het moeilijk hebben en hiermee willen afrekenen

Discussie in 'De lounge' gestart door sneeuwklokje00, 23 jul 2013.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. heleentje80

    heleentje80 Fanatiek lid

    30 dec 2006
    2.296
    28
    48
    Gent
    thx,

    heb echt ergens een knop omgedraaid onderweg (denk door het boek).

    Weet je ik krijg 5 euro voor elke keer ik er reclame voor maak (Grapje). Maar het boek heeft het hem gedaan.

    Blijf erbij: normale reactie op geschifte situatie
     
  2. sneeuwklokje00

    sneeuwklokje00 Niet meer actief

    Haha Heleentje, dan ga ik ook reclame maken hoor :p.

    Goh over mijn verleden ga ik niet meer babbelen. Dat weet mijn omgeving ook wel hoe dat zit ongeveer. Maar ik ga moeten toegeven (aan hen en aan mezelf) dat ik nog een last mee draag die me beperkt bij een aantal dingen en dat ik daarom op een bepaalde manier reageer of juist helemaal niet reageer. Zodat ze dit kunnen plaatsen ipv te denken dat ik ongeïnteresseerd ben ofzo. Of dat ik niets doe omdat ik lui ben.
     
  3. sandra1979

    sandra1979 Fanatiek lid

    Lieve sneeuwvlokje......

    Schaam je aub niet......je herkent je probleem en wil er iets aan doen. Dat is krachtig. echt waar.
    Toch herken ik die gevoelens wel. Ik ben nu zo'n 5 jaar met ups en downs depressief, en voor die tijd ook al gevoelig ervoor. Ook 3 1/2 jaar lang naar psychologen enz geweest, zelfs emdr gehad, anti depressiva, maar dit alles was niet voldoende.

    Bij mij spelen er dingen uit het verleden (adoptie en hechtingsstoornis), en dingen in het heden (verlies broer, vader, slecht zelfsbeeld), dus een mix zeg maar.
    Uiteindelijk heeft mijn psychiater me aangemeld voor deeltijd therapie. En ga ik 3 hele dagen naar groeps therapie.....bij het ggz. Ik doe dit nu zo'n 1 1/2 jaar en moet nog tot december. Ik heb hier veel geleerd. Over waar mijn problemen vandaan komen, hoe ik er mee om moet gaan enz. Het is heel intensief, en ik ben er zelfs mijn werk mee verloren, maar ben zoooooo blij dat ik het aangegaan ben.

    Ik wil je veel sterkte wensen.
    gr. sandra
     
  4. sneeuwklokje00

    sneeuwklokje00 Niet meer actief

    Sandra, pfoe jij hebt ook al een hele weg afgelegd dan! Ook voor jou heel veel sterkte gewenst!
     
  5. Rozeroos

    Rozeroos Niet meer actief

    Sneeuwklokje, Wat je omgeving niet weet gaan ze raden en dan kom je er vaak niet best vanaf.

    Juist als je open bent naar je familie en vrienden krijg je begrip. Ik neem aan dat ieder die een beetje kan nadenken een depressie ziet als een ziekte wat je overkomt.
    Door die mensen meer uit te leggen wat een depressie inhoud kunnen ze begrip tonen. Wie weet krijg je wel heel veel steun en begrip ervoor terug.

    Ik weet niet of je in therapie bent of gesprekken hebt. Misschien zou je dit kunnen bespreken en kijken hoe je dit zou kunnen doen. Misschien kan de psycholoog / therapeut je daarbij ondersteunen.
     
  6. Micchan

    Micchan VIP lid

    24 jan 2012
    22.458
    2.258
    113
    Vrouw
    Wenen
    Geen tips, maar wil je wel heel veel sterkte wensen. Knuffel!
     
  7. Robijntje74

    Robijntje74 Bekend lid

    10 mrt 2009
    606
    2
    18
    Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen en hoop ik dat je je snel beter gaat voelen.
    Helaas herken ik alles wat je schrijft maar al te goed omdat ik momenteel ook in zo'n situatie zit en weet ik hoe zwaar dit kan zijn!
     
