Hoe zijn jullie kinderen met films kijken? Hier ook 2 cry baby's. Zoon huilt ook snel bijv. bij toy story als de poppen worden weggegeven omdat hun eigenaar nu volwassen is. Dochter is ook een huilebalk bij films maar die wil dan meteen de film uit en kijkt niet meer verder. Die heeft bijv. De Lion King nog nooit afgekeken. Als Mufasa dood haat is voor haar de film afgelopen.
The Notebook En vroeger als kind bijna alles waar dieren in voorkwamen, zoals Beethoven, Free Willy, Shailo, Frank en Frey
Yup ook wel zo. Onze oudste was 8 toen hij ET zag en moest echt keihard huilen toen hij "dood" was. We hebben hem echt moeten dwingen weer naar de tv te kijken om te kunnen zien dat ET toch niet dood was. Onze dochter begint onzeker te giechelen bij verdrietige films met af en toe een traan en mijn jongste heeft onlang Binnenstebuiten gezien en moest huilen toen BingBong "vergeten" was en verdween. Inmiddels is de film al 10x door hem gekeken, maar nog steeds wordt hij erg verdrietig bij dat stukje en klimt hij op schoot om te knuffelen.
Pffft... Ik jank werkelijk om alles. Tangled: dat stukje dat ze een ballon omhoog laten om de vermiste prinses thuis te laten komen. Heb 3 miskramen gehad, en zie dit als een zeer symbolisch iets. The green mile. :"please don't let me be in the dark, boss... I'm afraid of the dark". Hachi: we hebben zelf een Akita. (Al voordat we de film voor het eerst zagen hoor.) :"Oh Hachi... You're old..." Up Inside out Weet je wat? Laat maar gewoon. Ik zit nu al te typen, en zit alweer gewoon met tranen in mijn ogen. Ik ga mijn chocolade opeten.
Hier ook bijna bij elke film. Vooral nu ik niet helemaal fit ben en mijn vriend enorm mis. Mijn kinderen huilen eigenlijk allemaal niet bij films. Sterker nog...... mijn middelste heeft heel lang bij verdrietige stukken in een film heel strak naar mij zitten kijken om mij te "betrappen" dat ik moest huilen
Absoluut hachi !!! Man man man wat hebben mijn moeder zus en ik zitten te janken in de bioscoop ! Vet voor schut Wij als shiba eigenaren moesten natuurlijk naar die film ..
Ik huil niet zo snel bij films al wordt dat steeds meer. Toen ik het boek 'Achtste groepers huilen niet' las heb ik een paar tranen gelaten, omdat een jongetje in het dorp ook aan leukemie zou gaan overlijden. Ook bij de Lion King heb ik het wel moeilijk. Tegenwoordig wil ik ook geen heftige films meer kijken. Ik kan echt niet meer kijken naar films met zoveel ellende.
haha dat was hier ook zo.. Ik weet niet meer welke film het was, maar een 'slechte' weeshuis directrice die een pop van een meisje in de verbrandingsoven durfde te gooien... oei... wij hebben dochter een aantal keer wel 'gedwongen' om samen met ons de film af te kijken, zodat ze kon zien dat het tóch wel goed kwam... -zoals die pop, die het vuur niet bereikte uiteindelijk en net op tijd 'gered' werd etc etc.
Ik heb het heel erg met coco, jawel de disneyfilm. Heb deze aantal keer gekeken en vind het zo een ontzettend mooie gedachte. Zelfs mijn kinderen snapte het concept gelijk en janken dus nu altijd omdat hun eigenlijk ook wel even bij oma langs willen gaan.