Heb ik nou echt zulke losgeslagen kinderen? Van die out of control troepen waar je de Nanny voor aan moet laten rukken? Mijn zoontje van net drie is met toch een belhamel, echt hoor, Pietje Bel is er braaf bij. Peuterpuber, ik weet het, maar soms... - oren zijn meegeleverd om eventueel een bril op te kunnen houden mocht dit nodig zijn - streken worden geleverd in drievoud, met overtreffende trap - zusje wordt opgejut en gaat mee doen of is slachtoffer - oudere broer raakt bijna in paniek, zijn ASS kan dit niet verwerken - ouders lopen als fluitketels door huis, oververhit, stoom uit de oren en ja, af en toe overslaande stem om de herrie te proberen overtreffen. Nee, ik word er momenteel even niet goed van. Een kleine greep uit het arsenaal: * Afgelopen zaterdag in het zwembad. Oudste had zwemles en had geen oppas voor de jongste twee, dus dan maar mee. Zaten in de kantine, deur dicht om ervoor te zorgen dat ze niet richting kleedkamers gaan en dus ook niet richting zwembad. Zoontje loopt naar de deur met zusje in kielzog, en zou de deur open doen. Ik roep hem, zeg hem wat ik van hem verwacht, hij kijkt mij aan, doet de deur een stukje open, duwt zusje er doorheen en gaat vervolgens zelfs de deur door. Dit zonder met de ogen te knipperen. * Gisteravond, slaapkamer zusje overhoop getrokken. Alles, maar dan ook echt alles uit de kast getrokken en op het bed van zijn zusje gelegd. Heel sneaky, niks gehoord beneden. Al het beddegoed (dekens, overtrekjes, hoeslakens, zeiltjes, moltons), de boeken, de luiers, aankleedkussen, de stoel (zo'n groen stoeltje van ikea), wasmand, toet toet autogarage + alle autootjes, handdoeken en schoenen het lag allemaal in bed. Nou was dat nog niet het allerergste, maar zijn zusje lag erin te slapen!! Toen zij uiteindelijk toch ergens wakker van werd was ze meteen in paniek en gierde echt alles aan elkaar. Mijn man vloog in de benen, de trap op, ziet nog net ons kereltje oversteken naar zijn eigen slaapkamer en treft dus ons dochtertje onder een gigantische berg "zooi". Wie bedenkt dat nou? Dit doet hij trouwens ook regelmatig op zijn eigen kamer tegenwoordig. Hij deelt hem met zijn broer. Stopt ie alle knuffels, boeken ed bij zijn broer in bed en gaat er dan vervolgens zelf ook bij liggen. Broer wakker, gaat op overloop staan roepen, even naar beneden, zegt niks, nee, heeft dorst op zijn manier. Kom je even later weer met hem boven ligt zijn broer in de grote puinhoop in zijn bed breeduit te slapen. Hij kon er dus niet meer bij. *alles wat hij in handen krijgt gaat een keer stuk. Echt hij heeft al zoveel gesloopt, ik durf hem met goed fatsoen niet bij een ander los te laten. En dan in combinatie met broer of zusje: weglopen, niet luisteren, vooruit rennen, achterstevoren op de loopfiets zitten. Hij is al eens op die manier in de vijver terecht gekomen, waren we gewoon bij, hoppa, hij sjeest er zo in. Een paar keer nipt kunnen voorkomen dat hij met zijn fiets frontaal op een geparkeerde auto knalt. Hekje van de tuin even open, is garantie tot zoeken. En als je pech hebt heeft hij zijn zusje meegenomen, zoek je dus twee. Goddank wonen we in een rustige buurt met water op enige afstand. Echt hoor, een keer knipperen met je ogen en hij is weg. Ik heb overdag regelmatig de deuren van huis op slot om te voorkomen dat hij ontsnapt en dus zijn zusje of de hond mee laat ontsnappen. Hij staat in de vensterbank, staat op tafel te dansen, springt van de tafel op de bank, klimt via de planken van de kasten omhoog. Ik kan echt duizend keer zeggen dat ik het niet hebben wil, een strafplekje creeeren, maar het lijkt hem gewoon niet te boeien. Ik kan hem aanspreken op gedrag, zeggen wat ik wel van hem verwacht, boos of lief, maakt niet uit. Hij zegt ja, draait zich om en doet het vervolgens gewoon weer. En dan ben je bij anderen op visite en is hij het lieve voorbeeldige jongetje. Hoe vaak ik wel niet hoor dat ik zulke makkelijke kinderen heb, die zo goed luisteren. En dan denk ik, nee, die heb ik niet! Aaaaahhh!! Dan zie ik de kinderen van een neef van mijn man, die lopen keurig naast papa en mama, geen stap te ver vooruit. Als ik mijn zoon van de psz haal kom ik ze nog wel eens tegen, stappen ze net uit de auto. Kids blijven keurig naast de auto staan wachten tot moeders alle spullen verzameld heeft. Echt, als ik dat doe, de een uit de auto laten en de ander los maken, rent de middelste geheid bij me weg. De oudste gaat naar de achterdeur, de jongste volgt degene die ze op dat moment in het vizier heeft. Zucht.... Nee, ik ben geloof ik niet zo heel goed in het moeder zijn van een pittige peuterpuber.
