Een bevalling kan pijnlijk en slopend zijn, maar hoeft niet altijd extreem te zijn. Aan de leden die een meevallende bevalling hadden, graag je verhaal met ons delen. Ik denk dat het enigzins helpt een beetje te ontspannen wetend dat een bevalling ook mee kan vallen. Vermeld erbij om de hoeveelste bevalling het ging.
1e bevallingIngeleid met 41+5. Alles nog potdicht en totaal geen verweking van de baarmoeder. Hormoonveter ingebracht. Meteen in een weeenstorm en krap 4 uurtjes later bevallen van een dochter (3050 gram) 2e bevalling Ingeleid met 41 weken. Al een paar dagen 3cm ontsluiting maar nog geen weeën. Aan het infuus met weeënopwekers. Meteen in een weeenstorm en 1 uur en 50 mij later bevallen van een zoon (3200 gram) De bevallingen vond ik heel goed te doen. Tuurlijk is het pijnlijk, maar toch had ik het erger verwacht. Ondanks de snelle bevallingen heb ik ook geen last gehad van naweeën.
Ik ben van mijn eerste thuis in bad bevallen. 4 uur hevige weeën gehad en toen 1 uur geperst. Geen scheurtjes, niks! Super fijne mooie bevalling en de mooiste ervaring van mijn leven!
Ik ben 2 keer thuis in bad bevallen, de eerste bevalling duurde 4,5 uur en de 2de bevalling nog geen uurtje (had al 5 cm ontsluiting zonder daar überhaupt iets van gemerkt te hebben). Beide keren pas vanaf 7-8 cm ontsluiting echt pijnlijke weeën (na het breken van de vliezen), daarvoor voelde ik enkel rugpijn en menstruatiekrampen. De eerste keer wel een paar hechtingen, de 2de keer helemaal niks. Vond het echt 2 super gave ervaringen die ik nog wel 10 keer over zou willen doen!
Ik heb ook absoluut geen moeilijke bevallingen gehad, maar zeker niet zonder pijn! De 1e bevallen na 41 weken in 9 uurtjes gewoon thuis in bed Alles netjes volgens het boekje, bij 3 cm en 8 cm spugen, rustig bouwde de weeen zich op. Ik voelde heel goed de overgang van ontsluitingsweeen naar persweeen 20 min persen en ze was er! Bij de 2e bevallen in het zh met 38 weken ingeleid i.v.m te hoge bloeddruk. Deze bevalling ging zo snel en was zo heftig, maar ook binnen 2 uur gedaan met persen en al. Ondanks het gewicht van 4318 gram van onze dochter. Op het moment werd ik gek van de pijn en dacht hoe kom ik hier door, maar achteraf was ik zo fit als een hoentje en kon ik de hele wereld aan. Gek vond ik wel dat ik niet zo duidelijk als bij de 1e de overgang van weeen voelde, ik riep alleen maar dat ik heel nodig moest poepen, volgens de verloskundige kon dit niet, maar na onderzoek bleek ik al 8 cm te hebben na 1 uur weeen. Bij beide bevallingen iets ingescheurd, maar nooit last van gehad. Beide bevallingen zonder pijnbestrijding, hoewel ik het bij de 2e bevalling wel gevraagd had, maar omdat het zo snel ging hier geen tijd voor was.
1e, opgewekt 9 uren van begin tot eind, en ik vond het prachtig. Alleen even bij het persen zoiets gehad van OEI, maar dat was snel over. 2e, ook opgewekt, ging heel rap, overviel me nog al maar geen nawee gehad, en voelde me na een dag weer "normaal" 3e, thuis, ging ook snel maar omdat ik de ervaring had met de tweede overviel het me niet, en vond ik het prachtig. Ook geen last van naweeën. Hier dus alleen maar goede ervaringen, vond het prachtig en helemaal het moment suprême dat de baby op je buik komt.. Heerlijk!!
