Leuk om te lezen! Ik hoop ook heel snel weer te mogen! Bij mij is de wens om ons kindje vast te mogen houden groter op dit moment dan welke mogelijke angst dan ook (ga er sowieso blanco in). Kom nou kleintje!
Ik vond mijn bevalling ook erg pijnlijk en zwaar. Maar achteraf toch erg mooi. Het ging allemaal heel goed. Ik heb 5 uur gedaan over 10cm ontsluiting. En heb daarna 1.5 uur geperst. Het persen vond ik fijn want toen kon ik wat met de pijn doen. En daarna een klein baby'tje dat op je buik wordt gelegd. Ik heb me nog nooit zo euforisch gevoeld!
Ja je eerste kindje? Bij mij was de eerste een geplande sectio.. Fantastisch! Ook fijn om een datum te hebben en je te kunnen voorbereiden. Herstel daarna langer dan natuurlijke bevalling maar bij eerste kindje is dan niet zo'n ramp!
Nee derde kindje!Bij de eerste een geplande keizersnee gehad, maar geen gentle sectio, is alweer 10 jaar geleden. Bij de tweede vaginaal bevallen, maar dat is uiteindelijk niet goed bevallen waardoor er nu is gekozen voor een gentle sectio. Ik was benieuwd naar ervaringsverhalen..hihi
Wat wil je horen? De nadelen van een keizersnee heb je al een keer meegemaakt, maar met een gentle sectio zijn een aantal daarvan echt véél minder erg - tenminste, als ik mijn ervaring vergelijk met die van andere vrouwen. Ons kindje kwam precies "op tijd", want pas tijdens de zwangerschap is de gentle sectio ingevoerd in ons ziekenhuis. Iedereen vraagt altijd een beetje meelevend van "Tjoh, wat naar, een keizersnee...?". En ik zeg altijd terug: "Fantastisch, ik vond het een heerlijke manier van bevallen!". Het klinkt een beetje dom, maar je ligt erbij en je kijkt ernaar... hoeft op dat moment zelf niets te doen, wordt in de watten gelegd qua pijnbestrijding, bloeddrukregulatie etc, en je hebt gewoon alle tijd en aandacht om je te focussen op het moment dat je je kindje voor het eerst hoort en ziet. En een voordeel, als het allemaal goed gaat tenminste, is dat het ruimschoots aanwezige personeel ook relaxed is en tijd heeft om dingen uit te leggen enzo - een heel verschil met hoe dat (soms!) bij een natuurlijke bevalling gaat. Anyway, mijn persoonlijke verhaal is vrij standaard, het is echt je eigen beleving ervan die het tot een mooie of een akelige ervaring maakt. En natuurlijk hoe het met je kindje gaat, die van ons deed het prima dus die mocht meteen heerlijk bij me liggen. Voor mij kwam de gentle sectio veel dichter bij het "romantische ideale plaatje" dan m'n eerdere natuurlijke bevalling. In alle rust je kind zien, het eerste huiltje horen, zo'n warm hoopje mens vasthouden... geweldig Alvast een goede bevalling toegewenst!
Voor mij was het een prima bevalling, natuurlijk mooi om wat er uiteindelijk uit is gekomen Ik ging er vrij blanco in.. Had wel boeken gekregen om te lezen.. Maar heb er eigenlijk weinig aan gehad, misschien ben ik ook wel te nuchter.. Ik heb verder ook geen cursus of gym gevolgd.. Je weet dat het pijn doet.. Vanaf het begin van af aan ben ik er wel veel mee bezig geweest dat ik dacht ohhh het moet er ook nog uit.. Van nature ben ik geen held.. Bang voor bloedprikken nooit in een ziekenhuis gelegen heb eigenlijk nooit wat.. Natuurlijk moet je wat schaamte aan de kant zetten.. Ik zeker aan het einde van de zwangerschap.. Iedere x was er wel iets waardoor ik met de benen wijd moest of weer langer in het ziekenhuis moest blijven voor extra controles.. Gelukkig nooit een nacht Bevalling duurde redelijk lang.. In de ochtend rond half 5 was ik blijkbaar mijn slijmprop aan het verliezen.. Dit werd vastgesteld toen we om 715 in het ziekenhuis waren en om 1100 weer konden vertrekken onder het mom van.. Het kan nog even duren.. In die tijd had ik wel een soort van lichte weeen.. Uiteindelijk om 1300 begonnen de weeen heftiger te worden.. En om 1715 zaten we weer in het ziekenhuis.. Op dat moment bleek ik 6 cm te hebben.. Gelijk door naar de verloskamer.. Wat hun niet dachten is dat het nog uren duurde voordat ik pas zou bevallen van mijn zoontje.. Rond een uurtje of 2000 kon ik niet meer en wilde een ruggeprik.. Of ik dat echt wel wilde ik was al zover en t zat net op het randje van.. Uiteindelijk JAAAA ik wil er 1.. Waren alle gynaecologen ineens bij een bevalling die niet vlotjes verliep.. Ook leuk om te horen Na vele malen op het belletje te hebben gedrukt ik of mijn vriend kwamen er vele verpleegsters aan mijn bed met steeds dezelfde mededeling.. Na 2 uur kwam eindelijk de gynaecoloog weer aan me bed.. Ik was nu al zover zou ik het wel doen.. Had geloof ik 7 cm.. Dus eigenlijk mocht het dan ook niet meer maar ze kon wel ff kijken.. Hadden ze weer niemand want ze waren allemaal met een keizersnede bezig en bedankt.. Maar nee joh je bent er bijna.. Toen was t denk ik rond 2230.. Uiteindelijk beenprik gehad.. Hielp weinig tot niets werd een beetje stoned.. Om 230 had ik dan eindelijk 8 cm.. Ja jeetje