Zwanger en psychische problemen

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door Neffie, 17 aug 2014.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Neffie

    Neffie Actief lid

    8 apr 2013
    263
    0
    16
    Lieve mensen,

    Misschien krijg ik nu een hele hoop gezeur over mij heen, maar ik plaats het toch, want ik heb tips en adviezen nodig.

    Gisteravond kwam ik er achter dat ik zwanger ben.
    Dit was niet gepland... Vorig jaar wilde we graag, maar ik kreeg last van psychische problemen (PTSS met ernstige depressies en stemmingswisselingen) en dus leek het ons niet verstandig.
    Nu is het toch gebeurd, ondanks de anticonceptie.

    Alleen ja.. ik weet nu dus niet of ik blij moet zijn of niet. Aan de ene kant wel aan de andere kant maak ik me grote zorgen.
    Door mijn slaapproblemen ben ik erg uitgeput en gebruik ik oxazepam om soms even bij te kunnen tanken. Dat kan nu niet meer.
    Ik heb zwaar ondergewicht door het slechte eten tijdens de depressies.
    En om dan even niet van de zwangerschap te spreken, maar wat doen we als het kindje er is?
    We moeten voor die tijd echt verhuizen, eigenlijk is er geen geld om minder te gaan werken, etc.
    Maar ook later, zal ik genezen of zit het kind opgescheept met een psychisch labiele moeder?

    Mijn huisarts en psychiater zijn met vakantie (zal je net zien...).
    Vandaar dat ik hier vraag om ervaringen, tips en adviezen.
     
  2. Wintersun

    Wintersun Fanatiek lid

    14 jan 2014
    2.091
    0
    0
    omgeving Utrecht
    Is het kindje welkom? Zo ja gefeliciteerd.
    Vervelend dat juist nu je ha en psych op vakantie zijn. Ik denk namelijk dat je toch echt het beste met een van hen in gesprek kan gaan hierover. Zij kennen jou en jouw situatie het beste en kunnen je beter advies geven. Kan je niet bijn hun vervangers terecht? Of voel je je daarbij niet op je gemak.

    Heel veel sterkte meid.
     
  3. Wintersun

    Wintersun Fanatiek lid

    14 jan 2014
    2.091
    0
    0
    omgeving Utrecht
    Over later gesproken, ik spreek uit ervaring dat je heel goed van psychische problemen kan herstellen, je zal er altijd vatbaar voor blijven, maar je kindje hoeft niet op te groeien met een psychisch instabiele moeder.
     
  4. Neffie

    Neffie Actief lid

    8 apr 2013
    263
    0
    16
    Bedankt voor de felicitatie :)
    Natuurlijk is het kindje welkom. Maar ik ben gewoon bang dat ik het niet kan.
    De vervangers kennen mijn situatie niet en het is moeilijk om dat in 1 consult te vertellen. Al met al zal ik toch even een afspraak moeten maken bij een vervangend huisarts, want mijn huisarts is pas 1 september terug.
    Dus ik ga morgen even bellen.

    Het voelt zo dubbel, aan de ene kant zo mooi dat het ons is gegund, dus daar moeten we heel blij mee zijn. Maar ik maak me zorgen over het kind en mezelf. (Als ik zo egoïstisch mag zijn)
     
  5. Neffie

    Neffie Actief lid

    8 apr 2013
    263
    0
    16
    Ik zou in ieder geval weer aan de medicatie kunnen na de bevalling.
    Ze zijn nog bezig met onderzoek maar heb er waarschijnlijk ook een bipolaire stoornis bij. En die is chronisch. (gelukkig wel een lichte versie) Maar voordeel is dat ik me er wel al van bewust ben en hier op kan inspelen.
     
  6. Wintersun

    Wintersun Fanatiek lid

    14 jan 2014
    2.091
    0
    0
    omgeving Utrecht
    Hoe het met andere medicatie zit weet ik niet, maar er is wel antidepressiva die je mag slikken tijdens zwangerschap en borstvoeding. Alleen heb je dan wel een medische indicatie en moet je in het zh bevallen en minimaal 24 uur blijven ter observatie van je kindje ivm afkickverschijnselen.
    En een bipolaire stoornis is goed te behandelen hoor met de juiste medicatie ;)

    Maar het klinkt allemaal wel heel heftig
     
  7. Fame

    Fame Niet meer actief

    Gefeliciteerd met je zwangerschap!
    Ik denk dat je het beste met een vervangende arts en ook met een vervangend psychiater kan spreken, die kunnen je toch bepaalde adviezen geven. En ook info geven over welke medicatie je zou mogen nemen tijdens zwangerschap. Verder krijgen zwangere vrouwen met psychische/psychiatrische problemen vaak begeleiding op een POP-poli (Google er maar eens op). Zelf ben ik een moeder met een bipolaire type 2 stoornis. En het gaat heel goed, ben onder behandeling bij een speciale bipolaire poli. Ik werk en doe van allerlei dingen. En momenteel ben ik stabiel. Zelf heb ik in de zwangerschap geen begeleiding gehad, toen was nog niet bekend dat ik die stoornis heb. Pas na de bevalling kreeg ik klachten (ernstige depressie), als je vragen hebt, stuur me gewoon een privebericht.
     
