Vruchtwater punktie laten doen of niet

Hmm lastige keuze idd lijkt mij wat haalt het uit indien je nu een uitslag zou krijgen van een vwpunctie of wat verder op in de zwangerschap, 12 weken voorbij? Ik neem dat het is om te kijken, waarom het telkens misgaat? Kun je dus niet gewoon wachten.. al lijkt mij dat echt enorm moeilijk. Ik zou denk ik zelf niet het risico willen lopen.. of is het ter preventie om idd te kijken waarom het vaak is misgegaan maar of het ligt aan mogelijk een hormonaal, tekort??? zodat deze preventief aangevuld kan worden?
Hoop voor je dat deze zwangerschap wel goed blijft gaan natuurlijk!!!

 

Waar zouden ze op willen testen? Op Down of een andere trisomie omdat je 36 bent, of heeft het te maken met de miskramen? Dat ze via de vwp iets kunnen uitsluiten wat bij jou steeds de miskramen veroorzaakt?

Ik heb ervaring met een vlokkentest vanwege een erfelijke aandoening. Weet niet of mijn ervaring en afweging van de keuze van wel of niet testen relevant is.

 

Wij hebben ook meerder mk gehad voor deze zwangerschap.
Gezien mijn leeftijd mocht ook ik meteen een vruchtwaterpunctie laten doen. Bij ons had dat inderdaad te maken met downsyndroom en nog 2 syndromen. Wij hebben voor de combinatietest gekozen, voor ons was heel helder dat ook een kindje met down welkom zou zijn, ik wilde daarom geen risico lopen dat het door de vruchtwaterpunctie iets mis zou gaan. Wij wilde vooral dat als de kans op een kindje met down groot was dat we ons konden laten informeren en konden inlezen.
Succes met het nemen van je beslissing

 

wij doen eerst de combinatietest, mocht hier een hoger risico uitkomen op downsyndroom dan de kans op een miskraam , willen we een vruchtwaterpunctie overwegen.
De vk zei als laatste; de kans op down is 1:200, de kans op een m.k. 1:100 (als je 36 bent)
Via de combitest weet je of je nog altijd 1:200 kans hebt op een downsyndroom (lft 36) of dat die kans hoger of lager is.

 

Ik heb de helft van jouw miskramen achter de rug. Bewust gekozen voor GEEN combitest, GEEN nekplooimeting en GEEN vruchtwaterpunctie. Weet je, ik vond alleen die eerste 12 weken doorkomen al stress genoeg. De combitest geeft regelmatig vals positieve uitslagen waar je dan weer helemaal van slag van bent. Een vruchtwaterpunctie zou ik nooit doen, vanwege de kleine kans dat je een miskraam krijgt als gevolg daarvan. Ik dacht zo: zou ik het mezelf vergeven als ik een vwp deed en ik kreeg een miskraam? NEE! Zou ik het mezelf vergeven als ik geen vwp deed en ik bleek een kindje met afwijking te krijgen bij de geboorte? JA! Dus: keuze gemaakt.

Ik heb wel de 20 weken echo gedaan, om me eventueel te kunnen voorbereiden op een kindje met eventuele afwijkingen. Was bloednerveus daarvoor, maar gelukkig was alles goed. Stiekem denk ik ook wel eens dat mijn lijf, door de miskramen, heel goed weet te selecteren welke kindjes goed zijn en welke niet. En dat wat doorgroeit, dus gewoon een gezond kindje is, punt. Hoop dat jij zo ook kunt denken en je jezelf niet onnodig veel stress op de hals haalt. O ja, ik ben trouwens zelf ruim 35, dus qua leeftijd zit ik ook op de grens.

Sterkte, en probeer gewoon te denken dat alles goed komt! Als dat niet zo is, dat zie je dan wel weer, toch? Gewoon gestaag aftellen naar de 20 weken echo....

 

Ik heb gelukkig nog nooit een miskraam gehad en ben nu in verwachting van ons 2e kindje.
Bij mijn 1e zwangerschap hebben we gekozen om de combinatietest te doen. Ondanks dat we die zelf moesten bekostigen. Ik was 33 jr, dus leeftijd speelde niet zo'n grote rol. Wat voor mij ons wel speelde waren mijn ervaringen in mijn opleiding en werk.
Ik heb een jaar stage gelopen en daarna als invaller gewerkt op een groep met meervoudig gehandicapte jonge kinderen en zo ook met kindjes met trisomie 13 en 18. Deze zijn voor mij niet verenigbaar met het leven. Ik weet dat ik het qua verzorging best zou kunnen, maar als het mijn eigen kindje is? Alle gezondheidsproblemen, lichamelijke beperkingen, het zeer lage niveau, zou ik niet willen voor mijn kindje. Daarom zou ik bij een verhoogde kans wel voor een vwp kiezen.
Bij trisomie 21 vind ik het veel moeilijker om evt te kiezen voor een vwp en wat we zouden doen bij een positieve uitslag.
Ik heb gewerkt op een groep met verstandelijk gehandicapten met gedragsproblemen. Daardoor ben ik me heel erg bewust dat de meeste kinderen en volwassenen die we bijv. op tv zien leuk en lief zijn, relatief weinig gezondheidsklachten hebben die op te vangen zijn met goede zorg, fysio en logopedie en redelijk tot goed meekomen in het dagelijks leven.
Maar ik weet ook welke problemen je wel tegen kan komen. Veel gezondheidsklachten, veel ziekenhuis bezoeken, gedragsproblemen, midden tot laag van niveau, 24/7 intensieve zorg en zeer intensieve begeleiding.
Het moeilijke vind ik dat je van te voren niet weet hoe het uit zal pakken bij jouw kindje.