uhm kwart voor 2 braken de vliezen, naar ziekenhuis ivm gepoept in vruchtwater, half 5 ging ik half dood van de rug weeen (nouja zo erg dat ik wel morfine prik kreeg ivm rugproblemen) half 6 werd ik wakker na even geslapen te hebben met gevoel te moeten poepen 1ste perswee op mijn zij gedaan (ook meegeperst bed was nog niet klaar) volgens dokter kon dat best want zou nog ff duren 3de perswee en een knip was de kleine er om kwart voor 6 4 uur na breken vliezen dus, voor die tijd geen oefenweeen of iets dergelijks gehad was 41+4 weken zwanger en was de eerste zou het zo over doen
Mijn bevalling verliep op zich ook prima. De eerste weeën die ik voelde kwamen gelijk heel regelmatigom de 8 minuten, en stelden weinig voor. Dat werd langzaam steeds wat korter op elkaar en wat heftiger, maar ik denk dat het pas vanaf een cm of 4 echt aardig pijn ging doen. Met ademhalingsoefeningen nog steeds goed te doen echter. Vanaf 7 cm ongeveer vond ik de pijn (eerlijk is eerlijk) verschrikkelijk. Maar dat deel ging bij zo snel (van 7 naar 10 in 20 minuten), dus was gelukkig vrij snel voorbij. Mijn ontsluiting vorderde prima, de weeën waren gelijk krachtig en deden goed hun werk, dus dat is erg positief. Ook het persen ging in principe erg goed, maar in verband met een navelstrengomstrengeling is mijn zoontje uiteindelijk wel met de vacuümpomp gehaald. Dat viel me eigenlijk alles mee. Conclusie: mijn bevalling verliep vlot en bijna helemaal zoals het hoort. Ik lieg er niet om: die ontsluitingsweeen had ik zwaar onderschat, wat deed dat veel pijn zeg. Maar ze komen en ze gaan, dus je kunt je steeds concentreren op het einde van de pijn, en dat helpt. Al met al vond ik het goed te doen en heb ik geen angst om het nog eens te doen. Oh, van de allereerste ween die ik voelde tot de geboorte duurde zo'n 12 uur. Maar de vk telt pas als de weeën kort genoeg op elkaar zitten, dus officieel heeft mijn bevalling een uurtje of 6 geduurd.
Eerste bevalling begon met gebroken vliezen midden in de nacht, maar er volgden geen weeën. Ivm hoge bloeddruk moest ik in het ziekenhuis bevallen. Smorgens gebeld en mocht komen. Om half 10 arriveerden we en ik had al wel wat krampjes, maar prima te doen. Het was rustig dus ik mocht vast naar de verloskamers. Daar werden de weeen al snel sterker. Ik heb toen om pijnstilling gevraagd maar zat toen al op 7 cm ontsluiting! Het ging allemaal veel sneller dan gedacht! Uiteindelijk bleek zoontje een sterrekijkertje, kreeg ik geen persweeën en heb op eigen kracht op op commando van de VK hem eruit bgeprerst mbv vaccuum pomp. eerlijk is eerlijk, dat was geen pretje, maar al met al van binnenkomst tot geboorte ongeveer 5 uur over gedaan en wat voel je je geweldigna zo'n prestatie!! Tweede: smorgens wakker geworden met wat menstruatiekramp. Geen idee of het voorweeen waren of gewoon wat gerommel, ik was 37 weken. Moest naar de poli voor een ctg, wederom ivm hoge bloeddruk. Na ene half uur CTG wilden ze me nog langer monitoren omdat de baby schjnbaar wat dipte. Vervolgens evaluatie bij de gyn. Hij wilde een echo maken om te kijken naar de baby en inwendig onderzoek, ik bleek 3 cm ontsluiting te hebben?! Omdat mn bloeddruk hoog bleef en de baby het niet zo lekker meer bleek te hebben en ik nu toch al 37 weken was stelde de gyn voor om me in te leiden. Ik mocht me melden, op de verloskamer. Moest nog wachten tot mn man er was, want die zat nog op zn werk. Toen hij er was werden de vliezen gebroken. Bleek toen al 5 cm ontsluiting te hebben zonder veel pijn, enkel af en toe wat menstruatie kramp! vervolgens kreeg een een weeenstorm en trok ik het echt heel slecht. Ontsluiting werd bekeken (lag er krap een half uurtje), en bleek al op 10 cm te zitten! Ik mocht persen, had weer geen persdrang, weer op eigen kracht maar wat moeten persen, deed maar wat voor mn gevoel, maar kwartier later was mn dochter er al! 5 kwartier vanaf het breken van de vliezen! Had 4 dagen lang bar veel naweeën, maar voelde me daarbuiten topfit!! Wat een kick geeft dat! Die zwangerschappen vond ik maar niks, maar het bevallen is geweldig!!
