Lieve allemaal, We hebben een zoontje van 6 jaar en een dochter van 9 maanden. Nu zitten wij sinds kort te denken aan een 3e kindje... En niet te geloven IEDEREEN raad het ons af.. Alles draait om geld, eigen vrije tijd enz enz.. Ik vind het zo raar waarom een 3e kindje echt gezien word als 'overbodige' luxe. Als je het met 2 kinderen financieel niet zou redden dan is er alle begrip maar heb je een derde 'genomen' dan is het eigen schuld dikke bult als er ooit eens iets tegen zou zitten. Ook het argument: je hebt toch al een jongen en een meid hoor ik vaak... Ik snap heus wel dat het duurder is, maar dat is het van 1 naar 2 kindjes ook...En drukker ook maar waar is die mening op gebaseerd?? Of is dat alleen in mijn omgeving Hoe denken jullie daarover, en hebben jullie die ervaring ook?? Wij willen het namelijk wel heel graag en zijn erg benieuwd naar mama's en papa's van 3 kindjes...
Bij mij in de omgeving blijven ze juist doen alsof ik ze maar uit blijf poepen ofzo en ik ben er echt heeeeelemaal klaar mee. Vind het wel mooi geweest al die polonaise aan me lichaam en gebroke nachten na onze tweede dochter ga ik het denk ik echtniet bewust overdoen. Die praatjes over geslacht vind ik sowieso onzin. Alsof mensen alleen een derde willen om een geslacht te krijgen wat ze nogniet hadden, het lijkt wel Pokemon kaartjes sparen ofzo. Gelukkig heb ik verder geen mensen om me heen die zulke praatjes hebben want zou me er dood aan ergeren. Mensen hebben trouwens altijd wel wat te zeggen. Ik vind dat je vooral lekker moet doen wat jullie graag willen en wat anderen daarvan vinden is toch helemaal niet belangrijk? Al helemaal niet dat negatieve geklets..
Als jullie het graag willen dan moet je er gewoon voor gaan. Leuk dat anderen een mening hebben, maar het is jullie gezin en jullie keuze. Wij hebben 3 kindjes, maar nummer 2 en 3 kwamen samen. Toen we nog geen jaar na de bevalling zeiden dat een 4e nog niet uitgesloten was, keken ook velen ons raar aan. Qua ruimte, we hebben 4 slaapkamers (de tweeling slaapt samen) en een aanbouw op de planning, zodat we boven en beneden wat meer ruimte krijgen. Qua opvang hebben we ook geen klagen, ik werk 2,5 dag en manlief heeft een papadag, dus we hebben maar 1,5 dag opvang (kdv) nodig. Qua financieen, de helft van de kinderbijslag zetten we apart voor de kids hun studie en aan het eind van de maand houden we nog geld over om te sparen. De eerste periode zal wel even prijziger zijn (ivm flesvoeding en Pampers) maar verder zijn we niet zo moeilijk en halen we gewoon kleding bij Hema/C&A/H&M en ook wel eens MP dus zo duur hoeft het niet te zijn. Wij wilden het ook erg graag en zijn er dus gewoon voor gegaan.
Vreselijk irritant lijkt me dat, als iedereen zich ermee bemoeit. En ik vind die argumenten ook nergens op slaan! Als jullie het willen, lekker ervoor gaan. Wij willen graag 4 kinderen (de eerste moet nog komen, maar goed ) en daar heeft een ander niets mee te maken toch? Gewoon er lekker voor gaan. Het is jullie gezin, succes!
Mensen iin je omgeving hebben altijd wat te ouweh**ren.... Als je die wens nou eenmaal sterk heb dan gaat dat verlangen naar een 3e kindje echt niet vanzelf weg,ik kan er over mee praten... Lekker doen wat jullie willen en de mening van andere lekker buiten de deur laten! Succes ermee!
