Na 15 jaar te hebben samengewoond (samenlevingscontract inmiddels ontbonden) en 2 kinderen verder hebben we besloten uit elkaar te gaan. Vader heeft geen gezag over de kinderen. Dit zou hij regelen na de geboorte, maar heeft hij laten liggen. Nu wil hij het gezag en is er erg boos over dat hij dat nu niet krijgt. De gehele opvoeding en verzorging van de kinderen heeft altijd bij mij gelegen. Vader houdt heel veel van zijn kinderen, maar denkt niet altijd in het belang van de kinderen. De communicatie is nu erg moeizaam. Hij is erg boos en uit regelmatig dreigingen richting mij, waar de kinderen bij zijn. Ik had aangegeven graag in het koophuis te willen blijven wonen met de kinderen, dit was financieel ook haalbaar. Ex was hier absoluut op tegen, zonder echt een concrete reden op te geven. Ik wilde het uiteindelijk doorzetten om toch te kunnen blijven. Toen heeft mijn ex aangegeven nergens meer aan mee te willen werken ook de mediator die betrokken was wilde hij stoppen. De huizenmarkt zat op slot, een geschikte woning vinden was bijna niet te doen. Overigens wel mijn best voor gedaan. Maar ik wilde verder. De situatie was onhoudbaar. Ex woonde over het algemeen bij zijn ouders, maar om het weekend sliep ik ergens anders, zodat hij het huis had met de kinderen. Bij elke wisseling waren er spanningen en uitte hij zijn boosheid waar de kinderen bij waren. Ineens kwam er goed nieuws, kon een huis kopen wat aan alle wensen voldeed. Het gezamnelijk koophuis moest verkocht worden. Inmiddels had ik wel twijfels of mijn partner zou meewerken tot verkoop van het huis. In alles was hij dwars. De mediator kreeg er ook weinig grip op en ook een keer benoemt als het zo door gaat te stoppen. Ik wilde uit de strijd blijven, maar voelde mij vaak met mijn rug tegen de muur gezet. Paar keer gedacht advocaat in te schakelen, maar bang dat het dan helemaal een gevecht zou worden. Voor de kinderen moest er iets gebeuren. Ik wilde wel enigzins zekerheid dat hij zou meewerken. Ik heb een overeenkomst opgesteld dat hij na de overdracht van het huis het gezag zou krijgen. Dit is door beide ondertekend. Ongeveer 1,5 maand voor de overdracht kreeg ik een brief van de rechtbank. Ex had buiten mij om het gezag al aangevraagd. Formulieren lagen ingevuld klaar enkel mijn kopie van ID bewijs ontbrak, maar heeft hij via een andere weg gevraagd. Het is afgewezen omdat mijn kopie niet duidelijk was. Ik was hier heel boos over. We hadden ook een start gemaakt met het ouderschapsplan. Na lange tijd overeengekomen en het plan naar mediator gemaild, waar we beide over eens waren. Toen het convenant en het ouderschapsplan in concept werd aangeleverd door mediator, was mijn ex niet akkoord. Hij had allemaal punten, waar we het eerst mee eens waren. Ik ben bang dat we hier nooit uit gaan komen. Ben bijna geneigd om mij niet aan de overeenkomst te houden betreft het gezag. Geen gezag is er geen ouderschapsplan nodig en dan zal hij aan zet moeten gaan om gezag te krijgen. Als ik hem wel gezag geef, is ouderschapsplan verplicht en als we daar niet uitkomen zal ik actie moeten nemen. Ik heb het gevoel dat ik elke keer moet bijstellen en toegeven, om het enigzins nog een beetje redelijk te laten verlopen. Ik wil geen gevecht niet voor de kinderen, maar ook niet voor mezelf. Maar het houdt ook een keer op. Ik ontvang heel graag tips!
Je zit middenin een vechtscheiding en zo te lezen maakt hij je het leven behoorlijk zuur. Ik lees ook dat jullie elkaar helemaal niet meer vertrouwen. Maar hij is tot nu altijd in het leven van zijn kinderen betrokken geweest en dan is het voor de kinderen ook belangrijk dat hij dat blijft. En daar hoort gedeeld gezag bij. Niet omwille van hem, maar vooral voor jullie kinderen.
Ik vind de constructie gezag in ruil voor meewerken heel gek. Voor mijn gevoel gebruikte je dat gezag als machtsmiddel. Als je echt niet wil dat hij gezag kreeg (om welke reden dan ook) dan geef je dat ook niet in ruil voor medewerking. Als hij hun hele leven al er is geweest heeft hij gewoon recht op dat gezag.
