Gelukkig ben ik niet de enigste! Mijn legitimatie wordt dan weer niet gevraagd, maar ik doe altijd met mijn vriend boodschappen. Er ligt dan ook een hele band vol waar een 16 jarige nog niet zoveel aan zou hebben, mits ze met mams de boodschappen doet. Verder ben ik geen roker, maar was dat wel zo geweest zou ik ook niet zo gek op kijken als ze daar mijn legitimatie zouden vragen. Maar het is inderdaad dat ik straks gewoon serieus genomen wil worden als ik zwanger ben en een kleine heb. Als ik straks een jaartje of 40 ben is het natuurlijk helemaal niet verkeerd om wat jonger geschat te worden. Mijn vader wordt dit jaar 65 maar die gaat doorgaans ook nog mee als een 50 jarige dat is natuurlijk leuk.
Herkenbaar haha hier krijg ik vaak van de leerlingen de vraag wat voor opleiding ik doe en hoelang ik stage moet lopen... ehm ik ben stagebegeleider en werk er al 8 jaar. Best grappig als ze je dan ongeloofwaardig aankijken Altijd word mijn legitimatie gevraagt bij drank of sigaretten. Maar het allerleukste wat mij eens overkomen is. Op het werk werd ik eens geschat op 54 haha het lieve mensje was dementerend maar echt ze meende het! En verklaarde mij toen voor gek bij het vertellen van de leeftijd ( toen 24) hihi
Ik had een tijdje geleden de vraag of ik aan het oppassen was. Ik liep lekker met de kleine in het nabijgelegen park. Dus ik zeg van nou nee hoor dit is mijn zoontje. Zegt die vent... Nou het word wel telkens erger met die tienermoeders!! En bedankt Hè. Ben nu 27. Af en toe vind ik het echt niet leuk, ook met bijvoorbeeld wijn of bier afrekenen...alle keren weer het zelfde liedje. Nou ik wacht maar af tot dat ik een jaar of 40 ben haha 😂
Herkenbaar ja. Ik kocht laatst bij Lidl 2 blikjes bier voor mijn partner. Samen met nog een heleboel andere boodschappen. De cassiere keek me twijfelend aan en vroeg toen toch om legitimatie. Ze moest 2x kijken om te geloven dat er 1981 op mijn rijbewijs stond Ik ben wel eens aangehouden in de auto, omdat de agent dacht dat er een erg jeugdig persoon achter het stuur zat. Ik was toen 27
3 jaar geleden in las vegas wilden ik en een vriendin wat drinken in het hard rock cafe, een cola, we moesten ons legitimeren want je moest 18 zijn om aan de bar te zitten.. we waren toen 30 en 32... vonden we niet erg hoor
Ik stond laatst in de klas van DL toen een vader me vroeg of ik de stagiaire was. Nee, ik kom helpen in de klas van mijn kindje, net als jij... Ik zei al dat ik er in elk geval wel nog jong uit zag! Ik heb er niet meer zoveel last van als eerst, ik ben nu 32 en toen ik gediplomeerd was maar een paar keer van werkplek veranderde binnen 4 jaar tijd werd ik steevast aangezien voor nieuwe stagiaire. Ik vond het op een gegeven moment ook niet leuk meer om behandeld te worden als zodanig. Ik had mijn diploma al!! En dan heeft de gemiddelde VIGer zijn diploma ook 2 jaar eerder dan ik (ik heb eerst na MAVO nog HAVO gedaan alvorens erachter te komen dat dat toch echt te hoog gegrepen was dus ik ben nog tot mijn 27e aangezien voor stagiaire, toen werd ik zwanger). Ik ben 1.68. Niet groot maar ook niet heel klein. Het gebeurd nu steeds minder gelukkig, maar ik ben ook eigenlijk altijd wel in gezelschap van de kinderen.
