Nieuwe poging na doodgeboren kindje

Hoi allemaal,

Heb me onlangs ook maar eens aangemeld voor het forum. Merk dat ik het toch wel prettig vind om met mensen te praten die hetzelfde hebben meegemaakt als wij. Helemaal omdat alle goedbedoelde adviezen van mijn omgeving me af en toe de neus uitkomen , weet wel dat ze het goed bedoelen.
Ik ben 26 april bevallen (na 22 weken zwangerschap) van ons zoontje James. Hij had een ernstige hartafwijking. En net als bij vele van jullie is je moedergevoel geboren en heb je geen kindje om voor te zorgen. Ondanks dat je moeder bent geworden is je kinderwens sterker dan ooit.
Willen nu zo graag weer zwanger worden. Bij James was ik meteen in 1 keer zwanger. Zit nu weer in ronde 4. Weet ook wel dat dat nog niet zo heel lang is, maar voor mijn gevoel duurt het eeuwen . Zou eigenlijk vandaag mijn laatste werkdag hebben voor mijn verlof en over 4 weken zou ik eigenlijk uitgerekend zijn.
Merk gewoon dat in het begin alles nog best goed ging, maar voel me de laatste tijd steeds ellendiger. Soms kan ik de hele wereld aan, maar soms wil ik het liefst met een deken over mijn hoofd in bed blijven liggen totdat ik weer zwanger ben . Ik weet ook wel dat een nieuwe zwangerschap James nooit zal vervangen, en dat hoeft ook helemaal niet, maar het zou wel een enorme leegte wegnemen.
Bedoel het niet te negatief allemaal hoor, want probeer ook echt heel positief te blijven, heb alleen geen geduld

Groetjes Eefje

 

Hey Eef,

Helaas welkom hier meid. En gefeliciteerd met je zoon James*, mooie naam. Helaas meid zit je in het zelfde schuitje als waar wij in zitten.

Voor mij is het heel herkenbaar, in het begin ging het best goed met mij, ik heb ook later een terugval gehad, ik had gehoopt snel weer zwanger te zijn. Nu achteraf valt het wel mee, ik ben in ronde drie weer zwanger geraakt, al duurde dit voor mijn gevoeel een eewigheid.

Ik heb wel het idee dat je lichaam er weer tegen moeten kunnen, je lichaam zal aangeven wanneer het weer lukt, hoe moeilijk het ook is. Ik duim voor je dat het snel weer raak is, het zal James nooit vervangen, maar het geeft je wel iets om naar toe te leven. En je weet nu wat het is, je bent moeder geworden.

Meid hou je taai en klets hier er lekker op los als daar behoefte aan hebt, het alleen momenteel hier erg rustig....

 

Inderdaad welkom hier eef, helaas ook voor jouw!
Ik kan me voorstellen dat je graag weer zo snel mogelijk een volgende zwangerschap wilt, een broertje of zusje voor James, en wat je zegt...het zal wel de leegte innemen.
Voor jouw ook alle succes dat het weer mag lukken!

En sterkte ook...vooral nu de uitgerekende datum er aan zit te komen!


Frenzy: hoe gaat het met jouw??? Hoever ben je nu?

 

Hey Meiden,

Bedankt voor de lieve reacties. Gaat nu weer een klein beetje beter met me. Weer nieuwe kansen dus ben gelukkig weer een beetje positief nu . Heb na mijn bevalling ook pas 3 keer mijn periode gehad, is ook nog niet zo veel, maar zoals je zegt Frenzy het lijkt wel een eeuwigheid. Ik denk (en hoop) dat ik straks achteraf ook wel zal zeggen dat het toch allemaal snel is gegaan, maar nu duurt alles zo lang maar dat is ook echt die onzekerheid. Als ik met zekerheid zou weten dat ik bij wijze van spreke over 5 maanden zwanger zou raken van een gezond kindje, PRIMA!! Maar die onzekerheid vind ik gewoon zo vervelend, je weet gewoon niet hoe lang het gaat duren.
En zoals ik lees Frenzy ben je zwanger? Gefeliciteerd! Hoe ver ben je zwanger? Was/ben je niet ontzettend onzeker?
Het lijkt me namelijk ook wel weer heel eng en spannend om straks weer zwanger te zijn. Hoewel ik wel moet zeggen, dat ik nu al meer vertrouwen heb in een volgende zwangerschap, dan ik in deze zwangerschap ooit gehad heb. Het voelde gewoon niet goed, stom he?
En Iradersma, is het bij jou lang geleden dat je je kindje verloren bent? En ben je erna weer zwanger geraakt of wil je nog graag zwanger worden?

