dit doet me altijd denken aan deze film Sophie's choice Sophie's Choice (1982) - IMDb Zij kiest om haar kind pijn te besparen juist door het te laten sterven. Heftig Maar ik zou ook alles over hebben voor mijn kinderen. Ook voor altijd onvoorwaardelijke liefde en steun
Ik vind het beetje dubbel eignlijk.. Tenminste het deel van mijn kind komt er wel weer bovenop zonder moeder... Je kind blijft wel zn hele leven lang verdriet erom houden... Ondanks dat het een plekje krijgt.. Denk bv aan bevallingen, kinderen krijgen, trouwen etc. Of gewoon simpele dingen die je met je moeder bespreekt Ik weet uit ervaring(ex vriend) dat een leven zonder moeder heeeeeel moeilijk is...
Goh... Nee ik zou het mijn andere kinderen niet aan kunnen doen om dan zelf te sterven. Dat vind ik dus niet egoistisch, want ik kies op dat moment voor mijn kinderen. Als ik maar 1 kind zou hebben is het wel een ander verhaal. maar tuurlijk redt ik mijn kind van de weg af of probeer ik het uit een brandend huis te halen.Ook zou ik als het gebouw instort mijn kind beschermen. Zo kwam ik ook op dit topic: een vrouw had tijdens de aardbeving in Japan haar kindje beschermd tegen vallend puin. De moeder was overleden maar het kind onder haar leefde nog. Maar goed, zo kan je 1000 scenario's verzinnen natuurlijk En hier is een stel in de buurt dat echt voor hun kinderen leeft onder het mom van wij kijken naar het kind... dus als het kind niet wil slapen, dan hoeft hij dat niet omdat het dan zijn eigen grenzen leert bewaken... (ik zie vooral een door en door verwend nest dat niet met teleurstellingen om kan gaan)
Alles voor je kind over hebben is niet hetzelfde als je kind altijd z'n zin geven! JA ik doe ALLES voor mijn kind. Zonder twijfel en zonder klagen. Hij staat op nummer 1. Ik kijk ook naar mijn kind, maar het is geen verwend nest. Verwende kinderen krijg je als ze altijd hun zin krijgen, en dat krijgt hij niet. Ik voed AP op. Mensen zeggen dat ik hem verwen met aandacht, maar wij weten gelukkig beter!
En wat heb je dan nog aan je leven, waarin je het verdriet en de wetenschap zult meedragen dat je kindje is overleden omdat je voor jezelf koos?
Dat zou ik dus wél doen. Echt no-way dat ik mijn brandende huis uitga terwijl mijn kind nog binnen is. Ook al zal het mijn eigen leven kosten. Dus ja, ik heb alles voor mijn dochter over. Ik zou ongetwijfeld mijn leven geven voor haar.
Ja ik heb alles voor me kinderen over. Maar heel soms moet je als mama voor je zelf kiezen hoe moeilijk ook. Pas geleden schreef iemand iets heel liefs toen ik net opgenomen was. In het vliegtuig moet je ook eerst zelf je zuurstofmasker op zetten. Voor dat je je kinderen het zuurstofmasker geeft. Het lijstje zou moeten zijn. Eerst je zelf. Dan je kinderen en dan de rest. Hoe ego dat ook klinkt het is de waarheid.
ik moet echt denken aan de film die later kwam over de tunami een vader die zijn zoontje aan het redden was het niet meer op kon brengen samen en hem moest laten gaan omdat ie NIET anders kon
helemaal met jou eens... maar denk ook dat de moeders die nu zeggen het niet te doen in de situatie het wel doen denk je nu echt dat in een noodgeval je nadenkt over je leuke opa en oma je broer zus vrienden werk zelfs vader en moeder.... nee dat denk ik(denk ik)niet. je bent alleen met je kind op dat moment en dan komt je moederinstinct echt naar voren.
