Trekt relatie nog een zwangerschap wel?

Discussie in 'Zwanger worden' gestart door Cobon, 25 jul 2021.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    Hallo,

    Wij willen erg graag nog een kindje. Ik vraag me alleen af of we dat wel gaan trekken.

    De eerste drie maanden van de zwangerschap was de liefde van mijn kant totaal over, het was alsof ik hem zag zonder roze bril en alles voelde als een groot probleem. Na 3 maanden was dit over en was het gelukkig weer normaal :)

    Helaas was het na de bevalling nog véél erger. Hij was van slag door de baby en wat omstandigheden, en ik voelde me zó klote, eenzaam en teleurgesteld. Dit heeft ook weer zo'n drie maanden geduurd en het is echt een loodzware tijd geweest, waarin ik constant heb overwogen er een punt achter te zetten. Voor mijn gevoel heeft hij de eerste tijd 'verpest'. Ik ga niet alles uit de doeken doen op internet maar het lag niet alleen aan mijn hormonen, ik kon er alleen daardoor echt niet mee omgaan of het relativeren. Tel daar corona en thuiswerken bij op...

    Mede door hoe ik mij voel richting hem de dagen voor m'n menstruatie constateer ik dat het hormonaal is. Inmiddels weer aan de minipil en het gaat wat beter, maar we hebben een flinke klap gehad van de afgelopen maanden. We zijn nu bezig met een soort relatietherapie en ik hoop dat dat gaat helpen. Ik wil heel graag dat we weer voor elkaar worden wat we waren, we hebben het altijd erg goed gehad. Momenteel vinden we elkaar helaas niet zo aardig.

    Is die periode na de bevalling een beetje te voorkomen door de minipil meteen na de bevalling te gaan slikken? Zijn er meer vrouwen wiens hormonen niet samengaan met hun partner? Hoe gaan jullie hiermee om? Wij zijn allebei absoluut geen opgevers, maar ik ben toch wel geschrokken..
     
  2. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    Ik weet niet zo goed in welk deel van het forum ik dit had moeten plaatsen eigenlijk..
     
  3. Saartje33

    Saartje33 Fanatiek lid

    6 dec 2018
    3.477
    5.135
    113
    Vrouw
    Heel eerlijk: in mijn omgeving een aantal stellen die wat problemen hadden ( niet mega grote maar het was ook geen grote roze wolk meer) en een kindje samen loste niks op, legde de verwachtingen alleen maar hoger. Ze zijn ook allemaal uit elkaar gegaan
     
    Leraje, Vero0504 en Neuzeke vinden dit leuk.
  4. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    Ik denk ook zéker niet dat het wat oplost, voor de duidelijkheid. Juist het tegenovergestelde, daarom post ik dit.
     
  5. Mapje

    Mapje Niet meer actief

    Ligt er een beetje aan. Ik vind mijn man irritant als ik zwanger ben :o::roflmao: Ik kan me veel eerder aan hem ergeren en we hebben ook meer ruzie. Maar dat ligt echt aan mij want ik heb het ook tijdens menstruatie bijv. Daarvoor en daarna is het geen probleem en het is ook niet constant of om essentiële dingen (of dingen die voorvallen het is verder gewoon een hele lieve man en papa)

    Dus het ligt er een beetje aan hoe “diep” de problemen zijn denk ik…
     
    Neuzeke vindt dit leuk.
  6. Stokstaartje86

    Stokstaartje86 VIP lid

    4 jan 2013
    5.294
    1.767
    113
    Vrouw
    Was alles echt goed tussen jullie voor je zwanger was? Dan zou ik eens kijken naar een pre en post natale depressie of je daar wat in herkent.

    Ik heb zelf een postnatale depressie gehad bij de eerste en toen niet erkent. Wel in de ziektewet gezeten voor rust maar nooit hulp bij de depressie. Achteraf gezien had ik het toen dus ook alleen dacht ik toen dat ik overspannen was omdat ik na een jaar pas knapte

    Bij de tweede kreeg ik hem 2x zo hard terug en ben ik 3.5 jaar onder de pannen geweest ermee. In die periodes voelde ik ook geen liefde, alleen als het echt even heel intens was wat ik voelde. Daar hield ik me aan vast dat het nooit weg is geweest. Het is bijna mis gegaan vorig jaar tussen ons. Toen het beter met mij ging en hij ruimte kreeg om te ontspannen (hij moest al mijn gaten dichtlopen) zakte hij weg in een depressie/burn-out. Hij voelde toen ook geen liefde naar mij toe maar vertrouwde op mij omdat hij ook heeel af en toe toch iets voelde net zoals als mij.

