Lieve iedereen. Een paar dagen geleden heb ik hier mijn verhaal gedeeld over mijn man die heel veel geld uitgaf zonder dat ik iets vanaf wist. Dit begon in de zomer van vorig jaar en hij deed het bijna altijd via de credit card (op een paar keer na). Nu is alles geblokkeerd en hebben wij voor hem een plekje gevonden bij een therapeut waar hij al snel heen kan. Tot zover het verhaal in het kort. Maar nu komt iets waar ik toch ontzettend mee zit. Nu blijkt dat hij in januari al hulp bij de huisarts heeft gezocht en alles daar heeft opgebiecht. Sinds januari wisten ze het maar ze hebben niks gedaan om dit te stoppen. Al die tijd bleef hij doorgaan met als gevolg grote financiële schade voor ons gezin. Wij hebben kinderen, dit raakt hun ook. De vraag is kan ik hier iets mee? Zijn ze nalatig geweest (mijn gevoel zegt van wel want zo iemand kan je toch niet met goed fatsoen rond laten lopen?) De rechtsbijstand heb ik al ingeschakeld en die neemt binnen een week contact met ons op.
Oei. Heeft hij al die tijd geen enkele ondersteuning gekregen van de huisarts bijv van een POH? Heeft de huisarts toen wel een doorverwijzing gedaan? Wie heeft deze informatie aan jou gegeven? Je man of de huisarts of staat het in het dossier?
Een aanvulling; of valt dit onder medisch/beroepsgeheim en mogen ze niks doen? Maar mijn man was toch echt een gevaar voor anderen vind ik, de gevolgen zijn nu enorm.
Ik kan je niet helpen,wil je alleen sterkte wensen. Heftig dat dit weer bovenop je andere zorgen komt. Ik snap ook dat je dit wilt uitzoeken. Dat zou ik zelf ook doen. Toch stel ik je als buitenstaander deze vraag, die alleen jij zelf kunt beantwoorden; Heb jij er nu de tijd en energie voor om hier in te duiken? Levert het je iets op wat de inspanning waard is? Ik hoop dat het je lukt om eens in de zoveel tijd even te pauzeren en jezelf deze vragen te stellen. Bewaak je grenzen, ze staan al zo onder druk! Kun je het nu aan, prima. Maar wordt het teveel en moet je keuzes maken, dan kan dit ook later. Veel sterkte met de moeilijke situatie waar jullie in zitten. Ik hoop dat het feit dat je man zelf al wel eerder een stap heeft gezet om hulp te vragen, toch een lichtpuntje kan zijn. Hij ziet dus (toch) het probleem en staat open voor hulp.
Ik heb het dossier ingezien. Ja hij was doorverwezen maar dat was de wachtlijst van 1 jaar wat ook bij hun bekend was. Dus heel fijn maar hadden wij niks aan. En hij had gesprekken bij praktijkondersteuning waar hij gewoon dit aangaf. Zodoende wisten ze dus wat er speelde maar er was niks gedaan om te stoppen. Het stoppen is pas gebeurd sinds een paar dagen toen ik het wist. De laatste uitgaven zijn van begin mei!
In principe mogen medische gegevens niet gedeeld worden. Gevaar voor anderen is wellicht lastig in te schatten maar ik weet wel dat privacy altijd een grote rol speelt.
In welke zin was hij een gevaar voor anderen? Was het alleen financiële schade die hij aan heeft gericht of is er meer aan de hand? En hoe had jij verwacht dat er info naar jou zou komen? De huisarts die jou gaat bellen met vertrouwelijke info over je volwassen man?
Ik had graag gezien dat zijn gedrag accuut in januari al gestopt was. Had ons namelijk heel heel veel geld gescheld.
Als het ‘alleen financiële schade is’ wat echt verschrikkelijk is. Is hij naar mijn weten geen gevaar voor de samenleving. Dit is volgens mij pas als hij zich zelf of anderen lichamelijk iets wilt aandoen. Maar kan er totaal naast zitten.
Dat snap ik. Ik denk alleen oprecht dat ze niet veel mogelijkheden hebben. Verwijzing is gedaan. Er vanuit gaande dat dat GGZ is, daar zijn de wachtlijsten dramatisch. Ik weet niet wat een huisarts had moeten doen.
