Ik heb het gevoel dat de ruggenprik mij juist geholpen heeft bij de bevalling. Tweeling vaginaal was ik trots op. Door opwekkers zon weeenstorm, ik denk dat het anders ks was geworden. Ook niet erg maar dan was ik wel minder snel op de been geweest misschien naderhand. Dus ik vond het super. Het gaat er toch om dat moeder en kind zo goed mogelijk door de bevalling heen komen. Op welke manier dan ook. En na het bevallen volgt het borstvoedingscircus. Nergens naar luisteren. Op je eigen gevoel afgaan.
Gevoel van falen . ik vindt het ook echte onzin. Je doet het toch zelf? alleen word de pijn wat dragelijker. Ik heb 2 ingeleide bevallingen gehad met beide een gigantische weeenstorm. ging bij beide van 4cm ontsluiting naar 10. Dus geen tijd voor een ruggenprik. Maar wat had ik ze graag gehad. Mocht ik ooit nog zwanger raken ga ik bij voorbaat al voor een ruggenprik. Je moet doen wat voor jou het beste voelt. Met of zonder ruggenprik zet je een top prestatie neer. succes.
Hier ook met ruggeprik bevallen.. Denk voornamelijk ook omdat ik het bed niet uit kon.. Werd ingeleid dus draadje op kindjes hoofdje, hele tijd aan de ctg.. Kon dus geen kant op om evt weeën op een andere manier op te vangen.. Gevoel van falen heb ik absoluut niet gehad.. Mocht het bij de tweede bevalling weer nodig zijn, dan graag!
Ik wilde thuis, zonder medicatie of pijnstilling bevallen en geen kunstvoeding voor ukkie. Al met al... Ik mocht niet thuis bevalen en ben daar even flink verdrietig over geweest. Tijdens de ingeleide bevalling viel ik haast flauw als gevolg van de weeenstorm waarbij de ontsluiting uitbleef en nam ik toch een ruggenprik, want anders kon ik niet meer persen. Ukkie moest direct aan de antibiotica ivm koorts gelijk na de bevalling. Ukkie kreeg direct kunstbijvoeding, tot de borstvoeding op gang was. En weet je, ondanks al het bijstellen, kijk ik met plezier terug en zou ik het zo weer doen. Dat was voor ukkie en mij het gezondst.
Pff onzin! Ik zou niet anders willen, ga geen pijn lijden als het niet nodig is! Kom maar weer op met die prik
Ik heb een ruggenprik gehad, in de zin van: in mijn rug geprikt en that's it. Die zijn ze even vergeten verder aan te sluiten. Mijn bevalling was hels, ik roepen dat het niet werkte en zij maar denken dat er een kleinzerig iemand in bed lag... De volgende dienst ontdekte het, maar toen had het geen zin meer. Er werd achteraf gezegd: nu mag je helemaal trots zijn op jezelf, je hebt het helemaal zelf gedaan! :x Nou, nóóit meer! Mocht ik ooit weer moeten bevallen, wil ik een ruggenprik, werkend! Gevoel van falen? Ja en nee. Zou het zeker geen falen van mezelf vinden!
Jemig, dat is echt iets typisch Nederlands weer..Ik ben zelf met een ruggenprik bevallen, heb em op voorhand gevraagd ivm extreme angst en in het ziekenhuis waren ze super begripvol. Ik kreeg uiteindelijk bij 4cm de prik en heb een geweldige bevalling gehad. Pijn die goed te behappen was, alles meegekregen en zelfs genoten. Ik heb mijn kind zelf op de wereld gezet, dus een gevoel van falen? Echt niet. Ik heb mijn dochter 9 maanden gedragen en vervolgens zelf uit me geperst. Ja, met pijnbestrijding. Who cares? Volgende keer weer. Echt waar, ik kan me zo kwaad maken over die beval-cultuur in Nederland. Vrouwen onderling kunnen ook zo gemeen zijn, alsof je niet genoeg geleden hebt als je pijnbestrijding hebt gehad bij je bevalling. Het is geen wedstrijd hoor.
Helemaal mee eens! Het lijkt iets typisch Hollands om een soort trots te hebben in het verdragen van de bevallingspijn. Geen idee waarom. Hebben mensen dat dan ook bij een wortelkanaal zonder verdoving?Jippie wat ben ik trots dat ik dat zonder heb gedaan?? Er zit vanuit de medische staf gewoon een andere kant achter.En een heel erg vreselijk calvinistisch ,, pijn is fijn,, stukje. Bah. Laat iedere vrouw haar eigen keuze maken die ze baseert op wat ze aan kan en op de situatie en bevalling.
