Herkenbaar allemaal!

Discussie in 'Samengesteld gezin' gestart door Maf, 7 jan 2014.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Maf

    Maf Lid

    30 okt 2013
    33
    0
    0
    Zojuist heel veel verhalen gelezen die onder deze lijst staan. Heel herkenbaar allemaal.

    Momenteel ben ik bijna 19 wk zwanger van het eerste kindje van mijn vriend en ik. Gaat allemaal prima. Hij heeft met zijn ex al 2 jongens van 6 en 3 jaar die hier om het weekend zijn. Het zijn 2 echte jongens; stoeien, uitdagen en graag kijken waar de grens ligt. Maar ondanks dat 2 leuke mannen die ik hier graag zie komen. En ook zij kijken uit naar de weekenden bij ons.

    Begin juni komt er een broertje of zusje bij en hier reageerden ze prachtig op. We hadden wat voor ze ingepakt. Reactie als ja, doei ben geen baby meer! Nee klopt zeiden we. Toen was het huh, krijgt mn moeder een kindje? Nee, wie zou er meer een kindje kunnen krijgen dan vroeg mn vriend... Oow... jij??!!! Krijgen we een broertje of zusje? Ja! Nou helemaal leuk.

    Mn vriend heeft daarna direct zn ex gebeld. Ze vroeg alleen wat zeiden de kinderen. En daarna kwam er wel vervelend gedrag wat wij zien als jaloezie.

    Zolang de kinderen van mn vriend hier graag komen, veel vragen over de baby en graag mee gaan spullen kopen geniet ik. Hoe het straks zal zijn als de kleine er echt is vind ik best spannend. De jongens missen hun vader en kunnen soms ruzie maken om aandacht te krijgen van hem. Ik vind het echt van belang dat zij in de weekenden nog voldoende aandacht van hem krijgen. Ze missen mijn vriend 2 weken en hij hen. Maar als ik zie hoe dit tot nu toe gaat zullen we hier vast weer een goede draai aan weten te geven.

    Wat de ex partner doet, wachten we af.
     
  2. Deerne85

    Deerne85 Fanatiek lid

    10 mei 2012
    1.681
    0
    0
    Voor wat betreft je stiefzoons gaat het best goed komen hoor, leuke reactie! Mijn vriend heeft 3 kids uit een vorige relatie, en toen we het ze vertelden waren ze 10 en 12 (tweeling van 10). Wij hadden er alleen niet aan gedacht om mn vriends ex even op de hoogte te brengen, dus toen hij ze die zondagavond terugbracht vlogen ze naar haar toe en riepen "Wij krijgen een broertje of zusje!!!" Ex meteen in tranen pffff (ze zijn nu ruim 7 jaar uit elkaar, en wij bijna 6 jaar bij elkaar)

    De kinderen vonden het ook superleuk, en net zoals bij jou missen ze hun vader twaalf dagen, en komen ze graag bij ons, en ze zijn supergek met hun zusje. Heel erg leuk! Inmiddels zijn we twee jaar verder en ook verhuisd naar een ander dorp, en het is nog steeds genieten. De twaalf dagen dat we met ons kleine gezinnetje zijn is het voor ons 50 / 50 met de kleine meid, maar zodra zijn kids er ook bij zijn neem ik de verzorging voor onze dochter meer op mij, zodat hij zijn handen vrij heeft om met zijn kids dingen te doen of aandacht aan te geven. In de vakanties net zo, het is soms pittig, omdat het voelt als een kids-invasie als het huis weer "vol" is, maar we doen ons best er voor dat de kinderen straks terug kunnen kijken op een fijne jeugd, daar gaat het om. Soms jezelf maar wegcijferen hoort er bij als stiefmama, is niet altijd leuk, maar het is niet voor altijd. Ik heb wel sinds onze dochter er is, dat als zijn kids ruzie maken, ik zelf niet meer zo gauw ingrijp maar mn vriend meer aan het werk zet, ook qua verzorging en helpen met huiswerk etc, vind dat hij nu daar meer bij bertrokken moet zijn, want de afgelopen jaren deed ik dat ook allemaal erbij, inclusief achter hun kont aan opruimen, haha!