Dank je wel. Hij ziet zeker het probleem en hij kan al snel terecht. Ik hoop dat wij eruit gaan komen maar het is nog lang niet opgelost. Voor mezelf ga ik de volgende week naar de arts, waarschijnlijk heb ik onderhand ook hulp nodig, maatschappelijk werk spreek ik begin volgende week.
Wel het gevaar voor ons of tellen wij niet mee? Het is gelukkig niet zover gekomen maar wij konden ook gewoon op straat eindigen. Dat is dan prima?
Dit is helaas niet zo zwart wit. Ik snap dat er voor jullie financiële schade is. Echter kan je pas tegen iemand z’n wil gaan handelen als in ingrijpen als je in ieder geval hebt laten zien dat je alles hebt gedaan om het op een andere manier op te lossen. Of als er op dat moment uit voort vloeit dat iemand bijv z’n huis uit gezet gaat worden. En echt nog veel meer dingen spelen hier bij mee. Verder ben ik ook bang dat de huisarts of poh hier weinig ervaring mee hebben. Snap je frustratie maar helaas ook door de privacy wet en ook dat gelukkig je lang over je eigen leven mag beslissing voor dat je überhaupt wilsonbekwaam bent mag je gelukkig niet zomaar tot iets gedwongen worden. Dit is even een heel kort door de bocht geschreven, maar met de weinige informatie die wij nu hebben denk ik eerlijk dat de huisarts hier niks mee had kunnen doen.
De Wvggz (wet verplichte GGZ) geldt voor mensen bij wie een psychische stoornis leidt tot gedrag dat ernstig nadeel (gevaar) veroorzaakt voor henzelf of voor anderen. Dat ernstig nadeel kan financiële schade zijn, maar er zijn wel 3 voorwaarden. Ik kan me voorstellen dat het vast loopt op deze: proportioneel is (in verhouding staat tot het op te lossen ernstig nadeel); Verplichte GGZ is echt ontzettend ingewikkeld en wordt niet snel opgelegd.
Dit inderdaad. En er was dus een POH en een doorverwijzing. De huisarts kan er niks aan doen dat bij die hulpverlener/instantie een wachtlijst is. Die instelling moet dan overbruggingszorg leveren en een inschatting maken wat er nodig is en of er acuut wat nodig is. Een gevaar voor zichzelf of anderen is puur in de zin van iemand of zichzelf echt fysiek iets aan doen. De POH zal handvaten gegeven hebben om het gedrag te stoppen. Maar het is dan toch de keuze van de man om daar mee door te gaan. De huisarts of POH hebben geen juridische middelen in handen om het gedrag te stoppen helaas.
Even een sidenote ik merk dat hierop het forum en ook daarbuiten hoor maatschappelijkwerk als soort behandelaar worden gezien om te praten etc. Ze zijn juist meer van de praktische zaken, ze kunnen bijv samen kijken hoe regel ik de financiën weer wat voor hulp of als er instanties nodig zijn wat schakel je in. En je hoeft geen verwijzing van de huisarts daarvoor te hebben, je kan deze gewoon opzoeken bij jullie in de buurt als je dat graag wil.
De wachttijd is dus 1 jaar. Ik vind het dus “lekker makkelijk”. Hij is doorverwezen, veel succes daarmee, ga vooral komend jaar zo door. Maar ik begrijp onderhand dat ik verder niet veel kan doen, dan heb ik in ieder geval het antwoord, hoe zuur ook.
Je hebt hier opzich de Wvggz niet voor nodig hoor. Bijv iemand waarbij er sprake is van dementie die zijn financiën niet meer op orde heeft en jij weet dat er bijna 3 maand geen huur betaald is mag je spoedbewind aanvragen om zo te voorkomen dat iemand zijn huis uit moet. Dus dat kan los van elkaar bestaan. Verder moet je natuurlijk altijd afvragen of je bij zulke situaties idd niet verder moet ingrijpen maar dat is idd dan weer ingewikkelder en komt meer bij kijken. Wat voor psychiatrische stoornis er dan ook aan ten grondslag ligt.