Mijn beste vriendin is 29. Zij krijgt nooit sigaretten mee, geen alcohol mee en de laatste keer dat ze vuurwerk bestelde stond er op de bon - 16 jaar......toen ze zich moest legitimeren (want ze kreeg het niet mee) heeft ze haar rijbewijs maar op de toonbank gelegd
Ik heb mij in het verleden zo ontzettend vaak moeten legitimeren voor de disco, in de slijterij etc. Een paar maanden geleden nog toen bier haalde bij de boodschappen. Ik was toen nog hoogzwanger ook! (Was ook niet voor mij uiteraard ) Ach, beter te jong worden geschat dan te oud, toch? Ik ben trouwens 33
Herkenbaar helaas, ik word ook altijd jonger geschat. Tot m'n 18/19 dachten mensen dat ik ouder was als 25, en nu ben ik 27 maar word ik 19/20 geschat. Sigaretten en alcohol hoef ik niet te proberen te kopen zonder legitimatie, ook al heb ik mijn kinderen bij me dan nog vragen ze erom (dan denken ze dat ik de oppas ben).. Dat ding zit dus altijd in mijn jaszak! Als we eens uitgaan moet ie ook mee, anders sta ik als enigste nog buiten. Veel mensen maken er grapjes over maar ik word vaak niet serieus genomen. Voor mezelf vind ik dat al lastig, laat staan nu ik moeder ben. Ik voel de blikken en ik hoor de mensen achter m'n rug om regelmatig dingen zeggen in de trant van "kijk nou, wat zielig zo'n jong meisje en dan al 2 kinderen". Toen we alleen onze oudste hadden was dat iets minder, maar ook toen hoorde ik mensen fluisteren achter me in de rij bij de kassa. Of ze vinden me zielig of ze denken dat ik de oppas/buurmeisje/nicht/zus ben.. 1 keer heb ik iemand gevraagd of ze dan liever bij me thuis de foto's van de geboorte wilde komen bekijken als bewijs. Ik had ook een onwijs slecht humeur die dag dat zeg ik er wel bij Ik voel mezelf ook geen 27, eerder de leeftijd die ik dus ook geschat word. Maar zo zie ik er niet uit, qua kleding dan. Casual, ja maar jong/kinderlijk, nee. Gewoon normaal, jeans, een top en gympen. Ook geen blije opdrukken of allerlei teksten op shirts. Het moment dat ik me erbij neergelegd heb was toen ik wat lachrimpeltjes ontdekte bij m'n ogen en ik daar oprecht blij mee was. Meteen erna dacht ik: dit is toch niet normaal? Blij zijn met rimpels omdat je hoopt dat mensen dan misschien denken dat je ouder bent.. Mensen moeten maar denken wat ze willen over mijn leeftijd. Als ze het echt willen weten vragen ze het maar, ik heb tenslotte toch altijd mijn legitimatie op zak Maar het blijft lullig als je een pak Nutrilon niet meekrijgt omdat ze niet geloven dat het kind wat je voortduwt in de kinderwagen van jou is. En je baby (nog) niet bijgeschreven is in je paspoort.. Dat vergeet ik nooit meer, toen heb ik even enorm zitten balen van mijn jonge uiterlijk. Als ze me over 10 jaar nog steeds zoveel jonger schatten zul je me niet meer horen klagen
Ik word op altijd jonger geschat. Niet altijd, maar ik werk in een supermarkt, waar ik 's middags ook weleens vakken vul. De jeugd van de vulploeg denken vaak dat ik 20/24 ben, maar ben toch echt 32. Of klanten die tegen me zeggen dat ik natuurlijk werk om op stap te kunnen. Nee ik werk om mijn gezin te onderhouden. Dan zijn ze vaak verbaasd dat ik 2 zoontjes heb.