ik vond de ervaring ook prachtig, bevalling is ingeleid met 37 weken ivm hoge bloeddruk, sochtends gel gekregen om de boel te verweken, toen na de lunch de vliezen gebroken en naar de verloskamer gebracht. Aldaar kwamen de harde buiken op gang en ondertussen was manlief lekker mijn voeten aan het masseren, heerlijk ontspannen tussen de weeeen door en geen pijn gehad, 2 uur daarna kreeg ik infuus met weeopwekkers zat toen op 2-3 cm, halfuur na start van het infuus kon ik mijn buik niet meer goed ontspannen, verpleegkundige die erbij was zei toen dat dit waarschijnlijk al persweeen waren, gyn erbij en idd volledige ontsluiting, mijn zoon is toen in 4 min geboren, had een klein scheurtje. Kortom het ging erg snel maar ik vond het een prachtige ervaring
Man en ik gingen naar bed en toen begonnen de weeën. Om de minuut een wee van 40 seconden dus ik wist van de vorige keer dat dit voor het echie was. We zijn weer uit bed gestapt en na een half uur braken mijn vliezen. Mooi wit water dus we mochten thuis blijven. Na een half uur bedacht mijn man ineens dat we de vlos moesten bellen bij gebroken vliezen, ook als het water niet groen was. Gelukkig maar, want een kwartier later was ze er en toen had ik al negen cm! Ze ging als een razende alles klaarzetten want ik lag al heel charmant mijn matje vol te poepen *schaam* maar dat wil wel zeggen dat de baby eruit komt. Een perswee later was de kleine er al. Mijn oudste is er per ongeluk bij geweest omdat het zo snel ging. De lieverd keek zijn ogen uit . Ik heb geen noemenswaardige pijn gehad! Wel pijn natuurlijk maar niks extreems.
1e bevalling duurde 28 uur echt horror Mijn 2e bevalling was echt makkelijk ik werd ingeleid, en toen ik 10 cm ontsluiting had moest ik op mn rug draaien en toen lag ze ook al tussen mn benen . heeft 1,5 uur geduurd Mn 3e bevalling 2,5 uur ingeleid en was ook prima te doen Mn 4e bevalling was thuis duurde ook 2,5 uur Mn 5 bevalling was van een tweeling heeft 3,5 uur geduurd wel complicatie mijn placenta liet niet los. Maar wat pijn betreft was het goed te doen.
Bij de 1e met 39+5 om ca. 08.00 uur 's morgens mijn vliezen spontaan gebroken. Om 09.30 uur begon rustigjes aan de weeën, uiteindelijk om 17.20 uur volledige ontsluiting en begonnen met persen. Om 18.37 uur na een knip is onze dochter geboren. Ik had nagenoeg geen persweeën, dus vandaar dat het persen wat langer duurde en erg zwaar was. Maar verder is de bevalling me vreselijk meegevallen. Bij de 2e met 39+3 om ca. 22.30 uur de vliezen spontaan gebroken. Vrij snel daarna begonnen de weeën. Om 01.48 uur gaan persen en om 01.55 uur is onze zoon geboren. Deze keer wel goede persweeën. Ik vond het persen en het staan van het hoofdje deze keer veel pijnlijker, maar het was wel zo voorbij.
Om 01.30 vliezen gebroken, 02.30 weeën begonnen en om 09.54 had ik onze dochter al in mijn armen liggen. Lekker vlot dus voor een eerste. Vond het goed te doen, al lijkt een ruggeprik me wel een verademing . Maar goed, ook zonder pijnstilling was het te doen en ben nou niet echt een held.