Nu met de 2e zwangerschap ben ik 36jr en kan kiezen voor een vwp, maar ook nu hebben we eerst de combinatietest gedaan. Daaruit kwam dat we geen verhoogde kans hebben op een trisomie 13, 18 of 21.
Ik heb met 16 weken een GUO gehad, een medische echo en daarop werden echodense darmen gezien
Het kan niets zijn of iets onschuldigs. Het is geen infectie, want daar hebben we vanmiddag uitslag van gekregen. Maar het kan ook op trisomie wijzen.
Gelukkig was dat het enige dat te zien was op de echo. Alle organen en hart zien er zover ze nu kunnen zien goed uit. Nekplooi was mooi dun en er is een duidelijk neusbotje. Dat zijn wel allemaal gunstige uitslagen.
We wachten nu de 20 weken echo af op aanraden van de gyn. Kijken hoe het dan is, maar als er niets veranderd is, laten we een vwp doen. Dit geeft uitsluitsel over of het dat is of niet.
Blijkt het trisomie 13 of 18 te zijn, dan weten we wat we dan de zwangerschap af willen breken.
Trisomie 21 .. ik wil er eerlijk gezegd niet aan denken, maar als ik naar mijn zoontje kijk. Vraag ik me af of ik het voor hem zou willen dat er een broertje of zusje komt die veel zorg, tijd en aandacht vergt. Dat zal op hem ook een zware wissel trekken. Dat zou ik niet voor hem willen. Ook niet als ze later groter zijn of zelfs volwassen.
Mijn verstand zegt wel iets heel anders dan mijn gevoel. Ik wil dit kindje niet kwijt, maar wil mijn zoontje een redelijk onbezorgd leven geven zonder een zus/broer die heel zijn/haar leven zorg nodig zal hebben.

Sorry, het is een heel verhaal geworden, maar ik denk dat je je af moet vragen wat je met de uitslag van de vwp gaat doen. Als jullie kindje welkom is, ook met trisomie. Dan zou ik geen vwp doen. Zeker niet gezien al je miskramen.
Want is de uitslag wel positief. Dan sta je weer voor een hartverscheurende keuze die je moet gaan maken.

Veel succes en wijsheid!

 

Ik denk dat het enige richtinggevende Is dat je jezelf de vraag stelt wat je met de informatie wilt doen. Wij hebben besloten bij onze derde om wel onderzoek en vervolg onderzoek laten doen. Ze bieden de punctie alleen maar meteen aan omdat je op deze leeftijd evenveel kans hebt op wen kindje met een afwijking als op EénVandaag na de punctie.

 

Ik bedoelde dus: als op een miskraam na de punctie.

 

wij hebben ene nekplooimeting laten doen en toen besloten geen vruchtwaterpunctie meer te laten doen.
de uitslagen van de nekplooi waren zo bijzonder goed dat we geen risico wilde lopen met de punctie.
af en toen heb ik nu wel wat twijfel of ons kindje gezond is maar garatnies krijg je nooit, bij geen enkele test.
ondanks mijn leeftijd (42) hebben we dus niet verder getest

 

Wij hebben na de combi test een vwp laten doen, het viel ons erg mee en volgens de gyn was de kans dat het mis ging puur door de punctie maar rond de 3 op de 1000. Vaak als het mis gaat na een punctie blijkt later dat de uitslag ook niet goed was, het lichaam had het dan waarschijnlijk toch afgestoten uiteindelijk.
En ik denk dat het uiteindelijk voor mij en de baby het beste was en is om duidelijkheid te hebben, zoveel stress is ook niet goed.

 

Wij hebben bewust geen testen laten doen. Juist omdat ik na een slechte uitslag van de combinatietest geen punctie zou laten doen. Belangrijkste reden hiervoor waren mijn acht miskramen voor de zwangerschap van mijn dochter. Ik was zo blij dat het eindelijk was gelukt dat ik het kleine risico van een miskraam van een gezonde baby als gevolg van de punctie absoluut niet wilde nemen. Mijn redenering is eigenlijk hetzelfde als van Fipo. Ik zou het mezelf niet kunnen vergeven als het hierdoor weer mis zou gaan.

Daarnaast (en dat is puur een gevoel!) was ik bang dat ik juist door de miskramengeschiedenis een grotere kans zou hebben dan een ander op een miskraam als gevolg van de punctie. Overigens ben ik wel een stuk jonger, maar al was ik ouder geweest zou dit mijn keuze niet hebben beinvloed.

Succes met je keuze!

 

Foxter: mijn gyn heeft mij dat ook in verdekte termen meegegeven, dat een mk na een punctie vaak betekent dat het kindje toch al niet sterk genoeg was.....Die ervaring heb ik helaas ook in mijn omgeving.
Het feit dat ik al eerder een mk had gehad heeft mij niet van mijn keuze weerhouden omdat een mk meestal wordt veroorzaakt omdat het vruchtje niet goed is.

 

Dit geldt heel vaak niet voor vrouwen met heel veel miskramen. Vaak blijkt na onderzoek dat deze vruchtjes in aanleg wel goed zijn, maar het lichaam van de vrouw een 'probleem' heeft. In de helft van de gevallen kunnen ze de oorzaak hiervan niet achterhalen. Ik kan me daardoor heel goed voorstellen dat de overweging wel/ niet punctie bij vrouwen met herhaalde miskramen, zoals TS, hierdoor anders zal zijn.

 

Trees: ik schreef daarom ook bewust vanuit de ik-vorm.
Veel vrouwen zonder herhaalde miskraam noemen als voornaamste reden van het niet doen van een punctie namelijk de miskraamkans. Daar is echter nog wel wat op af te dingen zoals Foxter terecht opmerkte.

 

Lynnami: good luck! wanneer heb je de nekplooimeting?