Naar aanleiding van het "voel jij je nog vrouw" topic heb ik eens zitten nadenken. En nu ben ik aan het twijfelen geslagen over mijn eigen gedrag, of ik mijn zelfbeeld niet zelf om zeep help. Laat het me uitleggen. Ik ben 20 kilo te zwaar. Ik ben al jaren bezig me te irriteren aan die 20 kilo, maar het lukt me maar niet om de discipline op te brengen om ze kwijt te raken. Af en toe heb ik succes en dan val ik 5 tot 10 kilo af, maar daarna krijg ik ze er hoppa weer allemaal bij! Ik ben nu echt op mijn dikst, ik merk het aan mijn kleding die ik voorheen in mijn "dikste" periode droeg, die zitten nu zelfs te krap. Nu heb ik een kast vol leuke kleding die ik allemaal dus heb gekocht met het idee van "dit ga ik dragen als ik af ben gevallen". Het probleem is echter, dat ik maar een paar kledingstukken aankan en de rest dus allemaal te klein / strak is. IK heb altijd gezegd dat ik geen leuke/dure kleding ga kopen voor mijn huidige maat (46/48). Ik koop soms wel jurkjes enzo maar echt zo goedkoop mogelijk. Gevolg; ik heb het dat ik er niet uitzie en het leven aan het uitstellen ben, tot ik maar dat maatje 40-42 heb en eindelijk die leuke dingen WEL kan dragen. Maar intussen voel ik me steeds minder en minder aantrekkelijk. Als ik kleding aantrek zie ik ook altijd lagen en vetkwabben overal vreselijk vind ik het! Ook mijn kapsel draagt er niet aan bij; ik ben zo dom geweest om permanent te nemen en dat is uitgelopen op een fiasco! Nu heb ik een korte kop met krullen en dat accentueert mijn bolle hoofd ook nog eens.. ppff.. Ik zit er nu serieus aan te denken om mijn strategie te veranderen; niet wachten totdat ik eindelijk mijn ideale gewicht heb bereikt, maar investeren in leuke kleding en nu al zorgen voor dat ik me lekkerder voel in mijn kleding. En ook iets doen aan mijn kapsel enzo, want ik had gezegd als ik zoveel kilo afval mag ik extensions enzo, maar misschien moet ik dat nu al doen zodat ik me mooier voel. Misschien dat ik me daardoor zelfs lekkerder in mijn vel ga voelen en ik minder behoefte heb om emoties weg te snoepen etc en ik misschien zelfs weer de energie en kracht voel om weer wat aan mijn lijn te doen. Zou dit het voor mij makkelijker maken, wat denken jullie?
Ik denk dat je groot gelijk hebt, jij verdient het NU om er mooi uit te zien en een leuk kapsel te hebben, niet pas als je maat 40 hebt. Ik zou zeggen, go for it! Ga de stad in en maak een afspraak bij de kapper!
Het is echt de juiste aanpak! Ik merk het nu ook dat ik mezelf te dik vind, ligt aan de zwangerschap natuurlijk maar juist dan lekker naar de kapper mooie positie kledning en ik voel mij stukken beter. Dus NU mooi zijn!
Ik vind ook dat je het nu al moet doen, dan zorg je ervoor dat je beter in je vel gaat zitten omdat je er goed uitziet (en daarvoor hoef je echt niet perse af te vallen). Ik vind persoonlijk een bepaalde groep 'dikkere' mensen altijd erg mooi. En dan bedoel ik de groep die een geweldige uitstraling hebben. Ik trek dan altijd de link met gezellig, lief, aardig, leuk, grappig etc. En die uitstraling zorgt er ook voor dat je er leuker uit ziet. En een goede uitstraling krijg je natuurlijk wanneer je zelf lekker in je vel zit en er leuk uit ziet (met of zonder die kilo's)
Ik denk zelfs dat als je jezelf nu niet kunt accepteren/waarderen zoals je bent, je dat ook niet (helemaal) zult doen als je 20 kilo lichter bent. Ik zou dus zeggen.. Go for it! Maak een afspraak bij de kapper, ga een dagje shoppen!
Zooooooow herkenbaar!! In m'n kledingkast hangt ook kleding in maat 36 van toen ik nog slank was en ik hoop al 7 jaar dat ik er nog ooit eens in pas. Het is allemaal gedateerd natuurlijk dus ik zou het gewoon in een zak naar Polen moeten doen! Heb ondertussen wel leuke kleding gekocht in deze maat hoor en dan voel je je inderdaad een stuk beter! Dus hup naar de winkel jij en zet jezelf in het zonnetje!