Je hebt er waarschijnlijk niks aan, maar ik heb toch echt wel moeten lachen met de manier waarop je 't vertelt ... Ik zie overigens in dat bed echt geen kind steken, dus dat moet zich echt wel goed verstopt hebben (of het was echt wel behoorlijk wat dat hij erbovenop had gelegd). "Ooit" wordt ie hopelijk een beetje rustiger ... En tegen dan begint zijn zus, of raakt zijn broer in de (pre-)puberteit . Hoe gedraagt hij zich op de peuterspeelzaal? Is het daar ook? Of is het echt enkel thuis?
Haha sorry maar die foto moet je bewaren voor in zijn album Ik ben blij dat ik geen koffie dronk toen ik die foto zag want dan kon ik de vloer gaan dweilen Verder kan ik je niet helpen want heb nog geen peuterpuber in huis, nog niet Hopelijk krijg je goede tips
Je kunt het ook anders bekijken: je hebt een creatief en initiatiefrijk kind dat veel uitdaging maar ook toezicht nodig heeft. Dat heeft niets met opvoeden te maken maar wel met karakter. Veel dingen die je beschijft vind ik heel normaal voor een kind van drie en bij sommige dingen denk ik... tja... hekje naar buiten niet op kinderslot als er geen toezicht is... Hoe kun je voorzien in zijn behoefte tot klimmen, bouwen etc? Hier stapelen de jongens alle tuinkussens, dekens en bankkussens op de bank om zo een trein of boot te maken. Vaak met alle keukenspullen erbij. Lekker beneden of boven (onder toezicht) hutten bouwen. Bijvoorbeeld
Ik moet ook wel lachen hoor, vooral na het zien van die foto Je hebt gewoon een heel avontuurlijk, energiek kind. Ik zou hem sowieso twee keer per dag mee naar buiten nemen en hem zijn gang laten gaan in een speeltuin of park of iets dergelijks. Zijn behoefte aan klimmen en 'roekeloos' gedrag kan hij dan daar uitleven. En verder heel goed opletten. Deuren op slot, hem niet alleen boven laten. Weinig corrigeren, anders loop je als een politieagent rond. Pick your battles. Ik herken het enigszins van mijn broertje. Als hij niet twee keer per dag 'gelucht' werd klom hij ook bij de muren op. Niet stout, wel baldadig en gewoon behoefte aan klimmen en ravotten. Ook maakte hij altijd boobytraps op zijn kamer (toen was hij wel wat ouder, een kleuter), deed je de deur open en viel de prullenmand om door verbinding met een touw aan de deurklink en werd je bedolven onder knuffels
Hey dat is mijn huis! Hier dezelfde taferelen binnen ... buiten is een ander verhaal dan is het een prinsje over het algemeen ... behalve bij een supermarkt dan is het zeker weten mama met een rood hoofd en uk helemaal door het lint ... ZUCHT Maar ... alles is een fase! Alleen duurt deze wel erg lang!