    Nu gaat het met beide weer goed en ben ik bijna 25 weken zwanger van de derde. Maar wel een afspraak bij de pop poli om van te voren afspraken te maken om niet weer zo diep te zakken als toen en dat geeft rust. Dat je weet dat de hulptroepen klaar staan just in case en ik niet meer zo hoef te vechten voor ik eindelijk hulp krijg en je maanden verder bent terwijl je bent aangemeld via de crisis dienst
     
    Leraje vindt dit leuk.
  7. Sophy

    Sophy VIP lid

    28 aug 2011
    5.760
    2.625
    113
    Noord-Holland
    Ik snap het misschien niet zo goed.. jullie zitten in een soort relatietherapie omdat jullie elkaar nu niet zo aardig vinden én jullie willen voor nog een kindje gaan? Ik zou echt eerst aan mn relatie werken, is het nog te redden, hoe maken we het weer leuk samen...
    Een tweede kindje vraagt toch weer wat van je, iets met tropenjaren, ik denk dat je daar beter vanuit een stabiele basis aan kunt beginnen.
     
    Leraje, vrouwvan, Vero0504 en 4 anderen vinden dit leuk.
  8. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    Dat doen we ook :) we beginnen er sowieso niet aan zolang het niet lekker loopt.

    Derde kindje, overigens.
     
  9. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    #9 Cobon, 25 jul 2021
    Laatst bewerkt: 25 jul 2021
    Ja, dit is het. Echt zo typisch hormonaal. Hij heeft z'n mindere kanten (wie niet) waar ik al jaren prima mee kan leven, maar wanneer zwanger of ongesteld is het ineens allemaal onoverkomelijk en irriteer ik me kapot. Maar een paar maanden is wel wat problematischer dan een paar dagen door pms :(
     
  10. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    Het is geen pnd.
    Gefeliciteerd met je zwangerschap :) hopelijk ontspring je de dans dit keer!
     
  11. Spectre

    Spectre VIP lid

    5 nov 2015
    17.848
    16.878
    113
    Vrouw
    Voor nu zou ik de wens dan even parkeren.
    Hoe werkt de relatie therapie voor jullie?
    Hier ook met momenten gewoon irritaties onderling en ik zou het graag anders willen zien. Maar relatie therapie klinkt als een grote stap..
    Of het hormonaal is bij mij geen idee.. na de geboorte van onze dochter heb ik in een flinke dip gezeten en misschien is het nog een nasleep daarvan. Had totaal geen behoefte meer aan intimiteit.. gelukkig wordt het alweer wat beter nu.. maar nog een zwangerschap en kindje zou hier funest zijn en onze relatie zeker geen goed doen op dit moment.
     
  12. Kimmetjuh90

    Kimmetjuh90 VIP lid

    14 dec 2017
    16.976
    9.921
    113
    Vrouw
    Postbezorgster
    Ik herken mezelf in je verhaal!
    Ik had dit kunnen schrijven..
    Hier had ik tijdens de zwangerschappen al met depressie te maken, en na de 1e een hele zware depressie gehad.
    Mijn ex en ik zijn toen onze dochter 2 was uit elkaar gegaan, het ging niet meer..
    Met mijn huidige partner heb ik nu een 2e kindje, ook tijdens die zwangerschap weggezakt in een depressie.
    (Bleek dat ie gewoon nooit weggaan is, maar ikzelf het geprobeerd heb t aan de kant te duwen.)
    Wij wilde eigelijk in augustus voor nog een kindje samen gaan, maar zijn tot de conclusie gekomen dat dat niet verstandig is, onze relatie kan dat nu écht niet aan.
    Nu is t zo dat we allebei kampen met een zwaar verleden, al vanuit onze jeugd, en beiden hebben hierin hulp gezocht afzonderlijk van elkaar, ik heb diagnoses gekregen waar ik van schrok in eerste instantie, maar nu heel veel verklaren van mijn gedrag de afgelopen jaren.
    Ik blijk dus al sinds mn jeugd met ptss te lopen, daar is dus bij gekomen depressie, en borderline, nu een kindje erbij, of überhaupt zwanger zijn, kan heel fout uitpakken voor mij, mn kinderen en mn relatie.

    Wij hebben samen dan ook besloten eerst aan onszelf te werken, en dan zien we wel weer verder.
    Ik wilde en soms nog, ook om de kleinste dingen dat mn vent vertrok, ik kon de kleinste dingen al niet verdragen, niks was goed wat hij deed.
    Er komt ook nog bij dat onze jongste nogsteeds niet goed slaapt, wij geen tijd voor elkaar kunnen vrij maken, we weten gewoon niet hoe..
    En er op seksueel gebied al helemaal niks meer gebeurt, maar dat komt omdat ik dat nu niet kan (misbruik int verleden).

    Ook wij hopen er samen uit te komen, daar gaan we hard voor werken, althans we zijn al begonnen, en als ik mn therapieën heb afgerond, gaan we misschien ook nog samen in relatietherapie, om te kijken waar we staan, samen maar ook waar we staan afzonderlijk van elkaar.
     
  13. Vero0504

    Vero0504 VIP lid

    17 nov 2016
    17.695
    14.045
    113
    Hier een man die mij niet snapt zodra ik zwanger blijk en een vrouw die dr man de nek omdraait omdat hij de nesteldrang niet bij kan houden.

    Logisch toch dat t hele huis gewoon compleet grote schoonmaak moet hebben? Ik bezig met t huishouden en hij met zn kont op de bank: "had je al wat in gedachten voor eten?"...het is net een oorlogsverklaring 3.0.