Ik hoor ook beide kanten. Mensen die klagen dat ze na de derde helemaal geen tijd meer voor zichzelf hebben en mensen die zeggen dat je een derde er makkelijk nog bij doet. Nummer 3 is hier in de maak dus in september weten we of we er spijt van hebben
Lekker doen wat je gevoel zegt!! Ik ken genoeg mensen die 2 gezonde kindjes hebben en het niet aan durven om voor een derde te gaan, want het risico wordt groter, bla bla bla....! Hier is nr een niet zoals het hoort, chromosoomafwijking, epilepsie en qua ontwikkeling erg veel achter. En alleen nr een is er nog maar, maar toch willen wij nog steeds een groot gezin. 3 of graag 4 we zien wel!!! En dan zie je ze ook kijken als je dat zegt, zij is een foutje van de natuur, maar we zijn zeker niet minder gelukkig met haar, ze is een prachtig meisje, wat altijd lief is en tevreden, iets waar veel mensen nog wat van kunnen leren. Ik ben er nl van overtuigd dat gezinnen met twee kinderen er verwende kids rondlopen omdat ze alles krijgen, en geen nee kunnen accepteren. En wat grotere gezinnen dit niet zomaar kan en er gewoon gedeeld MOET worden. Maar ieder mag zijn mening daarin geven, maar je moet vooral doen wat je zelf wilt toch, en wat jullie samen willen! X
Hoi, hier juist een tegenstelling onder één dak. Ik zou erg graag een derde kindje willen. Alhoewel niet handig, denk: baan (werk 4 dgn), slaapkamers in huis (dan geen extra studeerkamer over) en jongste die volgend jaar naar basisschool gaat (dus hèhè, eindelijk....,.) is mijn gevoel zó sterk. Ik kan niet uitleggen waarom.. De eerste heeft als baby geen fijne start gehad, de tweede was daarentegen een modelbaby. Ik romantiseer volgens mijn man 'de babyfase', hij is bang voor nog zo'n babyfase als bij onze oudste, en vindt onze kids steeds leuker naarmate ze ouder worden dus... Hij ziet het niet zitten. Ik dacht: dit gevoel waait wel over maar dat is niet zo helaas... Zijn er meer dames die hiermee te maken hebben of hebben gehad??
Wij willen graag een derde maar weten niet of dat nog zal gaan lukken... de kans is niet bepaald groot wacht niet te lang met beslissen... wij zijn "te oud" en de beslissing wordt voor ons gemaakt waarschijnlijk..............
We hebben lang getwijfeld over een derde. Toen plotseling onverwacht zwanger, dat eindigde in een miskraam met 10 weken. Toen werd voor ons duidelijk dat we heel graag nog een kindje wilden, dus zijn we er voor gegaan. Weer zwanger, maar weer een miskraam met 10 weken. Nu hebben we sinds oktober ons 3e kindje en we zijn zo blij met hem! Alle tegens die we tijdens onze twijfelperiode hadden, verdwijnen als sneeuw voor de zon. Financiën,ruimte, tijd, slapeloze nachten...het is allemaal niet belangrijk. Hij is er! Dat is het belangrijkste! Volg je gevoel!
Volg je hart! Die redenen slaan idd nergens op! Als jullie het graag willen, zou ik het doen! Hoop dat wij ooit de keuze voor een tweede of derde hebben!
Wij hebben ook een poos getwijfeld, hoewel getwijfeld, eigenlijk hebben we vanaf het begin gezegd dat we graag 3 kindjes wilden krijgen, maar dat was natuurlijk wel afwachten hoe alles liep. De eerste 2 zitten redelijk dicht op elkaar (net geen 2 jaar) en dat was een drukke periode, we hebben toen snel gezegd: voorlopig even niet, eerst maar weer wat rust terugkrijgen. Mijn gevoel bleef zeggen dat we nog niet klaar waren, maar ik vind het op de een of andere manier wel spannender als toen we voor een 2e gingen. Zou alles wel goed gaan? Zouden we een gezond kindje krijgen? Zal het zwaar zijn? Kunnen we het wel betalen? Maar sinds een tijd ben ik er klaar voor en 7 rondes geleden was mijn man er ook klaar voor... nu is het alleen afwachten Als we maar van het kindje houden komt alles wel goed! Dan hebben we maar minder vrije tijd en minder geld te besteden etc. ik vind een kindje erbij veel belangrijker! Scheelt bij ons wel dat als het nu raak is, onze jongste ook al op school zit, dat zal waarsch. ook wel voor wat rust zorgen. Ik merk dat hier in de omgeving er niemand opmerkingen over maakt of er naar vraagt of we nog een derde willen. Dus ik denk dat veel mensen wel verbaasd zijn als ik weer zwanger mag zijn.
