Hoi meiden! Ik lees overal dat één van de eerste tekenen van een zwangerschap is pijnlijke borsten. Dat had ik bij de eerste zwangerschap ook. Nu, de tweede zwangerschap totaal niet! Ik ben erg bang! Is dit erg? Ben zo bang dat het misgaat! Wie had dit ook zo?
Ja, dat had ik! Bij mijn eerste in het begin weinig kwaaltjes, maar wel flinke gevoelige tot pijnlijke borsten, erg onaangenaam. Een stevig BH (vanaf week 7 een cupmaat groter ) hielp wat. Bij mijn tweede heb ik nauwelijks wat gevoeld in mijn borsten, af en toe een steekje, had andere kwalen (helaas misselijkheid...). Beide zwangerschappen helemaal goed gegaan. Bij mijn miskraam heel erg zere borsten gehad (moest paracetamol nemen anders kon in niet slapen van de pijn!), de ochtend dat het opeens verdween begon ik ook meteen met bloeden en niet lang daarna flinke buikkrampen. Bij mijn derde waren borsten gevoelig en vol, maar niet echt pijnlijk. Het zegt dus niets over of de zwangerschap goed verloopt, zeker als het vanaf het begin al zo is geweest.
Helemaal eens met Kache. Bij mijn eerste zwangerschap nauwelijks last gehad van mijn borsten en nu de eerste 3 maanden echt pijnlijke borsten en nog steeds voelt het niet helemaal aangenaam. De kwaaltjes zijn bij iedere zwangerschap (net weer even) anders, dus ik zou me niet teveel zorgen maken hoor
Bedankt meiden! Ik voel gewoon helemaal niets! Geen vermoeidheid, geen pijnlijke borsten, geen misselijkheid. Baart me echt zorgen! Gisteren had ik veel last van een drukkend gevoel in mn buik en steken in mn lies en buikpijn. Is dit groeipijn?
Hoi Elleke, Je moet je echt geen zorgen maken hoor! Bij mijn eerste zwangerschap (geeindigd in een miskraam bij 11 weken) had ik meteen super gevoelige borsten, en voelde ik me op en top zwanger. Bij mijn tweede zwangerschap (nu 15 weken en alles lijkt helemaal goed te gaan) had ik praktisch geen pijnlijke borsten maar wel vaak steken in mijn onderbuik! Maakte me heel erg veel zorgen, maar het gaat goed! De verloskundige heeft me op het hart gedrukt dat geen 1 zwangerschap hetzelfde is en ik me niet druk hoefde te maken. Dus meid, hopelijk gaat dat je ook lukken door dit bericht en dat van anderen.
Ik herken dit ook heel erg. De eerste zwangerschap (door de pil heen) Kwam ik erachter door mijn pijnlijke borsten. Wat deden die zeer zeg echt niet leuk meer. Nu bij de tweede ja ze zijn gevoelig en tintelen en voelen zwaar aan maar heb nog geen enkele dag gehad jeetje wat doen ze zeer, zoals de vorige keer. En zoals mijn banner al zegt ben ik nu 10 weken zwanger. Heb nu vooral hele opgezette darmen waardoor ik het echt gewoon niet meer geheim kan houden. Heb dezelfde buik ongeveer als met 15 weken zwangerschap van de eerste. En heb een behoorlijk grote buik gehad de eerste wangerschap van begin tot eind.
Exact mijn verhaal.... Bij de zwangerschap van mijn dochter wist ik een week voor NOD al dat het raak was, vanwege mijn borsten. Meteen gespannen, pijnlijk en ze groeiden ook snel. Nu ben ik 4 à 5 weken zwanger en mijn borsten zijn net als normaal (totaal niet gevoelig, gespannen of groter). Misschien voelen ze zelfs zachter aan dan normaal... Ik heb mijn dochter (nu ruim twee) 7 maanden borstvoeding gegeven, misschien heeft dit er iets mee te maken? Maar ik heb sowieso de afgelopen twee dagen het gevoel dat het niet goed zit. Eerder voelde ik me nog wel zwanger (héél moe, bleek gezicht, slap, steken in mijn zij en een constant trekkend gevoel in mijn onderbuik), maar nu voel ik dit allemaal niet meer en is mijn energie weer helemaal terug. Ik weet het, geen enkele zwangerschap is hetzelfde, maar mijn onderbuikgevoel (letterlijk en figuurlijk) zegt me dat ik me moet voorbereiden op een teleurstelling...