    En wat de ex betreft, tja, ik mag haar niet dus zij hoort niet bij het kringetje mensen die ik als eerst op de hoogte breng van een zwangerschap of verhuizing etc, ik ga me niet schuldig voelen als ze dingen die bij ons binnen de muren spelen via haar kinderen moet horen ;)! Heel attend dat jullie daar wel aan gedacht hebben zeg, mag ze jullie best dankbaar voor zijn!
     
  3. Maf

    Maf Lid

    30 okt 2013
    33
    0
    0
    Wij vonden dit de meest nette manier. Ook om er voor te zorgen dat ze mijn vriend hier later niet op kan aanspreken. En stel het was via de jongens gegaan, dan was hun plezier bedorven omdat er dan van haar een emotionele reactie was gekomen. Boos of verdriet. Dit heeft ze nu eerst zelf even kunnen verwerken en wij hebben de eerste reacties van de jongens kunnen opvangen.

    Goed kunnen we het in haar ogen toch niet doen. Wij hadden hier het beste gevoel bij.

    Ik denk ook dat het allemaal wel goed komt eerlijk gezegd. En zoals jij het beschrijft we doen ons best om er een fijne jeugd van te maken voor ze. Dan maar zo nu en dan een storm aan zooi en drukte. Brand is erger zeg ik dan maar weer ;)
     
  4. cvm1985

    cvm1985 Fanatiek lid

    2 aug 2010
    3.692
    32
    48
    Gefeliciteerd met je zwangerschap, fijn dat de jongens het leuk vinden.

    wij hebben het de ex van mijn man ook verteld zodat ze het niet van de jongens hoefde te horen. Vonden we belangrijk inderdaad vanwege een eventuele emotionele reactie naar de kids toe. Tot de geboorte van onze dochter was het contact redelijk, sinds haar geboorte inslecht dus bij een eventuele tweede ksn ze het dak op en zal ze van ons niets horen. We zijn de fase van normale communicatie (helaas voor de kinderen) ver voorbij.

    Jongens hier zijn ook gek op hun zusje ondanks een stokende moeder die niet onder stoelen of banken steekt wat ze van ons kind vind (zo mogen ze haar geen zusje noemen maar stiefzusje...wat ze niet is aangezien ze toch echt dezelfde vader hebben)
    Ik neem in de weekenden dat ze hier zijn ook grotendeels de zorg van onze kleine op me zodat manlief zijn jongens wat meer aandacht kan geven. Allereerst omdat we dat belangrijk vinden (ze komen niet voor mij maar voor papa) maar ook omdat ik af en toe moeite heb met het gedrag van mijn stiefzoons (zijn heel anders opgevoed dan ik zou doen).

    Belangrijkste als jekleine er straks is is: Blijf communiceren met j man! Het is vaak heel gezellig als alle kinderen bij elkaar zijn maar je zult ook heel vaak tegen dingen aanlopen, daarnaast komt er een oergevoel in je los als je eenmaal moeder bent en pas dan zul je beseffen dat je gevoelens voorje eigen kindje heel veel sterker zijn dan die voor je stiefkinderen (en dan begint de zware taakom dit nooit te laten merken, niet aan je stiefkinderen en niet aan buitenstaanders want hier is vrij weinig begrip voor bij mensen die niet in dezelfde situatie zitten)
     
  5. Maf

    Maf Lid

    30 okt 2013
    33
    0
    0
    CVM; hoe sla jij je, los van praten met je partner, hier doorheen? Voor hem zal het weer heel anders zijn als voor jou. Dat zal hier vanaf begin juni ook zo zijn.

    Mn moeder vroeg mn vriend al vrij snel hoe dit voor hem was. Eindelijk een kindje van ons 2en zei hij, ben superblij.
     
