Wat hiermee doen? Er helemaal doorheen zitten

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door chila, 3 dec 2012.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. chila

    chila Niet meer actief

    Mijn man kan geen vrij krijgen. Ik mag al blij zijn als ie af en toe eens mee kan naar een controle, wat dus ook nooit voor komt. Laat staan dat ie een dagje of middag vrij kan nemen om hier thuis te helpen.
    Een deel van mijn Fam. Werkt parttime dus ja, waarom zouden ze niet kunnen helpen maar wel de leuke dingen kunnen doen?

    En met inleiden praat ik ook niet over z.s.m inleiden, ik snap zelf ook wel dat het nu nog te vroeg is. Zoals ik al eerder zei wil ik dat ook helemaal niet. Het gaat erom dat ik niet overtijd ga lopen. Uiteindelijk heeft de baby er niks aan als mama hele dagen in bed ligt omdat ze weer depressief is geworden. Daar kijkt mijn vk wel naar, wat dat betreft zijn zij heel begripvol.
     
  2. shanandoah

    shanandoah Fanatiek lid

    21 jan 2012
    1.514
    0
    0
    Inleiden ivm psychische achtergrond doen ze wel!
    Vinden ze zelfs best belangrijk.
    Als je vragen hebt over het hoe en wat mag je mij best een pb sturen.
    Heb geen zin om alles uit de doeken te doen openbaar.
     
  3. Dubbeltje82

    Dubbeltje82 VIP lid

    7 jan 2011
    11.704
    3.815
    113
    Vrouw
    Ik had in mijn vorige zwangerschap Prenatale Depressie, BI vanaf 11 weken, Ischias en aan het einde kwamen er ook nog 2 ontstoken schouders en een ontstoken pols bij.

    Uiteindelijk ben ik (officieel) wegens "algehele malaise" met 38+1 ingeleid en is mijn dochter op 38+2 geboren. Uiteindelijk ben ik door een allerte medewerker van het CB bij de gyn terechtgekomen zodat ik ingeleid werd.

    Na de geboorte was er alsof er een last van mijn schouders viel.
     
  4. Dubbeltje82

    Dubbeltje82 VIP lid

    7 jan 2011
    11.704
    3.815
    113
    Vrouw
    Wat ik ermee wil zeggen is: je wordt wel degelijk ingeleid als je het psychisch niet meer trekt. DUS TREK AAN DE BEL EN ZEG DAT JE EEN DOORVERWIJZING NAAR DE GYN WIL

    Ik weet hoe zwaar die laatste weken kunnen zijn en geef je een dikke knuffel.
     
  5. Wachtende

    Wachtende Fanatiek lid

    29 nov 2011
    4.414
    0
    0
    Zit wel een klein verschil in met het terwijl inleiden wat je nu hebt en zorgen dat je niet over tijd zal lopen.

    Waarom ik zei dat je er niet op moet rekenen is omdat je verhaal meer zegt dat je baalt dat je het huishouden enzo niet kan doen. Daar ligt veel meer de nadruk op dan dat je geestelijk echt problemen zou hebben. Misschien dat het in je berichtjes heel anders over komt dan de situatie in het echt is.

    Natuurlijk bij echt ernstige phsygische problemen is inleiden een optie...maar gewoon omdat de laatste loodjes zwaar zijn...ehh nee. In je berichtjes ligt de nadruk echt zo op het huishouden dat ik echt denk...als het huishouden het probleem is zijn daar betere oplossingen voor dan vroeg inleiden.

    Vandaar...
     
  6. chila

    chila Niet meer actief

    Het gaat niet om het huishouden. Misschien dat dat zo overkomt. Het is een van de dingen die me ook dwars zitten maar niet waarom ik het niet meer trek.

    Het is een opeenstapeling van dingen waar ik verder niet uitgebreid verhaal over ga doen maar waardoor ik nu wel op een punt beland dat ik niet weet hoe het verder moet. Maargoed, daarvoor ga ik ook netjes elke week naar een psycholoog en slik ik medicijnen.
     
  7. chila

    chila Niet meer actief

    Dankjewel! Wat naar wat je hebt gehad. Ik heb van de week ook aan de bel getrokken en ze gaan nu kijken wat ze kunnen doen. Wil natuurlijk het beste voor de baby en uiteindelijk voor mezelf. Ik wacht nu op bericht. En ik ga nog naar m'n psycholoog.
     
  8. Danielle86

    Danielle86 Fanatiek lid

    13 feb 2012
    2.787
    0
    36
    Noord-Brabant
    Je verhaal is op sommige punten erg herkenbaar (flinke psychische problemen hier en enrstige BI).
    Ik zou het liefst ook alles zelf doen, maar het gaat niet en hoe moeilijk ook: ik geef het uit handen!

