Antidepressiva

Ik heb diverse soorten geslikt, van prozac tot remeron maar de enige die hielp was sertraline (zoloft). Ik slik het 6 jaar nu dus chronisch. Het duurde een tijdje voor het goed ging helpen maar jeetje als ik terug kijk is het verschil zo groot. Nu is het hier door gedeeltelijk therapie en gedeeltelijk medicatie. Zonder de medicijnen ben ik zo suicidaal, wilde alleen maar mijn polsen door snijden en over de balustrade springen en daar heb ik nu geen last van. Samen met andere medicijnen (risperdal en lamotrigine) onderdrukken ze hier mijn manische depressiviteit.. maar slik nu alleen zoloft ivm zwangerschap.

Ik ben er trouwens geen gram van aangekomen, weeg al jaaaren 52 kg dat is niet veranderd. Dus aankomen hoeft niet, al lees ik dat veel vrouwen er wel van aankomen.

Voor je libido kan het ook killing zijn, maar nu ik op een vrij lage dosering zit valt het mee.

 

Ik ben Een heel gevoelig typje om depressies op te lopen, ben nog maar 26 maar heb er al aardig wa mee te stellen gehad in mijn leven door omstandigheden.
Ik heb dus wel vaker AD geslikt maar dus ook weer mee gestopt. Zo leef ik dus van up naar down en van down naar up.

Bijna 2 jaar geleden kwam Naomi ter wereld via een ks en zat ik nog geen 3 dagen later weer in een dip! Dus naar de huisarts geweest en AD gekregen 20 mg. En die slik ik nog steeds en voel me prima!!! Heb soms nog wel eens een dipje natuurlijk maar wie niet? Nee hoor het gaat echt goed met me en kan een super leuke lieve en gezellige moeder zijn voor Naomi, En vrouw voor mijn man!! Ik denk wek dat ik dit jaar ga afbouwen en kijken op dat gaat. Maar als ik dit moet slikken de rest van me leven om gelukkig te zijn vind ik het best.

 

Hier een mengeling van paroxetine, seroxat en alprazolam. Van de antidepressiva (paroxetine) nooit geen last van gehad. Alprazolam echt van af moeten kicken om over de seroxat te zwijgen. Van het laatste kwam ik veel aan, maar toen ik stopte vloog het eraf.

Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld, 3 jaar gebruikt, nu alweer bijna 2,5 jaar zonder medicijnen.
Ik had veel eerder hulp moeten vragen. Bijwerkingen zijn wat lastig maar als je je zo rot voelt, heb je echt geen keus.

Heel veel succes ermee. En volhouden, het gaat echt beteren.

 

Mijn ervaringen zijn net als die van Prinses. Ik wilde er ook heel lang niet aan, maar achteraf denk ik: Was ik er maar zoveel eerder mee begonnen. Ik heb weer zoveel vrijheid en voel me zoveel beter.
(hier ook Lexapro = escitalopram)

Ik ben ook wat aangekomen in gewicht. Na de geboorte van de oudste van 68 naar 72 gegaan. Dat er maar amper of niet afgekregen en nu weeg ik 78 - na de geboorte van de jongste uiteindelijk aan de Lexapro gegaan.

Hier voel ik weinig hongergevoelens meer, maar áls ik ga eten, voel ik ook eigenlijk niet wanneer ik vol zit. En dan is het moeilijk te stoppen.

Inmiddels wel met sporten begonnen en ik merk -hoewel ik niet afval nog- dat ik wel meer spieren krijg, dus ik hoop dat het afvallen nog gaat komen... Ik zit nu een jaar op 15 mg Lexapro.

Verder kon ik nog wel voor m'n kinderen zorgen, alleen voor m'n eigen idee was er de 1e periode wel hulp standby + m'n man heeft de eerste week ofzo vrij genomen.

Ik vond het hartstikke eng om er mee te starten ook, maar voelde wel duidelijk een omslag na 2,5 a 3 weken...

 

Ik wil ook AD gaan gebruiken, in lage dosering. Niet voor depressie, maar omdat ik zeer ernstige PDS/maagklachten heb. Ik kan nog maar heel weinig voeding verdragen (6 ingredienten) en het schijnt bij 1 op de 4 patienten met ernstige klachten te helpen..