  6. cvm1985

    cvm1985 Fanatiek lid

    2 aug 2010
    3.692
    32
    48
    Het is soms best moeilijk, mijn man begrijpt gevoelsmatig niet dat ik niet evenveel kan houden van alledrie de kinderen. En ik begrijp niet dat hij dat niet begrijpt. Voor wij samen een kindje kregen had ik de instelling "Manlief staat op 1 en zijn kinderen dus ook". Nu ik zelf moeder ben gaat die vlieger gewoon niet meer op. Zij is veruit mijn nummer 1 en natuurlijk hou ik zielsveel van mijn man en heb ik een groot verantwoordelijkheidsgevoel naar zijn kinderen toe, het komt niet in de buurt van de liefde die ik voel voor mijn kind. Het lijkt eerder op het gevoel wat je bij een neefje of nichtje kan hebben (leuk dat je er bent maar ook prima als je weer naar je moeder gaat).
    In principe is dat niet erg maar mijn man heeft dat oergevoel natuurlijk bij alle drie zijn kinderen en daardoor voelt hij zich, vooral als de jongens hier zijn, vaak tekort schieten.

    Als hij in zo'n weekend/vakantie veel tijd aan de jongens besteed (en daardoor niet aan onze dochter) is hij bang om haar het gevoel te geven dat zij er niet toe doet als de jongens hier zijn. Geeft hij meer tijd aan haar waar zij bij zijn dan is hij bang dat de jongens jaloers worden, zij zijn er immers minder vaak en dus voelt hij zich verplicht die tijd in te halen. Dat in combinatie met een moeilijke ex die ons na elk weekend een lijstje verwijten mailt en een vrouw die nogal op haar strepen staat wat betreft de opvoeding maakt dat hij zich af en toe doodongelukkig voelt.

    Ik sta erg op mijn strepen wat regels betreft, de jongens worden bij hun moeder thuis heel los (gemakzucht) gelaten. Er is geen bedtijd, ze mogen snoepen wat ze willen, drinken alleen maar cola en groente kennen ze niet. Mogen gamen zolang ze willen, persoonlijke hygiene is onder maat en ze negeren je af en toe compleet. Uiteraard hulpverlening ingeschakeld die dit wel constateren en onze zorgen delen, maar omdat moeder niet wil meewerken kunnen ze er niets tegen doen. De zorgen zijn niet groot genoeg om hulpverlening onder dwang te geven. In die zin dat de kids naar school gaan, te eten krijgen (ook al is het ongezond) enz.
    Het enige advies dat ze ons konden geven was "laat het los". Die situatie zal niet veranderen en je kunt er niets aan doen tenzij het verslechterd.
    Mijn man en ik hebben toen afgesproken dat we in ons huis gewoon onze regels laten gelden, onze normen en waarden maar in de praktijk is dit voor de kinderen best lastig. Het is erg schakelen en een weekend is hier gewoon kort voor. In de vakantues zie je na een paar dagen dat de jongens weer even weten hoe het bij ons gaat en passen ze zich aan, maar dit lukt in een weekend amper.
    Dus moeten we veel bijsturen, nee zeggen (op cola en snoep verzoeken, na het eten buiten spelen in het donker, gamen enz).
    Manlief is bang dat de jongens hierdoor op een dag zullen besluiten geen trek meer te hebben in al die 'regels' en niet meer willen komen, en is geneigd om het er maar bij te laten en de lieve leuke papa uit te hangen, ik wil dat persé niet want we kunnen geen twee lijnen volgen in huis, als de jongens van alles mogen dan zou ik dat ook bij onze dochter moeten toestaan en dat weiger ik. Dat zijn ex voor een bepaalde manier van opvoeden heeft gekozen betekend niet dat ik die stijl maar moet aanhouden terwijl ik er niet achter sta.
     
  7. mama40

    mama40 Fanatiek lid

    30 mei 2012
    1.583
    5
    38
    TS, gefeliciteerd met je zwangerschap!!

    CVM: ik herken veel in jouw verhaal.
    Alleen komt mijn stiefzoon hier elk weekend en wil hij alle aandacht van zijn vader en dat wordt ook nog eens flink gevoed door zijn moeder.
    Maar onze zoon heeft ook recht op aandacht van zijn papa want die ziet hij doordeweeks ook niet veel.
    Dus de aandacht moet verdeeld worden en ex vindt dat dat niet genoeg gebeurd.
    Best lastig en we hebben het mijn stiefzoon uitgelegd (hij is 10) maar aangezien zijn moeder zo'n lastig en jaloers type is...pfff, valt soms niet mee.