  8. shahrazed

    shahrazed Fanatiek lid

    12 aug 2012
    1.638
    0
    0
    NULL
    NULL
    Ik heb zelf veel gehad aan het boek 'je piekert je suf'. En aan een methode die ik ooit bij Oprak Winfrey een keer zag. Namelijk dat je iedere avond, vijf dingen op moet schrijven waar je dankbaar voor bent. Klinkt heel stom, maar het veranderd echt je manier van denken.

    Misschien dat het maar kleine dingen zijn, Maar ik dacht, schrijf het toch op. Alle beetjes helpen niet waar?
     
  9. Leanna

    Leanna Actief lid

    12 apr 2013
    302
    0
    0
    NULL
    NULL
    Ik gooi er eens een etiketje tegenaan: ontwijkende persoonlijkheidsstoornis? Even googelen en misschien herkennen jullie wel dingen.
     
  10. Smnee

    Smnee Niet meer actief

    Ik wil je een digi knuffel geven. Zelf heb ik een depressie gehad, en dat was vreselijk. Ik ben er ook wel gevoelig voor, als er iets tegenzit dan merk ik dat ik weer 'die kant op ga'.
    Heb ook altijd wel iets aan m'n hoofd, afvragen of de hond het wel leuk heeft bij ons, of we ooit zwanger worden en waarom ik niet bijdehand genoeg ben?
    Mijn hoofd is nooit leeg, heb me daarom laten testen op add. Voor de indicatie kwam ik een aantal punten tekort, maar ik heb met mijn behandelaar een werkboek behandeld. Hierbij had ik wel baat.
    Succes meisje, je kunt het echt!

    bol.com | Behandelgids ADHD bij volwassenen, clientenwerkboek, S.A. Safren | Boeken...
     
  11. Mirro

    Mirro Fanatiek lid

    27 dec 2007
    1.782
    30
    48
    Jeetje meiden, jullie verhalen maken bij mij ook het eea los!
    Heb een hele fijne jeugd gehad, dus dat is dan weer niet te vergelijken, maar toch herken ik veel.
    Dat stukje wat Heleentje schreef over rijden in het verkeer en de caissière. Altijd ben ik bezig met bedenken wat IK fout doe.
    Heb nog gegoogled op ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Daar herken ik wel wat dingen van, maar niet extreem.
    Wat jij ook schreef sneeuwvlokje, de mensen uit mijn omgeving zullen met hun oren staan te klapperen als ze zouden horen hoe ik me echt voel.
    Maar ook ik hou me staande door te accepteren wie ik ben. Ik kan nu eenmaal niet alles voor iedereen goed doen. Maar ik betrap mezelf er op dat ik er toch (onbewust) van alles aan doe, om mensen (zelfs onbekenden) tevreden te houden.

    Heel veel sterkte en wijsheid gewenst meid. Count your blessings!
     
  12. Porsche

    Porsche Niet meer actief

    Meid ik vind je nu al een kanjer doordat je eraan wilt werken!!!

    Hele dikke digi knuffel!
    Heel veel sterkte met alles...
     
  13. heleentje80

    heleentje80 Fanatiek lid

    30 dec 2006
    2.296
    28
    48
    Gent
    heb ook eens gegoogeld op ontwijkende persoonlijkheidsstoornis.
    Moet zeggen dat alle punten bij mij kloppen.
    GRRR daarvoor ben je dan al een jaar of 5 aan t klooien in de hulpverlening en hier op ZP vind ik alles. GRRR frustratie.

    Ik hou het hier maar op: doordat ik een strontjeugd gehad heb (niemandskind was, met mishandelende vader/stiefmoeder en bijhorend gepest door leeftijdsgenootjes) ben ik steeds meer sociale toestanden gaan ontwijken (want alles wat ik probeerde als puber van parties,feestjes,vriendjes maken liep toch verkeerd) en nu ben ik op het punt dat ik er een leuk stoornisje aan over gehouden heb.
    Zware frustratie knarsetand.

    Maar ik voldoe echt aan al die symptomen van een OPS.