  8. Neffie

    Neffie Actief lid

    8 apr 2013
    263
    0
    16
    Bedankt voor je ervaring!
    Ik ben blij om te horen dat het goed gaat.

    Wat ook het punt is dat ik zelf een kind ben van een moeder (en meerdere familieleden) met een psychische stoornis.
    Ik heb er best iets aan overgehouden en ik wil dat niet voor mijn kind.

    Ik ga zeker een vervangend arts / psychiater inschakelen maar vind het ook heel fijn om jullie ervaringen te lezen.

    Ik had nog niet gehoord van de pop poli. Ik ga me alvast inlezen.
     
  9. snoeppapiertje

    snoeppapiertje Bekend lid

    24 feb 2014
    582
    0
    0
    Hoe dapper dat je dit deelt! Mensen die gaan zeuren moeten ze echt bannen.
    Zwanger worden door de pil heen kan gebeuren, en daar kun jij niets aan doen.
    Ik zou zeker de vervangers bellen en een spoedafspraak maken.
    Jou dossier is bij hen ook bekend, en er met iemand over praten is al beter dan er met niemand over praten!
    Ik vind je dapper dat je het aan gaat pakken allemaal!
     
  10. Krissa

    Krissa Bekend lid

    16 mei 2007
    585
    0
    0
    Sittard-Geleen
    Hoi,

    Hopelijk kan ik je een beetje met mijn verhaal helpen.
    Een paar maanden geleden zat ik in hetzelfde schuitje als jij.
    Plotseling zwanger, onder behandeling bij psycholoog en psychiater vanwege ptss en dis.

    Ik slikte medicijnen die niet samen gaan met een zwangerschap dus direct in vier dagen tijd moeten stoppen. Afbreken was totaal geen optie en naar een aantal weken was ik aan het idee gewend. Wel sta ik onder controle van de psycholoog en het ziekenhuis (in combi met verloskundige). Zodat er in overleg ingegrepen kan worden mocht ik het niet redden. De psychiater wordt erbij betrokken als medicatie nodig mocht zijn. Hij denkt het niet omdat de hormonen dezelfde werking hebben als de medicatie en tot nu toe red ik het redelijk.

    Wat de toekomst gaat brengen weet niemand, en hier lopen al twee kids rond. Heb de diagnose pas na de geboortje van ons dochtertje gekregen.

    Ik zou zeggen, als het welkom is. Probeer te genieten, maak een afspraak met je psycholoog na de vakantie en kijk wat jij nodig hebt aan begeleidig. Als ik het kan, kan jij het ook.

    Mocht je nog vragen hebben of meer willen weten mag je me een pb sturen.

    Groetjes en gefeliciteerd,
    Krissa
     
  11. RSL

    RSL Fanatiek lid

    16 okt 2008
    2.352
    42
    48
    Overijssel
    Gefeliciteerd met de zwangerschap!!

    Ik ben zelf ook zwanger, en ik heb een emotie regulatie stoornis (BPS), en PTSS. Heb een hele poos oxazepam gehad, alleen voor de nacht, of als het echt niet meer ging ook overdag, maar daar ben ik sinds 5 maanden helemaal vanaf.
    Al jaren in therapie, en ja het gaat erg goed nu. Volg momenteel nog de 2e VERS training, en heb een erg fijne psycholoog.
    Mijn familie is ook niet erg sterk op emotioneel vlak. In de loop van de jaren heb ik bij veel gezinnen "binnen mogen kijken" en dingen gezien die ik hoop mee te kunnen nemen in onze opvoeding. Mijn ouders zijn gescheiden, dus ook geen idee wat een "normale" gezinssituatie is.
    Heb vertrouwen in jezelf, en met hulp van de mensen om je heen, en je psych komen jullie er vast wel uit. Eventueel zou je weer medicatie kunnen nemen na de bevalling.

    Vaak ben je zelf sterker dan je denkt hoor!! Als je meer wilt weten mag je altijd pb-en
     
  12. Lieve Neffie, dat je je hier nu zo'n zorgen om maakt, bewijst al dat je het zéker kunt. Je geeft al aan dat je je medicijnen nu niet meer kunt nemen; daarmee plaats je je kindje al boven jezelf, je zorgt nu al!