Ik herken je gedrag/gedachten heel goed. Ook ik denk bij alle leuke kleding die ik zie; dat koop ik pas als ik 10kg kwijt ben. Maar idd, met als gevolg dat je je alleen maar meer gefrustreerd en ongelukkig voelt, als die kilos er maar niet afgaan. En als je net als ik een emo-eter bent, dan zul je juist door die gevoelens weer meer gaan eten. Ik merk ook, dat als ik kleding aantrek die leuk zijn en ondanks een maat groter gewoon goed zitten/staan en ik me optut, ik me vele male mooier voel. Dus waarom doen (de meeste) vrouwen dit zichzelf toch aan? En wat er al gezegd werd, waarom mag je er alleen leuk uit zien als je 2 maten kleiner hebt? Je leeft nu....gun jezelf nu een beter gevoel. Dus hup, koop leuke kleding, ga naar de kapper! En dan zal ik die woorden ook eens op gaan volgen haha
Ik merk dus idd elk jaar als ik mijn kast uitpluis dat ik serieus waar 3 kwart van de kleding weer terughang met het idee dat ik nog ff moet afvallen en er dan in pas. Ik heb een kledingkast die volhangt maar ik kan maar 1/5 ofzo van die kleding aan.. is toch erg?
Oohh ik wil die stomme krullen eruit maar dat lukt dus niet. Ik ben al bij een paar kappers geweest en die zeggen dud allemaal dat het agressief spul is en mijn haar daar wrs niet tegen bestadn is. Dus moet ik het eruit laten groeien maar wat baal ik daarvan!!
Ja ik weet precies wat je bedoelt helaas.. 5 jaar terug ook permanent gehad met kort haar en t duurde wel een poosje voor het eruit was gegroeit.. Was zo een schaap. Maar! Ik heb er wel van geleerd.. heb tegen mezelf gezegd oke, als ik er nu niks aan heb dan leer ik ervan. En ja.. heb ook nooit meer permanent genomen en heb mn haar nu bijna op mn kont hangen waar ik supertrots op ben. Voel ik me toch nog een beetje vrouw Qua kleding, tja.. ik moet echt nieuwe kleding. Loop nog steeds in mijn zwangerschapskleding en heb alleen zwarte en donkerblauwe kleding. Maarja. Dan denk ik weer; wat zonde van het geld als ik nu lekker ga shoppen en ik pas het over 2 maanden niet meer Maarja.. die kilo's blijven er toch aanzitten bij mij (ook 20 kilo) dusja ik ben mijn leven ook aan het uitstellen. Nu ik dat zo typ komt het best wel hard aan voor mezelf.. je leven uitstellen. Maar het is wel de waarheid! Oh ja.. enige tip tegen die krullen; stijltang veel gebruiken.. werden ze bij mij al snel minder
Ik ben het helemaal eens met de rest (en met jou), als je je leuk kleed, je haar zit naar je zin etc dan voel je je echt veel beter. En leuke, goed zittende kleding hoeft echt niet altijd duur te zijn, je moet alleen even goed kijken naar de pasvorm en ook dingen proberen die je aan de hanger niet meteen zou nemen. Die kunnen je soms echt verbazen Voor mij maakt nagellak ook altijd veel verschil uit voor mijn humeur. Als ik een leuk kleurtje op doe, dan voel ik me echt vrolijker. Ik herken het gevoel trouwens wel hoor, dan je denkt eerst afvallen en dan.... Je denkt dan in eerste instantie ook dat het zou moeten motiveren, maar ondertussen voel je je niet mooi en niet lekker in je vel waardoor het allemaal nog lastiger wordt. Misschien is het ook een idee om al die te kleine dingen te verkopen op marktplaats en van dat geld dan iets leuks te gaan doen? Dan zie je het ook niet meer in je kast hangen (wegleggen kan natuurlijk ook). En mocht je alsnog afvallen dan kun je nieuwe dingen kopen die dan hip zijn
Heel herkenbaar. Zelf ben ik ook jarenlang aan het jojoën geweest, had geen leuke, passende kleding meer in m'n klerenkast hangen en was te eigenwijs om nieuwe te kopen. Nu vond ik (en vind ik nog steeds) de grote maten kleding best leuk, maar dan wel bij een ander. Omdat ik grote problemen kreeg met mijn gezondheid en ik onze kinderen qua eetgewoonten (ik heb binge eating disorder) niet het verkeerde voorbeeld wilde geven, heb ik 3 jaar geleden de knop radicaal omgegooid en ben ik gaan afvallen. Ik ben niet extreem gaan diëten (crashen), want dat had ik al meerdere keren geprobeerd en daardoor eindigde ik uiteindelijk zwaarder dan ik daarvoor was. Wel heb ik mijn eet- en leefpatroon volledig omgegooid en aangepast aan mijn suikerintolerantie. En