De bevalling van Eva liep eigenlijk best heel goed, maar doordat ze verkeerd lag (sterrenkijkertje) werd het op een gegeven moment wel flink pittig. Maar 4350 gram en niet geknipt of gescheurd dus ik vond het best goed gegaan. De bevalling van Lisa was echt een eitje. Ik kreeg om 3 uur 's nachts weeën om de 7 minuten, maar absoluut niet heftig, ik kon gewoon nog slapen (werd wel om de 7 minuten dus een klein beetje wakker). Ik dacht dat het voorweeën waren ofzo, had in ieder geval niet het idee dat het echt al begonnen was. Om 7:30 ging ik douchen en toen wist ik zeker dat het wel echt begonnen was. Ik maakte Eva klaar en haar spulletjes en oma kwam haar ophalen. Om de paar minuten moest ik even aan de deurpost hangen om een wee weg te puffen, maar het ging echt heel makkelijk. Rond 9:00 kreeg ik de verloskundige te pakken, ze was er rond 9:30 en ik had toen zo'n 5 cm ontsluiting, maar ik liep nog vrolijk rond en kon nog prima kletsen. Toen werd het op een gegeven moment ietsjes zwaarder, het deed niet echt pijn, maar ik moest me wel concentreren op de weeën, het was denk ik 10 uur. De verloskundige en stagiaire zaten beneden omdat ik me wel redde samen met mijn man. Om 10:30 braken min vliezen, dit riep ik heel hard naar beneden en commandeerde mijn man om handdoeken uit de kast te pakken . De verloskundige kwam kijken en voelen en ik had 9 cm. Als ik persdrang voelde mocht ik gaan liggen en gaan persen. Dat vond ik het moeilijkste moment, het omschakelen, was opeens zo anders, maar toen dat lukte en ik ging persen was Lisa er al na 5 minuten (3 persweeën), om 11:00. Ze was 4490 gram en weer niet genkipt of gescheurd . Eva was om 8:30 opgehaald en ze kwamen haar om 13:00 al weer brengen . Ik heb trouwens nooit naweeën gehad, tot groot ongeloof van de kraamhulp . Mijn baarmoeder werd heel snel weer klein maar daar merkte ik dus niets van.
Bij precies 37 weken zwanger braken rond middernacht de vliezen. Dacht echter dat ik mijn blaas niet meer onder controle had. Beetje buikkrampen en heeel veel naar het toilet moeten. 2 uurtjes aan het rommelen geweest. Toen man wakker gemaakt om te douchen. Krampen waren toch wel heftig. Misschien was het vruchtwater + weeen? En niet darmkramp. Tijdens het douchen bleek idd dat het weeen waren. Ziekenhuis gebeld en we mochten meteen komen. Zag het meest tegen het toucheren op. Maar dat doen ze zo min mogelijk bij gebroken vliezen. Dus na een paar uur weeen wilde ik toch weten hoeveel ontsluiting ik had. 'pas' 4. (na ongeveer 5 uurtjes bezig) Had het gehad en gevraagd voor een ruggenprik. Die heb ik gekregen. (dat deed onverwacht erg zeer) Daarna wat gedommeld. Kreeg persdrang. Weer gekeken. Yeah, al 8 cm. 10 minuten laten hield ik het niet meer en mocht ik zachtjes meepersen. Ze wilde de ruggenprik uitzetten omdat ze bang waren dat ik de persweeen niet zou voelen. Die voelde ik prima dus hij bleef aan. Pas toen het hoofdje stond is die uitgegaan. Binnen 40 minuten persen was mijn dochter geboren. Bevalling, van de eerste duurde uiteindelijk 14 uur. Iets ingescheurd, 5 hechtingen. Geen naweeen. Had binnen een uur het gevoel in mijn onderlichaam weer terug. Geen last gehad van de hechtingen. Het is me zo meegevallen. (ben zeeer preuts dus zag er enorm tegenop)
De tweede bevalling begon smorgens met lichte weeen. Zelf nog niet eens aan gedacht dat het echt begonnen was, dus nog lekker naar opa en oma gereden 40km verder. Nog bij mcdonalds gegeten en thuis gekomen werd het toch wel menens, merkte ik aan dat ik niet tegen de tv kon. Ben naar boven gegaan om de was te gaan doen en daar begon het echt. Vk gebeld die is gekomen en zou over 2 uur terug komen. Ik in de douche, half uur later weer vk gebeld, ze kwam en 10 minuten nadat ze beinnen was is de baby geboren. De zon scheen door de ramen, nergens last van gehad, wou het liefst meteen gaan wandelen met de baby door het park. De derder begon in de avond nadat de twee oudste in bed lagen. Af en toe een wee niet noemenswaardig. Half 10 wou ik naar boven gaan nog even de as ophangen maar kwam niet verder dan halverwege de trap. Vk gebeld, die wkam een half uurtje later, heeft meteen d'r spullen klaar gezet, had 4 cm omtsluiting. Vliezen geprikt en daar begon het. @ uur later had ik een baby op mijn buik.