    Kan je raden, ik ben zelf bang van de klasgenootjes van mijn zoon (en die zijn 5j) LOL

    En hoeveel keer ik tegen de psych niet gezegd heb dat ik wel sociaal wil zijn (dus vriendinnen hebben en durven telefoneren met de tandarts en werken tss collega's) nooit werd er op ingegaan.
    Ik weet nog dat ze vroeg wat ik het liefst wou bereiken en dat ik zei dat ik niet meer zo bang wou zijn van andere mensen en dat ik vriendinnen wou om mee koffie te drinken/te hardlopen/oudercomitée te doen.
    En dat ik helemaal in de stress schoot voor mijn werk en dat ik het liefst in het archief wou zitten in dekelder (a ja dan zie je niemand).

    Grrr, zit echt de huilen nu, waarom moet ik daarvoor 5 jaar in de hulpverlening lopen, hopen psychs verslijten als de enigste hulp van dit forum komt.
    O ben zo ondersteboven nu.
     
  14. sandra1979

    sandra1979 Fanatiek lid

    Ik heb een afhankelijke en ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Waar ik dus schema therapie voor krijg nu.
     
  15. sneeuwklokje00

    sneeuwklokje00 Niet meer actief

    Bedankt allemaal voor de reacties!

    Ontwijkende pers.stoornis heb ik even opgezocht via Google maar daar herken ik me niet in. Ook add herken ik mezelf niet in. Toch bedankt om het te benoemen, het had kunnen helpen. Misschien helpt het heleentje wel!

    Heb het nog niet durven vertellen. Ben zo bang voor de reacties...

    Het doet me deugd dat er hier positief wordt gereageerd :). En dat er herkenning is. Want je voelt je soms heel alleen hiermee...
    Dus thanx!
     
  16. Rozeroos

    Rozeroos Niet meer actief

    Bedenk wat de ergste reactie kan zijn van de persoon aan wie je het vertelt.
    Wat zou er gebeuren met jou als die ergste reactie gegeven word.
    Zou het dan slecht met je gaan, kun je het handelen?

    Het kan nooit slechter worden dan dat.

    Veel sterkte
     
  17. chrystel73

    chrystel73 VIP lid

    9 jan 2009
    6.180
    2.374
    113
    #37 chrystel73, 25 jul 2013
    Laatst bewerkt: 25 jul 2013
    ik ben herstellende van een depressie, al eerder gehad en veel therapie maar hoe langer het duurde hoe minder therapie werkte.
    Ik moest me eerst concentreren uit de depressie te komen, weer een beetje mens zijn.
    Na een best goede periode gaat het sinds ik zwanger was van de tweede op en af. Begeleiding gehad en uiteindelijk aangemeld voor client gerichte psychotherapie
    Naast een recidiverende depressieve stoornis is er een persoonlijkheidsstoornis NAO met voornamelijk ontwijkende trekken vastgesteld

    Vorig jaar ging het op het werk allemaal niet zo lekker en heb ik veel te veel werk op me genoemen terwijl dat helemaal niet kon.
    Gevolg een flinke depressie.

    Ik was al bezig met psychotherapie en het klikte goed met de therapeute. Het heeft een tijd geduurd ( en die tijd kreeg ik ook van haar) om te vertellen wat ik nu echt voelde en toen de depressie de overhand kreeg heeft me zo goed bijgestaan en van alles geregeld.
    Er komen het laatste driekwart jaar steeds meer angsten boven tafel. Door er over te mogen praten en ze serieus nemen bleken ze mijn leven erg te beinvloeden
    Mijn therapeute gaf aan dat als je niet durft te vragen om bij de supermarkt ergens lang te mogen dan doe je dat gewoon niet als je een rotdag hebt en loop je om en op een wat betere dag als het een aardig lief vrouwtje is vraag je het wel.