weet je ook waarom je eerst jezelf een zuurstof masker op moet zetten in een vliegtuig omdat je anders zowiezo je kind niet KAN helpen. daarbuiten als een zuurstof masker opmoet in een vliegtuig heb je nog steeds de tijd daarvoor hoor wil niet zeggen dat de zuurstof meteen op is dat duurd nog wel heel even alleen is de druk uit het toestel hoe ik dit weet......enorme vliegangst gehad en boeken over de feiten van vliegangsten gelezen maar wat nou je bent neergestort met het vliegtuig en je moet er wegens brandgevaar zo snel mogelijk uit je weet op dat moment niet wanneer het toestel kan ontploffen ga je dan zelf eruit en laat je je kind daarna gaan of help je eerst je kind uit het toestel? oeiiii gewetensvraagje he! oja om het een beetje luchtig te maken ik hoop dat we zoiets nooit mee hoeven te maken hoor dit gun je niemand
Ik heb het laatst met manlief erover gehad wat wie zou doen als het huis 's nachts zou affikken. Ik heb tegen hem gezegd dat ik hem wel wakker zou maken, maar dat ik daarna meteen onze dochter red en dat hij zichzelf maar moet redden. Er vanuit gaande dat er te weinig tijd is, om rustig weg te gaan. Nu ik zwanger ben, moeten we het er maar weer eens over hebben. Wie redt wie in zo'n geval. En zou ik het dan aan manlief kunnen/durven overlaten? Ik zou sowieso niet voor mijn eigen leven gaan. Al vind ik het nu wel moeilijk omdat ik ook beslis voor het baby'tje in mijn buik. (en bah, ik moet er niet aan denken!!)
Zie mijn onderschrift. Ik zou letterlijk mijn leven geven voor 1 van de kids als dit nodig is ja, dan laat ik de ander achter met een geweldige papa en familie. Ik vind het onzin dat dit gelijk staat als dat ik in dienst leef van mijn kinderen, dat in geen geval. Onvoorwaardelijke liefde is iets anders als onvoorwaardelijk geven.
Ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die z'n kinderen zou laten gaan, alleen om zichzelf te redden? Hoe kun je dan nog met jezelf leven, vraag ik me af..
mijn kinderen zijn mijn alles, mijn leven en ik heb dan ook alles over voor mijn kinderen en ja ik zou zelfs mijn leven geven voor mijn kinderen als zij in gevaar zijn. Dat hoor je te doen als ouder zijnde.
Ja ik zou mijn leven geven voor mijn zoontje. Hij is alles voor mij, Als ik dat niet zou doen, zou ik niet meer met mezelf kunnen leven
Ik zou zonder twijfel mijn leven geven voor mijn kind, ik hoop nooit voor de keuze te komen maar áls: ja, álles zal ik voor haar doen. In het dagelijks leven heb ik niet alles voor haar over. Waarom niet? Omdat dat niet gezond is. Het leven is ook weleens NEE horen, NEE accepteren en met NEE leren omgaan. Daar wordt je een evenwichtig en tevreden mens van dus ik zou haar tekort doen als ik alles maar goed zou vinden en alles voor haar zou doen.
Ik denk ook dat als het moment daar is, dat de moeders die nu 'nee' zeggen, op een moment dat het kind in gevaar is, niet gaan denken van : sorry ik kan niets doen, dan kost het me me eigen leven en dan missen mijn andere kids hun moeder. Ik denk dat toch dat oer instinct naar boven komt, dat je op een gevaarmoment zelfs een vrachtwagen op kan tillen
Ja zonder meer geef ik mijn leven voor mijn kids ik zou zelfs rustig sterven als ik hun daarmee kan redden eer zeker.. Anderzijds geef ik niet echt alles op voor mn kids,wel een hele hoop. ik rijd al mijn heleleven paard ook vanaf mijn 16 eiegen paarden gehad. Toen ik 5 mnd zwanger was stierf mijn laatste paardje helaas aan kieswortelontsteking. Ik had er echter nooit verkocht of wat dan ook zei mocht blijven tot haar dood helaas kwam die veels te snel. Ik heb toen tot enkele weken terug een verzorgpaardje gehad. Echter ben ik nu 16 wk van nummer 2 en mijn dochtger is 11 mnd. daarnaast werk i 2 dagen soms 2,5 heb ik een pupje,omdat mijn oude hond stierf,en doe mijn huishouden en alles eromheen zelf want mn vent werkt vaak 6 dagen. Het paard erbij werd me te zwaar zowel mentaal als fysiek. Helaas maar ik hoop natuurlijk ooit wel weer te gaan rijden... Echter voor volopig vind ik t goed zo. Verder gan we wel rustig naar een feesteje of wat dochter gaat dan logeren ook als nr 2 er is blijven we dat af en toe doen.. gr gemma
mijn 2 jongens zijn alles,meer dan alles hun zijn het belangrijkste liever dat ik wat heb dan hun etc etc.......maar iedereen is anders!