groetjes Eefje

 

Ik ben 28 maart bevallen van Roan na 26 weken zwangerschap. Ik had hellp en pre-eclampsie. De gyn adviseerde ons om toch wel een half jaar te wachten zodat mij lichaam de tijd heeft om weer volledig te herstellen...Ik wil het nu wel weer heel erg graag, zoals je zegt je bent toch moeder dus de moedergevoelens zijn er maar je hebt geen kindje om voor te zorgen.
Mijn man vind het echter nog wat te moeilijk om aan een volgende zwangerschap te denken, ook zit hij wel wat met het half jaar in zijn hoofd. We moeten er toch allebei weer positief over denken dus we wachten wel af. Hopelijk snel!

Gelukkig dat je je weer iets beter voelt, nieuwe ronde nieuwe kansen zullen we maar zeggen

Liefs

 

Ik ben nu 9 weken, nog best pril allemaal! Ik heb twee weken geleden de eerste echo gehad en de frummel deed het goed (mooi dooierzakje, hartje klopte goed). Volgende week heb ik een intake in het ziekenhuis en de termijn echo bij de VK.

En ja het onwijs spannend, ik ben nu banger dan ik bij Loek* was, ik ben zelf nu al bang voor de echo volgende week (wat als dit kindje al gestopt is met leven). Daarnaast voel ik me soms schuldig, schuldig tegenover Loek*, als dit kindje wel 'gezond' is, waarom wat het bij Loek* dan niet. En dan heb ik nog dat ik soms niet goed weet hoe ik om moet gaan met deze zwangerschap. Het is niet meer mijn eerste keer, ik ga niet meer voor het eerst een babyzaak bezoeken, hier baal ik soms wel van. Ook weet ik niet hoe ik het straks in de omgeving moet gaan brengren, kan ik het blij brengen terwijl er nog verdriet zit van Loek, hoe is de reactie straks in mijn omgeving... Al bij al brengt het dus veel vragen/ zorgen/ angsten en twijfels met zich mee. Maar als ik nu denk dat het volgend jaar maart is, en ik het hummeltje thuis zal hebben met Loek* als engel, dan staan de tranen in mijn ogen, in mijn hart ben ik zielsgelukkig!

Bij mij was het dus in ronde 3 raak, wat echt snel was (ronde 2 een vmk). Maar iedere ongesteldheid maakte me gek. Maar toen ik in ronde 2 positief teste (wat een vmk werd) was ik zo blij, dat ik me daarna vast heb gehouden aan dat gevoel. Iets wat ik ook vaak tegen mezelf zei, vaak keihard, als ik het moeilijk had en dan met de tranen in mijn ogen: Frenzy, een jaar, over jaar, dan heb jij een kindje, stel het je voor dat je het vast houdt en lief hebt! Ik probeerde dan een jaar vooruit te kijken, dus dan nu augustus 2012 en dan lukte het mij om daaruit kracht te putten. Hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel.

En eef, als je weer zwanger bent, dan is je geluk (blijdschap) zo intens dat je 'deze rondes' zo vergeet! Probeer een 'globale' tijdlijn met je zelf af te spreken (maar pin je nergen op vast!) Wanneer is je NOD eef?

@ iradersma Hoe gaat ie met jou meid, je werk gaat goed? Het is hier echt rustig in het topic.

