Ik denk dat we heel blij mogen zijn dat we niet met zo een verdriet en schuldgevoel hoeven te leven. Deze vader dacht misschien bij berichtgevingen over dit soort ongelukken dat het hem niet zou gebeuren en kon hij er niet bij dat mensen hun kinderen vergaten.
Ik heb het andersom gehad. Zet zoon af bij mijn ouders, rij naar huis en doe de achterdeur open voor zoon uit de auto te halen terwijl hij bij mijn ouders was. Ik denk dat het dus ook andersom kan. Net zoals je soms iets in de keuken wil doen. Je komt van de gang, opent de deur en loopt naar de keuken. Om je dan als een onnozelaar je af te vragen wat je komt doen in de keuken. Om daar achter te komen moet je vaak dus terug naar de gang lopen. Dan komt het meestal terug. Daar is een wetenschappelijke verklaring voor en ik vrees dat zulke ongelukken hetzelfde werken. Maar ook ik kan het mij niet inbeelden hoe dat kan, je kind echt vergeten. Ook al is het wetenschappelijk gewoon te verklaren.
Tragisch en ik vind de kinderopvang echt wel te verwijten dat ze gewoon geen contact opnemen wanneer er twee kindjes niet worden gebracht. Hier moet toch een protocol voor zijn?
De man heeft gelukkig een sterke en lieve vrouw, als ik haar verklaring zo lees. Wat in en in triest dat dit gezin dit meemaakt.
Ik vind trouwens de beschuldiging van de rechtbank echt debiel. Hoe kan je iemand zo'n schuld opleggen wanneer er overuidelijk sprake is van een verschrikkelijk ongeval en totaal geen opzet in het spel? Naast het feit dat die man voor de rest van zijn leven verteerd zal worden door schuldgevoelens en de vreselijke ongezoute meningen van al die arrogante betweters die hem met de grond gelijk maken moet aanhoren krijgt ie dat ook nog even op zijn bordje. Arme kindjes, zeker weten, maar ook arme arme vader!!
Van wat ik begreep zei hij tegen de agenten dat hij zijn kinderen vermoord had. Hij bedoelde dat vol schuldbesef maar de agenten moeten zoiets wel serieus nemen dus ik denk dat hij daarom in hechtenis is gebracht.
Las vandaag ook de namen van de kindjes, Luna en Phoenix, geeft nog een extra lading op een of andere manier
"Het ging vrijdag ongekend mis, toen hij naar zijn werk reed en onderweg zijn drie jonge kinderen, zoals altijd, zou afzetten bij de opvang. De oudste van vier zette hij wel af, de 1-jarige tweeling vergat hij." Hoe kun je 1 kind die - als het goed is - net als de tweeling achterin de auto zit, wel op de opvang brengen en de andere 2 vergeten.
Ik las ergens dat het een andere opvang was waar de tweeling heen ging. Ik denk dat die echt heel ver weg met zijn gedachten is geweest dat die dit zo heeft kunnen vergeten.
Het blijft gewoon echt verschrikkelijk en ik denk dat ik, in tegenstelling tot een aantal hier, kan zeggen dat mij dit ook had kunnen overkomen. Kan mij zo goed voorstellen dat hij in de veronderstelling was dat ze op de opvang waren.
Dat is het eerste wat ik me afvroeg na het lezen van het artikel, waarom de opvang de ouders niet heeft gebeld. Niet dat ik hun de schuld in de schoenen wil schuiven, maar wellicht hadden deze arme kinderen dan nog geleefd.
Snap het ook niet! Ik heb onze dochter eens afgemeld via de schoolap omdat ze ziek was. Ik kreeg om 9 uur een belletje waar ze bleef. Blijkbaar was er een storing en kregen ze mijn afmelding niet. De juf zei nog gelukkig is ze terecht. Het kan zo fout aflopen...
Ik kan me er helaas wel iets bij voorstellen en ik vind de tip van een tas naast je kindje zetten wel een hele goede! Ik bracht mijn kindje altijd met de auto naar het kdv, liet de auto daar staan en ging dan met de bus naar mijn werk. Ik weet niet meer waarom maar op die dag had ik mijn auto in de parkeergarage vlak bij mijn werk geparkeerd. Meerdere keren die dag had ik nog gedacht ik moet niet vergeten ik ben met de auto. Daarna dus toch in de bus naar het kdv gestapt (duurt ongeveer 40 minuten) en toen dacht ik hee mijn auto staat er niet. Ik dacht nog even dat hij misschien gestolen was. Duurde echt even voor ik weer wist waar de auto was. Niet erg in mijn geval. Maar ik kan me dus wel voorstellen dat je iets op de automatische piloot doet en daardoor niet meer nadenkt. In het geval van deze man en zijn gezin helaas heel erg.
Ja, ik kan me ook voorstellen dat het mij had kunnen overkomen. Na een periode amper slapen en tijdens m'n burn out periode. Zelf denk je dat alles prima gaat. Maar ondertussen doe je de stomste dingen. Hoe vaak ik al niet voor m'n gevoel goed uitkeek bij het invoegen, oversteken, Verkeerslichten voorbij reed en dan alsnog bijna een ongeluk. Of erachter komen dat het helemaal geen groen licht was. Terwijl ik er echt echt echt van overtuigd was dat het groen was. Of dat ik goed gekeken had. Ook ik heb toen een paar x mee gemaakt dat ik uitstapte en automatisch de deur op slot deed en wegliep om bijvoorbeeld naar binnen te gaan. En vervolgens hoorde ik vanuit de auto m'n kinderen roepen of ik de deur even open wilde maken..of kind huilen omdat ik dr in de auto " achter liet". Gewoon niet meer aan gedacht dat ik ze mee had. Doodstil zaten ze in de auto en ik ging op de automatische piloot. Want ja: dat doe je als je een burnout gehad heb, ptts, stress, tijden slechte slaap enz. Je lichaam gaat in de overlevingsstand. Je hersenen doen hele rare dingen. Gewoon onbegrijpelijk wat er dan gebeurd. Ik heb dingen gedaan waarvan ik denk:" hoe dan"??
Kan ik me idd iets bij voorstellen. De meeste van ons hebben hier gelukkig niet mee te maken gehad. En we moeten niet roepen van dat overkomt ons niet want stel dat het je wel overkomt! Niemand wil dit. Dit doe je niet met opzet. Ik vind het zo vreselijk voor de vader. En de hele familie. Zo'n vreselijke tragische gebeurtenis. Hier komen ze nooit overheen. Hun leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Altijd leven met dat in je achterhoofd. Nooit meer 100% genieten van je leven. Dat is zwaar en de ergste straf die je maar kan krijgen.