    Wat de rest van de zwangerschap betreft.. Ze geven liever geen 'pammetjes', maar als de psychische klachten (en de stress daardoor) erger zijn dan de 'pammetjes' kunnen veroorzaken, zullen ze je die wel gewoon laten gebruiken. Ik heb geen idee of ze daar één specifieke soort voor kiezen, of dat je in dat geval gewoon je eigen medicatie zou kunnen blijven gebruiken, maar er zijn zéker oplossingen.

    De pop poli is al genoemd, je hebt ook een aantal vestigingen van PsyQ in Nederland waar ze peripartum-afdelingen hebben. Meestal kom je daar terecht als je angstklachten of depressie dóór je zwangerschap veroorzaakt worden, maar misschien kunnen ze daar ook wel iets voor je betekenen als je al problemen hebt voor de zwangerschap.

    Sterkte meis!
     
  13. DienB

    DienB Actief lid

    17 apr 2014
    223
    0
    0
    Zorg, opstarten eigen kapsalon
    A'doorn
    Wat pittig zeg!!
    Van harte gefeliciteerd!!

    Ik zal als ik jou was contact opnemen met een verloskundige. Zij kunnen je in een POP team plaatsen (is al genoemd), met psychiaters gyneacologen kinderartsen (iedereen gericht/gespecialiseerd in zwangerschap met psychische problemen/moeilijkheden) Ik zit zelf ook in het POP traject. Je krijgt dan medicatie voorgeschreven die zo min mogelijk schade hebben voor je kindje. Ik zelf heb antidepressiva voorgeschreven gekregen waarmee ik ook nog borstvoeding zou kunnen geven (vorige x dat ik in het traject zat).

    Ik weet zeker dat je het kunt, uit je verhaal komt veel kracht naar voren!!
    Begrijp me niet verkeerd ik bedoel het goed: je hebt de kans om nog meer cirkels te doorbreken voor je kindje en natuurlijk voor jezelf!

    Sterkte knuffel vanaf hier
     
  14. furby

    furby Bekend lid

    14 mrt 2010
    848
    99
    28
    NULL
    NULL
    Wat een lastige situatie meid!

    Ik zou je willen aanraden om alles goed te overdenken. Heb je familie en vrienden waar je straks op terug kan vallen mocht het straks toch te zwaar blijken te zijn met een kleintje.
    Is je partner bereid om een groot gedeelte van de zorg op zich te nemen mocht dat nodig zijn.
    Ga jij het trekken en hoe denkt jou behandelaar hierover.

    Het lijken misschien allemaal logische dingen maar als dochter van een moeder met psychische problemen kan ik je vertellen dat het voor een kind erg veel impact kan hebben als iets niet goed geregeld is. Mijn moeder is meerdere keren opgenomen geweest en op die momenten stond mijn vader er alleen voor. Een bereidwillige partner en sociaal netwerk is dan echt een noodzaak.

    Veel sterkte met je beslissing!
     
  15. snoepje84

    snoepje84 Niet meer actief

    TS allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!

    Momenteel heb ik het ook erg moeilijk en heb ik psychische klachten omtrent de zwangerschap en privé. Het beste is om toch echt een gesprek aan te gaan met je verloskundige zodat ze je verder kunnen helpen. Ik heb binnenkort ook een afspraak staan om erover te praten en praten lucht enorm op hoor!

    ;)
     
  16. Neffie

    Neffie Actief lid

    8 apr 2013
    263
    0
    16
    Wat een lieve reacties allemaal. Bedankt! Kreeg soms kippevel ;) (ja emo he ;) hahaha)

    @ Furby: Ja ik ben zelf ook kind van ouder met psychische stoornis, heb ook psychoses gezien en opnames. Daarom ben ik ook zo onzeker hierover.

    Helaas is mijn familie totaal uit elkaar gevallen of onstabiel.
    Mijn vriend zijn familie is gelukkig wel heel hecht en ik denk dat ik een hoop ga hebben aan mijn schoonouders.
    Mijn vriend zelf is alleen militair en dus soms de hele week weg en binnenkort zelfs op uitzending...

    Ik krijg wel goede moed van jullie verhalen en steun. Morgen maar de vervangend huisarts bellen en wachten tot de psych weer terug is.

    Mijn vriend is aan de ene kant heel blij, aan de andere kant net zo onzeker als ik en had het al over weg laten halen. Ik begrijp zijn punt, want mijn angst is ook dat ik het niet trek, etc.
    Ik stond nog op het punt om een opleiding te gaan beginnen. Die gaat nu even niet door. (Gezien ik echt niet veel stress erbij kan hebben, ik heb al steeds paniekaanvallen)
    Maar goed het zijn wel dromen! Erg moeilijk, maar weg laten halen voelt voor mij niet goed.
     