Ik wil ook zeker dat hij de kinderen blijft zien en een grote rol blijft spelen. Het gezag wil ik hem ook geven. De strijd die er nu is, los je namelijk niet op met wel of niet gezag. Ik heb het wel bewust uitgesteld en er een afspraak over gemaakt, omdat hij nergens meer aan mee wilde werken. Het is van belang voor iedereen dat er wel stappen vooruit worden gemaakt.
Zoals ik lees, heb je al iets ondertekend waarin je aangeeft dat hij ook gezag krijgt. Dat hij dit krijgt na de overdracht van het huis? Daarbij zeg je in je eerste stuk dat je geneigd bent je niet aan de overeenkomst van het gezag te houden. Hij kan dan misschien een klootzak zijn, maar ik heb nu het idee dat je de kinderen wilt inzetten om te onderhandelen. Is dat echt wat je wilt?
Wat @GossipGirlxoxo ook al schreef, het komt vreemd over zoals je het gezag als schaakstuk inzet. Verder schreef je toch echt zelf dat een ouderschapsplan alleen maar nodig is bij gedeeld gezag. In het belang van je kinderen is dat je het gezag zo snel mogelijk regelt. Dat had je jaren geleden al moeten regelen, ook vanuit jouw kant. Je beseft hopelijk wel dat als jou wat overkomt/overkomen was, de vader van je kinderen bij de kinderrechter moet langs komen om voor zijn kinderen te mogen blijven zorgen?
Kijk we lezen maar 1 kant van het verhaal. Neem aan dat hij de bio vader is..... Als hij het gezag is vergeten aan te vragen..beetje dom. Maar hey hij is en blijft de vader. Dus waarom zo moeilijk doen over wel of geen gezag???? ( Waarschijnlijk niet wat je wil horen sorry) Eerst gezag regelen en dan de rest. Want zoals je nu leest ( jouw verhaal) werken jullie elkaar tegen
Ik snap je gevoel over machtsmiddel. Toen ik had aangegeven dat ik het gezamenlijk huis wilde overnemen, wilde hij alle medewerking en de mediator stoppen. Hij zou pas weer meewerken als ik van het huis zou afzien en hem gezag zou geven. Heel lang nagedacht of over het gezag. Hij is de vader en ik wil dat hij een grote rol blijft spelen voor de kinderen, maar lang getwijfeld of hij de verantwoordelijkheid kan dragen als ze bij hem zijn. Hij denkt veel aan zichzelf en vaak in eigen belang. Maar uiteindelijk besloten het wel te geven wel of gezag hij blijft zoals hij is en wil de kinderen niet hun vader ontnemen en andersom. Ik had geen vertrouwen dat als hij dat kreeg ook zou meewerken. Daarom de overeenkomst.
Regel dat gezag, voor de kinderen. En probeer alsjeblieft de boel rustig te houden voor de kinderen. Het is al een vechtscheiding zo te horen, dus verwacht niet te veel van hem. Jullie mogen wel van elkaar verwachten dat jullie je als volwassenen gedragen en de boel omwille van de kinderen snel en goed regelen. Jullie moeten je schamen indien jullie je kinderen zouden inzetten als middel. Verder is het voor iedereen natuurlijk vervelend en ik vind het spijtig om te lezen dat hij niet wíl mee werken. Snap dat dat enorm frustrerend is en dat je je machteloos voel. Maar denk aub in het belang van jullie kinderen die dit niet hebben verdiend. Sterkte ermee! Voor allemaal
Ik bedoel dat een ouderschapsplan verplicht is bij gezamenlijk gezag. Maar ben van mening dat een ouderschapsplan altijd goed is. Maar het stuk was eerst akkoord door ons beide. En nu is het stuk al 3x heen en weer (en mediator) gegaan, omdat hij elke keer weer met iets nieuws komt.
