Ik was er 100% van overtuigd dat we een jongen zouden krijgen... Dit had ik voor mijn vriend ook graag gewild (eerst geborene een zoon, diegene die de naam doorgeeft) IK WIST HET ZEKER!!!! mijn voorgevoel zei, jongetje... Vriendlief zei een week voor de 20wkn echo, schat, denk toch dat t een meid is... en ja hoor... een meid!!! Door dat ik er zo van overtuigd was dat we een knul zouden krijgen, was de verrassing des te groter dat ze toch echt een meisje is. Heb mezelf wel altijd als meisjes-moeder gezien.
Bij mijn eerste 2 zwangerschappen (werden MA's) had ik erg duidelijk het gevoel dat het jongens waren. Bij de 3e zwangerschap wist ik het ineens niet meer. Het werd een meisje Bij deze zwangerschap, ondanks dat die totaal anders was, zei mijn gevoel heel sterk dat het weer een meisje was en jawel . Ik heb altijd graag iig 1 dochter gewild. Heerlijk al dat roze, tutten en stiekem de hoop dat het straks een paarden-meisje wordt net als mama . Toen ons eerste kindje een dochter bleek kon mijn geluk dan ook niet op, dat zeg ik eerlijk . Nu had ik geen voorkeur. Ik heb mezelf wel altijd een meisje-mama gevonden maar zou een zoon ook super tof vinden. Mijn vriend had een zoontje wel heel gaaf gevonden maar echt niet zo dat hij nu minder van zijn 2e dochter gaat houden hoor! Gewoon het stamhouder-idee, je kent het wel . Overigens vind ik lichte voorkeur (als je net zo veel van de ander kan houden als het toch niet blijkt te zijn waar je stiekem op hoopte) niets mis mee. Ik weet na 2 MA's en een vreselijk onzekere zwangerschap écht wel dat gezondheid het áller belangrijkste is dus in mijn ogen is er dan niets mis mee....
Ik had een voorkeur en ik kom daar eerlijk voor uit. Uiteraard gingen wij voor een tweede kindje. Dat staat voorop. Maar als men mij vraagt wat ik liever zou willen dan zou ik het leuker vinden om nu een gezonde meid naast een gezonde zoon te krijgen. Het lijkt mij het mooist om van beide te mogen genieten. Gelukkig blijk ik inderdaad in verwachting van een meisje. Ik had er niet minder van gehouden als het een jongen was geweest. Dat had voor mijn zoontje weer leuker geweest. Maar ik wil graag maar 2 kindjes en had het jammer gevonden als roze, haartjes vlechten, en later aan de telefoon hangen en shoppen, er nooit voor me had ingezeten. En ik weet dat ik die garantie niet heb nu het een meisje wordt. Maar het is meestal toch anders voor een moeder. Overigens had ik bij de eerste geen voorkeur.
Bij de eerste maakte het me niet uit, dat is een meisje. Nu leek het me wel leuk om ook een jongetje te krijgen, maar het belangrijkste blijft natuurlijk de gezondheid. Heel cliché, maar dat is gewoon zo. Laten we nu toch een jongetje krijgen!
Geen voorkeur, als het maar gezond is! Er zijn wel een aantal mensen die roepen dat het een jongetje is, maar mijn gevoel neigt naar een meisje. We zullen zien, ben erg benieuwd!! Maakt me helemaal niet uit, zolang kindje en ik allebij maar ongeschonden de zwangerschap doorkomen en "het" gezond wordt geboren, dan ben ik al helemaal blij!
Het belangrijkste is natuurlijk de gezondheid. Maar ook ik had een voorkeur. Wilde graag een knul. Leuke stoere dingen doen. Ik ben geen tut-type moeder. Al vrij vroeg in de zwangerschap zei mn gevoel een meisje. Ondanks mijn voorkeur had ik me er op ingesteld, dat we een meisje zouden krijgen. Tijdens de 20 weken echo bleek ik zwanger van een knul! Wow, dat was even wennen/schakelen ondanks dat dit mijn "voorkeur" had. Denk dat dat voornamelijk kwam omdat mijn gevoel heel wat anders zei. Mijn kleine knul
Ik had bij de eerste wel voorkeur. En nu word verwacht dat ik voorkeur heb voor een jongen terwijl ik het juist zo tof dat ik 3 meiden krijg! Mensen lijken het soms zelfs niet te geloven
Bij mijn dochter wilde ik graag een zoon... Bij mijn zoon wilde ik graag een dochter... Als ik het nu voor het kiezen heb... zou ik graag een dochter willen, al vind ik het het allerbelangrijkste dat hij/zij gezond is! Wat het word? Dat weten we rond eind september.
