Ik snap wel wat je bedoelt! En ik voel me sinds een paar weekjes weer een beetje de oude. Heb gister weer een paar nieuwe pumps gehaald, leuk jurkje erbij...heerlijk! Veel vrienden van ons zitten in deze fase van 't leven, dus stappen doen we niet meer. Af en toe gaan we met z'n 2en een avond weg. Kids uit logeren en dan uit eten en lekker de kroeg in. Een bevriend stel van ons heeft nog geen kinderen en die sturen af en toe wel eens een sms: Kunnen jullie dit weekend oppas regelen? Ze komen uit een andere stad en soms zijn ze hier wel eens en dan sms& en : toevallig oppas? En de ene keer gaat mijn vriend dan even alleen, of ze komen hier even borrelen, we gaan niet of proberen oppas te regelen. Ik denk dat het gewoon komt omdat je leven nu met een kindje zo anders is, dat je even een balans moet vinden tussen al het andere wat je wilt en "moeder zijn". Natuurlijk ben je altijd moeder, voordat iedereen daar weer over valt. Maar soms vind ik het ook heerlijk als ik weer dat ik op dat specifieke moment even alleen aan mezelf kan denken.
Ik vind dat ik er al leuk genoeg uitzie zónder make-up. Als ik soms een beetje bleek zie, doe ik wel eens wat mascara op. En naar feestjes een beetje eyeliner, maar daar blijft het ook wel bij. Maar dat was ook al zo vóór ik zwanger werd. Ik vind wel dat ik er altijd verzorgd bij loop. Qua haar en kleding zeg maar. En 'slonzige' kleren en schoenen aantrekken kost net zoveel tijd als 'leuke' kleren en schoenen aantrekken, dus waarom zou dat veranderen als je eenmaal kids hebt? Mja, misschien dat hele hoge pumps minder praktisch zijn dan lagere hakken of platte schoenen? Maar zoals ik eerder ook al zei: Echt hoge pumps heb ik nooit gehad. Ja wacht, één paar voor een fout feest.
Ik voel mij nu pas compleet. Soms ben ik jaloers op mijn collega (geen kinderen, geen man, lekker de vrijheid); maar dan bedenk ik of ik mijn 2 varkentjes daarvoor zou willen opgeven en dan denk ik :laat maar. Zeker nu ik weer een buikje krijg, ben ik trots. Met mijn 2 kindjes naast mij en eentje er in voel ik mij pas echt vrouw. O en natuurlijk heb ik oog voor persoonlijke verzorging en doe ik ze eens bij mij (schoon)zus. Maar toch
Ik voel mij juist vrouw nu ik kinderen heb en zwanger ben en daar hebben kleding en uitgaan voor mij niets mee te maken. Soms vind ik het wel eens jammer dat ik niet meer even zo makkelijk wegkan, zoals gisteren met koninginnenacht, maar dat is niet anders. Ik voel mij er zeker niet minder vrouw door.
Ik denk dat ik mij gewoon vrouw blijf voelen en me ook nog net zo leuk aankleed en opmaak als voor ik zwanger was. Trouwens nu doe ik dat ook, moet wel zeggen dat ik de laatste tijd wat weinig kleren heb waar ik nog in pas, maar vond het zonde om voor de laatste 4 weken zwangerschapsbroeken te kopen. Maar naast die kleding, kan ik natuurlijk nog steeds leuke make-up, leuke sieraden, mijn haar leuk doen, leuke nieuwe tassen en schoenen shoppen. Heerlijk vind ik het om in bad te zitten, nagels te lakken, lekker smeren met cremepjes en een masker in mijn haar. Dit doe ik trouwens niet alleen voor mijn man (wat ook een reden is, want ik vind het leuk om hem te verrassen met een mooie nieuwe outfit of look), maar juist ook voor mezelf. Ik voel me zoveel lekkerder in leuke kleding dan dat ik in slonzige, wijd zittende kleding over straat loop. Daarbij, de complimentjes die je dan krijgt doen een mens goed
Ik merk het verschil zeer zeker. Ik kleed me (meestal) nog wel leuk aan en verzorg mezelf nog wel goed. Maar zo opgetut als ik eerder altijd deed, nee dat doe ik eigenlijk niet meer. Heeft heel eerlijk gezegd ook te maken met de 10 zwangerschapskilo. Ik merk ook dat ik nu vaker de deur uitga zonder make up bijvoorbeeld, terwijl dat eerder echt ondenkbaar was.