Ik denk dat het hebben van gezag los staat van het hebben van een omgangsregeling. Als je je kind als machtsmiddel gebruikt in de zin van : als je niet mee werkt, dan krijg je de kinderen niet te zien, dan ben je heel fout bezig. Maar als het puur gaat om: als we samen geen afspraken kunnen maken waarin het belang van de kinderen voorop staat, dan ga ik niet akkoord met gezamenlijk ouderlijk gezag, dan kan ik me dat wel voorstellen. Bij gezamenlijk ouderlijk gezag heb je namelijk ook op het moment dat je iets (bijvoorbeeld een paspoort), bepaalde zorg etc toestemming van beide gezagshebbers nodig. Als vader niet meewerkt, dan word dit erg lastig. Ik denk dat je, zolang je het juist formuleert en juist “gebruikt” best voorwaarden kan stellen aan gedeeld ouderlijk gezag. Het moet niet zo zijn dat hij jou je zin moet geven in alles om het ouderlijk gezag te krijgen, het moet wel zo zijn dat jullie samen in gesprek kunnen zijn over belangrijke zaken voor de kinderen en samen het belang van de kinderen voorop weten te zetten. Blijf altijd denken in het belang van je kinderen. Contact met vader is heel belangrijk, de enige voorwaarden die je daaraan kan stellen is dat het welzijn van de kinderen niet in het geding komt. En altijd rustig blijven, als het gaat over gezamenlijk ouderlijk gezag: ik heb daar niks op tegen, alleen is het wel noodzakelijk dat wij samen de juiste beslissingen maken in het belang van onze kinderen. Zolang wij dat samen niet kunnen, is het in het belang van de kinderen dat ik alleen gezag heb. ik heb ook altijd tegen mijn ex gezegd: je mag je frustraties op mij botvieren, je mag het mij zo moeilijk maken als je wilt, zolang je het niet botviert op de kinderen. Scheld mij desnoods via app de huid vol, maar op het moment dat de kinderen erbij zijn, zeggen we elkaar normaal gedag. Als ik je een keer vraag om de kids extra te hebben omdat ik een feestje heb, kan je dat afwijzen, maar als er iets nodig is voor de kinderen, dan moeten we daar ons samen sterk voor maken. En heel belangrijk om zelf te voorkomen dat je in een situatie komt waarin: “Ja maar hij doet.....” een motivatie is voor hoe jij hem behandeld. Blijf hierin echt bij jezelf, jij wilt geen vechtscheiding: dus ik ga de strijd niet met je aan. Tegenover: “Jij wil mij het moeilijk maken?” Moet niet komen te staan: “dus ik ga ook niet meewerken met jou” maar daar tegenover moet staan: “Ik wil het beste voor mijn kinderen.” Om de vechtscheiding niet uit de hand te laten lopen moet jij echt de volwassene/wijze van de twee zijn en steeds het belang voor de kinderen op een rustige manier terug koppelen. sterkte!!
Ik zou een vrijblijvende gesprek doen met een advocaat. Hij wil je tegen werken je mag niet in het huis blijven maar ook niet verhuizen. Wand anders was het huis al in de verkoop. Is hij geld bewust dan zou ik gewoon een makelaar zoeken die kan aangeven hoeveel het huis waard is en wat Julie beide overhouden ,misschien gemeen maar misschien dat hij het wel wil als hij weet dat hij veel overhoud. Anders je uit laten kopen. En heeft hij niet een soort van fraude gepleegd dit vind ik wel kwalijk mijn advies zou zijn berg alle belangrijke papieren op waar hij niet bij kan ouders of kluis ergens. Maar zo te lezen heb je veel gedaan. Dus een advocaat spreken zou niet verkeerd zijn. En s6
Ik zou een advocaat zoeken en daar advies in winnen. Met iemand die zo tegenwerkt en stiekem te werk gaat, ga je verder niks bereiken mbt tot samenwerking. Dus dan moeten er maatregelen op een andere manier getroffen worden.
Zoals ik het lees ging het fout vanaf het moment dat jij hem het gezag bent gaan ontzeggen. Is hij daar enorm boos over en werkt hij daarom niet mee. In mijn optiek is het gezag gebruiken zoals jij dit lijkt te doen, echt heel fout. Heb je nou echt redenen waarom hij het gezag niet zou moeten hebben, oké. Maar dat heb je niet. Hij is de vader het zijn ook zijn kinderen en heeft dus net zoveel recht op gezag als jij! En jullie kinderen hebben recht op een gezaghebbende vader. Wat ik zou doen is een gesprek met hem aangaan en mijn excuses aanbieden voor het misbruik maken van mijn positie mbt het gezag. Aangeven dat ik dacht iets goeds te doen, maar dat ik bij nader inzien een totaal verkeerde inschatting gemaakt heb. Wat hem blijkbaar (en logisch ook) enorm heeft gekwetst en boos maakt. Om vervolgens het gezag met hem te regelen en dan hopelijk op beter voet ook de rest samen te regelen. Ik snap je frustratie wel hoor wat betreft het niet meewerken van hem. Maar draai de situatie eens om. Zou jij niet vechten voor jouw rechten mbt je kinderen?