Hier wel gerekend op een zh bevalling maar ruggeprik nooit echt over nagedacht van te voren. Het werd inleiden met 37 weken na 12 uur heftige weeen en 3 cm ontsluiting werd het me niet eens meer gevraagd wat ik wilde de verloskundige kwam zeggen dat ik een ruggeprik zou krijgen... Echt PRIMA .. Daarna nog 12 uur over gedaan 2 uur geperst vervolgens spoedkeizersnede waarbij dochter gelijk naar kinderafdeling moest omdat ze hoge koorts had ik naar de ic omdat ik hartritmestoornissen ontikkelde tijdens de keizersnede... Een goed gevoel heb ik niet over mijn bevalling zoals je zult begrijpen, maar falen vanwege de ruggeprik.... Nee... Dat niet
Fijn als je verloskundige zo haar mening ventileert. Ik ben super blij dat ik in het ziekenhuis ben bevallen anders was het vast dramatisch fout gegaan (Vacuumverlossing, placenta operatief verwijderd, bloedtransfusie gehad ivm teveel bloed verloren). Ook had ik het graag zonder ruggeprik gedaan maar na drie nachten niet geslapen te hebben kwam de prik als een verlossing. Die heeft m'n evalling nog draaglijk gemaakt. Wat hemels dat het mogelijk is om die verdoving te krijgen!! Bij een volgende verdoving hoop ik het niet nodig te hebben hoor... Maar na 59 uur weeën wilde ik wel even m'n ogen dicht kunnen doen. De 13 uur die toen nog volgden kon ik hierdoor een stuk beter aan. Hier dus echt geen falend gevoel door de ruggeprik. Ik heb alleen wel problemen gehad met een blaas die niet goed opstartte daarna en ben naar huis gemogen met een katheter die ze er een paar dagen later weer uit moesten halen. Alleen al daarom zou ik graag zonder een ruggeprik doen. Maar als de situatie zich voordoet zou ik zo weer de keuze maken.
Jeeeeeeeeej wat een onzin. Ik weet zeker dat ik niet zo'n fantastische bevalling had gehad zonder de ruggenprik. Ik had vanaf het begin een weeenstorm. Toen ik na bijna 6 uur non stop weeenstorm pas 3 cm ontsluiting had een ruggenprik gehad. Daarna heerlijk gerelaxed. Toen ik mocht persen had ik daardoor nog genoeg energie en daardoor het heb ik daar echt van kunnen genieten. Dat persen en daarna mijn kindje vasthouden was zo rustig en mooi gegaan. Mede dankzij de ruggenprik. Maar met dit soort verhalen praten ze je wel een schuldgevoel aan zeg. Belachelijk
Onzin hoor. Ik heb ook een ruggenprik gehad, anders had ik niet geweten hoe ik die bevalling door had moeten komen. Was ingeleid ivm hoge bloeddruk. Na 3 uren infuus trok ik de pijn al niet meer, ik had gewoon één hele lange wee.... En nog maar 3 cm dus toen mocht ik kiezen wat ik wilde. Nou dat was heel simpel op dat moment! Doe mij iets wat helpt! De ruggenprik gaf de meeste garantie dus die heb ik gehad. Even verlichting maar op een gegeven moment kwamen de weeen er gewoon doorheen en zat ik weer op hetzelfde pijnniveau, dus is de anesthesist weer aan mn bedje geweest. De bevalling was uiteindelijk nog pittig zat (ruim twee uren persen) dus ik heb echt geen faalgevoel gehad hoor! Pijn is ontzettend relatief en dan denk ik maar zo; als de bevalling niet zo heftig was geweest had ik geen ruggeprik nodig gehad, dus moet wel heel zwaar zijn geweest
Wat een onzin! Hier heb ik na 18 uur weeën(storm) om een ruggeprik gevraagd. Ik was doodop en had amper tijd om ff bij te komen tussen de weeën door. Zat toen nog steeds pas op 4 à 5 cm ontsluiting dus als ik nog had moeten persen etc had ik het echt niet volgehouden. Het werd uiteindelijk toch een ks maar bij een volgende bevalling zou ik weer om een ruggenprik vragen als ik het niet meer trek.
Met de ruggeprik heb ik geen ervaring. Wel kan ik het gevoel plaatsen. Maar ik weet ook dat dat gewoon niet terecht is. Ik wilde heel graag thuis bevallen zonder pijnstilling. Na een dag afwachten met gebroken vliezen en een nacht weeen opvangen (wat prima ging overigens) had ik 6 cm ontsluiting en was het hoofdje niet volledig ingedaald. Omdat het hoofdje niet goed lag en omdat ik bijna over de 24 uur gebroken vliezen heen ging moesten we naar het ziekenhuis. Daar zou ik bijstimulatie krijgen. Hier was ik doodsbang voor en dus vroeg ik om pijnstilling. Het werd een morfinepompje. ( ik, die altijd riep dat ik dat niet wilde!!) Nadat het infuus met weeenopwekkers en dus dat pompje waren aangesloten heb ik flink pittige weeen gehad. Maar kon ze wel aan (dankzij de pijnstilling dus) en toen had ik binnen een uur 10 cm ontsluiting. Het hoofdje lag nog steeds erg hoog, dus heb ik daarna nog 1 - 1,5 uur moeten duwen. Ook dat lukte nog goed. Op het einde echter, werd de pijnstiling uitgezet,omdat de kleine bijna geboren zou worden en dan mogen ze niet suf zijn van de morfine. Tijdens het persen raakte ik helemaal van het padje door de pijn. Kon me niet meer concentreren en riep alleen maar dat ze moesten ophouden. Tot de gyn me steng toesprak en ik me nog nog 1 keer bij elkaar kon rapen. Met een laatste grote inspanning werd de kleine man geboren. Naderhand heb ik me zwak gevoeld dat ik het toch niet kon redden zonder de pijnstilling. Vanmorgen heb ik het met mijn verloskundige hierover gehad. Zij verzekerde me ervan dat het wel een goede keuze was geweest. Het was gewoon erg zwaar. Door de pijnstilling heb ik de rust kunnen bewaren. Doordat ik de rust kon bewaren had ik snel die 10 cm ontsluiting. Omdat de ontsluiting op het einde snel in zicht was had ik de kracht nog om hem zelf op de wereld te zetten. Had ik geen pijnstilling gehad, dan had het wellicht veel langer geduurd, en was het misschien uitgelopen opeen ks. Na dit gesprek kan ik dus toch tevreden terug kijken op de bevalling. En trouwens.... Ik tik dit berichtje met mijn rechterhand terwijl op de linkerarm een heerlijk tevreden kereltje ligt Dat is het allemaal driedubbel waard!
