Herkenbaar ritueel! Ik vroeg me alleen af hoe het bij jou zit als hij de speen loslaat of het uitvalt. Wordt hij dan overstuur/gaat hij dan huilen? Hier is dat wel het geval, waardoor ik dus denk om die speen af te leren, want nu wil ze er zonder niet slapen. Wat raad jij me aan? alvast bedankt!
Wat jij met de speen hebt heeft die van mij zo'n beetje met mijn tepel Als hij echt over de jank is is dat het enige dat hem rustig krijgt en zo valt hij ook makkelijk in slaap. Een speentje krijg ik er dus echt niet in bij hem. Ik had al eens een topic geplaatst met de vraag of er geen imitatie tepels op de markt waren (beetje rare benaming maar ik weet zo even geen betere) want iemand anders zou hem toch ook rustig moeten kunnen krijgen als mijn borsten niet in de buurt zijn?? Gisteren heeft hij overdag echt heel goed geslapen. Ik heb er wel bijna de hele dag naast moeten liggen maar he.. hij heeft eindelijk wat uurtjes gemaakt. Helaas gebeurde waar ik al stiekem een beetje bang voor was: hij wilde 's avonds niet meer slapen. Uiteindelijk is hij om 1 uur in slaap gevallen, 2x wakker geweest en vanaf 7 uur wilde hij niet meer in zijn eigen bed Vanaf die tijd is het alleen maar piepen, jengelen, kreunen, krijsen, janken en brullen. Zodra ik ook maar een meter uit de buurt ben zet hij al een keel op. Hij wil niet spelen, opgetild worden, echt helemaal niks behalve bij mama aan de tiet. Omwille van mijn trommelvliezen laat ik hem maar een beetje. Ga er maar even vanuit dat dit bij het sprongetje hoort??? Hij maakt verder geen zieke indruk ofzo en hij heeft ook geen koorts of krampen voor zover ik kan beoordelen. Help, het wordt alleen maar slechter
Ik gebruik de puckababy, helemaal insnoeren ben ik persoonlijk niet zo'n voorstander van. Dit ivm het later weer ontwennen hiervan en ik heb er gewoon niet zo'n goed gevoel bij. De puckababy werkt hier normaal goed bij hem, helemaal 's nachts. Dan zou ik hem moeten gaan inbakeren omdat hij overdag niet goed slaapt? Ik ben van mening dat dat niet de oplossing gaat zijn. Uiteraard sta ik wel open voor een andere mening en advies op dit gebied, misschien dat ik hierover niet de juiste informatie bezit. Het rust en regelmaat principe volg ik naar mijn idee wel. Ik let op de signalen die mijn kindje afgeeft en ik geef hem zo weinig mogelijk prikkels want dat hij oververmoeid is/was is wel duidelijk. Ook volg ik een vast patroon als hij wakker wordt maar dat heb ik al eerder omschreven. Het punt waar het hier op vast loopt is het slapen.
Jullie verhalen komen mij bekend voor. Mijn dochtertje wilde in het begin overdag ook echt niet in haar wiegje slapen, ze viel alleen op mijn borst in slaap. Na een aantal weken werd ik hier echt humeurig van, ik kon niks doen, had niet even tijd voor mezelf etc. Ik ben toen gaan inbakeren met de doeken van swaddle me, en wat een uitkomst was dat zeg. Ze viel gelijk in slaap als ik haar inwikkelde en bleef dan 2 a 3 uur slapen. Maar die sprongetjes zijn ook altijd vervelend hoor! Ik merkte het altijd gelijk, er is dan niks goed bij haar, wil alleen maar gedragen worden etc. Ook was en is mijn dochtertje altijd hongerig, ze had de fles binnen 5 min leeg en hierdoor was ze totaal niet bevredigd in haar zuigbehoefte. Ben toen de voeding gaan verdikken met nutriton en hierdoor sliep ze ook langer. Van het cb kreeg ik ook als tip dat je moet kijken naar de vermoeidheidssignalen bij je kindje. Kijken wanneer ze moe beginnen te raken en dan op bed liggen. Ze moeten ook zelf in slapen leren vallen, en daarbij mogen ze best 5 a 10min huilen. Al met al zijn er veel dingen die je kan uitproberen, maar dit werkte bij mij het beste. Vooral ook die signalen doorkrijgen. Dat heb ik nu ook, zodra ze begint te wrijven met haar handjes in haar gezichtje breng ik haar naar bed, dan is het even 5 min mopperen en dan slaapt ze. In het begin kon ik haar ook niet laten huilen, maar ben blij dat ik dat toch wel gedaan heb, de 5 a 10 min regel noemen ze dat op het cb. Na een aantal minuten ga je terug als ze huilen en dan troost je ze even etc, en dan weer even laten huilen etc. Net als wat ik zei ze moppert hier nog maar 5 min en dan slaapt ze.
