Dwanggedachtes

Heel interessant om de teksten te lezen. Ik heb die gedachten ook heel vaak. Vooral die over de kinderen. Terwijl ik toch echt door het vuur ga voor mijn kinderen.

 

Oké dan weer wat geleerd. Ik denk wel eens een naald in mijn oog te steken echt een hele stomme gedachten.

 

Wow, ik dacht bijna dat er iets mis was met me. Heb ook last van deze dingen. Als mijn dochtertje zo lief ligt te slapen dan voel ik zoveel liefde. En dan denk ik wel eens: wat nou als ik een kussen op haar gezichtje druk?

Ik schrik daar dan enorm van, want zij is degene van wie ik het meest hou. Ik zou haar nooit wat aan kunnen doen!

 

Wat goed om te lezen zeg! Ik heb ook precies dat soort gedachtes soms als ts. Ik dacht al ff dat ik niet spoorde ofzo haha. Terwijl ik toch best een zachtaardig persoon ben.

 

Ik heb dit ook. Werd erger toen ik en me man geen kinderen konde krijgen. Naar de psycholoog. En toen werd me keihard gezegd dat ik niet verder mocht met me iui. sindsdien ga ik zoiets nooit meer zeggen tegen een psycholoog. Het troost me datik niet de enigste ben hier....

 

Ik heb in mijn pubertijd veel kast gehad van dwangrituelen. Bijv op straat niet op de voeg lopen tussen de tegels, gekleurd patroon dan bijv alleen de rode. Alles moest recht op hun vaste plek, van alles moest ik 2. Tellen hoevaak ik koude op voedsel in mijn mond. Minimaal 10 en altijd even. Deed ik dit niet was ik van slag en voelde ik mijn echt een mislukking . Verder moest alles schoon zijn. Schoon was niet schoon genoeg. Ging vaak midden in de nacht stofzuigen omdat ik een pluisde zag op de vloer en ging mijn kamer soppen tot erfenis van mijn moeder. Controle was erg belangrijk. Uiteindelijk wist ik waardoor het kwam. Ik ben op mijn 9e ontvoerd met mes op de keel en sexueel misbruikt . Waarschijnlijk heb ik hierdoor toen de tijd deze dwang ontwikkeld. Ik had hier wel controle over. Toen ik dit ging verwerken op mijn 18e eindelijk mijn verhaal vertelde merkte ik dat de dwang minder werd. Kom het loslaten. Nu wordt ik onrustig van wat rotzooi maar kan het wel laten liggen zonder dat de wereld vergaat. Tegels zijn gewoon tegels , heb niks met getallen en rituelen meer.
Vaak komt het door een onderliggend probleem.
Heb nog wel soms dwang gedachten waar ik van schrik. Waarschijnlijk toch nog woede verstopt ofzo. Denk wel is " o wat zou ik die persoon graag de greppel induwen" of " die zou ik graag willen slaan". Gewoon zomaar. Vooral bij oude weerbare mensen krijg ik deze gedachten wat niet logisch is. Schrik daar wel van maar weet dat het alleen gedachten zijn en schud ze van me af

 

Schokkend! Wat een grove misser, zeg. Die heeft zijn vakliteratuur niet bijgehouden.
Dat er mensen hier op ZP zijn die meteen blaten dat je niet goed snik bent als je die gedachtes hebt en maar hulp moet gaan zoeken, soit. Die vinden het gewoon leuk om ergens iets over te zeggen waar ze niet deskundig in zijn. Maar een professional...

 

Dit heb ik ook, vooral als ik erg moe ben. Noooooit zal ik de kinderen wat aan doen maar de meest gruwelijke dingen spoken door mijn hoofd. Kan een psycholoog hier iets mee?

 

O wat herkenbaar en schrik er ook van !

 

Ik heb het heeeel af en toe dat er ineens iets door mijn hoofd schiet.
Gelijk daarna denk ik 'wat was dat voor een rare gedachte?!'
Ik zou zoiets nooit doen, maar t lijkt wel of je automatisch wel eens zo denkt.

Mijn dochtertje was nog heel klein en lag in haar ledikant te slapen.
De tummytub stond naast haar bed en er zat nog water in.
Ik dacht ineens als in een flits 'Wat als ik haar kopje onder hield in dat water?'
Ik schrok daar zo enorm van! Want dat wil ik natuurlijk NOOIT doen!!!

Volgens mij is het gewoon een bepaalde angst waar je bang voor bent ofzo? en dat dat ineens boven komt.

 

Nou ik denk dat ik wel een verklaring heb.

Zou het geen beschermingsmechanisme zijn om juist gevaarlijke dingen te voorkomen? Een geestelijke test voor je zelf. Van je denkt er aan een voelt meteen een weerstand van wat een belachelijke gedachten.

Heb buiten dat oog prikken wel eens gedacht vinger tussen de deur of zo van oeps wat raar? Ook voor mijn kinderen hoor wat gebeurt er als je die kussen op het hoofd houd? En dan gelijk denken van je spoort niet.( ik dan haha). Dit is denk ons geweten.

 

Lees die links op de eerste pagina maar eens door. Als het je leven niet beheerst en je het van je af kunt zetten is er niets aan de hand en hoef je er niets mee.

 

Ik heb zelf ook wel eens zoiets gehad. Vervolgens veel erover gelezen. Het schijnt goed te helpen als je niet 'wegrent' voor deze gedachten omdat ze dan juist erger worden en vaker komen. Maar als je ze gewoon toelaat van 'oh daar heb je die stomme gedachten weer, boeiend. Ze zijn niet echt' dan wordt t minder. Hoe banger je ervoor bent hoe erger ze worden zeg maar.

 

Die gedachten trouwens, schijnen het meeste te gaan over personen of dieren waarmee je emotionele band het sterkste is. Niet van schrikken dus. Het geeft eigenlijk aan dat zij juist het allerbelangrijkste voor je zijn

 

Een stukje terug zijn er een paar linkjes geplaatst over intrusies (zoals dit soort gedachtes heten). Ze zijn heel normaal en je hoeft er niets mee.
Wat zijn Intrusies? - De psychologie van... - Proud2bme
Intrusies - Dwangstoornis

 

Heel herkenbaar ts......

 

Ik heb hem ook duidelijk gezegd niets meer mee te make willen hebben en ook niet met dat ziekenhuis. Meteen weggegaan maar doet mij wel veel pijnnog steeds

 

Het schijnt helemaal niet raar te zijn hoor! Iedereen heeft dit schijnbaar. Ik denk ook wel eens als ik in de auto zit 'wat als ik nou het stuur ineens omgooi'. Ik hoorde een psycholoog een keer vertellen dat het te maken heeft met je verantwoordelijkheidsgevoel en dat het juist heel goed is om jezelf op scherp te zetten... Op internet gevonden:
Een intrusie kan je best wel van slag maken maar volgens veel psychologen is het hebben van een intrusie een manier van onze hersenen om ons te behoeden voor onoplettendheid en het begaan van stomme acties. Door de intrusie worden we ons er juist van bewust dat het uitvoeren van zo'n gedachte vreselijke gevolgen zou hebben op fysiek, emotioneel of sociaal gebied. Door de gedachte die ik beschreef over de puppy, werd ik er direct even aan herinnerd hoe kwetsbaar zo'n beestje is en hoe vreselijk het zou zijn als ik dat echt zou doen. Die bewustwording maakt dat je het juist niet doet en is dus eigenlijk een heel mooi systeem.

I rest my case.. No worries! 😉