overlijden oma

Allereerst heel veel sterkte!

Mijn moeder is vorig jaar juli overleden en we hebben de kleintjes niet meegenomen naar de begrafenis. Als mijn moeder er nog als oma uitgezien had, hadden we ze wel naar het uitvaartcentrum meegenomen maar mijn moeder zag er niet echt meer toonbaar uit. Mijn oudste twee hebben haar ook niet gezien, dat wilden ze niet, alleen op foto.

WIj hebben de kleintjes voortdurend verteld dat oma erg ziek is en dat ze daaraan doodgaat, dus zolang het kon gingen ze wel mee naar oma. Op een gegeven moment hebben we ze bewust afscheid laten nemen van oma, gezegd dat ze oma niet meer zullen zien en dat als je dood bent je niet meer kan praten, eten en ademen en dat je dan helemaal weg gaat en nooit meer terugkomt. Daar hebben ze vrede mee.

Ik koos ervoor ze niet bij de uitvaart te hebben, omdat ik het zelf al veel te moeilijk had en ik wel bewust alles wilde meemaken en me ook niet met de kinderen wilde hoeven bezig te houden. De oudste twee waren er wel.

Ik had ook nog het boekje oma pluis gekocht. Daarin gaat Nijntje haar oma ook dood.

 

Is er niet iets van speciale rouwbegeleiding voor kleine kinderen? Wellicht kun je daar eens naar kijken.

Wat een vreselijk vooruitzicht Sterkte.

 

In een hospice hebben ze ook vaak ervaring (helaas) met kleine kinderen, dus daar kan je vast wel terecht.

 

Van de uitvaart onderneming kregen we een boekje waarin je dingen kon opschrijven, hoe oma altijd genoemd werdt welke leuke dingen gedaan werden, er kan een tekening bij gemaakt worden en er staan stukken tekst in. Dit heeft het voor mijn nichtje 3,5 vorig jaar iets begrijpelijker gemaakt. Ze is wel mee naar de uitvaartdienst geweest, omdat het ook haar oma was, van het begin tot het eind was ze er bij zo was de overgang voor niet van wel oma naar geen oma niet zo groot. Halverwege de uitvaart is haar andere oma mee naar buiten gegaan omdat ze daar een speeltuin had gezien wat ook veel interessanter was voor haar op dat moment.
Ze heeft het nu wel eens over oma en dan zegt ze; oma is nu dood, en de kerk heeft van haar een sterretje gemaakt...

Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Het is niet niks... Knuffel

 

Mijn oma is overleden toen de oudste 3 jaar oud was. Ze is toen niet meegeweest, maar had ook nauwelijks een band met haar. Wel gezegd dat ze dood was gegaan ed en dat begreep ze eigenlijk gewoon:' haar hartje is gestopt en nu is ze er niet meer' waren haar woorden toen.

Nu is afgelopen maandag mijn andere oma overleden waar ze een wat betere band mee had en ze heeft haar gezien toen het slechter ging nadat ik dat verteld had, maar toen ze overleden was wilde ze haar zelf ook nog heel graag zien. Ze zag er niet echt 'ok' uit, maar toch laten doen omdat ze het wilde. Ze gaat waarschijnlijk ook mee naar de uitvaart, maargoed ze is dus nu wel bijna 5. Jongste gaat waarschijnlijk ook mee.. Waren haar achterkleinkinderen, ze genoot enorm van ze en ze horen erbij als ik dat ook zou willen aldus mijn opa en moeder (enigst kind).
Wel gaat er iemand mee om evt met ze weg te kunnen gaan als het niet gaat of ze er niet meer bij zou willen zijn.

Heel veel sterkte de komende periode! Misschien kan je haar vragen wat ze wil (als ze veel begrijpt en ook dingen goed kan verwoorden) en evt ook overleggen met de andere familieleden. Hier vond dus iedereen dat ze er gewoon bij zouden mogen zijn ookal gedragen ze zich misschien als echte kids op die verdrietige momenten.

 

Als eerste heel veel sterkte in deze hele moeilijke periode die gaat komen.

Wij zijn heel heel plotseling in December de vader van mijn partner verloren.
Wij hebben alles van de meiden zelf laten afhangen.
Omdat opa zo plots is gegaan hebben ze dus niet levend afscheid kunnen nemen, daar heb ik dus geen ervaring mee.

Opa was thuis opgebaard en lag gewoon zoals hij was dus de meiden zijn daar wel gewoon geweest.
Aan hun overgelaten of ze naar hem toe wilde of niet, niets gepushed.
Wel heel duidelijk geweest tegen ze, opa slaapt niet opa is dood, hij is nu naar de hemel waar hij een sterretje is geworden.
Dit ging echt heel heel goed, stonden we zelf van te kijken

Ook de avondwake en crematie zijn ze dus gewoon mee geweest, ze hoorden er toch bij!!
Wel ook mijn ouders als back-up en dat was de gouden zet.
Wonderbaarlijk is het ook tijdens die diensten heel goed gegaan.