Nu nog een goede arts vinden voor de begeleiding. HA kent het gebruik niet bij mijn klachten, MDL arts wel, maar geen ervaring ermee.. Psychiater heeft geen kennis van PDS. Ben nu doorgestuurd naar een MDL/specialist die er wel ervaring mee heeft. Maar 1,5 jaar geleden afgewezen bij hem ivm wachtlijst.

Aankomen, tja liever niet. Ik heb nu een mooi gewicht (was eerder wel veel afgevallen), maar het kan niet veel kwaad. Ik heb begrepen dat je aankomt door vocht en/of hongergevoel.

 

Ik heb een klein jaar Citalopram geslikt. Sinds 3 weken geleden slik ik ze niet meer (na een afbouwperiode)..

Ik ben er niet noemenswaardig van aangekomen, een kilootje of 2 misschien. Sterker nog, ten tijde van het gebruiken ben ik gaan lijnen en ben 6 kilo afgevallen

Je moet rekening houden met bijwerkingen als je begint met slikken en die zijn lastig maar van voorbijgaande aard. Je vraagt je af of je wel een leuke moeder zou zijn als je aan de ad zit, nou geloof me, je wordt een veel betere moeder omdat je rustiger wordt. Veel meer geduld, je kan weer genieten van de kleine dingetjes en momentjes etc.. Verbetering merk je pas als je een paar weken slikt. Heel langzaam merk je dat de wereld weer lichter om je heen wordt, dat alles niet zo zwaar is, dat de tunnel waarin je leeft wijder wordt en weer veranderd in een wijde wereld. Tenminste, zo ervaarde ik het..

Er zijn ook bijwerkingen die wel blijvend zijn en die je in acht moet nemen. Zo kan je libido lager zijn, je kan meer (nachtelijk) gaan zweten etc.. Een ad slikken is niet alleen hossanna, het heeft gewoon ook nadelen. Alleen wogen bij mij de nadelen niet op tegen de voordelen. Namelijk het gevoel weer krijgen dat je er bent, dat je kunt helen, dat je kunt gaan ontdekken wat je wil in het leven, zonder dat het een heel labyrinth vormt in je hoofd. Kortom, alles weer even op een rijtje krijgen!

 

mij hebben ze ook aangeraden om AD te gaan slikken ivm met maag/PDS klachten. Ik wou toen niet achteraf ook maar goed want het was ook geen PDS maar galstenen.. maar nu dus toch aan de AD

 

ik ben er al z,n 10 kg mee aangekomen vind het vreselijk!! ik heb wel wat meer honger idd maar zoveel eet ik nu ook weer niet,dat je er 10 kg van aankomt. Misschien hou ik vocht vast? geen idee of de stofwisseling.

Ik was het gisteren vergeten te nemen ik gebruik tripyzol ook ivm met het inslapen. Ik weet niet of het daar door kwam maar kon gisteren niet in slaap komen en als ik sliep was het totaal niet vast waardoor ik steeds weer wakker werd

 

Ecosa,

allereerst, wat goed dat je ondanks de chaos in je hoofd, wel kiest voor een consult bij de arts.

Mijn ervaring met antidepressiva is dubbel. Ik had na de geboorte van mijn dochter wat lichte depressieve klachten, ik zeg licht depressief omdat ik van nature zeer gevoelig, chaotisch en fysiek zwak ben. Helaas! Ik heb het medicijn een tijdje gebruikt omdat ik de combinatie met werk, kleine kinderen en een man met twee banen niet aankon.

De voordelen waren, ik kon mijn gedachten weer ordenen en ik kon relativeren. Ik voelde me ook wat gelukkiger.

Nadelen: mijn gevoel werd vlak, ik kon niet meer huilen om mooie of minder leuke dingen, dat maakt mij tot wie ik ben dus dat vond ik geen fijne ervaring.

Ik heb er al met al 4 maanden gebruik van gemaakt en kon eigenlijk niet wachten met afbouwen. Ik ben nu zonder de ad, gelukkiger dan met. Daar heeft wel een tijd overheen moeten gaan en dit was me zonder de ad ook niet gelukt. Begrijp je een beetje wat ik bedoel?

voel het niet als iets definitiefs, maar als een hulpmiddeltje om de chaos even op orde te krijgen.

