Accepteren, want het is perfect normaal gedrag voor een baby. Vermoeiend, dat zeker, maar geloof mij, je went eraan (alle drie de kids sliepen pas door met 2 jaar).
Ik denk ook dat je het even aan moet kijken en niet teveel proberen in een korte tijd. Als je iets probeerd zul je het echt een paar weken aan moeten kijken voordat je echt weet of het werkt. Mijn zoon (inmiddels 13 en zijn bed niet meer uit te slaan) sliep pas door met een jaar of 4. Daarvoor moest ik gemiddeld 3 keer in de nacht mijn bed uit. Nooit geweten wat het nou was geweest. Maar slopend is het inderdaad wel. ik was dan ook regelmatig ziek toen omdat mijn weerstand zo laag was vanwege te weinig slaap. Sterkte in ieder geval
Nee ik ben nauwelijks op pad met hem. Ja alleen een dagelijkse wandeling in de kinderwagen. Verder vrijwel niets. Ik heb veel geleerd van mijn dochter, die was een huilbaby... Mijn zoon gelukkig niet, das weer mooi meegenomen Ik zal eens kijken voor dat boek. Bedankt voor de tip!
Niet alles meegelezen, dus misschien dubbel. Om te beginnen: het is heel normaal voor een kindje van 6 weken om elke 2-3 uur wakker te zijn. Accepteren is vaak het gemakkelijkste (en tegelijkertijd het moeilijkste). Maak het jezelf 's nachts zo gemakkelijk mogelijk. Alle spullen voor de fles bij de hand (thermos heet water, flesje koud water, poeder afgepast). Zorg voor een fijne stoel om te zitten (staat bij ons gewoon bij J. op de kamer). Deken erbij zodat je zelf niet teveel afkoelt. Verstand op nul zetten. Gewoon genieten van een warm lijfje tegen je aan gekruld (ook al is het de 3e keer die nacht). Wat verder erg help hier bij het langer slapen is een wollen romper en wollen pyjama. Omdat ze minder afkoelt, slaapt ze langer/beter. Probeer om als je kindje slaapt zelf ook een beetje rust te pakken. Zelf gaan slapen lukt/kan waarschijnlijk niet altijd, maar ga niet proberen om het hele huishouden te doen tijdens de slaapjes van je kindje. Gewoon even lekker zitten met een kopje thee en een goed boek/film/breiwerkje o.i.d. geeft ook rust.
Herkenbaar, en hier gaan we al richting de 18 maanden Maar: hier bleek dus wel sprake van verborgen reflux. Symptomen waren vooral het slecht slapen, veel huilen, veel overstrekken, veel en hoorbaar (terug)slikken en dat verdraaide hikken...ze kon niet liggen of lachen of kletsen, want dan kreeg ze de hik die voor haar heel vervelend was Nu de reflux onder controle/over is, is ze iig een stuk gezelliger. En dat slapen...tsja...als ze 15 is moeten we haar waarschijnlijk uit bed sléuren dus die gedachte houdt ons staande :')
Heel erg herkenbaar! Eerlijk gezegd was ik erg blij geweest als onze dochter dat slaapritme had met zes weken. Ik sliep meestal van 5u 's middags tot 7u 's avonds en dan 's nachts hooguit een uurtje. Heeft een paar maanden zo geduurd. Nu slaapt ze met vier maanden wel door van 9u 's avonds tot 6u 's ochtends maar met heel vaak wakker worden tussendoor voor een speen. Het is inderdaad heel erg vermoeiend maar elke maand gaat het beter!!
Ook erg herkenbaar. Ik herinner me nog dat we een weekendje weg gingen met 8 weken. Hij kwam in de nacht om de 2 uur. Gek werden we ervan. Maar helaas niks aan te doen. Deze meneer heeft sowieso altijd veel behoefte aan veel flessen gehad. Kreeg heel erg lang om de 2 uur een voeding ook overdags, tot wel 10 flessen per dag (kon geen kant op) en zelfs nu met 8 maanden wil hij nog 5 flessen per dag. (ondanks zijn vaste voeding) Hij word nu nog wakker in de nacht voor een fles en ook rond 5 uur weer. Terwijl hij met 4 maanden ineens door ging slapen van 18:00 tot 5:00. Maar dat is helaas weer over dus. Accepteren is inderdaad het beste! Want wij hebben ook vanalles geprobeerd, maar hij lijkt wel een ingebouwde wekker te hebben.