Mee eens! Ik voel me net zoveel vrouw in mn jogginspak als dat ik een leuk setje kleding aan hebt . En durf ook wel te zeggen dat man me net zo mooi vind zonder make-up als mét make-up. Hebben elkaar leren kennen toen ik in mn trainingspakje en mn haar als 'n vogelnest op de kop even naar de buren toe liep...
Ik tut me iedere dag op. Niet overdreven maar gewoon goed verzorgd. Waarom mag je er als je met je kids buiten bent niet meer als mooie vrouw uitzien?!
het is logisch als je net een paar maanden, mss een jaar moeder bent...dat al de zorg in je kind gaat zitten... maar dan denk ik..jeetje wat is je kind op je hele leven, dat komt echt wel weer goed hoor.. ik vind het zo'n onzin om gelijk weer alles te "moeten" ....je doet het voor je zelf en uit jezelf.. als jij je oke voelt zonder make up..maakt dat je dan minder vrouw? vind jouw man je dan werkelijk minder sexy??nou sorry hoor...van de week kwam ik savond suit de douche, had een hempje een short en een kamerjas aan...lag op de bank..met 1 mega buik!...en nog riep mn man dat ie me zo sexy vond... En nee idd overdag doe ik snel btj foundation, oogpotlood btj mascara en gaan met mn kind...gezellig dagje voor hem maken... ga ik ergens heen voor mezelf, ja dan doe ik een dikkere laag mascara op etc.. maar verzorgd blijf ik zeker...maar idd in het eerste jaar...had ik er echt schijt aan...gewoon snel snel...ik vind dat dat wel normaal is, dat je je zelf ff niet op 1 zet wat betreft make up ofzo Ik ken genoeg jonge moeders, die hebben er zo'n dikke laag opzitten en zien er zo opgetut uit, dan dnek ik..jezus voor wie doe je het nou..ben je zooo onzeker?? vind je het zooo belangrijk dat mensen zo'n beeld van je hebben...dat die over je zeggen "goh jij ziet er ook niet als een moeder uit" ( whatever that means)
Ik voel me nog steeds op en top vrouw Nu ben ik aan het uitblazen van het hardlopen en zelfs dan voel ik me vrouwelijk hahaha
Definitie van vrouwelijkheid heeft meerdere kanten m.i. Ik voel me altijd vrouw echt altijd. Maar niet altijd een aantrekkelijke vrouw hoor. Als ik met natte haren van het douchen een joggingbroek en een winterjas de jumbo in loop straal ik niet uit dat ik een stralende zwangere prachtige vrouw ben hoor haha. Als ik me op maak wat ik bijna altijd doe en ik trek kleding aan wat ik mooi vind (sexy, klassiek, netjes) en mijn haren zitten goed voel ik me wel mooi en aantrekkelijk. En weet je wanneer ik me het meest vrouw en mooi voel? Als mijn vent over mijn buik aait en verliefd naar mijn warrige en gevouwen ochtend hoofd kijkt en zegt wat een goede moeder ik zal worden en dat hij me zo sexy vind. Met striae en al. En dan voelt een compliment zo fijn.
Voor mij heeft echt vrouw voelen niets te maken met optutten of high heels.. het is een gevoel van binnen en dat is bij mij nooit weggegaan dus het antwoord is ja..
