Precies, dit zijn ook dingen die absoluut meespelen en die ik hier niet eens heb genoemd, maar die wel de emotionele lading veroorzaken voor mij. ogenschijnlijk gaat het om een vestje wat zoek is en zij heeft meegenomen, in werkelijkheid gaat het over wantrouwen, stiekem gedrag, schending van privacy, bemoeienissen en daarna ook een stukje plezier, had zo graag haar eerste fietsje zelf willen uitzoeken en willen kopen ( dan had ik niet een knalroze barbie fiets uitgezocht..., misschien houdt mijn tomboy wel helemaal niet van barbie...), idem met kleding. Vind het veel te leuk om zelf te kopen en heb nu wel vaak het idee: niet doen, is zonde, ze heeft al zo veel op haar eerste verjaardag had mn s moeder zoveel gekocht dat ze het in 2 dagen heeft gegeven, zoveel fatsoen had ze wel, ze vond het lullig voor de andere gasten als die maar 1 cadeautje gaven en zij 10 Mn zoontje heeft er ook echt "last" van. Die vraagt wekelijks als we daar zijn of hij nog een cadeautje krijgt je schaamt je dood, terwijl ik zo mn best doe om hem bij te brengen dat je alleen cadeautjes krijgt als het feest is. "bij opa en oma is het altijd feest" :x Daarbij hebben we goddank een grote zolder waar alle zooi staat. En dan hebben we al heel wat teruggegeven aan ze ook.
Voor mij heeft het daadwerkelijk de gevoelswaarde van stelen. ja, mn man is zo'n softie die niet ingrijpt als zn moeder naar boven sneakt, indirect geeft hij dus zn goedkeuring. Maar hij had geen benul dat ze kleertjes meenam!!!
Ik vind het eigenlijk helemaal niet zo prettig om van alles te krijgen, ja als het maandelijks een kleinigheidje zou zijn... Als ik het mocht zeggen had ik liever veel minder zooi op zolder staan dan dat ik dozen te over had om weg te geven of te verkopen! Misschie is dat niet duidelijk genoeg naar voren gekomen?!
Ik zeg niet dat ik het troep vind, ik zeg gewoon dat ik het niet nodig heb of er geen ruimte voor heb in mijn huis.. dat ze het beter aan iemand anders kan geven
O jeeee!!! Dit klinkt exact als mijn schoonmoeder! die blijft ook maar van die lelijke plastic babypoppen kopen, speelgoed met heel veel lawaai, lampjes, geluidjes en liedjes en war je verder helemaal niks mee kan doen, behalve stapelgek worden!! Hier precies zo dus, paar keer flink duidelijk geweest, maar ze blijven gewoon doorgaan. Die familie vete komt er niet, want ze zijn wat dit betreft oostindisch doof, kop in het zand. Stel je voor dat ze geen dagbesteding meer hebben! Dus na een aantal jaren zeg je maar niks meer, pak je het aan en verdwijnt het uiteindelijk op zolder:x kijk maar uit, zo begon het bij ons ook, maar geloof me na 3,5 jaar wordt die irritatie bijna tastbaar tussen ons!!!
@druif: de eerste 4 jaar paste oma en opa samen 1 dag in de week op. Gewoon in hun eigen huis... Dus wij gaven ook weleens speelgoed mee "voor bij oma" En die had heus wel door dat dat meestal niet ons favoriete speelgoed was Vond ze geen enkel probleem... Zij vond het leuk, Anne vond het leuk en wij hadden nergens last van terwijl zij er samen grote lol mee hadden. Maarja.. Ik heb het idee dat ik iets beter door 1 deur pas met m'n schoonmoeder dan jij
Ok, nu het verslag. Het liep anders dan gedacht en ook wel gehoopt. Ik hoopte op een flinke confrontatie waarna afspraken en schoon schip gemaakt konden worden. Mn man is er heen gegaan en heeft duidelijk en direct gezegd dat ik kleertjes had beloofd aan een ander en dat ze nu weg waren en of zij ze had. Hij mocht boven kijken en in de kast had ze inderdaad heel veel kleertjes liggen. Hij belde mij op om door te nemen om welke kleertjes het ging. Mn schoonmoeder stond er naast hoorde ik, want die hoorde ik op de achtergrond af en toe wat zeggen. Een aantal kleertjes heb ik nu dus terug gekregen, waaronder ook nog kleding van mn zoontje, die ik nog niet eens gemist had! Een paar dingen had ze helaas al weggegeven aan een kennis!!! Mn man nam dus telefonisch door met mij wat hij had gevonden en of dat was wat ik miste. Ik zei hem dat hij even aan zn moeder moest vragen of ze wilde dat ik alles van haar, wat bij ons op zolder lag, terug zou geven. Toen zei mn schoonmoeder op de achtergrond poeslief en aardig: nee hoor, je moet het maar verkopen! Of weggeven aan je neefje/ vriendinnen!! Nou.... dan zakt toch je broek af?? Ze deed dus alsof ze helemaal aan mijn kant stond en me tegemoet kwam door met een goed idee te komen en de kleertjes weer terug te geven. Weet even niet zo goed wat ik er mee aan moet. Ik was gewoon zo overrompeld! Heb haar natuurlijk niet zelf "live' gesproken. Mn man heeft ook niks meer gezegd over dat gesnuffel op zolder, maar dat vind ik op zich niet erg. Ik weet nu dat zij weet wat ik met de kleertjes doe dus ik hoop dat ze zelf kan bedenken dat ze de kleertjes dus niet ongevraagd meer weghaalt. Wel afspraken met mn man gemaakt dat als zij hier komt en ik ben er niet dat ze NIET alleen op de bovenverdieping komt. Maar het lijkt me prima om dat te melden op het moment zelf.
