik dat heel anders dan wanneer ouder met kind die afspraak heeft van om 6u naar huis komen
Ik ook. Sterker nog. Ik leer mijn kinderen dat de regels gelden van het huis waar ze te gast zijn. Dus als dat de regels daar zijn dan leren mijn kinderen dat het er bij anderen wellicht anders aan toe gaat (reden onbelangrijk) en dat dat ook mag. Lopen ze niks van op hoor. Verder met @tuc eens. Het is toch ieders goed recht dat ze in rust met het gezin willen eten. Mijn zoon geeft vaak zelf aan dat hij nu “rust” in zijn hoofd wil. Dan geef ik hem dat graag. Overigens komen kinderen verder nooit iets tekort bij ons en af en toe blijven eten is helemaal oké.
Oh dat zie je echt verkeerd, mijn kind gaat echt niet ergens spelen om te kunnen eten. 9 van de 10 keer eet hij daar niet aangezien de meeste na 18 uur eten. Ik heb het er puur over dat , stel mijn kind zou daar hebben afgesproken om te spelen tot 18 uur, en hij wordt om 17 uur naar huis gestuurd omdat dat gezin bij wijze van al met elkaar aan tafel zit en mijn kind hen dan in de weg zou zitten. Het is vooraf nooit de bedoeling dat hij blijft eten. Ik heb extra moeite mee omdat ik het zelf heb meegemaakt vroeger en me dat een enorm naar gevoel gaf. Andersom mag dat kind wel bij ons blijven spelen, ook om te laten zien dat het er bij ons anders aan goe gaat, maar zou mijn kind daar nooit meer laten spelen het is immers niet de fout van dat kind. En aan die ouders zou ik helemaal geen behoefte meer hebben.
Het is zeker goed om te zien hoe het er bij anderen aan toe gaat. Tuurlijk gebeuren er ook weleens andere dingen bij vriendjes die wij thuis wel of niet doen en ik leg dan ook altijd uit dat zijn hun regels en wij hebben onze regels, denk aan bepaalde playstation games. Heb daar soms ook moeite mee gehad. Bij een vriendje thuis mogen ze games spelen van 16 jaar en ouder. Heb daar heel lang moeite mee gehad. Ik ben nu op het punt gekomen dat hij daar mag spelen en ik ga hem niet meer verbieden het daar niet meer te spelen, ik weet dat hij het toch zal doen. Heb mijn regels dan ook aangepast, misschien heel stom, daar mag hij het spelen omdat het daar wel geaccepteerd wordt. Maar thuis is dit absoluut verboden. In het begin ging hij zo vaak spelen, dat ik echt even begon te twijfelen en dacht waar ben ik aan begonnen. Na een paar weken was de lol er vanaf en speelt hij daar amper meer. En zo zullen er nog wel meerdere dingen gebeuren in de toekomst. Sowieso gaan dingen bij ons thuis er heel anders aan toe dan bij anderen vanwege onze geloofsovertuiging maar vind ik dat zij juist met verschillende culturen moeten leren omgaan en daarvan leren. Echter bepaalde dingen, zoals uitsluiten en mijn kind een naar gevoel geven, dat vind ik echt niet ok. Even een ander voorbeeld, een ex collega van mij, vind het bijvoorbeeld heel normaal dat haar vriend naakt in huis loopt waar hun kids bij zijn. Die zijn dat ook gewoon gewend. Ik zelf zou dit echt niet ok vinden voor mijn kind om daar dan bij aanwezig te zijn. Zou je je kind daar nog laten spelen? Is maar een voorbeeld hoor..
Je had ook zelf hier kunnen vragen of we dit puntje konden sluiten en verder konden gaan i.p.v. beheer erbij roepen en dreigen over sluiten, over kleutergefrag gesproken. Maar is goed hoor, laten we het weer hebben over de gierige acties.
