Lief blauw bloempje Vandaag weer een zaterdag. Ik denk nog regelmatig aan jullie. Fijn om te lezen dat jullie Mieke en Siebe een plekje dichtbij hebben kunnen geven. Heel veel sterkte nog. Liefs
Dankjewel lieve Sprina. Ik hoop dat alles goed met je gaat. Weer een zaterdag inderdaad... de derde al zonder onze lieve Mieke en Siebe. Nog steeds vreemd en onbegrijpelijk. Ik mis ze zo
Zo verdrietig en tegelijk ook zo mooi geschreven. Hoewel ik jullie niet ken, krijg ik er zelf een krop in de keel van... Zoveel gevoelens moeten nu door jullie heen stromen: liefde voor en trots op jullie jongen en meisje, maar tegelijkertijd ook het immense verdriet van hen te moeten afgeven... Heel, heel veel sterkte!
Dankjewel lieve @Ansel voor je berichtje. We zijn enorm trots op onze mooie, dappere tweeling, en intens verdrietig omdat we niet voor ze mochten zorgen, ze niet groot mogen en zien worden en het leven niet met ze mogen delen. De liefde blijft altijd, het verdriet en het gemis van onze lieve Mieke en Siebe ook...
De tijd tikt door, maar hun tijd blijft voorgoed stilstaan. Ze reizen met jullie mee door het leven heen. Ene kant mooi dat ziekenhuis geen reden heeft gevonden, maar dat maakt het ook wel heel moeilijk om te snappen waarom dit kan gebeuren
Ze zullen voor altijd onze kindjes blijven, onze lieve dappere tweeling die niet mocht zijn Geen reden vinden is helaas niet hetzelfde als het niet bestaan van een reden...onderzoeken zijn altijd beperkt door wat bekend is, en dat is bij tweelingen helaas minder dan bij eentje. Het vertrouwen in mijn lichaam is weg, ik kan er niet op bouwen en geloven dat het een volgende keer wel goed gaat. Mijn kindjes waren gezond en perfect, maar iets in mijn lijf heeft ze te vroeg laten gaan.
Lief Blauw Bloempje, Zojuist heb ik weer es stiekem gespiekt bij de novembermamma's, om te lezen hoe het met iedereen is... Tot mijn grote verdriet las ik daar dat jij je baby's hebt verloren... Wat vreselijk verdrietig, wat een enorme klap! Wat een pijn, onzekerheid en wat een leegte... Kom je de dagen een beetje door? Een hele dikke troostvolle knuffel! Veel sterkte en liefs voor jou en je man, en iedereen die er naar uitkeek om Mieke en Siebe te leren kennen....
Dank voor je berichtje lieve @Leanneke <3 Zoals je ziet heb ik mijn kindjes niet bij me mogen houden... Ik durf op het moment nog niet echt weer te spieken bij de novembermamma's. Te pijnlijk. ik probeer mijn dagen door te komen, maar het is meer overleven wat ik nu doe dan echt leven. Ik eet, ik drink, ik slaap, ik haal adem. Verder weet ik het ook even niet... Hoe gaat het met jou inmiddels...?
Wij hebben ons neergelegd bij het feit dat er geen tweede kindje gaat komen en prijzen ons rijk met onze dochter... Ik wens jou ongelooflijk veel liefde en steun toe van de mensen om je heen in deze zware tijd!
Oef, wat een zware en moeilijke beslissing Ik zou bijna zeggen ‘gelukkig’ hebben jullie nog een dochter, maar ik weet dat het zo niet werkt. Jullie ook heel veel liefde en kracht gewenst met het accepteren van iets dat je zo graag anders had gewild ❤️