@druif: mja daar zou ik ook makkelijk in zijn.. Dan blijft ze maar lekker beneden. Ze kan ook zeggen van "goh, die en die heeft een kindje.. Jij hebt die dozen met kleding nog.. Ismhet goed als ik wat voor ze meeneem?" Ik zou nog het meest vallen over het feit dat ze het stiekem doet vrees ik
opzich dus nog best goed verlopen dat gesprek. scheelt weer. nu hopen dat het ook écht helpt en dat gejat over is. beetje vaag dat ze opeens aan jouw kant stond en met ideeen aan komt zetten. waarschijnlijk een goeie poker-face in de hoop zo geen ruzie te hebben met zoonlief en jou. ach als het maar werkt en de boodschap goed is overgekomen
Nou, precies mijn gedachte! Zo schijnheilig! Maar ja, ze is ook niet gek en zal nooit met haar zoon erbij mij afvallen.
Nee niet zelf gezien, ze kan nog niet pinnen, laat staat een computer bedienen en op marktplaats Mn man heeft het heel eerlijk en direct gezegd dat ik de kleertjes had beloofd aan een zwangere vriendin en een pakketje had verkocht via marktplaats en dat ik nu een deel kwijt was en of zij het nu had.
schijnheilig?????ik denk dat jou sm gewoon te lief is om tegen jou te zeggen dat ze het niet leuk vind dat ze nu heeft gezien dat haar kleinkinderen haar kleertjes en andere spulletjes niet dragen/gebruiken. hier gaat alles wat mijn kids niet meer passen/spelen terug naar mijn sm. die heeft vriendinnen genoeg die het weer kunnen gebruiken voor hun kleinkinderen. ga je nou nog een keer tegen je sm zeggen dat je geen kleertjes/speelgoed meer wilt van haar??
Heb je het hele topic gelezen? Dan zou je weten dat TS en haar man dat herhaaldelijk tegen SM gezegd hebben. Again and again and again, en SM luistert niet. Uiteindelijk hebben ze het er maar bij gelaten.
Veel speelgoed was bij ons ook een probleem. Aantal jaar geleden werkte ik in Afrika, en sponsorde daar een weeshuis. Ik heb toentegende speelgoedgevers gezegd dat i.v.m. overvloed ik ons speelgoed naar weeshuis zou gaan. En ik heb gironummer gegeven van stichting, gezegd dat ik liever zag dat er geld naar arme kinderen ging dan speelgoed, omdat de transport kosten zo hoog zijn. Ik neem nu als ik naar Indonesië ga naast onze eigen spullen vaak een koffertje met spul voor anderen mee.
Dat is een heel herkenbaar patroon, hoe harder je zegt dat je iets NIET wilt, des leuker schijnen mensen het te vinden om het je toch te geven. Ik had altijd een hekel aan haarfriemels en roze, dus wat vonden erg veel mensen blijkbaar leuk om als kraamcadeau te geven...roze haarfriemels dus...
Mijn broek is afgezakt. Wat ik écht niet begrijp (maar dan ook écht niet) is dat ze blijkbaar geen enkele schaamte voelde toen ze je man naar boven stuurde wetend dat hij daar een berg kleren zou vinden die ze dus ongevraagd meegenomen had. Ik kan er met m'n verstand niet bij. Heeft je man niet gevraagd waarom die berg daar lag? Hoe die berg daar gekomen was? In mijn beleving vindt zij, doordat ze niet is aangesproken op het feit dat ze die kleren zonder jullie medeweten heeft meegenomen, dat er helemaal niets vreemds of verkeerds is aan haar handelen. En daar sta ik paf van. En daardoor denk ik ook, dat dit nog LANG niet het laatste is wat je voor je kiezen krijgt. Ik denk echt dat ze hiermee geen signaal heeft gehad en dat ze niks begrijpt (lees: wil begrijpen). Als dit over ons gezin ging, dan kwamen ze op de dag dat mijn man thuis was niet meer bij ons over de vloer. Ik denk niet dat ze te stoppen is als ze eenmaal in jullie huis is (en ze denkt klaarblijkelijk echt dat ze in haar volste recht staat getuige haar gedrag). Ik zou eisen dat mijn man daarheen op bezoek ging. De voordelen: ze snuffelt NIET in je huis (want ze is er niet),jij bent daarom rustiger omdat je weet dat bepaalde dingen gewoon niet kunnen gebeuren, én het bezoek loopt af op een door jouw man bepaald moment, wat dus meteen betekent dat ze niet bij jou op de bank zit als je thuis komt van je werk. Ik ben echt verbijsterd. Als mijn smoeder zo ver ging als dit, stond ik niet meer voor mezelf in. Ik ben iemand die confrontaties graag vermijdt en moeite doet om de lieve vrede te bewaren, maar dit gaat alle grenzen te boven en zou regelrechte oorlog betekenen. Er zijn grenzen aan wat ik kan tolereren. Ik vind het vreselijk voor je, kan me voorstellen dat dit zo ongeveer een permanente steen wordt die op je maag ligt, zeker als ze ZO vaak op bezoek komen