Achteraf heel blij geweest met onze keuze, nu is opa niet ineens verdwenen maar hebben ze zelf kunenn zien hoe het gegaan is allemaal.
Of de jongste het allemaal begrijpt weet ik niet maar de oudste zeer zekers wel,die komt ook nog wel eens met hele goede vragen

Ook het sterretje is een super keuze geweest want nu kunnen we soms (niet in de zomer) naar Opa zwaaien en iets tegen hem zeggen

 

Ik ben afgelopen week bij een afscheidsbijeenkomst geweest waar ze voor de kleinkinderen van de overledenen begonnen met het voorlezen van 'Kikker en het vogeltje'. De overige mensen konden op een projectiescherm meekijken naar de prenten uit het boek. Ik vond het echt prachtig. Zo waren ze er ook onderdeel van. Verder hadden ze een knutseltafel bij de hand, waar ze nog wat moois konden maken. Een van de kindjes werd wat onrustig en is opgevangen door de andere oma.
En dat alles in een kerkgebouw. Echt prachtig gedaan.

Heel veel sterkte de komende tijd meid. Ik weet helaas wat het is om je moeder te verliezen.

 

Mijn dochter was 1.5 toen mijn vader overleed. Heb zoveel mogelijk haar gewoon overal bij betrokken. Ze snapte het niet heel erg. Toen me vader opgebaard lag haar mee genomen en uit gelegd dat opa er nu niet meer was. Een nu een plekje ergens anders heeft. Ze gaf zelf al aan dat opa slapen ging ergens anders. Praten al vlot. Op de begrafenis en condelaince haar thuis gelaten zodat je zelf ook je handen vrij hebt.

 

mijn moeder is afgelopen oktober plotseling overleden (58jaar, hartinfarct) mijn oudste werd 2 dagen later 8 en mijn jongste de maand erop 5. ze zijn allebei mee geweest naar oma, de jongste heeft haar ook aangeraakt. ze praatten ook tegen oma, dat ze het jammer vonden dat ze dood was en lieve dingen gezegt. heb ze overal bij betrokken, ook bij het sluiten van de kist. nu lag mijn moeder er ook "mooi" bij, ze was nog gewoon oma voor hun. anders had ik het ook niet gedaan denk ik.

mijn vriendin haar schoonmoeder overleedt toen haar zoontje bijna 4 was. hij is er ook bij geweest en aangeraakt.

ik vind dat je zelf moet kijken hoe je moeder er bij ilgt, en de kinderen vrij moet laten of ze willen kijken/ aanraken enzo. mijn oudste vond oma haar handen eng, toen hebben we daar een tekening op gelegt. hij durfde niet aan te raken, nou dat hoeft ook niet.
de jongste wilde dat wel, maar net toen ie oma aanraakte, kwam zijn nichtje (7) binnen, en zei hoi. nou hij schrok toch.... maar is nooit bang van oma geweest.
dus doe wat je gevoel zegt, en luister naar de kinderen, wat hun willen.

heel erg veel sterkte toegewenst.
mijn moeder overleedt heel plotseling, niet aan zien komen. dat komt mal aan. maar als je weet dat het eraan komt, dat lijkt me ook moeilijk, maar je kan nog wel afscheid nemen. doe dat ook vooral! dat is wat ik gemist heb, nog 1x kunnen zeggen dat ik zoveel van haar hou (tranen biggelen alweer over mijn wangen als ik dit typ)

heel heel veel sterkte!

 

Ik wilde je nog even een boekentip geven bol.com | Derk Das Blijft Altijd Bij Ons, Susan Varley | Nederlandse boeken

Echt een prachtig boek. Gekocht toen mijn oma overleed en voorgelezen aan mijn toen bijna 4 jarige zoon.
Toen de kat van mijn moeder laatst overleed vroeg hij weer naar het boek, blijkbaar had het indruk gemaakt.

Ik wil je veel sterkte wensen!

 

Mijn moeder is 2 maanden geleden overleden en wij hadden de kleintjes ook niet meegenomen. De kids hebben haar wel 3 dagen voor het overlijden nog wel gezien en geknuffeld. Wel zijn we met z'n allen na een paar dagen naar het graf geweest en toen hebben we het 1 en ander ook uitgelegd.

Heel veel sterkte!!

 

Heel veel sterkte!

Mijn moeder is 1 mei overleden. In overleg met haar zijn de kinderen niet meer afscheid wezen nemen en hebben ze haar ook niet gezien toen ze overleden was. Het plan was eerst wel dat zenog even zouden komen, maar het werd zo'n rare dag en mijn moeder zag het toen niet meer zitten. Ze heeft de wens uitgesproken dat ze niet wilde dat de jongens nog kwamen kijken toen ze eenmaal overleden was. We hebben dit gerespecteerd.
Voor ons was dit een juiste keuze, maar het kan voor jullie natuurlijk heel anders zijn.

nogmaals, sterkte!