  17. Fizzy

    Fizzy Bekend lid

    24 jul 2013
    518
    0
    0
    NULL
    Groningen
    Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap!
    Je zit in een lastige situatie, maar ook een situatie die voor velen herkenbaar is; je bent dus echt niet de enige! Heel dapper dat je je verhaal hier deelt, zo halen we stukje bij beetje de taboe die er (helaas) nog op rust een beetje weg.
    Ik ben zelf ook zwanger geworden toen ik oxazepam slikte. Het idee dat je het niet meer mag slikken was erger dan het daadwerkelijk niet slikken van de oxazepam. Echter zei mijn huisarts dat ik heus wel eens een klein beetje mocht nemen als het echt niet ging. Soms is dat beter dan in de stress en paniek blijven zitten.
    Ik zie dat het hier al genoemd is, maar ook ik ben onder behandeling van een POP poli. Wat een uitkomst! De hulp is fantastisch, er staat een compleet team voor je klaar als vangnet en er wordt ingegrepen wanneer nodig. Alleen het idee al is erg fijn. Ook ik slik antidepressiva, een die niet schadelijk is tijdens de zwangerschap. Ben er erg blij mee en mijn perspectief is onwijs veranderd. Ik geniet van mijn zwangerschap en mijn schoppende kindje in mijn buik. Ik klaag lekker over de standaard kwaaltjes als maagzuur etc, zoveel beter dan stressen over paniekaanvallen! Ook het idee dat er na de bevalling een vangnet is is erg fijn en werkt geruststellend.
    Je zegt dat je onzeker bent en niet weet of je het aan kunt, ik denk dat dat bij 90% van de vrouwen die zwanger zijn van de eerste door hun hoofd spookt. Helemaal bij de vrouwen bij wie het ongepland is. Los van of je last hebt van PTSS etcetera. Probeer dat niet te zien als een belemmering, maar als een gezonde onzekerheid die bijna alle vrouwen ervaren. Onverschilligheid is ook niet goed!
    Hoop dat je voor jezelf het vertrouwen kunt vinden om dit een plekje te geven en dat er een moment komt dat je er net zo veel van geniet als ik, want echt; het is fantastisch!
     
  18. Neffie

    Neffie Actief lid

    8 apr 2013
    263
    0
    16
    Wat goed om te horen Fizzy! Fijn dat je kan genieten!
    Ik ga zeker vragen of ik naar een POP poli kan. Heel fijn lijkt mij dat.
     
  19. Rietje88

    Rietje88 Niet meer actief

    Een stoornis zegt niet zoveel over of je het gaat redden. Belangrijk is ook de reden van je stoornis. En de zwaarte van de stoornis vs je draagvermogen. Je draagvermogen kan je sterker maken door je vangnet sterk te maken. Hij hoeft niet super groot te zijn, als hij er maar is.

    Het effect van een stoornis op n kind verschild naarmate er goed mee om gegaan wordt. Zo te zien is hulp in de buurt en dat kan je helpen om sterker te staan als moeder. Soms helpt het om een plan op te stellen voor als het even niet zo lekker gaat als je zou willen.

    Zelf heb ik een diagnose BPS en loop ik sinds een tijdje bij psyQ met de vraag of ik mogelijk bipolair zou kunnen zijn. Mijn vader is dood, en mijn moeder heeft me in de steek gelaten. Gelukkig heb ik een stabiele en gestructureerde vent en kan ik als er wat is bij mijn iets minder stabiele schoonouders terecht (schoonmoeder heeft bps en heeft 3 jongens prima opgevoed).

    Uit ervaring weet ik dat het zwaar is om de zwangerschaps hormonen en angsten over het wel of niet aankunnen bovenop een stoornis te hebben. Houd je sterk, gebruik je meest heldere momenten en houd in gedachten dat je je weer beter voelt zonder die hormonen erbij. Veel problemen kunnen goed komen en als ze niet goed komen kan je er alsnog wel mee leren omgaan. Zolang je de strijd niet op geeft komt het allemaal wel goed.
     
  20. Neffie

    Neffie Actief lid

    8 apr 2013
    263
    0
    16
    Thanks!

    Bijna iedereen met een stoornis heeft een reden. Wanneer is een reden van een stoornis het antwoord op of je het gaat redden?

    Ik ga hier niet verder in op een eventuele reden, etc. Mag altijd wel via pb.

    Het voordeel is natuurlijk dat ik al 2 jaar in therapie ben en onder streng toezicht sta wat dat betreft. Dan heb je ook een vangnet.
    Hierdoor weet ik natuurlijk mijn valkuilen en weet ik ook hoe ik het niet wil hebben. Misschien is het een voordeel, misschien ook niet.

    Ik baal alleen nu van het feit dat ik mijn vertrouwde vangnetjes nu niet kan bereiken.
     

Deel Deze Pagina