    Ik kan het hier wel schrijven maar vaak ben ik blij dat het weekend weer voorbij is,al dat gezeur en verwijten van exen,word er soms echt niet goed van.....

    En ik wil ons kind ook anders opvoeden dan dat stiefzoon wordt opgevoed en dat betekend ook hier 1 lijn trekken maar dat wordt gewoon ontzettend moeilijk als de opvoeding 5 dagen per week erg anders is.


    Ach ja,blijven ademen en ik hoop voor TS dat het bij jullie wel allemaal goed verloopt, gelukkig zijn er wel samengestelde gezinnen waar alles normaal gaat!!
     
  8. Maf

    Maf Lid

    30 okt 2013
    33
    0
    0
    Ik zie nu dingen die mn vriend toelaat bij de kinderen, waarvan ik denk dat zou ik nooit accepteren of doen. Dat zijn wel dingen waar we straks tegenaan gaan lopen.
    Hij heeft er moeite mee om boos te worden en dingen snel toe te laten, omdat ze maar eens in de 2 weken hier zijn. Dat wil nog wel eens gebruikt worden door de jongens. Dan drammen ze, heel logisch, net wat langer door.
    Ik ben meer van nee is nee en dat blijft nee. Mn vriend geeft ook toe dat hij dat niet goed doet. Hier zullen we het wel over moeten hebben.
     
  9. Vanillajaguar

    23 nov 2011
    41
    0
    0
    hallo allemaal!

    Wat fijn te horen allemaal dat jullie kindjes allemaal geaccepteerd worden door de stiefkinderen..

    Hier is dit helaas een heel ander verhaal, en voor mij erg moeilijk om mee om te gaan. de jongens van mijn vriend zijn 16 en 13 jaar en accepteren mijn dochter absoluut niet, ze hebben niks met baby's is dan het antwoord.

    heb wel geprobeerd hierover te praten met vl maar hij wijt alles aan de pubertijd. het doet pijn om te zien dat onze dochter zo ontzettend blij is om haar broers te zien, en dat dat vervolgens compleet genegeerd word.

    iemand misschien tips?

    groetjes

    vanillajaguar
     
  10. Maf

    Maf Lid

    30 okt 2013
    33
    0
    0
    Ooh jeetje wat moeilijk!
    Hoe is het contact tussen jou en de beide jongens? Komen ze al lang bij jou/jullie over de vloer en konden ze een beetje omgaan met het feit dat hun vader een nieuwe vriendin had?

    Wat is jou idee bij het ontstaan van deze situatie?

    Misschien is jullie dochter niet eens de reden van hun gedrag maar is er sprake van een opeenstapeling?

    Een tip van mijn kant is om niks te forceren en te genieten van je dochter. Dat laatste zal je vast doen :)

    Sterkte!
     
  11. Vanillajaguar

    23 nov 2011
    41
    0
    0
    het contact tussen mij en de beide jongens was altijd goed, tot na de geboorte van onze dochter.
    misschien een beetje jaloezie, ik heb geen idee.
    ze moeten nu natuurlijk hun pa wel delen met een klein aandachtvragend meisje, is wennen, en had ook verwacht dat het wel los zou lopen, maar we zijn nu bijna anderhalf jaar verder en het gaat nog steeds k*t. (sorry, maar anders kan ik het niet verwoorden).


    Heel veel dingen bij cvm1985 zijn erg herkenbaar.
    ook hier word veel van deze jongens geaccepteerd, de hele dag achter computers, laptops, ipads, telefoons, xboxen noem maar op! want dat mag bij hun moeder, dus dan blijkbaar hier ook. Hier heel vaak een gesprek over gehad met mn vriend, maar het lijkt wel alsof hij er gewoon niks van wil zeggen omdat hij bang is dat zn kinderen weg gaan blijven.
    en tjah als ik er dan wat van zeg... nou ja dan word ik net als mijn dochter compleet genegeerd..

    zo lucht wel op..

    en genieten van mijn dochter doe ik absoluut!!
    bedankt voor je reactie maf.
     