Hier nog iemand die het herkent Bij ons bleek het ook verborgen reflux te zijn, en daarnaast had M. ook heel erg last van mamma honger. Dus nam ik hem vaak na de voeding 's nachts (want dat was wanneer hij niet meer wilde slapen), vaak bij me en liet ik hem op mijn borst slapen. Zo zijn we de eerste weken door gekomen, totdat hij zich wel weer terug in zijn bedje liet leggen. En het komt echt wel goed, vooral rond de zes weken kunnen krampjes en dergelijke op hun ergst zijn en slapen ze wat slechter. Het is ook heel vermoeiend, en voel je zeker niet bezwaard als je daar moeite mee hebt, daar hebben de meeste mamma's last van hoor! Probeer goed overdag met je kleintje mee te slapen, zodat je wel nog wat rust weet te pakken.
Nog een aanvullende tip... s nachts alleen verschonen als het nodig is (poepluier of overvolle plasluier). En inderdaad accepteren en de nachten zo "aangenaam" mogelijk voor jezelf maken.
Herkenbaar. Al is dochter inmiddels anderhalf jaar. We hebben sinds ze er is nauwelijks een nacht aaneengesloten geslapen. Die nachten zijn makkelijk op 2 handen te tellen. Hier wel verborgen reflux en 2 ziekenhuisopnames. Daarnaast een meisje wat snel wakker wordt. Ze slaapt nog steeds niet door. Waarom niet? Geen idee. Slopend is het wel. Heel slopend. Maar je kunt het maar beter accepteren anders wordt het nog frustrerender. Als ik je verhaal zo lees is het normaal babygedrag. Inbakeren zorgde hier voor meer rust. Dus dat zou ik zeker proberen. En af en toe een nachtje uit logeren. Of om en om een nacht beneden op een matrasje ofzo. Om even bij te tanken. Succes.
Veel smakken, op handjes sabbelen, hikken, verslikken, nieg op rug willen liggen, in slaap vallen tijdens fles, gulzig zuipen en daarna ook weer vlug laten afweten, etc.
Mijn dochter kwam met 6 weken in het ziekenhuis te liggen ivm erge eczeemuitbraak. Ze liet toen thuis 4 uur tussen de flessen overdag en in de nacht. in het ziekenhuis hebben ze een schema gemaakt ivm voeden en slapen omdat ik op verzoek voedde en ze heeft het vanaf de eerste dag opgepikt. Flestijden: 8.30, 12, 15,30, 19, 23 uur en dan kwam ze tussen 5 en 6 uur weer. Sindsdien geen gebroken nacht meer gehad. Misschien heb je er wat aan. Flesjes waren 150ml
Ik sluit me aan bij de anderen die dit hebben gezegd: je baby is nog zo klein, probeer het te accepteren. Volg je gevoel en dan komt het vast in orde!
Stop met vanalles uitproberen. Geen rijstebloem, geen forte, gewoon standaard 1. Kijk goed naar je kindje en schrijf desnoods op wat je ziet/merkt. Krampjes is heel normaal, dat was bij ons vaak de reden van het nachtelijke wakker zijn. Ik heb heel wat nachten met een baby op mn buik gelegen/gedommeld. Na een week of 6 werd het langzaam beter. Met de nadruk op langzaam. Maak het je gemakkelijk, voorzie je kind in zijn behoeften en zorg dat je aan je slaap toekomt. Overdag ook even je bed in als tie slaapt (als het kan) en de lasten verdelen.
Ik herken je verhaal wel. Mijn zoontje is inmiddels 5,5 week en komt ook s nachts nog ( wat in mijne inziens logisch is bij zo'n kleintje) Nu merk in langzaamaan dat er wel een beetje ritme in komt, zo komt hij al 3 nachten achter elkaar telkens 2:15 en vervolgens weer 6:15 Soms denk ik ook wel: wanneer kan ik weer eens normaal slapen? Maar als we de nacht dan weer overleefd hebben en t is ochtend dan kan ik er wel weer tegenaan. Tuurlijk voel ik me soms energieloos, moe enz en heb ik weleens een kort lontje door slaapgebrek, maar ik blijf me ook altijd maar voorhouden dat dit een fase is en als hij straks niet meer komt voor z'n flesje, zal dat ook wel wennen zijn.ik weet dat ik dat bij m'n dochtertje zelfs even gemist heb! T is toch een intiem momentje met je kleintje. Probeer, hoe moeilijk soms er toch van te genieten. Dit gaat voorbij! Echt waar!
Mijn dochter sliep om deze reden bij mij in bed. Vaak begon ze in haar eigen bed maar na de nachtvoeding bleef ze bij mij anders kwam ze elk uur. Met 6 maanden was dit voorbij. Doorslapen deed ze vanaf 8 maanden. Tot 4 maanden geleden hahahah nu is het weer feest in de nacht.