    Of nog erger ik met t huishouden bezig en hij aan t gamen (dochter op de BSO en ik nu ook ff vakantie). Intussen op mn akkertje t behang van de wanden gehaald, was een mooie afreageermodus al duurde t tig langer vanwege mn bekken. Valt hem ook niet op dat ik verdacht lang wegblijf ofzo.

    Bekende irritaties die we met een korrel zout kunnen nemen en zo nu en dan in een hormonale uitbarsting komen en daar blijft t bij.

    En toch is de tweede hier erbij voor ons wel een forse berg gek genoeg. We weten wat we kunnen en wat we aan elkaar hebben maar het is een aanslag op je relatie, WEER terug die luiers in en de slaapjes en de flesjes. Hebben hier ook na de geboorte van dochter aangehouden max 2 (tenzij je een tweeling krijgt, dan is er weinig keuze) ik geloof niet dat onze gesteldheid meer dan twee aan kan zonder dat wij tot waanzin worden gedreven. Nu is dochter ook wel een 4 handen figuur dus rekenene wij met haar in gedachten en dat keer 2 of 3.

    Zodra de relatie onder enige druk staat zou ik geen extra kinderen erbij betrekken. Jezelf als team terughervinden is al heel erg lastig. Allicht kom je uit op een punt dat dit is wat je kan dragen als team, allicht dat op termijn een derde goed te doen blijkt met alle routine die je inmiddels hebt gevonden in je rol als zowel partner als ouder en de balans daartussen.

    Daar valt nu vrees ik nog weinig over te zeggen.
     
    Leraje, Mapje, Spectre en 3 anderen vinden dit leuk.
  14. Mammavantwee

    Mammavantwee VIP lid

    4 feb 2019
    5.321
    4.702
    113
    Vrouw
    Ik herken het opzich wel alleen dan vooral na de geboorte. Tel daarbij de slapeloze nachten op met de vermoeidheid en het is hier heel gezellig. En toch hebben wij 3 kids, nu bij de 3e weten we het van elkaar dat als er weinig wordt geslapen we niet de leukste versie zijn van onszelf. Blijf vooral praten met elkaar en maak ook tijd voor elkaar vrij. Ik zou wel echt nog eventjes wachten, hier werd het na de 2e na een klein jaartje beter. Nu na de 3e hadden we een vervelende start met de kleine en hebben we 2 heftige weken gehad met 2 operaties waar we van te voren niks vanaf wisten en ik moet zeggen; we hebben af en toe echt wel onze buien, maar het gaat een stuk beter dan na de andere 2.

    Na de oudste was ik na 7 maanden alweer zwanger van de 2e, dat is best pittig voor je lijf en ook voor je relatie :cool:
     
    Cobon vindt dit leuk.
  15. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    Fijn, de herkenning. Wat sneu van jullie kleintje :( gaat het nu weer goed met haar?

    Wij wachten inderdaad sowieso, ik zou het ook niet willen voor we weer echt partners zijn, zoals we altijd waren. En fysiek 'moet' ik ook wachten inderdaad.
     
  16. Cobon

    Cobon VIP lid

    27 jun 2020
    7.012
    7.333
    113
    Vrouw
    Jij en jullie sterkte nu!! ;)

    En je laatste alinea; zo denken wij er ook over hoor. Ik ben liever een gezin van 4 dan een alleenstaande moeder van 3 ;)
     
    Vero0504 vindt dit leuk.
  17. Vero0504

    Vero0504 VIP lid

    17 nov 2016
    17.695
    14.045
    113
    @Cobon ja iedereen heeft zn grens tussen wat wel en niet werkt. Belasting en belastbaarheid.
     
  18. JupitR

    JupitR VIP lid

    13 mei 2020
    6.120
    6.659
    113
    Vrouw
    Alle drie de keren was de relatie tussen mijn man en mij in de periode na de bevalling niet top, en is dit ook telkens weer recht getrokken. Maar ik lees bij jou meer dan een "niet top". Zit je zelf goed in je vel?
     
  19. Stokstaartje86

    Stokstaartje86 VIP lid

    4 jan 2013
    5.294
    1.767
    113
    Vrouw
    Dat dacht ik ook de eerste keer dat het dat niet was. Ben zelfs bij de psych geweest voor trauma verwerking van de bevalling en eerste maanden na de bevalling. Zij heeft ook nooit iets gezegd over een pnd. Pas bij de tweede x en ik die diagnose kreeg kwam ik daarachter. Je kunt dit namelijk ook al hebben tijdens de zwangerschap. Dan heet een prenatale depressie. Maar goed succes er mee iig
     
  20. 19Summer87

    19Summer87 Actief lid

    12 apr 2021
    308
    192
    43
    Vrouw
    Moeilijk te zeggen.. je kan het wel uitleggen maar jij bent toch de enige die echt weet hoe het voelt voor jou.
    Ik zou sowieso zeggen: bij twijfel niet doen.
    Maar jullie hoeven toch ook niet nu te beslissen? Al begrijp ik wel dat je antwoorden zoekt.
    Hopelijk helpt de therapie jullie weer dichter naar elkaar te groeien.
     

Deel Deze Pagina