Geef jezelf nu eens een schop onder je kont ! Kom op. Je hebt een leuke baan. Die je net begonnen bent dus ja natuurlijk is dat nu zwaar. Je denkt alleen in wat als. Wat als deze thuissituatie er voor zorgt dat je de opleiding niet kan.. Dan verander je de thuissituatie of je doet iets langer over de opleiding. Way als ik het niet volhou. Wen eerst eens een half jaar! Wat als mijn man niet bijdraait.. Ja dan ? Nou dan is hij jou niet waard. Wat als je nou eerst een er gewoon voor gaat en geniet van deze kans! Als ik zo in het leven stond zou ik nu op de bed liggen en achter de geraniums zitten. In plaats daarvan zit ik in een rolstoel en sta volop in het leven met mijn eigen bedrijf. Kom op meid! Jij mag best wat harder Worden voor jezelf en tegelijkertijd het beste willen voor jou en je meiske.
Ik zou eerst 1 of 2 maanden afwachten en wennen. Hier 4 maanden geleden aan een nieuwe baan begonnen. De eerste 2 weken waren echt niet leuk. Werk was hetzelfde, maar bij een andere organisatie. Kwam chronisch tijd tekort en was allemaal zo anders. Na een maand of 2 had ik redelijk mijn draai gevonden. Maar de eerste weken heb ik mezelf echt afgevraagd waarom ik mijn vorige baan zomaar had opgezegd (weet heel goed waarom ik dat gedaan heb trouwens). Dus geef het tijd om te wennen. Maar ik zou niet meteen aan een studie beginnen, zal dat pas doen als je een beetje gewend bent.
Ik ben het eigenlijk wel eens met mimi83... En natuurlijk is een eerste week zwaar, alles is nieuw, je krijgt allemaal informatie over je heen, moet de baan je eigen zien te maken en dan heb je thuis ook nog een man zitten die je niet steunt. Het is logisch dat je je draai moet zien te vinden. Het lijkt alsof er iets supers op je pad gekomen is en het lijkt wel alsof je vooral redenen zoekt om er mee te kunnen stoppen. Maar wordt je daar uiteindelijk, op de lange termijn, gelukkiger van? Je geeft zelf al aan dat je niet iemand bent die thuis wil zitten, en bovendien lijkt het me in jouw situatie alleen maar goed dat je op eigen benen kunt staan en financieel onafhankelijk bent.
Uit je openingspost lees ik dat je juist heel graag die opleiding wil doen, en 5 dagen wil werken/leren. Na 1 week kun je echt niets beslissen, je kent nog niemand binnen het bedrijf, je hebt nog totaal geen kennis van de programma's en structuren etc. De eerste maand is echt super zwaar omdat je je dan helemaal moet inwerken. Na een weekje kun je geen beslissing nemen of die opleiding die jij graag wilt doen ook haalbaar is in de praktijk met je werk en thuissituatie. Je zult zelf alle zeilen bij moeten zetten en gemotiveerd moeten zijn en blijven om 4 dagen te werken en nog minstens een dag te leren! Dat is iets wat je zelf moet doen, dus kop op, schouders eronder en gaan voor je droombaan!!!
Dit! Het komt echt wel goed! De eerste maand was ik ook kapot bij mijn nieuwe baan en nu gaat alles al veel soepeler! Je moet even je draai vinden, je man moet zijn draai vinden....veel succes!
Helemaal mee eens!! Lekker vroeg naar bed gaan (ik ga nu na 3 weken nog steeds om 20.30 plat) en de volgende ochtend weer lekker fris & fruitig naar je werk gaan.
Dit is wat je wilde. Je hebt nu je eerste week achter de rug, je bent moe,. Maak alsjeblieft geen overhaaste beslissing waar je later spijt van krijgt. Als ik je verhaal lees is dit jouw ideale baan met een studie, geeft het een kans.
ik bedoel, ze (afd P&O) begonnen vandaag op het werk over me opleiding. Ze willen dat ik zsm start. Ik heb ook aangegeven dat ik liever even wacht met starten van een opleiding omdat ik nog moet wennen aan het werk. Me leidinggevende zei dat mijn takenpakket over enkele weken aardig uitgebreid gaat worden. Mijn leidinggevende was overigens niet aanwezig bij het gesprek met P&O. Ik wil graag eerst even afwachten wat die uitbreiding verder gaat inhouden. Heb daar ook even tijd voor nodig om dat goed te ordenen om maar zo te zeggen. Ik heb dat ook aangegeven vandaag en ze keken er een beetje raar van op. Maar is dat dan zo gek wat ik heb gezegd tegen ze?? Ze komen er volgende week op terug. Ik had het misschien even anders moeten neerzetten . Komt nu idd raar over. Telefoon typen is ook niet alles
Ik begrijp dat je eerst goed ingewerkt wilt zijn en je draai op je werk wil hebben gevonden voordat je met de opleiding begint. Ik begrijp niet dat p en o zo snel wilt dat je met de opleiding begint. Misschien begint deze opleiding maar 1 of 2 keer per jaar?
Dan begrijp ik niet dat je zo snel moet starten met je studie, het lijkt mij ook logisch dat je prioriteit nu is om goed ingewerkt te worden en je draai te vinden, die studie komt daarna wel weer.
Studies betaald door de werkgever, lijkt me fijner dat deze pas worden geregeld na je proeftijd. Immers zo studie kost geld. Aan de andere kant, misschien heb je juist de studie nodig vanwege het uitbreiden van je takenpakket.
Nee hoor. Helemaal niet raar. Juist goed. Het bedrijf heeft er niks aan als je begint aan de studie en hem niet afmaakt. Mij lijkt na de zomervakantie starten een beter idee. Dan zit je proeftijd er op. Heb je je draai gevonden en heb je het werk al meer in de vingers. En dan weer iets nieuws erbij.