    Doordat iemand echt naar me luistert , me onvoorwaardelijk steunt en niet vertelt wat ik moet doen maar het me zelf laat ontdekken heb ik voor het eerst van mijn leven het idee dat ik kan zijn wie ik ben en ga kijken wat goed voor me is, waar ik redelijk gelukkig van wordt.
    Ik heb best nog last van paniek e.d. maar doe iig niet meer alsof het er niet is ( en daardoor werd ik oa depressief) maar met de steun van mijn therapeut gaat het echt beter worden denk ik .

    Ik kom er steeds meer achter dat ik vooral bezig was om alles maar stoer te doen terwijl ik me zo alleen en angstig voelde.
    Het is echt een verademing dat er nu aandacht is voor dat kleine kind wat in een donker bos staat.

    Ik hoop voor je dat je een langdurig contact met iemand kan hebben die je steunt en naar je luistert maar niet te veel zegt hoe je het moet doen. Je moet er zelf achter komen wat bij je past en hoe je gelukkig kunt worden.
     
  18. Silinde

    Silinde Fanatiek lid

    8 dec 2011
    1.385
    29
    48
    NULL
    Bij mijn mannen
    Ik heb niet alle posts gelezen, maar depressie kan ook veroorzaakt worden door hormonale problemen (bijv. schildklier). Is dit bij je huisarts al nagekeken en heb je ook andere symptomen die hierop kunnen wijzen (gewichtsproblemen, vermoeidheid, kouwelijk, ...)?
     
  19. silvia009

    silvia009 VIP lid

    13 feb 2009
    6.514
    0
    36
    Partime werkende moeder en echtgenote
    twente
    Ik herken je verhaal heel erg goed ( heb alleen beginpost gelezen)
    Ik ben ook begonnen bij de psycholoog daar bleek ook een depressie en dus aan de medicijnen. Daarna doorverwezen naar de psychiater icm met een psycholoog allerlei onderzoeken gehad, wekelijks huisbezoek van een psychiatrisch verpleegkundige en na een jaar bleek dat ook dat niet hielp en ben ik doorgestuurd naar een ander instittuut daar weer onderzoeken en nu begonnen met therapie individueel en straks ook groepstherapie.
    Zou eens vragen naar schematherapie, als je veel meegemaakt hebt in je jeugd ontwikkel je schemas en daar kan je op latere leeftijd heel veel last van hebben en dus depressief van raken. Je mag altijd een pb sturen
    Succes ermee
     
  20. sneeuwklokje00

    sneeuwklokje00 Niet meer actief

    Hormonaal is alles oké. Dit is nog nagekeken een tijdje geleden aangezien ik heel moe was en veel bijkwam in gewicht. Alles was in orde en ja vermoeidheid en een grotere eetlust zijn symptomen van een depressie natuurlijk.

    Ik heb net een mailtje gestuurd naar de nabije familie om uit te leggen wat er hier speelt. Ben benieuwd hoe men gaat reageren. Maar het is gewoon al goed dat ik het gezegd heb en daardoor mezelf het signaal geef dat mijn gevoelens ook belangrijk zijn en er mogen zijn.

    Chrystel, fijn dat je stilaan de juiste weg vind en je een goede begeleiding hierin krijgt. Veel sterkte en moed!

    Sylvia, ik ben nu dus ook bezig met schematherapie maar nog maar heel recent. Heb de test achter de rug om na te gaan welke schema's bij mij spelen en moet hiermee nu aan de slag gaan. Ben ook een boek aan het lezen hierover om er meer inzicht in te krijgen. Ik denk dat ik hiermee op het juiste spoor zit. Een aantal dingen werden ineens heel duidelijk toen de psychologe dit met mij besprak. Maar goed, we zullen zien hoe het loopt.

    En het feit dat het nu ineens een pak minder gaat, zou kunnen liggen aan het feit dat mijn medicatie verdubbelt is blijkbaar. Ik wist dit wel maar had er niet bij stilgestaan dat dit de reden wel eens zou kunnen zijn. Dus laten we hopen dat het binnenkort iets opklaart en ik flink aan de slag kan en zal gaan met mezelf!

    Nogmaals allemaal bedankt voor jullie reacties.

    X
    Sneeuwklokje
     

Deel Deze Pagina