ik heb hulp gezocht vanwege mijn BED. Inmiddels ben ik 30 kilo lichter dan ik ooit op m'n zwaarst was en ben gekrompen van maat 50+ naar een maatje 34/36. Ja echt, dat kan en nee, het is gezien mijn gebrek aan lengte niet extreem. En ondertussen ben ik al 2 jaar stabiel. Ging ik mij beter voelen door geen nieuwe kleren te kopen toen ik op m'n zwaarst was? Nee. Of ik me echt beter zou hebben gevoeld als ik het wel had gedaan? Wie zal het zeggen, maar het scheelde me in ieder geval wel veel geld wat ik later aan mijn nieuwe garderobe kon besteden. Ik zou me wel beter voelen door een goede coupe, dus meid, ga naar de kapper en laat ze er iets moois van maken. Dat scheelt. En probeer voor jezelf de knop definitief om te zetten waardoor het je gaat lukken om blijvend af te vallen. Ga voor jezelf na waarom het maar steeds niet lukt om een afvalpoging vol te houden en pak die oorzaak aan. Vaak gaan mensen die aan het afvallen zijn crashen. Eten systematisch te weinig waardoor ze uiteindelijk snel weer in een snaaipatroon terugvallen. Zelf heb ik ontzettend veel gehad aan valtaf.nl Sterker nog, ik vind er nog steeds veel steun, omdat het soms niet makkelijk is om vol te blijven houden. Je hebt daar diverse clubs waar je je bij aan kunt sluiten en je kunt steun krijgen van buddies om de kilo's blijvend kwijt te raken. Heel veel succes. Hopelijk lukt het jou ook om je beter in je vel te voelen en de kilo's uiteindelijk (blijvend) kwijt te raken.
Wat voor hulp heb je gezocht voor je BED en je suikerintolerantie? Ik heb daarnamelijk ook last van...
Ik heb ook BED gehad en ben er nu vanaf. Ik heb een loodzware therapie gehad om de oorzaken aan te pakken, dus het psychische stukje, en nu volgt het eten vanzelf. Ben toen naar de ha gegaan en die heeft me doorverwezen. Ik kwam in een praktijk terecht met meerdere psychologen/psychiaters/psychotherapeuten. Intake zou door drie van hen gebeuren, omstebeurt. Met een van de intakers klikte het zo goed dat het team besloot dat hij mij zou behandelen. Klik is namelijk gigantisch belangrijk. Ik ben toen ruim een jaar in behandeling geweest. Toen nog een tijdje stabiel gebleven, rust genomen, kindjes gekregen en na de geboorte van de tweede ben ik begonnen. Het gaat keigoed.
o meid ik kan je niet zeggen hoe herkenbaar dit is! ik ben juist erg dun en heb altijd precies hetzelfde geroepen als ik dikker wordt dan pas mag ik leuke kleding kopen, als ik 5-10 kilo erbij heb dan pas mag ik dit pffff het gaat zo moeilijk bij mij dat ik helemaal ben bijgedraaid en nu denk van ik koop wat ik leuk vind en wat mij leuk staat. als anderen mij te dun vinden kijken ze maar de andere kant op want ik moet tevreden zijn met mezelf en dat ook uitstralen. niks meer van als ik dit doe dan mag ik dat nee het werkt niet (bij mij niet dan) mijn zus heeft precies hetzelfde als jou zij is te zwaar en ook zegt zij idd pas als ik afgevallen ben mag ik dit of dat. ze is erg onzeker over zichzelf en straalt dat ook zo erg uit. meid het maakt niet uit of je dik of dun bent als je maar tevreden bent met wie je bent. als je dik bent kan je ook erg leuke kleding vinden. zwaardere mensen denken vaak dat er voor hun niks leuks is maar dat is er echt wel! betreft je haar...ok daar ben je nu niet blij mee maar er valt nu even niks aan te doen behalve peperdure extentions erin zetten. ga eens voo de spiegel staan en kijk wat je er allemaal mee kan. kan je iets met de fhonborstel of en stijltang, of is die bos krullen juist leuk als je er bv een grote bloem in doet ik zeg maar wat. maak er wat van meid. focus je niet op wat je niet hebt, focus je op wat je WEL hebt en ga daarmee aan de slag.
en ik moet eerlijk zeggen, ik ben fan van dikkere mensen. ze stralen iets gezelligs uit. ik vind het echt serieus prachtig en jammer dat zij/jullie zelf niet inzien.
Dikker oke, maar zelf was ik toch niet blij met mijn maat 50. Ook niet ongelukkig, maar nu voel ik me fijner. Te dun zijn lijkt me idd ook niet fijn, vriendin van me is ook te dun en kan ook veel kleren niet dragen. Plus aankomen schijnt moeilijker te zijn dan afvallen..