Welke mamma's herkennen dit? Ik ga binnenkort bevallen van mijn derde kindje. En de vorige bevallingen zijn prima verlopen. Dus je zou denken... "been there, done that".... Maar toch ben ik juist nu veel onzekerder dan bij de vorige bevallingen... Soms denk ik dat het te maken heeft met het feit dat je er nu niet zo blue en en onbevangen in staat, en weet wat je te wachten staat... Soms denk ik dat het te maken heeft met het feit, dat 2 keer goed gegaan, dus nu zal er wel iets fout gaan.... Allemaal rare gedachtes dus... Of zijn er hier mamma's die dit ook hebben?
Ik sta er ook anders in nu bij de derde. Eerste ging niet helemaal goed, twee wel gelukkig, maar wat doet een derde. Ik weet nog goed na de tweede dat ik zei echt wel klaar te zijn, maar nu als ik daaraan denk, gaat mijn hart tekeer en denk ik ohjee we moeten weer. Op het moment ben je er niet mee bezig dat je niet wilt, maar dat het maar zo sne mogelijk voorbij moet zijn. De derde keer gaat vast en zeker goed. Maar die angst en dat gevoel kun je niet uitzetten helaas.
Wel herkenbaar. Dit is dan voor mij de 2e. Maar t ging toen opzich wel goed. Alleen inmiddels weet ik veel meer, door horen, zien, lezen en zelf mee maken. Ook vriendenkring verhalen erbij... Dat maakt wel dat ik het nu spannender vind!! Ga er niet meer zo leeg in als bij de eerste zeg maar... Maar ja, iedereen kan bevallen! Dus ook wij, weer!!
Ik denk dat iedere vrouw dat wel heeft, hoort erbij Voor niemand is het appeltje eitje en iedereen vindt het spannend hoe het zal gaan. Wat mijn probleem is dat ik altijd alle mogelijke scenario's van te voren ga bedenken hoe het zou kunnen gaan. Uiteindelijk loopt het toch altijd anders dan dat je van tevoren hebt bedacht. Ik probeer het nu maar zoveel mogelijk los te laten. Ik ben nu meer bezig wanneer gaat het eindelijk beginnen?
Daar heb ik eigenlijk ook een beetje last van. Allerlei scenario's in mijn hoofd van hoe het zal gaan.... Combinatie van de eerste 2, hopelijk iets meer als de 2e.... Ben er dus veelste veel mee bezig
Erg he, we maken eigenlijk onszelf gek. Vandaag heb ik gelukkig een hele fijne en ontspannende dag gehad. Lekker rustig aan gedaan en in het zonnetje gezeten heerlijk! Hoever ben jij nu precies JinxieWeasel? Voor mij weer een dag voorbij zonder weeën... het is wat. M'n moeder was op precies dezelfde dag uitgerekend als ik en beviel op 6 juni van mij. Zou toch wat zijn als mijn kindje ook op de dag gaat komen
Ik had ook zoiets, het is al 2 keer helemaal goed gegaan, zul je net zien dat nr 3 problematisch wordt. Heb daar deze 3e keer ook veel meer over nagedacht en wat gepiekerd . Uiteindelijk verliep de bevalling op zich weer goed, maar heel anders dan de andere 2 en persoonlijk viel het erg tegen. Met stip mijn minst prettige bevalling , dus ergens is mijn gevoel een beetje uitgekomen... (maar ik mag echt niet klagen hoor, heb hele goede bevallingen gehad zonder echte problemen) Helaas weet je het maar nooit. Loslaten wat je toch niet kunt veranderen of voorspellen... Succes!
Vandaag 38,4. De eerste kwam met 38,5 tweede kwam met 40,1 dus dan ga je er ook nog automatisch van uit dat het wel ergens tussen deze twee zal gebeuren, wat natuurlijk ook onzin is....
Heel herkenbaar. Bij ons is het ook de derde en ik merk dat ik overal beren op mijn pad zie. Nu is het ook zo dat ik tussen 2 en 3 een miskraam heb gehad en dat heeft denk ik ook wel een rol gespeeld in mijn ervaringen tijdens deze zwangerschap. Ik kon ook echt pas vanaf week 20 een beetje gaan genieten, na de echo, alles goed...het zal dan toch echt wel goed zijn ! Nu zit ik daags voor de bevalling en alle enge dingen en verhalen die ik ooit heb opgevangen passeren de revu. Ik denk ook dat het komt omdat je nu precies weet wat het is om kinderen te krijgen en op te voeden. Ik ben veel minder naief dan met de eerste 2 die heel snel op elkaar zaten.
Oh ja, ik had dat ook. Omgekeerde psychologie ofzo... Bij de eerste stond ik er heel onbevangen in. Ik had er ook zin in. En de eerste viel ook ontzettend mee. En gek genoeg was ik bij de tweede daardoor juist een beetje bang. Ik was bang dat ik het zou gaan onderschatten ofzo. Echt heel vaag De tweede viel overigens ook mee, dus het was allemaal onzin.
Heel herkenbaar!! Ik had met de eerste een hele vlotte bevalling en de 2de is met een spoedkeizersnee gehaald omdat mijn placenta losliet met 34 weken. Ze hebben haar moeten reanimeren, gelukkig alles goed gekomen en is ze inmiddels al weer 2. Nu zwanger van de 3de en doodsbang dat het weer gebeurd ook al hebben de artsen me ervan overtuigd dat de kans echt minimaal is... Ik heb het juist nu heel erg omdat het al een x bijna fout is gegaan...
Ik had daar ook verschrikkelijk veel laat van! Was ook totaal niet te genieten in m'n verlof. Zag er zooooo verschrikkelijk veel tegenop. Lag te rillen van de zenuwen toen m'n vliezen braken. Vrij snel volgden de weeën elkaar op. Heb m'n verstand blijkbaar op nul gezet want ben er zo in meegegaan. Had ik nar m'n gevoel geluisterd dan was hij netjes in de slaapkamer geboren. Nu besloot hij al in de badkamer geboren te worden. Zo jammer dat ik me ze druk had gemaakt van te voren. Dit was de snelste en makkelijkste bevalling. Ook het herstel erna ging rap. Meiden maak je niet al te druk. Het komt zoals het komt. Al is het vanaf deze kant wel heel makkelijk gezegd. ;--)