Als het een HBO opleiding is iod zullen die toch nu ook niet meer starten? Dan is het in september, of zelfs pas in oktober.
Een thuisstudie kan elk moment in het jaar beginnen. Ts ik snap dat het nu even veel is nu je je hoofd zo vol hebt van alle nieuwe dingen die je nu leert. Zo gek vind ik het niet dat je vraagt of je er nog even mee mag wachten.
Pfff wat is het moeilijk om alles op te geven. Elke dag krijg ik wel dingen naar me hoofd geslingerd over me werk en hoe slecht ik wel niet ben als vrouw en moeder. Hij blijft maar zeggen dat de kleine het erg naar haar zin heeft thuis bij mama en dat ik haar nu 4 dagen per week dump om van haar af te zijn. Ze heeft het thuis ook naar haar zin maar bij de opvang ook. Ze vraagt elke dag ook of we er heen gaan. En als we gaan dan staat ze gelijk bij de voordeur te trappelen om te gaan. In het weekend doet ie weinig tot niks met haar. Dit weekend heeft hij bij elkaar een half uurtje gespeeld met haar. Het is me ook opgevallen dat hij alle aandacht opeist in het weekend. De kleine moet dan maar tv kijken zegt hij. Als ik haar aandacht geef gaat hij lopen chagerijnen. Mag de kleine ook niet douchen in het weekend want dan zit hij alleen. En dan zegt ie: kan dat niet doordeweeks? Onee dan werk je. En als ik iets niet af heb in het huishouden of ik ben wat vergeten te doen dan krijg ik dat uitgebreid te horen. Hij zoekt zelfs dingen om me af te branden. Vrijdag heb ik cyste moeten laten openmaken in het zhuis. ( heb ik ook topic over) en het gaat nu prima. Moet vandaag of uiterlijk morgen terugkomen om de gyn te laten beoordelen. Zaterdagavond vroeg me man: ga je maandag werken?, ik zei dat weet ik niet dat ligt er aan hoeveel last ik heb van die plek, ik heb nu al minder last dan vanmorgen. Gisterenavond zei ik: ik heb amper tot weinig last, ik ga gewoon werken en bel de gyn onder werktijd en rij desnoods op en neer. Het huis was te klein gisterenavond en vannacht. Want ik loog volgens hem. Volgens hem had ik gezegd zaterdagochtend dat ik thuis zou blijven. Ik zei dat dat niet waar was en herhaalde wat ik zaterdagochtend zei. Ik was een compleet gestoord wijf die niet meer weet wat ze zegt zei hij. Dit soort dingen beangstigen me heel erg. Ik kan dan soms zo gaan twijfelen aan mezelf of ik daadwerkelijk wat anders heb gezegd of dat hij me probeert gek te maken. Maar hij heeft me autosleutel incl reservesleutel meegenomen, dus kan niet weg. Als ik de afspraak bij de gyn gemaakt heb moet ik maar bellen en komt hij de sleutels brengen of hij gaat zelf mee. Maar ja, werken gaat nu dus ook niet. Heb geen ov kaart en geld en op de fiets is het te ver. En die stap om weg te gaan is zo moeilijk en beangstigend. Vooral de gevolgen vind ik erg beangstigend. Eigenlijk best gek als ik dit allemaal teruglees. Vraag me af of de angst me echt tegenhoudt. En ik hou nog steeds van hem. Nog gekker eigenlijk . Ik moest dit even van me afschrijven. Heb door dit alles maar 2 uurtjes geslapen en veel gehuild.
Kies asjeblieft voor jezelf en niet voor hem! Volgens mij is hij gewoon een narcist, alles moet om hem draaien en hij heeft altijd gelijk (volgens hem). Hij manipuleert je echt verschrikkelijk. Laat je alsjeblieft niet door hem de grond in trappen!!! Pak een taxi en ga werken!!!
Ow my god Fleur. Is die man helemaal betoeterd!!!! Je autosleutels wegnemen?!!!!! Dit is echt niet normaal. Hij claimt je totaal en overruled je in alles. Jij moet doordeweeks thuis zijn voor je dochter is zijn argument, maar mag in het weekend haar geen aandacht geven, omdat hij dan zijn aandacht moet hebben. Zwaar ongezond deze hele situatie! Hij maakt je psychisch kapot. Laat dat AUB niet gebeuren. Kom op voor jezelf! En zoek een onafhankelijk iemand die je steunt bijv. een maatschappelijk werker. Dit kan niet zo doorgaan. Zoek een weg om dit aan hem duidelijk te maken. Hoe ver moet het zo doorgaan? Wanneer kan je wel de stap maken om weg te gaan? Wat moet er gebeuren wil je dat doen? Dat hij je daadwerkelijk in huis op gaat sluiten? Dat hij het bedrijf gaat bellen met valse beschuldigingen en verhalen over jou? Dat hij jullie dochter nog meer de dupe laat zijn? Dat hij al je stappen gaat controleren? Het zijn even een paar voorbeeldjes die ik ter plekke verzin, maar zo ver gaat het komen als je niks doet. Zoek echt hulp!!!!!!
O gossie meid... Die man van jou is compleet gestoord Zorg innieder geval dat als je de sleutels terug heb je de reserve sleutels verstopt... Is er niemand anders van wie je een auto kan lenen voor een dagje? Zodat je alsnog gewoon naar je werk kan, en je je man kan laten zien dat je je niet laat tegenhouden door zo'n tiran! Verder zou ik hoed blijven nadenken of je zo'n relatie wil de rest van je leven... De dingen die hij tegen/over je dochter zegt kunnen echt niet! Ik denk niet dat je kindje hier een gelukkigere jeugd van krijgt