Dat is een aanname van jou. Ik heb een chronisch ziek die daar psychisch dagelijks last van heeft en woede aanvallen heeft. Als er hier een kindje komt spelen raakt hij merendeel van de keren van slag. Dus van rust is hier helaas geen sprake. Ik vind dat geen reden om mijn andere kinderen geen vriendjes meer mee te laten meenemen naar huis en om een keer iemand te laten mee eten vind ik ook geen reden, en dit geld ook voor uit eten gaan. Soms totaal niet makkelijk voor ons als ouders maar we doen het wel. Ook mijn kind moet leren dat het bij het leven hoort dat anderen welkom zijn ondanks zijn woede aanvallen.
Mijn dochter spreekt regelmatig af, als wij of de ouders van het vriendinnetje andere plannen hebben, hebben ze gewoon pech.
maar als ouders maak je die afspraak dan toch niet. Als ik tot 17.00 wil om daarna te kunnen ten spreek ik tot 17.00 af, niet tot 18.00.
Het is wel apart dat je je kinderen bepaalde goede normen en waarden wilt leren, zoals dat er altijd ruimte moet zijn voor een ander, maar tegelijkertijd je kinderen ook leert dat het oké is om onschuldige kinderen te verbannen zodra hun pa/moe er een andere denkwijze erop nahoudt dan jij (te lezen in een eerdere post van je). Hoezo dat staat haaks op elkaar..... Herstel: dat je je kinderen tegelijk leert om niet meer bij onschuldige kinderen over de vloer te komen omdat pa/moe er een andere denkwijze op nahoudt dan jij (al meen ik me te herinneren dat je het ook zo hebt gezegd zoals ik hierboven zei, maar dat kan ik zo even niet terugvinden door alle pagina's heen.. en buiten dat: niet dat déze denkwijze het veel beter maakt ). En dat je ze leert dat pa/moe verbannen wordt, maar tegelijkertijd roepen hoe meer zielen hoe meer vreugd is óók lekker contra.....
Even ervan uitgaande dat die vriend ook de vader van de kinderen is, dat vind ik dus heel normaal. Ik zie ook echt geen reden waarom mijn kinderen daar niet zouden mogen spelen (ervan uitgaande dat hij vast niet de hele dag naakt rondloopt en niet als er andere kinderen bij zijn). Maar nee, ik vind het dus niet raar als een vader of moeder naakt is waar kinderen bij zijn. Bloot is heel normaal..
Bij ons wordt veel meegegeven, prima. De meeste ouders vinden dat ook goed. Maar mijn oudste heeft 1 vriendje waarvan de ouders ook liever met gezin eten. Ook prima. Als wij al gaan eten dan stuur ik hem niet weg. (we eten vaak op tijd omdat de jongste echt wel vroeg in bed m o et omdat de gezelligheid anders rap achteruit gaat. Dan kunnen de kids na het eten nog even spelen). Hij zit gewoon bij ons aan tafel, drinkt iets en knabbelt op een komkommerschijfje. Iedereen blij. Zijn ouders kunnen daarna nog met complee t gezin eten. Hij is niet weg gestuurd. Weg sturen zal ik ook nooit doen. Dat is in mijn ogen w wel wat vreemd.
Hoe reguleer jij die afspraken? Mogen er elke dag kinderen spelen en hoe lang mag dat van jou? Heb jij er een bepaalde structuur in zitten? Of hou je daarin geen rekening met?
Als ik heb afgesproken dat iemand tot 18 blijft spelen, dan eet ik niet om 17 uur. Als ik wel om 17 zou eten, dan zou het kind mee mogen eten. Maar wij eten altijd rond 18 en ik stuur het vriendje van mijn oudste dan wel naar huis. Hij is hier elke dag ongeveer vanaf 14.30 en krijgt gewoon sap, snoep, fruit enz. Als ze willen eten is dat prima, kan ook nog 5 minuten van tevoren, maar alleen in overleg met ouders en niet zomaar.
Ik heb nergens rust als reden genoemd. Doet er ook niet toe wat de reden is. Gewoon simpelweg respect hebben voor andere manieren zonder het op jezelf of je kind te betrekken.