Dit vond ik wel een goeie vraag, werd op een Engels forum wat ik volg gesteld gisteren: Wat is het meest pijnlijke onderzoek of ingreep die jij of je partner ooit hebben ondergaan? Ben benieuwd naar de antwoorden en de verhalen er achter...
De gyn in opleiding die de spiraal er niet uitkreeg en met 5 verschillende tangen heeft lopen .... uiteindelijk niet gelukt door hem
Ik vond de lisexcisie erg pijnlijk (een stukje weefsel van de baarmoedermond af branden om onrustige cellen weg te halen). Maar het allerergst vond ik de oogkasoperatie die ik heb gehad waarbij er een ijzeren gaas onder en achter mijn oog zijn geplaatst. De pijn toen ik uit narcose kwam was vreselijk, ik moest ervan overgeven, en dat deed zoveel pijn dat ik daardoor weer moest overgeven. That wasn't fun.
Onverdoofd (ik moest mij niet zo aanstellen, zei de tandarts en besloot niets! Bij te spuiten) meerdere kiezen laten uitboren en uithollen en weer laten opvullen. Vooral toen hij mijn kiezen ging droog blazen met een open zenuw holy moly..... En de napijn na dr bbz operatie aan mijn eierstok al deed dat minder zeer dan t moment dat mijn eierstok open barste....
Ik heb niet zo'n hele hoge pijngrens. En ik denk dat het vaak aan de situatie ligt, bevallen vind ik behoorlijk pijnlijk, maar ook een hele bijzondere ervaring. Van de zomer had ik een darmonderzoek waarbij slaapmedicatie en pijnstelling vrij weinig deed. Ik zat te huilen van de pijn. Maar dat is ook gewoon een genant onderzoek, plus, je hebt al uuuren niet gegeten en de nacht op de toilet doorgebracht. Omdat ik dat onderzoek elke twee jaar zal krijgen, besloot de arts te stoppen om me niet een al te nare ervaring op te laten doen. Afgelopen vrijdag was de herkansing, dit keer met een sterker goedje, heerlijk geslapen. Super blij ook met een arts die gewoon stopt en met de patient meedenkt.
Niet echt een ingreep maar mijn laatste bevalling was echt heel pijnlijk.. Echter had ik nog het meeste last van de katheter die niet goed zat.
Mijn eerste bevalling was behoorlijk pijnlijk, was met vacuüm die terug klapte en mijn blaas beschadigde. Maar het verwijderen van mijn keelamandelen deed ook erg zeer
Met stip op 1: het manueel verwijderen van de placenta, met uitgewerkte verdoving. Gyn is toen met zijn hand helemaal naar binnen gegaan, ik voelde alles... Bij mijn man: een prostaatonderzoek bij de huisarts, met een ontstoken prostaat. Hij heeft toen gewoon de onderzoekstafel volgeplast van de pijn bij het toucheren.
Bij het plaatsen van een ballonkatheter om de laatste bevalling op te wekken. Liever 100x die bevalling opnieuw
Wat ik allemaal kon voelen bij de niet volledige verdoving tijdens de complexe spoedkeizersnede van mijn oudste.
Toen ik nog niet geopereerd kon worden voor mn galblaas omdat er een steentje de weg blokkeerde en ze dmv een ercp hem probeerde weg te halen en dat lukte maar niet.... Normaal gesproken al niet fijn zo'n slang in je keel maar inclusief galstenen en het wroeten in mijn buik dat was erg pijnlijk De arts was mij bij de nacontrole ook nog niet vergeten
Een wortelkanaalbehandeling waarbij ze de zenuw niet verdoofd kregen door de ontsteking en ik dus alles volledig voelde.
Hier was toch met stip op nummer 1 de bevalling van mijn laatste dochter. De navelstreng was het geboorte kanaal ingezakt. En de gyn zat tussen mijn benen het hoofdje terug naar boven te duwen terwijl ik weeën had. Bij elke wee vertelde mijn lijf, hup na beneden en de gyn hup naar boven! Toen kreeg ik ook nog blaas vullen zodat het hoofdje van de navstreng zou gaan. Wat... Een... Hel..
Precies dit!!! Huilen Sindsdien nooooooooooit meer een gaatje boren zonder verdoving, holy shit.... 'het is maar een oppervlakkig gaatje' my ass!!!
Ik heb een hoge pijngrens maar mijn laatste bevalling vond ik toch wel erg pijnlijk. Vooral toen het hoofdje stond had ik het niet meer. Ook het boren van een onverdoofde kies vond ik heftig vooral toen het gat groter bleek te zijn en hij ineens in mijn zenuw zat te boren.