Hoi TS, ik snap wel wat je bedoelt hoor. Ik had het allemaal ook wel wat anders voor me gezien. Ik zou zwanger zijn als zo'n hippe "moeder aarde", helemaal hip en zen.... ik werd.... een rood, zwetend, chagerijnig meisje met 12 kilo extra zwangerschapsgewicht (bovenop de 12 die mag, zeg maar). En toen ben ik gestopt met wegen Ik zou de zo-weer-slank-hippe-blije-"mijn-leven-is-alleen-maar-leuker-geworden"-mama worden... uhmm.... het is leuk hoor, en ik zou Fay nooit ruilen voor mijn oude leventje. Maar ik mis de hippe pre-moeder zilvervos soms wel hoor! Kortom, mijn huid is nog steeds ontzettend droog, ik moet nog 6 of 7 hardnekkige kilo's kwijt, al mijn (ooit) hippe kleertjes liggen één maat bij mij vandaan op zolder, mijn zorgvuldig ingerichte huis wordt overgenomen door mijn actieve peuter, en sinds we een uur met trein van onze vrienden vandaan wonen (die ook allemaal jonge kids hebben en dus geen tijd) is mijn sociale leven het equivalent van mijn borsten (uitgezakt). Of eigenlijk, mijn borsten doen het nog wel... helaas zijn de vriendinnenuitstapjes en de hippe clubs een vrijwel uitgestorven gebeurtenis. Maar.... er gloort hoop.... er komt langzaamaan weer tijd voor mezelf. Nee hoor, zo erg is het niet. Ik moet wel wat meer moeite doen om mijn vriendinnen te zien en dat lukt niet altijd. Ik heb minder tijd om aan te klooien, een boek te lezen of mijn werk er tussendoor te smokkelen. Het gaat allemaal even wat minder om mij. Maar dat komt wel weer terug. Tip? Leg je makeup en je spulletjes onder handbereik. Ga de stad in, koop iets onpraktisch en onmama-achtigs (hoge hakken ofzo, heerlijk), plan een avond met een vriendin/vrienden en zet je vriend/moeder/zus in als babysit. Accepteer dat je je vrienden even minder gaat zien, dat je de energie soms niet hebt om je haar te doen of de tijd niet hebt voor ee dag kuuroord in de badkamer. Maar schrijf wel wat dingen op die jou vrouw maken... en ga die doen. Het kost wat meer moeite, maar het is wel heel erg belangrijk. Voor mij was het bijv. waardering van mijn vriend, een dag alleen thuis = niet een dag huissloof spelen, lunchen in een hippe plek, samen wel leuke én kindvriendelijke dingen doen (westergasfabriek is erg leuk, bijv.; je hoeft echt niet in een overdekt kinderparadijs rond te hangen). Dat soort dingen zijn echt wel haalbaar. Oh ja... en sporten... dan heb ik even een moment dat het wel echt om mij draait.
Ik herken het ook niet, sorry! Wij hebben niet alleen maar vrienden in dezelfde fase ofzo, maar ze begrijpen het wel en houden er ook rekening mee. Ik doe elke dag nog mijn haar en make-up en als ik ergens heen ga doe ik nog ff wat extra mijn best. Ik loop eigenlijk 7 van de 10 keer op high heels en voor iemand die 2,5 maand geleden bevallen is, mag ik er best wezen al zeg ik het zelf Ik snap wel dat je liever bij je kindje bent, dat heb ik ook en als ik dan wegga met vriendinnen voel ik me wel ff een beetje k*t. Het is dan wel zo dat als ik eenmaal daar ben en ook echt ff weer meidenpraat heb gehad onder het genot van een mega grote luxe koffie en een broodje, dat ik dan blij ben dat ik weg ben gegaan. Je hebt het gewoon nodig als vrouw zijnde; hoge hakken, lekker tutten, met vriendinnen gezellig doen zonder kind erbij. En zoals Marjanneke zei, na een regenbui heb ik ook echt geen behoefte aan een spiegel hoor
Ik voel me juist meer vrouw na de geboorte van ons meisje. Het meisjes achtige was er dan echt af ik ben op en top vrouw omdat ik een baby heb mogen dragen en het geboren heb laten worden. Dat was mijn gevoel niet dat je niet vrouwelijk bent als het niet gebeurd is maar zo voelde ik me wel. Maar pas na stoppen met BV en het echte ontzwangeren dus merk ik wel dat ik meer aan me uiterlijk doe. Ben 11 kilo kwijt en maak me weer meer op en doe me haren weer shop weer voor leuke kleren. Maar heb me altijd op en top vrouw gevoeld .
eens natuurlijk kan ik me wel een keer "vrouwelijker" kleden maar ik voel me eerlijk gezegd niet meer vrouw met hoge hakken, laag make up en een rokje, eerder ongemakkelijk en dus helemaal niet een "echte vrouw" want die is naar mijn idee altijd vrouw van binnen hoe ze zich ook uit..
Het heeft bij mij wel echt 9 maanden geduurd voor ik weer echt vind dat ik de moeite waard was om tijd aan te besteden. Ik heb wat kilo's kado gekregen maar daar kan in nu ook wel mee omgaan
Ik voel me helemaal geen vrouw meer. Bij mij is het ook extreem aan het worden, omdat ik mezelf niet eens meer wil zien in de spiegel. Ik voel me ontzettend lelijk, onaantrekkelijk en dik. Ppfff