Drie keer bevallen en drie keer ruggenprik. had het echt niet zonder gedaan! En dat gevoel komt niet bij jou zelf vandaan! nee het gevoel geven anderen aan jou als je het verteld en ze doen alsof je een pieperd bent dat je een ruggenprik hebt gehad. ehh de meeste bevallen met pijnstilling of hadden die graag gehad! Ja mss ben ik dan een pieperd, maar anders had ik het gewoon niet gered en de mogelijkheid is er dus waarom niet? en of ik dan slecht tegen pijn kan? denk het zelf van niet, koste me gewoon heel veel energie! ik grijp niet snel naar pijnstillers en klaag ook niet snel. weeen zijn gewoon heel pijnlijk dat weet iedere vrouw. en hoe langer je ze moet verdragen des te vervelender zijn ze. bijmij waren alle drie de bevallingen een lang verhaal, dus ik schaam me er niet voor!
\ Als je niet weet hoe het zit, moet je misschien zo'n antwoord niet geven. Een verloskundige krijgt 1 vast bedrag voor het begeleiden van een bevalling, ongeacht of ze 1x komt kijken en de baby wordt direct geboren (waar dat dan ook is) of ze komt 4x kijken en stuurt je dan voor een infuus of ruggeprik naar de gynaecoloog. Na een doorverwijzing zullen zelfs veel verloskundigen als dat mogelijk is bij de bevalling aanwezig blijven zelfs als ze dus niet meer verantwoordelijk zijn voor de bevalling (en dan hebben ze zoals jij het zegt hun geld al binnen). Sorry voor mijn wat geirriteerde reactie, maar baal er altijd erg van als dit soort onjuiste informatie verstrekt wordt. Overigens is er inderdaad net een rapport verschenen waarbij de uitkomst was dat de hoogste tevredenheid gescoord wordt bij vrouwen die bevielen met een verloskundige, daarna vrouwen die gepland in het ziekenhuis bevielen en het minst tevreden waren vrouwen die werden overgedragen tijdens te bevalling (met o.a. als reden pijnstilling maar bijv. ook meconiumhoudend vruchtwater).
Zo te lezen is dit een gevoelig onderwerp. De meeste roepen dat het onzin is wat de VK zegt maar ze zegt toch niet dat zij vind dat het falen is wanneer je een ruggenprik neemt maar dat veel vrouwen dat zo ervaren. Ik ben ook zo'n vrouw bij wie het voelde als falen. Ik wilde van tevoren zonder pijnbestrijding bevallen maar heb uiteindelijk toch een ruggenprik gehad. Ik heb me hier achteraf wel rot om gevoeld en het voelde als een soort van falen. Dus ik geef de VK gelijk. Moet er wel bij zeggen dat nu ik zwanger ben van de 2de ik er heel anders over denk en bij de eerste wee al een ruggenprik wil.
Volgens mij heb ik toch echt gelijk. Als ik in het ziekenhuis wil bevallen met ruggeprik, op voorhand, krijgt de vk geen geld. Lig ik al te bevallen en word ik dan medisch dan is het misschien een ander verhaal, maar daar durf ik geen uitspraak over te doen omdat ik het simpelweg niet weet.
Ik begrijp het wel. Ik wilde ook heel graag thuis bevallen zonder pijn medicatie. Kijken of ik het met mijn eigen adrenaline en lichaamsmorfine kon. Helaas moest ik vanwege medische redenen bij mijn dochtertje toch in het ziekenhuis bevallen, zodat zij gelijk door de kinderarts gezien kon worden. En ik had na 17 uur weeënstorm aan heupweeën, toch een ruggenprik gekregen. Achteraf blij mee, en toch blijf ik soms denken hoe het zou zijn geweest als ik het zonder pijnbestrijding had gedaan.