Ik zou me proberen er niet al te druk om te maken. Ik was 18 toen de oudste geboren was, man lief een jaartje ouder. Jaren lang heb ik in winkelcentra aan moeten horen, hoe mensen tegen mijn zoontje kletsten over dat hij lekker met zijn zus mee mocht winkelen. Toen hij op een gegeven moment een jaar of 4 á 5 was kreeg ik deze opmerking van een oudere dame, die tevens ook de opmerking maakte zoals iemand hiervoor mij al zei over dat het toch wat is met die tienermoeders van tegenwoordig, de jongeren van tegenwoordig etc. Toen heb ik maar even heel rustig gezegd dat haar generatie daar van mss wel eens de schuld van kon zijn. Die beste dame wist niet waar ze het zoeken moest, geweldig Nu is onze oudste inmiddels net een paar maandjes 12, en net zo groot als ik Ik ben 1.65 Overigens "durven" ze hier en daar nog steeds mijn legitimatie te vragen, bij zowel het halen van sigaretten als bij de Gal & Gal, ook al heb ik mijn kinderen bij me Ik zie het als een compliment en bedank de medewerker daar dan ook vriendelijk voor Owja... en dat je kinderen zou hebben, maakt hier bij de gal en gal niks uit, want dat zegt tegenwoordig niets meer krijg je dan te horen
Nou mensen vonden mij met 21 ook te jong.. Hoorde het niet rechtstreeks maar via via dat mensen mij te jong vonden 😉 ik heb alleen meerdere keren de vraag gekregen of het wel gepland was.zwaar irritant dat mensen zich altijd maar met iemands leven moeten bemoeien. Ik werd voor de geboorte van onze zoon ook altijd jonger geschat. Misschien kwam het ondat ik heel smal was??
Die vraag hebben wij bij alle 3 de kids gekregen. bij de eerste twee omdat we erg jong waren, en bij de derde omdat er zoveel leeftijdsverschil tussen de kids zat. Nu ben ik heel simpel als ze er om vragen hoor, zeker als t gaat om t leeftijdsverschil, dan vraag ik netjes of ze er weleens over nagedacht hebben, dat er ook mensen zijn die niet op een makkelijke manier zwanger raken... en dat dat gewoon geen gepaste opmerkingen/vragen zijn. Dit zelfde heb ik jaren lang ook tegen mensen moeten zeggen omdat ze continu bleven vragen, wanneer komt er nou n keer een derde?
Dat heb ik ook vaak gehoord ja, zowel bij de eerste als de tweede. Zo stom! Bij de eerste had iemand een roddel verspreid dat ik expres het condoom had lekgeprikt zodat ik zwanger zou raken, om te zorgen dat mijn man bij mij zou blijven. Daar ben ik een tijdje goed ziek van geweest, omdat bij ons de vooruitzichten niet heel rooskleurig zouden zijn en het toch gelukt was om zwanger te worden. Bij de tweede had dezelfde persoon verteld dat we door de pil heen zwanger waren geworden (was vrij snel na de eerste weer zwanger) en dat mijn man er helemaal niet blij mee was, ongepland en ongewenst dus. En hoewel de zwangerschap onverwachts was waren we dolgelukkig ermee. Enorm kwetsend (mensen vroegen zelfs op een gegeven moment of we er ondertussen al blij mee waren!) en het meest trieste eraan is dat het mijn vroegere beste vriendin is die deze roddels heeft rondgebazuind. Mensen weten vaak niet hoe kwetsend of pijnlijk woorden kunnen zijn.