Ik snap het echt niet, sorry. Je bent met hem een relatie begonnen, huis gekocht en daarna 2 kinderen gekregen want beide vonden jullie elkaar de juiste partner voor kinderen en nu jullie uit elkaar gaan is hij ‘opeens’ niet capabel genoeg om vader te zijn. Had dan lekker tijdens jullie relatie in therapie gegaan als het allemaal zo erg was wat hij de kinderen ‘aandeed.’ Sorry dat ik zo ongelofelijk bot overkom, maar dat gezag stukje gaat er bij mij echt niet in. Hij is de vader van jullie kinderen, punt. Hup teken die papieren en laat zien dat je meewerkt, daar bereik je uiteindelijk veel meer mee. Als het uiteindelijk een rechtszaak word zal jij ook zeker aangesproken worden op dit punt. Dat wil je niet. Is ontzettend onnodig. Ik kan ergens wel begrijpen waarom hij zijn voeten in het zand zet, het gaat om zijn kinderen niets meer niets minder.
Jij beschrijft precies wat ik bedoel over het gezag. Ik wil hem zijn kinderen niet ontnemen. Ik wil afspraken maken in het belang van de kinderen, maar dit stagneert continu. Er moeten stappen vooruit gemaakt worden en als er geen afspraken komen blijven we stil staan. Dit is voor niemand goed en zeker niet voor de kinderen. Ik heb de overeenkomst ook gemaakt in belang van de kinderen al klinkt het zo niet hoe ik het omschrijf. Meewerken aan verkoop huis was echt nodig, kinderen hebben een veilig plek nodig. Hij komt te pas en te onpas in ons gezamenlijk huis. Ik kan het hem niet verbieden enkel verzoeken in belang van de kinderen. Dit brengt zoveel spanningen met zich mee. Bedankt voor je mail. Ik wil de strijd niet aangaan, ben al lange tijd onderweg en heb hopelijk nog maar even te gaan. Moet nog even doorzetten.
Het ging al fout voordat er gesproken werd over het gezag. Hij wilde onder geen beding dat ik met de kinderen in het huis zou blijven wonen. In deze tijd is het bijna onmogelijk om een huis te krijgen. Gelukkig heeft dit zich vanzelf opgelost. Maar hij had geen echt reden, leek er echt op dat hij mij dat niet gunde. Maar het belang van de kinderen nam hij daar niet in mee. Voor de kinderen is het allemaal al erg genoeg en als ze dan ook nog moeten verhuizen en waarschijnlijk dan ook naar een andere school hadden gemoeten. Daar kon ik toen echt niet bij.
Ik snap je volledig! Ik lig hier al bijna 2 jaar in scheiding en mijn ex werkt alles tegen.. Begrijp dus heel goed dat je dat stukje gezag op papier hebt gezet. Je kunt gewoon niet alles blijven toegeven/geven.. hij gunt jouw kinderen toch ook geen flikker? Hij wilde zijn kinderen nog wel uit HUN huis hebben.
Sterker nog, dit is feitelijk gewoon chantage. Met alle begrip verder dat je het gevoel hebt dat je met je rug tegen de muur staat. Maar de kinderen (in dit geval wel of geen gezag) inzetten om iets voor elkaar te krijgen is niet zuiver.
Heel simpel: ga naar een advocaat en vraag daar om advies. DigiD code direct veranderen. Met je digiD code kan je veel aanvragen, veranderen. Gezag: ik snap dat je als machtsmiddel gebruikt. Waarschijnlijk zie je dat als de enige uitweg om wat te kunnen bereiken met hem. En daarin zou je gelijk in kunnen hebben. Ik denk dat hij als volgt denkt: Als je in jullie huis woont: dan kan ik geen ander huis kopen/huren. Hij kan niet verder. Maar als je het verkoopt dan heb ik geen weekenden meer met de kinderen. (Want ik heb geen eigen huis en geen gezag) Praat daarover. Vraag gewoon waarom. Wel heel direct zijn, (mannen spreken een andere taal, simpele vragen en er niet omheen draaien) en van daaruit kunnen jullie verder afspraken maken.