@ Evelientje; lees dat je maansteenje niet heeft geholpen. En na de zomerstop in september aan de slag voor een beeb! Echt belachelijk die zomerstop! Hebben die mensen allemaal vrij in de zomer? September is al zo, dit is de laatste ronde 'zo proberen' denk ik. Verder alles goed?

@ Sanne, Sanne, Sanne, Sanne!!!!!! Waar ben je? En vooral hoe gaat het?

@ Peet, jij zit nog lekker te bakken op het strand volgens mij.... Ik ben strontjaloers, wil ook zon, zon, zon....

@ Lobi: Hoe gaat het met jou? Hoe gaat het met de eitjes?

Met mij gaat alles wel oke, baal nog iedere dag van mijn baan, maar goed kan er weinig aan veranderen, heb hier echt niet voor gekozen.

 

@Iradersma, Lijkt me moeilijk om een half jaar te moeten wachten. Het lijkt zo lang, maar voor jou is het nog 1,5 maand toch? Dat vliegt zo voorbij. En ik weet zeker als je straks weer zwanger zou zijn, dat je man helemaal in de wolken is!!

@Frenzy, wat ontzettend fijn dat de eerste echo helemaal goed was!!! Kan me voorstellen dat alles heel erg spannend is, ik zou het ook heel eng vinden. En kan me ook voorstellen dat het ook heel oneerlijk allemaal is, omdat Loek ook zo gewenst was. Maar je moet je echt niet schuldig voelen hoor! Weet zeker dat Loek hartstikke trots op jullie is!
Een vriendin van mij heeft 1,5 jaar geleden ook haar kindje verloren en heeft nu een gezonde dochter van 5 maanden. Zij vond haar zwangerschap ook super spannend. Maar toen eenmaal hun mooie dochter geboren was, zei ze, ik probeer alles toch positief te bekijken. Als ik mijn zoontje niet was verloren, had ik nu deze mooie dochter niet gehad. En haar dochtertje heeft altijd een broertje die over haar waakt.

Weet ook dat ik mezelf gewoon een tijd moet stellen, en de tijd moet geven. Maar vind dat zo moeilijk! Wil het zo ontzettend graag, ben er gewoon 24/7 mee bezig. Maar over paar weekjes vakantie, wie weet wat dat brengt. Mijn NOD is 30 augustus, fingers crossed.

Sorry ik heb niet alle verhalen van het hele forum gelezen, maar heb je het niet naar je zin op je werk?? Hoe komt het? Nog een paar weken en dan heb je zwangerschapsverlof .

Liefs

 

hoi mede onzichtbare mama's of deels onzichtbare mama's,

wij zijn ons eerste kindje verloren en proberen nu voorzichtig weer vooruit te kijken.
en probeer zelf heel hard om er niet zoveel mee bezig te zijn.
en moet zeggen dat dat nog niet meevalt.
Jeetje wat is de wens groot!
Juist nu we hebben ervaren hoe het is om eventjes zichtbare mama te zijn

Ivm keizersnee is het advies om een jaar te wachten.
maar de gynaecoloog heeft er duidelijk bij gezegd dat ze dit advies moet geven vanuit het ziekenhuis.
maar de adviezen liggen zo uiteen.

het is nu dik een half jaar geleden.
En als we zwanger worden is dat een groot cadeau.
Mijn cyclus is niet erg regelmatig dus we weten ook niet wanneer we moeten klussen.
Voorheen was ik er niet erg mee bezig maar nu denk ik er continu aan.

heb jullie verhalen nog niet gelezen, dat zal ik straks even doen.

mag ik met jullie mee komen schrijven?
helaas, want zou wensen dat niemand dit zou meemaken

Liefs C

 

Welkom Eef5 en onzichtbare mama! Heel jammer dat er steeds nieuwe moeders bijkomen, omdat dat vooral veel verdriet en pijn betekent... Maar klets gezellig mee hier, wij houden wel van gezelligheid met een lach en een traan!!

