Onze uk ligt al weken in een onvolkomen stuit. Alles is nog mogelijk, maar ik verdiep me alvast in verschillende opties. Wie heeft er ervaring met een vaginale bevalling van een kindje in onvolkomen stuit? Ik lees veel reacties van vrouwen die dat bij voorbaat al niet zien zitten. Maar is het echt zo erg?
Mijn zoon is geboren zonder verdoving en via de natuurlijk manier. Maar tis pijnlijk en zwaar maar dat is het zovierrzo dus ik zeg als de kleine er klein genoeg voor is dan zou ik het zelf weer doen. De herstelperiode is beter en sneller voor jou. Mijn bevalling was de navelstreng afgescheurd dus moest hij er met spoed uit dus met wat extra duwwerk in me buik is hij geboren maar allebei hadden we het even lastig doordat de placenta vast zat. Maar dat had niks te maken met de stuitbevalling. Die ging perfect. Binnen 4 uurtjes van twijfel of het een wee was tot geboorte! ! Succes!!!
Dank je wel voor je reactie. Ga binnenkort met de gyn praten voor meer informatie, maar ben toch wel benieuwd naar meer ervaringsverhalen...
Hoi, Ook ik heb een onvolkomen stuitbevalling gehad. Ik heb een versie geprobeerd, maar dat mislukte. Gelijk stond het voor mij vast dat ik vaginaal wilde bevallen. Dit ging super goed! Hij was er heel snel (vanaf de eerste wee 3 uur en 50 min) en ik heb 1 knipje gehad. Of het pijnlijker is dan een "gewone" bevalling weet ik niet, want het is mijn eerste en geen enkele bevalling is fijn. Ik zou het zo weer doen. Stiekem was ik ook best trots op mijzelf en heel blij dat ik het gedaan heb. Denk dat ik de versie erger vond dan de bevalling, maar zou alles zo weer doen.
Mijn zoon is geboren met een ks. Ook een onvolkomen stuit. Hij lag met 27 weken al zo en is nooit meer omgedraaid hihi. Had een voorliggende placenta. In 2000 is hij geboren en toen kwam net het advies om kinderen gelijk maar met een ks te halen. Heb er eigenlijk nooit over getwijfeld of hij wel natuurlijk geboren kon worden. De gyn en ik besloten de dag er op de ks te laten plaats vinden. Dochter lag wel netjes met haar koppie beneden maar uit eindelijk toch met een ks. Denk dat het er aanligt of je zelf een stuitbevalling ziet zitten of gelijk gaat voor de veiliger kant voor het kind dan. Maar petje af voor als je wel natuurlijk kon of kan bevallen. Maar de kans is wel groter als je een natuurlijke bevalling in gaat dat je als nog met de ks geholpen moet worden. Omdat niet alle risico.s uit gesloten kunnen worden of dat er complicatie.s op treden tijdens de bevalling maar dat kan ook gebeuren als een kind wel met zijn kopje beneden ligt.
Fijn om positieve verhalen te horen. Ik zie een ks echt als uiterste redmiddel. Staat buiten kijf dat het uiteraard voor de baby wel safe moet zijn. Hebben jullie moeite moeten doen je gyn te overtuigen? Ik begreep dat niet iedere gyn dan is van stuitbevallingen...
De klinisch verloskundige (vanaf 37 weken stond ik onder controle in het ziekenhuis) stond er helemaal achter. Ook mijn eigen vk. Elke bevalling heeft zijn risico's. Ik had mij erop ingesteld dat het eventueel een ks zou worden. Gelukkig niet nodig geweest.