Sterkte, ik weet hoe je je voelt, maar het komt goed echt waar!!!

 

O ja, nog iets..

Zet even door in de beginperiode. Bij mij heeft het echt 6 weken geduurd voor ik er iets aan ging hebben en voordat ik van de bijwerkingen af was. Hoofdpijn, buikpijn en veel misselijk. Dat is niet bij iedereen zo, heeft ook te maken met mijn wat zwakkere gestel.

 

Ik gebruik het zelf niet, maar ben hulpverlener en wil je daarom adviseren om AD onder begeleiding van een psychiater te gaan slikken en niet onder begeleiding van een huisarts.
Een psychiater heeft veel beter zicht op welke verschillende AD's er zijn en wat daarvan de effecten zijn, en kan je veel beter begeleiden daarbij dan de huisarts die enkel wat globale kennis heeft.
Vraag dus vooral om een doorverwijzing van je huisarts, zou ik adviseren.

 

Anti-depressiva hebben een lange tijd nodig om een spiegel op te bouwen in je bloed, waardoor het inderdaad een aantal weken kan duren voor je uberhaupt iets van die werking merkt.
Daardoor is het idd verstandig om een paar weken door te zetten, voor je besluit dat een middel voor jou wel of niet het goede middel is.
Een psychiater heeft hier veel beter zicht op dan je huisarts, en dat is dus een van de redenen dat mijn advies is om een doorverwijzing naar de psych te vragen.
Sterkte!

 

Weet niet of iemand hier al op heeft geantwoord (heb nog niet alle pagina's gelezen) maar bij mij was dat dus wel zo! Toen ik nog AD gebruikte lukte het gewoon niet om af te vallen. Daarna viel ik in een jaar zonder al te veel moeite ruim 10 kilo af.

 

goed dat je dit schrijft Rozemarijke.. ik word zelf begeleid via een GGZ instelling. Voordeel daarvan is, dat je 'alles' onder één dak hebt. Eventuele therapieen, psychologen, psychiaters, cursussen etc. Verder zijn psychiaters een stuk beter op de hoogte van nieuwste onderzoeken etc.
En eenmaal binnen bij een ggz instelling, is er (meestal) een goede samenwerking tussen diverse disciplines en dat is wel heel prettig.

In mijn situatie wordt alles door 1 persoon gecoordineerd, die precies weet wie er werken en wat er mogelijk is.

Nadeel: Er zijn vaak wachtlijsten. Ik kwam zelf via de acute dienst binnen- maar stond ook eigenlijk op een wachtlijst van 6 weken.

 

Ik heb van m'n 16e tot m'n 19e seroxat gebruikt. Het maakte me vlak qua emoties, daar kwam ik achter toen ik er mee stopte omdat ik toen na 3 jaar een gigantische lachbui kreeg. Ik kon me niet herinneren dat ik voor het laatst echt gelachen had. Een jaar geleden wilde ik weer antidepressiva omdat ik gewoon eigenlijk al 10 jaar stemmingswisselingen heb. Heb toen een week zoloft geprobeerd maar was daar zo ziek van dat ik er mee gestopt ben. Ik had eigenlijk door moeten zetten. Ik twijfel nog steeds of ik weer aan antidepressiva moet, ik ben vooral bang voor het afvlakken van emoties. Ik lees dus ook even mee

 

Dat is wel altijd verstandig ja. Mijn huisarts heeft zelf een psychiatrische achtergrond, maar ik heb toch diverse keren op het punt gestaan om ermee te stoppen.

 

Ik had dat ook dat mijn emoties compleet wegvielen maar bij sertraline niet.. kan lachen kan huilen kan alles. Bij andere AD had ik dat niet. Wat had je van de zoloft voor bijwerkingen trouwens, dat je er zo ziek van werd? Ik werd er wel manisch van maar was vrij logisch in mijn geval.

Advies van de psychiater is wel handig alleen zo jammer dat een psychiater duur is en een huisarts onder je zorgverzekering valt.

 

Hier gaat het ook al een tijdje niet goed.. voor 2 weken terug naar de huisarts gestapt en morgen krijg ik weer gesprek en ook de antidepressiva. paroxetine zal het worden.. hopelijk werkt t snel en word ik wat rustiger in mijn hoofd en hele lijf..

sterkte iedereen!