  12. Maf

    Maf Lid

    30 okt 2013
    33
    0
    0
    Ik brand mijn vingers bewust niet aan het iets zeggen van lang tv kijken, laat op bed of grote monden tegen mn vriend. Ik heb voor mezelf de keuze gemaakt; als ze zich op mij richten met een grote mond of niet te accepteren actie dan zeg ik er wat van. Of ik moet eens alleen met ze zijn en ik zie ik iets wat ik niet wil. Het zijn de kinderen van mijn vriend, hij is verantwoordelijk niet ik.

    Ik denk dat jou vriend, net als de mijne het moeilijk vind te corrigeren en straffen als hij maar zo'n korte tijd van ze kan genieten. Zeg hier niet mee dat het goed is, maar zo gaat het hier ook.
    Onbewust zit mijn vriend nog met een enorm schuldgevoel dat hij zn jongens verlaten heeft en ze dus door hem niet zo zullen opgroeien zoals gehoopt.

    De jongens van jou vriend krijgen misschien nu wederom wel een bevestiging dat hun gehoopte gezinsleven zich bij jullie af gaat spelen. Met hun zusje zal hun vader wel iedere dag aan tafel zitten.

    Die situatie kunnen we hier ook nog krijgen, ben ik me nu al bewust van.
     
  13. Mrs Hair

    Mrs Hair Fanatiek lid

    9 jun 2010
    3.330
    0
    36
    Jurist
    Zwolle
    @ Maf: Bestaat er niet de mogelijkheid om de omgangsregeling iets uit te breiden? Alleen een weekend per twee weken, dat is écht niet meer van deze tijd. Logisch dat de jongens hun papa missen.

    Wat heel veel voorkomt is dat kinderen een weekend per twee weken bij papa zijn, maar daarnaast ook elke week de woensdagmiddag. Of in de week dat ze papa dan niet zien, de vrijdagmiddag uit school, al dan niet met een overnachting erbij.

    Als de jongens meer contact hebben met hun vader zullen ze wellicht meer het idee hebben dat ze ook écht nog deel uitmaken van zijn dagelijkse leven en van jullie gezin. Daar wordt het net wat gelijkwaardiger en evenwichtiger van.
     
  14. Maf

    Maf Lid

    30 okt 2013
    33
    0
    0
    Ja dat is zeker gewenst, maar dan komt de ex om de hoek kijken..... Gaat m niet worden.
    Het weekend bestaat hier uit vrijdagavond t/m maandagmorgen. Mn vriend brengt ze dan naar school en de creche.
    Middagen vrij zit er voor mn vriend qua werk niet in helaas. Eerder was de donderdagavond er ook nog in het weekend dat ze niet bij ons waren. Maar dat is er afgehaald door zn ex, hij zag ze bij de voetbalwedstrijden wel op zaterdagmorgen.... :(
    3 mannen in tranen....

    Niet meer van deze tijd, ik weet niet of dat zo is. Hoor heel veel gescheiden vaders die deze regeling hebben.
     
  15. cvm1985

    cvm1985 Fanatiek lid

    2 aug 2010
    3.692
    32
    48
    Ik laat me echt niet negeren door de jongens hoor...als ik het er echt niet mee eens ben zeg ik er wat van en ik verwacht ook dat ze naar me luisteren. Laat dat ipc liever aan mijn man over maar ik wil hem ook niet altijd de boeman laten zijn dus als ik wil dat ze ergens mee ophouden dan zeg ik dat. Het is ook mijn huis en daar gelden mijn regels (nouja, de onze dus maar papa is er een kei om om net even de andere kant op de kijken als het de jongens betreft). Hier ook wel eens woorden over gehad want hij verwacht wel dat onze dochter luistert en daar zegt hij wel wat van, dat vind ik dus niet eerlijk en sta ik niet toe.
    De jongens proberen mij ook wel eens uit w.b tv uitdoen/spelcomputer wegleggen etc. Dan zet ik dus de tv uit of pak de spelcomputer af, zoals ik dat ook zou doen bij mijn eigen kind. Kunje niet luisteren? Dan help ik je wel :)
    Ben overigens niet zo bang dat ze me dan niet meer aardig vinden, ik doe ook genoeg leuke dingen met ze en weet dat ze daar van genieten.Mochten ze niet meer willen komen omdat ze zich niet willen gedragen dan hoeven ze ook niet meer mee met de leuke dingen (uitstapjes, vakanties enz) Dus denk niet dat het zo'n vaart zal lopen. Manlief is daar helaas wel bang voor, die ziet niet in dat kinderen juist grenzen nodig hebben.