Eerste bevalling: Vanaf 18.00 zo af en toe een zeurderig gevoel in m'n onderrug. Vanaf 21.00 werd het wel regelmatig, zo om de 3 à 4 minuten. Om 22.00 de vk gebeld. Ze was er om 22.30 en toen had ik zo'n 7 à 8 cm ontsluiting. Om 00.00 zijn de vliezen gebroken door de vk. Om 00.50 mocht ik gaan persen. Helaas waren m'n weeën helemaal afgezwakt en konden we om 02.15 nog naar het zkh. Daar aan het infuus en uiteindelijk is om 03.25 ons zoontje na een knip en met behulp van de vacuumpomp geboren. De ontsluiting is me echt alles meegevallen, zeker na al die horrorverhalen die je te horen krijgt bij die informatiebijeenkomsten over bevallingen van 24 uur en langer... Alleen het einde was wel een beetje jammer maar kijk er toch met een fijn gevoel op terug. Tweede bevalling: Vanaf 20.30 regelmatig harde buiken, om de 5 à 6 minuten. Om 22.00 even gaan douchen en toen waren de harde buiken ook weg. Om 22.20 begon het weer, om de 5 minuten ongeveer. Uiteindelijk om 22.50 de vk even gebeld wat ik er mee moest (vanwege snelle ontsluiting eerste bevalling moest ik eerder bellen), ze dacht dat het voorweeën of indalingsweeën konden zijn, we moesten maar gaan slapen en als het echte weeën waren kon ik er ook niet van slapen. Om 23.00 naar boven gaan en toen barste ineens de rugweeën weer los, om de 3 minuten ongeveer. Om 23.30 de vk maar gebeld dat het nu toch wel serieus was. Om 23.45 was ze er: ik had al 9 cm ontsluiting. Om 23.55 zijn m'n vliezen gebroken door de vk. Ze had in het vruchtwater gepoept maar er was geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan, na 4 persweeën is om 00.10 ons dochtertje geboren. De kraamzorg kon er zelfs niet meer op tijd zijn, die was er pas om 00.30... Het heeft even geduurd voordat ik me realiseerde dat ze geboren was, de bevalling was al voorbij voordat ik uberhaupt doorhad dat ie begonnen was. Hoewel de rugweeën erg pittig waren kijk ik met een supergevoel terug op deze bevalling.
Okay hier een makkelijke bevalling: Om 17.30 waren we net klaar met de boodschappen bij de Appie, ik voelde een vage buikpijn, maar dacht aan voorwerk. Om 18.30 waren we klaar met het avondeten en tijdens het afruimen werd duidelijk dat het om het echte werk ging. Om 18.45 kwam de verloskundige binnen en had ik 4 cm ontsluiting, weeën waren goed op te vangen, en het ging allemaal heel natuurlijk en geleidelijk, om 20.20 kwam de kraamhulp aan ( die moest van ver komen ), en om 20.45 is onze dochter geboren. De andere kinderen waren op dat moment boven aan het spelen, dus die konden gelijk kennis maken met hun nieuwe zusje. Was echt een super relaxte bevalling.
Om 12:30 braken me vliezen Om 19:30 kreeg ik de eerste weeen. Om 00:00 mocht ik persen en 45 minuter later is mijn zoon geboren. Zo gepiept