@marmaris.... hier hetzelfde...ik wil zooooo graag nog een derde...denk er zon beetje de hele dag aan! Manlief vind twee goed, ze zijn gezond we kunnen ze alles geven. Een derde wordt druk en wat denk je van de financien, ze zijn gezond bla bla bla...mijn gevoel wordt niet minder eigenlijk alleen maar sterker. Ik laat het voor nu rusten maar ik vind ons gezinnetje nog niet compleet. Ik zie ons met drie kindjes.... kan het niet veranderen! Hopelijk draait mijn man ooit nog bij @to die opmerkingen hoor ik ook zo vaak...twee is mooi en ze zijn gezond....pffff ja en drie is nog mooier denk ik dan! Volg je gevoel en het is jullie gezin dus gewoon ervoor gaan zou ik zeggen! Ook mijn schoonmoeder heeft een aantal van die opmerkingen wel eens gezegd waarop ik maar niks gezegd heb...leek me het beste
Wij zitten in de twijfelfase, maar ik ben 29 dus we hebben geen haast. Financiën spelen daarin een rol, ik wil graag wat luxe behouden (ik heb een pretpark verslaving bijv en dat kost veel geld ) Maar wat ook meespeelt is dat ik niet pas na mijn 50ste uit de kleine kinderen wil zijn. Mijn man en ik willen graag nog reizen, en dan heb ik het niet over 1 of 2 groepsreizen maar echt de wereld rond en dat zien we met (kleine) kinderen niet zitten. Anderzijds voelt het nog niet helemaal compleet, dus we twijfelen nog even lekker verder
Volg je hart en krijg spijt van dingen die je gedaan hebt en geen spijt van dingen die je niet gedaan hebt. Laat een ander kletsen meis als jullie het samen willen ga er dan voor . wie zegt hoe lang het duurt en of het je nog eens gegeven is,
Jullie nemen/krijgen toch kinderen? Volg je hart, hier ook een wens om ooit 3 kinderen te mogen krijgen.. Nu is het eerst afwachten op nummer 2! Kom zelf uit een gezin van 4 kinderen! Daarom wil ik ook graag een groot gezin , zo gezellig! Succes!
Hier kreeg ik van m´n moeder al de opmerking dat we nu bij 2 wel klaar zouden zijn, toen ik zwanger was van onze zoon. Want ja, dan hadden we beide, en was het toch goed?! Ook wij twijfelen nog lekker ff verder. Onze zoon is 5,5 maand en man en ik zijn beide 27, dus hebben nog wel even de tijd gelukkig. Redenen voor twijfel hier: financieel (ik wil eerst een - als het even zou kunnen - vaste baan in het onderwijs); nu kunnen we wel iets sparen, maar dat is niet zo heel veel. Nu al rekening houdende met de mogelijkheid dat onze kinderen willen studeren en dit dus flink wat geld kost.. Ruimte in huis; We hebben 4 slaapkamers, maar het derde kamertje is maar 2x2. En dat is nu ons computer/gitaren/boekenhok. Drukte; ik vind het nu met 2 al best druk soms, helemaal als we even weg willen gaan. Hier zal er sowieso geen derde komen tot de jongste zo'n beetje naar school gaat. Dus misschien dat we over 3 jaar er misschien nog voor gaan, maar misschien ook niet. Sommige momenten wil ik graag een derde, sommige momenten heb ik het gevoel dat het met 2 wel goed is. Stiefschoonmoeder vroeg gister nog wel of er ook nog een derde zou komen. Dus gezegd dat we het niet uitsluiten, maar er nog niet over uit zijn.
1e wauw wat leuk! 2e Tja zat er aan te komen, he? 3e zou je dat nu wel doen?? Ik denk dat dit een beetje de gemiddelde reactie is van veel mensen... Ik heb nooit zo te koop gelopen met onze 3e kinderwens, juist omdat ik wel aanvoelde dat mensen allemaal 'bezwaren' zouden hebben. Terwijl wij beide, mijn man nog meer dan ik , in ons hart wisten dat wij echt heel graag nog een 3e kindje zouden willen en dat alle 'nadelen' bijzaak waren. Je krijgt juist spijt van de dingen die je NIET doet, ipv de dingen die je wel doet. Ja, het wordt drukker. Ja, het wordt duurder. Ja, het zal meer gedoe geven met regelen, halen, brengen e.d. Maar als jullie dat zien zitten (en ik neem diep over nagedacht hebben, zoals de meeste met 3e kinderwens!), dan maakt het toch verder niet uit?? Je krijgt er ook wat moois voor terug . Het meest hypocriete van reacties vond ik overigens nog dat toen ik ongepland zwanger was een 3e (dus zeg maar buiten mijn schuld om) iedereen heel lief en steunend was, "komt wel goed, jullie vinden je weg wel!" Maar toen ik na die mk bewust zwanger werd van een 3e had iedereen opeens weer commentaar :x!
Joh, als je de ruimte hebt en je het financieel kan bolwerken en je staat er beiden achter, waarom niet? Het is misschien waar dat je dat nog een keer die babyperiode door moet (weer 's nachts eruit, weer die luiers, weer....) maar ook weer die eerste lachjes, lekker knuffelen en al het andere leuke wat erbij hoort.