@Diaantje: Dank je wel voor je reactie. Helaas werkt dat laten huilen principe hier gewoon niet meer overdag. Eerder wel hoor, dit is echt iets van de laatste dagen/week daarom weet ik het ook gewoon even niet meer. Ook let ik op de vermeoidheidssignalen, gapen, oogjes wrijven etc. maar ik bed is het slapen ho maar. Het wordt echt krijsen en hij laat zich niet troosten. Ook is hij op een gegeven moment helemaal zeiknat van het zweet omdat hij zich zo druk maakt. Ik denk ook echt dat het een sprong is icm de oververmoeidheid, alleen heel dicht bij mama is het goed. Ik heb net ook gebeld met een osteopaat omdat ik alles wil kunnen uitsluiten. Deze belt mij zo terug voor een afspraak.. Nu heeft hij weer 10 minuten geslapen en is het weer brullen
Jammer dat je erop afgeeft; je weet er kennelijk niet zoveel van als jij inbakeren "insnoeren" noemt. Lees er maar eens wat over (Ria Blom). Hier was het HET middel, kind had al 5 weken gegild, lag er voor het eerst in en sliep zomaar 2 uur overdag, wat hij nog nooit had gedaan. Beter slapen=beter functioneren=blijere baby. Inbakeren past juist uitstekend bij r&r, maar goed. Hier baker ik nog met ieder slaapje in. Als ik hem op de doeken leg, krijg ik een smile van oor tot oor, zegt genoeg lijkt mij!
Ik geef toch wel degelijk aan dat ik open sta voor andere ideeen en informatie op dit gebied? Dit noem ik niet ergens op afgeven en ik keur het inbakeren ook niet af. Mij persoonlijk staat het inbakeren voornamelijk niet aan omdat de kleine hier ook weer van zou moeten ontwennen. Ik heb hierin de gulden middenweg proberen te vinden en gebruik nu de puckababy. Waarmee baker jij de kleine in?
Met zelfgemaakte doeken en de Snug&Tug als het heel warm is overdag. Dus dat de armpjes strak langs het lichaam liggen en hij niet kan maaien. Hij ligt nu een week met de armpjes eruit in een Puckababy omdat hij zichzelf kan omrollen. Ik had gedacht dat het drama zou worden, maar hij slaapt nog steeds goed. Zal ook wel aan de leeftijd liggen (16 weken). Laatst op zo'n hele warme dag had ik hem los in bed gelegd en dat is echt meteen huilen. Hij heeft toch nog wel "iets" om hem heen nodig.
Het enige wat ik je kan aanraden is geduld, geduld, geduld..... Mijn zoontje is nu 5 maanden en ik herken alles wat je schrijft. Het zijn fases. Het blijft niet zo! Mijn zoontje was ook echt een handenbindertje en wilde sommige periodes alleen maar op mijn buik slapen. En ineens ging hij zichzelf vermaken in de box, ging hij langer slapen overdag en 's nachts. Hij kreeg vanzelf een ritme! Maar als je er middenin zit is het heel vermoeiend en af en toe ook heel frustrerend... Succes! Groetjes Klaartje
Hier heeft het ook een hele tijd geduurd. Het laten huilen kan ik niet, geloof er ook niet in. Volgens mij zijn er andere manieren. Inderdaad geduld. Vaak zijn het fases die overgaan. Ik geloof dat een kind op een natuurlijke manier afstand neemt van de ouders wanneer het daar aan toe is. Dus hier was/is het veel aan de borst in slaap vallen. Heerlijk lijkt me dat. Ik vind het ook niets alleen in een bed, ik vind het ook veel lekkerder als mijn man erbij ligt. Laat staan zo'n kleine hummel. Toen ze klein was veel in de wandelwagenbak door de huiskamer gereden. Ze heeft (in verband met ziekte) een hele tijd bij ons in bed geslapen, co-sleeper eraan vast. Toen het beter ging vond ze het tijd voor meer bewegingsruimte en werd ze erg onrustig. Toen heb ik haar in de co-sleeper gelegd en dat vond ze meteen heel prettig. Ik kijk naar wat ze nodig heeft en speel daar op in. Soms probeer ik of ze ergens al aan toe is. Soms nog niet, soms al wel. Is het niet dan probeer ik het een weekje later nog een keer. Zo komen we samen overal wel uit. En het klinkt alsof ze altijd haar zin krijgt, maar dat is echt niet zo. Maar haar bedje moet een prettige, veilige omgeving zijn en voor mijn gevoel is het dat niet als ze overstuur huilend in slaap moet vallen.
@bobenmarlous: Wij zagen na een week al resultaat met de 5 a 10min regel. De eerste paar dagen huilde ze wel veel als ze naar bed moest. Maar nu weet ze dat we niet de hele tijd bij haar bed blijven staan en dat ze uiteindelijk zelf in slaap moet vallen. Me man heeft er nogal eens moeite mee om haar te laten huilen, en dat weet ze hoor! Als hij bij haar bed blijft staan gaat ze heel lief tegen hem brabbelen enz, en daar smelt hij van dus vindt hij het weer zielig.
Wij hebben precies hetzelfde gehad, Jimmy wou alleen bij mij liggen slapen, vanaf 10 weken ging hij ook in de box slapen en vanaf 11 weken, ligt hij zowaar in zijn eigen bed, voorheen ging dat alleen na de laatste en 1e fles Nou slaapt hij overdag nog niet veel, maar kan zijn eigen nou wel goed vermaken, hij hoeft gelukkig niet meer de hele tijd bij mij te zitten! Succes ermee