Wij hebben nu2 jongens na 6 zwangerschappen En stiekem hoop ik nu op een meisje uiteraard ben ik na al ons verdriet, medische traject en onze prchtige zoons ook blij met een jongen en zal ik er net zoveel van houden. Maar als ik bij voorbaat kon kiezen... Manlief is trouwens overtuigd van een meisje vanaf hetmoment vanbevruchting
ik had een hele lichte voorkeur voor een jongetje voor 1 reden. het geslacht zelf maakte me niks uit maar ik vind die meisjeskleren voor baby's zo afschuwelijk lelijk, 80% is roze of zo truttig vind ik, dit is mijn persoonlijke mening he dan had ik echt mn best moeten doen om kleertjes naar mijn smaak te zoeken, ik vind het gewoon afschuwelijk om een baby met een bijna kale kop te hebben wat een roos kleedje aanheeft er zijn wel leuke kleren hoor maar de jongenskleren vind ik gewoon mooier nogmaals het geslacht maakte me niks uit maar nu is het makkelijk, stoere jongenskleren zijn gemakkelijker te vinden als stoere meisjeskleren
Het maakte ons bij de eerste niet uit.. Toch had ik een sterk voorgevoel voor een jongentje, de kleertjes neigden ook meer richting jongentjes kant. Ik vond dat tuttige niks. De laatste weken kreeg ik het gevoel dat het toch een meisje zou zijn. Bij de geboorte bleken we een dochter te hebben en ik ben er dolblij mee. De eerste week gelijk naar de prenatal, tuttige kleertjes kopen LOL Deze zwangerschap was iedereen overtuigt dat we een zoon zouden krijgen, incl wijzelf. Tot op de pretecho bleek dat we weer een dochter verwachten. We vinden het superleuk! 2meiden, dicht op elkaar. We hopen dat ook dat ze echt wat aan elkaar hebben! Ikzelf vond het jammer voor mijn man, had m graag een zoon gegeven. Helemaal omdat hij de enige is die de familienaam doorgeeft, waarschijnlijk.. Maar mijn man lijkt het helemaal niet erg te vinden en is supertrots dat hij straks papa is van 2meiden!
wijzelf krijgen ons eerste kindje, en als het ons gegunt is blijft het zeker niet bij 1. Wij vinden alles al spannend genoeg dat het geslacht ons niks uit maakt. In de familie hebben wij sinds kort een zwaar gehandicapt kindje (lees kindje wat nooit helemaal niks zal kunnen) En hierdoor zijn wij ook van die clichemensen geworden: Als het maar gezond is!! We hebben pas de echo gehad, en we laten het dus voor ons ook een verassing qua geslacht betrefd. Ik snap mensen met een voorkeur wel hoor (maar hier horen wij op dit moment niet bij). Zo ken ik een man die al 2 meiden heeft en roept: als ik zeker wist dat het een jongetje zou worden kwam er een derde bij......
ik heb van dichtbij teveel narigheid meegemaakt om voorkeur te hebben voor een bepaald geslacht. ik heb vier gezonde zoons en daar ben ik dolgelukkig mee! mensen begrijpen dat vaak niet en ik krijg dan ook regelmatig de vraag: had je niet graag een meisje gehad???? dan zeg ik vaak: mijn ene zusje heeft een dochter op het kerkhof liggen en de andere zus heeft een dochter met een hartafwijking! dan zingen de meesten wel een toontje lager. ik heb er totaal geen problemen mee als mensen wél een voorkeur hebben, maar vind het wel vervelend als mensen niet gewoon aan willen nemen dat ik die voorkeur niet heb"(kunnen mensen blijkbaar niet geloven). bovendien: als je zegt dat je dolgraag een meisje had gewild, vindt men weer dat je "dat niet mag zeggen en tevreden moet zijn met wat je hebt". je doet het dus niet gauw goed.
Dat was ook mijn eerste reactie toen ik bij de tweede te horen kreeg dat het een meisje was. Ik dacht ow nee he, die kleertjes. Poppetjes, roze, roesjes, strikjes, hello kitty, neeeeeeeeeee. Maar toen ze er eenmaal was ben ik totaaaaaaaaal los gegaan in het roze. Vond het opeens helemaal geweldig, want iedereen moest zien dat het een meisje was. Hello kitty, poppetjes etc. vind ik nog steeds fugly en mijn dochter heeft meestal wel iets stoerdere kleertjes aan, maar draagt erg veel roze. Bijv roze sweater met spijkerbroekje, heel cool. Maar ze heeft ook jurkjes en leggings etc. En er is genoeg te vinden hoor, je moet alleen soms wat verder kijken. En ik koop bijv jongensbroekjes voor haar omdat meisjesbroekjes haar niet mooi staan en niet lekker zitten. Vaak is het te strak en kleine meisjes in skinny jeans of hotpants vind ik sowieso echt geen gezicht.
Hallo allemaal, Deze zomer gaan we voor een derde kindje. Ik heb al twee zoons en nu echt een voorkeur voor een meisje. Ik vind het best moeilijk om dit te zeggen, want er heerst nog al een taboe op. Van mijn eerste zoon was ik niet zomaar zwanger, dus ik weet hoe moeilijk het kan zijn als het niet lukt. We waren zowieso voor een derde kindje gegaan ook al hadden we een jongen en een meisje. Het gaat me meer om later. Ik zou zo graag mijn dochter zien trouwen, kinderen krijgen, samen shoppen. Met jongens is dat gewoon anders. Het is echt zo'n oergevoel. Mijn vriendin heeft nu net een meisje gekregen en hier door besef ik des te meer dat ik ook echt zo ontzettend graag een meisje wil. ik ben gewoon jaloers. Zo wil ik me helemaal niet voelen, maar kan er soms verdrietig van worden, als ik er aan denk dat het me misschien nooit zal lukken. Ik heb nog een kans, maar of het lukt weet je nooit. Ik ga in ieder geval met de timingsmethode aan de slag. Zijn er anderen die daar ook positieve ervaringen mee hebben? Bij mijn zoontjes heb ik het namelijk precies rond de ovulatie gedaan. Nu wil ik juist een paar dagen voor de ovulatie vrijen om de kans op een meisje te vergroten. en het slikken van calciumtabletten schijnt ook te helpen. Iemand nog meer tips? Gr Lilian