als we wisten dat t zolang duurde hadden we toch wel voor een ruggeprik gezorgd.. Grr Om 3 uur kon ik niet meer en barste ik van de persdrang.. En eindelijk mocht ik om 315 persen.. Rond 345 meldde de gynaecoloog ik geef je nog 15 minuten.. Dan komt de arts en die haalt de kleine met de vacuümpomp.. Ik perste nog 1x en ze stond al klaar om me in te knippen.. En gelukkigggg kwam toen eindelijk onze zoon om 7 over 4.. Dus echt met alles erop en eraan bijna een dag bezig geweest.. Godzijdank geen pomp en geen knip gehad.. Had 2 hechtingen door schaafwonden en een heel klein beetje ingescheurd.. Over het herstel heb ik echt geen klagen gehad en wie weet ben ik ze soort van nog dankbaar dat ik geen ruggeprik heb gehad.. Ook na de bevalling hebben ze ons een uur met zn 3en gelaten heerlijk! De dag van bevalling konden we om 13 uur naar huis.. We moesten 8 uur ter observatie blijven omdat de kleine in het vruchtwater had gepoept.. Op zich vond ik het op het moment van bevalling allemaal heftig maar wel te doen.. Waar ik nog wel een langere nasleep van heb gehad is dat ze een soort van catheter steeds gebruikte om me te laten plassen.. Dat kreng duwde ze er steeds in ofzo.. Hierdoor ook weer een blaasontsteking gehad na de bevalling en ook het plassen voelde vervelend niet pijnlijk aan en zelfs nu na 7 weken denk ik nog wel is van hmm t voelt nog steeds anders dan voor de bevalling en ben nog steeds een soort van incontinent hahaha! Verlies soms paar druppeltjes urine.. En hoewel ik vlak voor de bevalling riep de 2e gaan we adopteren hoor!!!! En ook na de bevalling dacht van neh t is goedzo.. Lijkt het me nu toch nog leuk om het nog x mee te mogen maken om zwanger te zijn en een wolk van een baby op je borst te mogen krijgen gelegd na een hopelijk ongeveer dezelfde bevalling of nog relaxter als dat kan Maar wel minder lang
Ik vond de bevalling zwaar en pijnlijk, maar wat je ervoor terug krijgt is fantastisch! Ik ben na lang wachten via ICSI zwanger geworden. De zwangerschap verliep prima, nooit een hard buik gehad enz. Omdat ik wel een hoge bloeddruk kreeg werd ik met 37 wkn ingeleid. Eerst werd er een ballon geplaats, de volgende dag had ik 3 cm ontsluiting, zonder dat ik wat gevoeld had. Naar de verloskamer gebrachte en daar werden de vliezen gebroken. Omdat ik een GBS bacterie had moest ik eerst antibiotica krijgen en toen gingen de weeenopwekkers aan. Na 10 minuten voelde ik een kramp en dacht toen,'zou dit een wee zijn?'. Na een half uur nadat de weeenopwekker werden aangesloten kreeg ik om de 2-3 minuten heftige weeen. En dat was niet leuk! Na 2 uur kreeg ik een ruggeprik, wat een uitkomst! Ik voelde de weeen nauwelijks en kon weer normaal praten en had zelf even geslapen. Ondertussen werd het infuus weer opgehoogd en werden de weeen weer heviger. Na 3.5 uur na de start van de weeenopwekkers had ik 8 cm ontsluiting. Ik kon ze met moeite nog weg zuchten. Na een half uur trok ik het echt niet meer, voelde persdrang. De gyn kwam net binnen lopen en voelde dat ik volledige ontsluiting had. Moest wel 3 kwartier persen en met hulp van een vaccuum is onze dochter geboren. Door de ruggeprik heb ik van de bevalling zelf weinig gevoeld (een dag later wel hoor) en gelukkig hoefde ik geen knip. De placenta kwam met veel moeite los (het ok team stond eigenlijk al klaar) Toen de placenta geboren was en ik was gehecht (had 3 hechtingjes nodig) konden we genieten van onze dochter! Alle ellende van de afgelopen jaren waren we vergeten zo blij en gelukkig zijn we!
Dank je!Ja natuurlijk weet ik de nadelen van een keizersnee, maar was gewoon nieuwsgierig naar het verschil tussen een 'gewone'keizersnee, en een gentle sectio.Mij lijkt het namelijk een hele mooie ervaring, zie er ook absoluut niet tegenop. Het enige idd wat me niet handig lijkt is het herstel...vaak duurt dit toch langer dan met een natuurlijke bevalling, en heb er natuurlijk ook al 2 rondlopen.Maar goed, overal is een oplossing voor.
Je eerste deel van je inleiding kon zo die van mij zijn. Heerlijk hè die ruggenprik. Ik zat na mijn inleiding en weeenopwekkers in een weeenstorm met been en rug en buikweeen en kreeg daarvoor een ruggenprik. Dat maakte mij zo ontspannen dat ik na 2uur volledige ontsluiting had. Met ruggenprik op gevoel gaan persen en na 20 minuten was ze er. Ik had geluk dat de epiduraal nog niet was uitgewerkt, want dochterlief was een sterrenkijkertje en was dus erg pijnlijk geweest om die zonder verdoving er uit te persen en voelde nu dus ook niet dat ik wat ingescheurd ben en gehecht. Het was dus geen bevalling uit het boekje, maar alle omstandigheden er omheen ( eigen gynaecoloog en hele fijne verpleegkundige waarop ik zo blindelings vertrouwde) maakte het zo ontspannen. We hebben echt zelfs nog lol gehad, kreeg nl zware kramp tijdens het persen en dat hebben ze nog weg staan masseren terwijl het hoofdje al stond