    Ben het met mrs Hair eens dat een omgangsregeling om het weekend waardeloos is, helaas wil ex hier niet meewerken aan meer omgang en we hebben geen zin om weer een rechtszaak te starten, zijn al blij dat de omgang om het weekend sinds twee jaar weer lekker loopt want ex heeft ze toen (tot de rechtszaak) een paar masnden weggehouden.
     
  16. elsie22

    elsie22 Niet meer actief

    Hier een stiefdochter van 6, ik vind het soms best lastig hoor! Het gevoel is toch anders, maar ik behandel haar hetzelfde als onze zoon, in huis gelden gewoon normale regels.

    Aan haar is goed te merken dat haar moeder het anders doet, zo schreeuwt ze bijv. Tegen haar broertje en horen we heel vaak nee en niet doen en nee dat moet zo...

    Ik vind het gezellig als ze er is, maar vind het ook prima als ze weer weg gaat:)
     
  17. Jurassic

    Jurassic Actief lid

    13 jan 2014
    475
    68
    28
    Herkenning!!

    Ml heeft een zoon van 8. Alles verliep prima tot ik zwanger werd. toen begon de ellende. Moeilijk doen over alles, met name geld. Ons kindje werd in de vakantie verwacht en afgesproken was dat stiefzoon die periode bij ons was om hem te betrekken bij de geboorte en de veranderde situatie. Maar zijn ex heeft hem toen meegenomen naar het buitenland.

    En nu heeft ze besloten dat hij helemaal niet meer komt. Snap ik, want hij vindt het hier veel te gezellig en geeft ook telkens aan dat hiij niet naar zn moeder wil. Natuurlijk speelt hij ook uit en gaan we daar niet op in.

    Dat is het in een notendop. Omgangsregeling uitbreiden is ook hier een kansloze missie aangezien ex heeft besloten om ruim een uur rijden hiervandaan te gaan wonen.

    We gaan wel procederen, maar soms vraag ik me af of het het allemaal waard is. Ik snap mn man en zal het ook nooit tegen hem zeggen, maar mijn gevoelens voor mijn dochtertje zijn veel sterker dan voor stiefzoon.

    Het verhaal is nog langer, maar als iemand daar behoefte aan heeft doe ik dat liever via pb.

    Oh ja, ik ben een oude nieuwe hier ;)
     
  18. elsie22

    elsie22 Niet meer actief

    Hier ook een ex die niet mee werkt hoor! Je mag me pb-en.
     
  19. Bambi93

    Bambi93 Fanatiek lid

    4 apr 2013
    1.173
    0
    36
    Hier ook zo'n leuke reactie op de baby! Maar we hebben het zijn ex niet zelf verteld, wij zijn de fase van normaal praten al lang voorbij. Contact gaat alleen maar over de jongens thats it.

    ondertussen zijn mijn dochter en haar broers dikke maatjes. Wanneer de jongens hier zijn heeft ze alle aandacht van haar broers. En begint ze al meteen te lachen als ze ze ziet aankomen. Heerlijk.

    Waar ik het wel moeilijk mee heb is fotos. De jongens willen (logisch) heel graag een foto van hun zusje. Die hebben ze ook gekregen, in een kader voor op hun slaapkamer bij mama. Ondertussen heeft zij xie foto OVERAL mee naar toe genomen etc. Dus een nieuwe, recentere krijgt ze niet.
     

Deel Deze Pagina