Mijn zoontje is 3 jaar. Heeft 6 weken geleden buisjes gekregen (2de keer al), heeft 3 weken getterd, sindsdien klaagde hij van oorpijn. Kno gebeld maar er was heel snel geen plaats. We maakte een afspraak voor na het weekend en ging naar huisarts. De huisarts zei dat er niets was. Toch bleef hij van oorpijn klagen dus ik liet de afspraak bij kno arts staan omdat we volgende week gaan vliegen. Het was niet extreem maar er zat wel een oorontsteking. Hij kreeg druppels. Hij gebruikt het nu 3 dagen maar klaagt nog steeds van oorpijn en blijft om druppels vragen. Zegt zelfs dat zijn andere oor ook pijn doet dus die druppel ik ook al...ik heb hem net maar diclofenac gegeven ipv paracetamol want hij schreeuwt van de pijn Iemand ervaring wat ik hiermee kan/moet? Ook ivm vliegen? Oh en hij is absoluut geen klager
Dan maandag direct 8 uur/half 9 even bellen en situatie uitleggen. Ze hebben altijd plekken vrij voor situaties die echt niet kunnen wachten.
Ziekenhuis is gewoon open hoor. Zelfs al zou de poli dicht zijn dan bel je even naar de afdeling. Dit kan niet wachten zeker niet als je woensdag moet vliegen.
Oh en als de pijn echt ondraaglijk wordt ook met pijnstilling dan gewoon vanavond de HAP bellen. Met medicatie zou het toch beter moeten gaan, niet slechter.
er is altijd een plek waar je in noodgevallen terecht kunt. En dit is echt wel een noodgeval, als hij zoveel pijn heeft en jullie woensdag gaan vliegen. Als je de poli niet kunt bereiken, dan via HAP of algemeen nummer ziekenhuis even bellen en je vraag voorleggen.
Mij is verteld toen dochter een loopoor had (en buisjes) dat we moesten bellen als ze veel pijn kreeg en koorts. Dus ik zou even bellen. Diclofenac geven bij kinderen vind ik ook een erg zwaar middel, dus zou alleen daarom al bellen.
Vliegen met een oorontsteking (als ik me niet vergis bij een middenoorontsteking) kan zelfs gevaarlijk zijn (buiten het feit om dat het heeeeeeel pijnlijk is). Kleine 2 jaar geleden heeft mijn zoontje op vakantie oorontsteking opgelopen de dag voordat we terug zouden vliegen. Hij is zelfs opgenomen geweest daar in het ziekenhuis en letterlijk volgepropt prednison. Volgende dag zagen ze oren er schoon uit en mochten we alsnog terug vliegen (anders hadden we moeten blijven). Nou ik heb hem nog nooit zo hard horen gillen tijdens de terugreis. Voelde me zo machteloos (leuk als je 's nachts terugvliegt en iedereen probeert te slapen en boos naar je kijkt en geërgerde opmerkingen maakt dat je je kind stil moet houden), en de tranen liepen over mijn wangen van verdriet om mijn kleine manneke. Ben nog nooit zo blij geweest toen ik voelde dat de piloot bezig was om de landing in te zetten omdat ik wist dat we binnen 45 minuten op de grond zouden staan. 2 dagen later naar het WKZ geweest voor controle voor zijn oren en bleek er nog een restje te zitten wat de ellende op de terugreis heeft veroorzaakt. Ook mijn KNO bij het WKZ vertelden dat de arts goed heeft gehandeld door een negatief vliegadvies af te geven (had zijn dossier meegenomen). Ik druk je echt op het hart om naar een dokter/HAP/ZKH te gaan. Je wilt echt niet vliegen met pijnlijke oren.
Met buisjes in de oren is vliegen met oorontsteking niet gevaarlijk of extra pijnlijk. Maar je wil natuurlijk niet in het buitenland zitten met een kind met pijn: je kind is dan zijn vertrouwde plekje kwijt En jij bent minder bekend met de zorg daar. Mijn zoon heeft net buisjes en wij moeten direct bellen als hij weer oorontsteking krijgt de komende weken. Hij kreeg meteen druppels na de buisjes omdat ook hij een ontsteking had tijdens het plaatsen.
Ik weet niet hoelang je moet vliegen. Maar geef je zoon een uur voor het opstijgen en landen voor de zekerheid paracetamol. Dit is mij geadviseerd in dezelfde situatie. Het is niet extra gevaarlijk om te vliegen maar het kan wel erg oncomfortabel zijn.