Mijn verhaal kun je lezen in de vlindertuin. In het kort: ons zoontje Luuk is tijdens de bevalling overleden door zuurstof tekort. Later bleek dat de gyn al veel eerder in had moeten grijpen :x...
Ik heb een spoedkeizersnede gehad en sindsdien voelt mijn lijf heel anders aan gedurende mijn cyclus. Een kijkoperatie heeft niks opgelevert en na anderhalf jaar proberen mogen we nu de medische molen in en gaan we in september hopelijk een IUI poging doen!

@onzichtbare mama: ik heb ook een keizersnede gehad en mij is geadviseerd vanuit het ziekenhuis om 6 maanden te wachten. Ik heb later begrepen dat je minimaal 3 maanden moet wachten met opnieuw zwanger worden zodat je littekens (vooral de inwendige) goed kunnen genezen. Stel dat je binnen 1 of 2 maanden na de keizersnede weer zwanger zou worden, dan gaat je baarmoeder na ongeveer 12 wkn zwangerschap weer groeien. Dat zou eigenlijk pas na die 3 maanden mogen omdat er anders mogelijk teveel rek op je litteken komt... Gewoon je gevoel volgen!!

@Frenzy, ja die zomerstop..... Echt heel bijzonder! Kijk, prima als mensen vakantie nemen maar regel dan eventjes dat de fertiliteit-spreekuren gewoon doorlopen (desnoods op andere dagen of tijdstippen denk ik dan....) Maar da's natuurlijk weer enorm gedacht vanuit de ik-wil-NU-zwanger-worden-gedachte

 

ook onzichtbare mama helaas welkom hier!

@frenzy: het gaat goed op mijn werk, af en toe merk ik wel dat mijn concentratie vermogen nog niet optimaal is maar dat komt wel weer! ik vind het fijn dat ik weer een beetje wat ritme heb.
Maar jij hebt dus volgende week de termijn echo? Spannend zeg...maar zoals eef ook al zegt, voel je niet schuldig! Jullie hebben Loek als beschermengel voor zijn broertje of zusje!!
Kan me voorstellen dat je baalt van je baan...wat is het ook oneerlijk hé!! Maar je bent nu al helemaal weg toch? En nu dan?? Misschien heb ik het niet helemaal gevolgd hoor...

@Eef: het is inderdaad nog maar 1,5 maand en als ik kijk hoe snel de tijd voorbij gaat weet ik zeker dat die ook zo om zijn... Ik hoop dat we binnenkort er weer voor kunnen gaan!

@Evelientje, hoe gaat het met jouw? Idd balen van die zomerstop...echt belachelijk! Ik werk ook in de zorg en dat gaat gewoon 24/7 door dus waarom dat dan niet!! Nou ja, er zit helaas niets anders op dan geduld hebben en wie weet is het dan niet meer nodig...

 

Waren Ssannie en Peet niet allebei nog op vakantie??

 

Hoi allemaal...... T was heerlijk op Kreta, we vlogen op de uitrekendatum van Christian, dus fijn om de wolken te raken. Samen nog veel over hem gepraat, zeker als we vlinders zagen. Gek hoe die beestjes je ineens opvallen.

Vlak voordat we weggingen hebben we nog even het hartje mogen luisteren van 'truffel'. Ik was best in de stress van de stroomschok van t lekkende handvat van t schrikdraad, maar uiteraard niks aan de hand.

Frenzy! Goed dat de controles goed gaan. En inderdaad, ik herken jouw gevoelens omtrent de kleine die nu in je buik mag groeien goed. Het is best dubbel... Maar Loek voor jullie en Chris voor ons blijft altijd bij ons. Grote bescherm-'broers' ....

Iradersma, ik kan het nu niet helemaal teruglezen, maar er komen weer spannende maanden aan?

Evelientje.... Zomerstop ( en echt waarom ook, raar verhaal) bijna voorbij. En dan krijg je in het najaar dus ook meer te horen over ' het staartje' betreft t ziekenhuis..

Eef5, vanuit mij ook welkom hier, vreselijk natuurlijk dat je ook tot deze groep behoort, maar deel en schrijf, mij helpt het wel om te zo nu en dan te delen met meiden die exact weten waar ik het over heb..