Hoeveel weken ben je nu zwanger? Je hoeft geen kwaaltjes te hebben, maar dat begrijp je denk ik wel toch. Probeer jezelf niet te gek te maken want stress is nooit goed voor jou en de baby. Je zegt dat je niets geen dingen voelt, maar eigenlijk noem je toch ook dingen die je wel voelt (trekkend gevoel). Ik hoop dat je wat meer kunt genieten, misschien komt dat als je de echo krijgt. Dit geldt ook voor Aafje. Hopelijk krijg je met een (vroege) echo meer duidelijkheid!
Had ik ook bij Sylvano kon ik amper lopen van de pijn, nu nergens last van ook niet tijdens mijn mk in maart dit jaar. Ben er wel blij om want jeetje wat deed dat pijn!
Even een update. Eerst had ik geen symptomen, behalve af en toe heel moe. Vanaf een week of 6 kwamen ze: misselijkheid de hele dag door (niet hoeven overgeven, gelukkig), heel moe, HEEL lamlendig en futloos, uren wakkerliggen 's nachts, HEEL veel dorst, enz. enz. Maar mijn borsten voelde ik nog steeds niet, op enkele momenten na. Ze groeiden wel héél langzaam een klein beetje. Maar niet te vergelijken met de zwangerschap van mijn dochter. Deze week de eerste echo gehad met ruim 8 weken en alles ziet er prachtig uit!! Het hartje klopt stevig en alles is helemaal in orde! Dus mijn angsten waren (vooralsnog) ongegrond.
Gelukkig Aafje!! Fijn dat je een goede echo hebt gehad. Hier ook niet echt last van mijn borsten terwijl dat wel zo was bij de 1ste. Ik heb wel een trekkerig gevoel in mijn buik. Heb de 1ste keer ook een miskraam gehad dus ben nu wel effe voorzichtig met blij zijn!
Hier ook geen symptomen. Niks noppes nada. Word er gek van. Zo bang dat het foute boel is. Boobs iets gevoelig als ik eraan zit maar pijn absoluut niet en ti's niet eens vervelend. Misschien komt het van de hele dag in knijpen. Zou zo graag iets willen voelen.
Ik had bij mn dochter ook vééél meer last van mn borsten. Voelde ook echt duidelijk dat ik zwanger was, ik voelde me gewoon anders tegen het einde van de maand. Bij deze was ik er echt van overtuigd ongesteld te worden. Had alle symptomen. Toen ik toch maar eens testte was ik echt flabbergasted dat er twee streepjes stonden. Nu nog steeds niet onwijs veel last van mn borsten. Ik voel het wel duidelijker, maar het voelt echt gewoon heel anders deze zwangerschap!
Wat be ik daarblij om Aafje.gefeliciteerd.pak van mn hart.toen ik je verhaal las dacht ik.hey dat had ik geschreven kunnen hebben..heb 15 okt pas eerste echo en ben doodsbang.ook ik voel me superfit.vorige weken drama.dit maakt me zo bang.zo begon mijn mk ook.maar gelukkig bij jou alles goed.dat geeft mij ook weer een beetje moed
Ik had het bij de eerste niet en bij de tweede wel. Heb sowieso echt heel duidelijk gemerkt dat elke zwangerschap anders is. Op het overgeven na helaas..
Stom hoe dat werkt hè? Op de zeer ellendige momenten wil ik echt dat er IETS gebeurt waardoor ik van die bank afkom en me goed voel en dan voel ik me goed... en dan word ik zó onzeker... Maar ik heb het ook nog even gevraagd aan de vk en zij zei (wat ik eigenlijk al wist) dat het heel normaal is dat de symptomen schommelen. Heeft ook met je eigen cyclus te maken die op de achtergrond ook nog van invloed is op dit soort zaken. Dat wist ik dan weer niet, maar toch fijn om te weten. Tja, die symptomen zijn totdat je de baby voelt zowat de enige 'houvast'. En dat is echt killing.... Maar fijn dat we ervaringen kunnen delen, want dat houdt ons ook weer van de straat!