Hier 30, 1m56 en mensen schatten mij hoogstens in de leeftijd van hogeschoolstudent (20 à 21). Is al een verbetering tegenover vroeger, toen ze mij 16 schatten. Ik heb dan ook nog es een man die 44 is, dus je ziet de mensen soms echt wel denken van "is hij nu met zijn dochter op stap"? En we hebben het ook al effectief mogen horen . Onder andere van het nieuwe vriendje van zijn nicht. Nicht is nota bene bijna even oud als ik! Of nog een goeie was dat ik wel de babysit / nanny van zijn kinderen zou zijn - als studentenjob - en hij zo op mij was gevallen . Af en toe vloek ik er wel es op, maar tegelijk ... kan ik niets anders dan mij erbij neerleggen. En ja, op mijn huidige job nam niet iedereen mij direct serieus. Bovendien ben ik daar eerst begonnen met een onbetaalde stage, dus toen was ik helemaal "de stagiair". Dat ik 27 was op dat moment en er voor aanvang al was afgesproken dat ik na 3 maanden een vast contract kreeg (er ging iemand weg en die stage was gewoon goedkoper om mij aan te nemen) was duidelijk bijzaak voor velen. De klik bij sommigen op 't werk is gekomen op 't moment toen ik trouwde vorig jaar . En dat ik vertelde dat we al 8.5 jaar samen waren. Plus dat iemand op 't lumineuze idee is gekomen om een verjaardagskalender met geboortejaar op te hangen in de keuken . Konden ze toch echt wel mijn geboortejaar zien ...
Zo herkenbaar! ik heb nogal een jong uitziend koppie en word dus vaam ipv 23 een jaar of 17/18 geschat. als ze om mijn ID vragen gooi ik meestal bewust mijn Rijbewijs op tafel. nu ik zwanger ben en ik het openbaar heb gemaakt heb ik nog geen rare opmerkingen gehoord. wel rare/verbaasde blikken. Ik probeer het gewoon maar te negeren.
Als ik geen make-up draag en mijn kinderen niet bij me heb moet ik ook overal mijn legitimatie laten zien, soms ook met kinderen erbij. Ach zoals penseel al zegt, op je 40e ben je er blij mij. Ik probeer meestal niet te geïrriteerd te reageren maar als je twee kinderen op je 20e hebt ben je wel wat nare opmerkingen gewend. Eigenlijk is het wel raar dat ik op mijn 16e altijd rond de 20 werd geschat en nu ik 20 ben 16 word geschat
Oh zo herkenbaar! Al heb ik er sinds een dik jaar geen "last" meer van. Ik ben 1.53 en ik heb een week voor de kerst van 2013 de schaar in mijn haar laten zetten. En sinds ik met een kort, pittig kapsel rond loop vragen ze me niet meer om mijn legitimatie. Een keer heb ik toen ik net 18 was bij de lokale slijterij 2 flessen sterke drank zonder legitimatie te showen mee gekregen. Bij de gal en gal is het wat anders.. Daar vroegen ze zowel mij als mijn man naar legitimatie. Waarop we beide zeiden "pak jij of ik het rijbewijs (toen was t bromfiets certificaat er nog) oh.. dat gezicht sprak boekdelen Mijn man wordt normaal ouder geschat En nu de aller mooiste: Ml en ik doen boodschappen in een supermarkt waarop bij het afrekenen de caissière vraagt " wilt je een snoepje? " waarop ik me toch boos naar de dame keek en zei "geef die maar aan een kind ipv een volwassenen" ik was het op dat moment echt zat. Maar als me dit nog ooit eens overkomt, dan graai ik in die snoep pot haha Opmerkingen over dat ik een jonge mama ben, ben ik ook want zoontje is nog geen 6 weken heb ik nog niet gehad. Zelfs niet door de roddeltante in mijn familie Ik ben overigens 26 lentes jong
hier ook 153. hier ook altijd vragen gehad toen ik sigaretten/drank kocht. gelukkig begint het wat bij te trekken. maar goed, ben ook sociaal soms wat onhandig, dus kan daardoor ook nog extra wat jonger overkomen maar dat interesseert me weinig. was 24 toen ik zwanger was van onze dochter, eigenlijk nooit van vreemden gekke vragen gehad. familie kwam weer met plagerige vragen, maar niet vervelend. kon er wel om lachen, was ook meer als grap bedoeld. maar is wel aso als mensen zich zooo met anderen bemoeien. zeker vreemden
Herkenbaar! En ik ben 1.75.. ligt niet altijd aan je lengte, dus. Ik geef nu voor het achtste schooljaar les op dezelfde school en ik krijg bij voorlichtingsavonden nog steeds de vraag in welke klas ik zit.