Volgens mij was er nog een nieuwe dame.... Maar ik kan niet alles meer teruglezen terwijl ik tik, sorry voor als ik de plank ergens mis sla....

Maandag weer een echo, dan is truffel 14 weken en 3 dagen... T wordt al wat. Ik denk dat het een meisje is, ik zeg ook de hele tijd 'ze' of 'zij'... Mocht het geen meisje zijn dus nu al getraumatiseerd...

Veel groetjes van een bruine peet..... ( mooie strakgrijze lucht hier ook!)

 

Even een persoonlijke vraag aan evelientje, mocht je er niet echt op willen antwoorden dan no problem uiteraard!

Toen Christian zo ziek werd en uiteindelijk overleed had iedereen gedaan wat ze konden, maar niemand kon hier wat aan doe, het mocht niet zo zijn, het was een afschuwelijke pech.

In jouw situatie is er een 'wat als' .. Wat als de arts wel eerder wat had gedaan, of wat als,... Wat dan ook. Hoe lukt het jou om hier mee om te gaan. Dit lijkt me zo frustrerend. Ik heb grote bewondering voor de positieve toon in je berichten, hierin klinkt geen wrok of bitterheid waar je naar mijn inzien alle recht op hebt...

 

@peet, wat heerlijk dat jullie het zo goed gehad hebben, ik krijg er spontaan ook zin in !! En ook super dat jullie kleintje het zo goed doet en dat hij/zij al 14 weken is zeg.... Wat gaat dat hard!!
Welkom terug in ieder geval!

Op jouw andere vraag zal ik na het weekend even antwoord geven. We hebben een paar super drukke dagen en ik wil er eventjes rustig voor gaan zitten om mijn antwoord te typen!

Tot volgende week dames!

 

@evelientje, gek toch dat er zoveel andere adviezen worden gegeven omtrent zwanger worden na een keizersnee.

Mijn cyclus was een beetje in de war de laatste maand.
maar volgens mij is mijn cyclus nu 25dgn.
Dus geklust op de verkeerde dagen

@peet, fijn zeg dat de controle gewoon goed was.
Logisch dat je was geschrokken!
en lekker genoten dus op vakantie en over je zoontje gekletst.
Altijd weer fijn hé

Wij gaan komende week ook even de zon opzoeken.
Verheug me er enorm op, maar toch blijft het nu gek om langer van huis te zijn.

Fijn weekend mama's

 

Hej onzichtbare mama, wat is jouw verhaal achter het verlies van je baby?
Onze zoon was erg ziek, had heel erg veel vocht, overal! Maar de oorzaak hiervan is nooit gevonden. Christian werd steeds zwakker en zou in mijn buik overlijden, met 18 weken is de bevalling opgewekt.

Nog steeds als ik er op terugkijk vind ik het bijna surrealistisch wat er allemaal is gebeurd. De ergste hardste pijn is nu gelukkig wel weg, maar wat is het wreed om je baby te verliezen....

 

hai peet, fijn dat jullie het naar de zin hebben gehad op kreta!! en op die datum weg is wel prettig hé....dat hadden wij precies hetzelfde.
Wat fijn dat de echo goed was zeg!! kan me voorstellen dat je je toch wel zorgen maakte! en wat gaat dat snel zeg...14 weken!!
Bij ons is alles rustig hoor...nog niks in de planning, mijn man heeft de tijd nog even nodig, dus dat gun ik hem ook zeker.

Fijne avond verder allemaal!!

 

hoi meiden,

zou ik met jullie mee mogen schrijven?
wij zijn ons eerste kindje verloren, ik heb op dit moment geen kinderwens meer want naar ons engeltje mocht ik nog twee keer mama worden maar helaas kan ik geen lotsgenoten vinden om mee te praten....en ik heb zn behoefte om over mijn kleine grote kanjer te praten, met mensen die mij snappen en weten hoe verscheurt en verdrietig ik me voel..

groetjes doraflora