    Hier is manlief van 's ochtends 7 tot 's avonds 19 van huis (soms om 18 uur thuis). Hij doet boodschappen en kookt elke avond. Daarnaast doet hij het volledige huishouden en ruimt hij ook nog de troep die ik maak overdag op. En ja, hij vind dat loodzwaar, maar hij ziet ook dat ik het niet kan hoe graag ik het wil. Ook ik vind het verschrikkelijk moeilijk om het 'zomaar' uit handen te geven en te accepteren dat het niet lukt.
    Vraag je man om hulp, laat je helpen bij de dagelijkse dingen, dan maakt het het al iets minder zwaar voor je.
    Vraag ook anderen gericht om hulp. Liever dat ze het geslacht weten en dat ze jou hebben kunnen helpen, dan dat jij in je eentje blijft aanmodderen en je nog rotter gaat voelen!

    Heel goed dat je het aangegeven hebt op poppoli en gyn etc etc etc!! Blijf praten en vraag hulp (ook aan de gyn en de psych en kijk wat zij voor je kunnen doen), die verdien je, je hoeft het niet allemaal alleen te doen!!!!!
     
  9. Senna

    Senna Fanatiek lid

    8 dec 2005
    2.560
    0
    0
    He wat vervelend zeg dat je er zo doorheen zit! Als je wilt inleiden voor 38 weken of met 38 weken zul je toch echt naar de gyn willen. En helaas is het in de meeste ziekenhuizen zo dat als het met de baby goed gaat de mama het ook nog maar ff vol moet houden.

    Ik had HG de vorige zwangerschap.. was erg ziek, meerdere malen in het ziekenhuis gelegen, daarnaast een prenatale depressie en issiasch. Ik ben wel ingeleid maar dat is omdat mijn kindje zo groot was . De rest maakte ze niet veel uit daar.. want heb er wel eens na gevraagd toen ik minder ver was..en dat was echt een no go..
    In sommige omstandigheden zou het wel moeten kunnen, eerder inleiden.

    Maar het is natuurlijk voor de gyn ook moeilijk in te schatten hoe ziek/zwak/misselijk iemand zich voelt. (bedoel de meeste vrouwen zitten er rond week 37 wel doorheen en vinden de laatste loodjes vreselijk zwaar..

    Wens je iig veel sterkte.. probeer afleiding te zoeken.. hoe moeilijk dat ook is !
     
  10. ukjesmama

    ukjesmama Actief lid

    13 nov 2012
    143
    0
    0
    NULL
    NULL
    Hoi hoi,

    Ik heb niet alle reacties gelezen, dus ik weet niet of ik nu in herhaling ga vallen... Zelf ook belast met psychische klachten (gaat heel goed, anders mocht ik ook niet zwanger raken) en onder controle bij de poppoli. Tegen mij is al gezegd dat als de zwangerschap zwaar word aan het einde, ze mij gaan inleiden als de psychiater en de gyn het daar samen over eens worden. Het schijnt dat dat beter is om te voorkomen dat je na de bevalling bv. een psychose krijgt door alle stress enz. Dus ik zou het zeker bespreekbaar maken met de psychiater.
    Heel vervelend dat je er verder alleen voor staat, zonder hulp van familie. Hulp vragen is nooit makkelijk, maar misschien wel beter. Succes met de laatste loodjes en veel geluk straks met de kleine spruit. :)
     
  11. chila

    chila Niet meer actief

    Bedankt voor jullie reacties.

    Tuurlijk weet ik dat de laatste loodjes zwaar zijn. Daar ben ik me ook goed van bewust. Maar iemand die psychische klachten heeft ziet alles veel zwaarder in dan een ''gewoon'' iemand. En ik trek nu wel aan de bel omdat ik merk dat het niet meer gaat.

    Het is ook nog maar de vraag of ze het allemaal met mekaar eens zijn, want er gaan meerdere mensen over. Maar ik denk nu alleen maar aan mn kindje en ik wil daar het beste voor. En als het zo is dan zit ik het lekker uit, maar dan ga ik wel hulp nodig hebben.
     
  12. chila

    chila Niet meer actief

    Ik ben ook zwanger geraakt op het moment dat het goed ging hoor, anders zou ik er nooit aan zijn begonnen. En in principe heb ik het allemaal goed onder controle, alleen nu dus even niet meer.
    Mij hebben ze eigenlijk niet echt goed geinformeerd over hoe of wat vandaar dat ik nu ook zelf aan de bel moet trekken. Mijn psycholoog wil idd voorkomen dat ik straks een postnatale depressie oid krijg. En dat wil ik zelf ook. Want ik wil natuurlijk straks genieten van de kleine meid.
     
  13. Dubbeltje82

    Dubbeltje82 VIP lid

    7 jan 2011
    11.704
    3.815
    113
    Vrouw
    Ik ben ook ingeleid om te voorkomen dat ik van een prenatale depressie in een postnatale depressie zou glijden... ik hoop dat ze bij jou de voor jou beste keuze maken.

    Echt, ik weet hoe het voelt om er psychisch helemaal door te zitten!
     

Deel Deze Pagina