Op vakantie met heimwee

Ik ben ook een volwassen vrouw met heimwee hoor
Ik ben dol op vakantie en het buitenland bezoeken enzo, maar ik kan echt niet veel langer dan een dag of 10 van huis weg zijn.
Dan zit ik echt aan mijn max.
Wat ook mee speelt bij mij is dat ik een slechte slaper ben en helemaal als ik ergens anders slaap dan mijn vertrouwde bed
Daarbij mis ik de katten en gewoon mijn vertrouwde omgeving.
Vriend gaat er gelukkig goed mee om en als ik het niet trek op vakantie is hij ook in staat om direct de tassen te pakken en weer naar huis te rijden.

 

Heel herkenbaar! Mij helpt het om een vliegvakantie te doen, anders wil ik sowieso minimaal 1 dag eerder naar huis haha. Een week was ook echt de max maar nu met kinderen gaat het wel beter.
Hoe het verder beter gaat, uhmmm eigen kussen meenemen vind ik erg fijn. Verder toch proberen je over te geven...

 

Hier ook zo'n huismus! Zodra ik weg ben tel ik de dagen al af. Vooral op de 'dooie' momenten. Dus ik probeer zo veel mogelijk bezig te zijn. Ik ga ook het liefst kamperen, ik heb liever mijn eigen tent en slaapzak dan een hotelbed.

 

jep herken het ook, zelfs vakantie in NL vind ik erg , sinds februari is het zelfs iets erger geworden na een brand boven mijn woning, ik was toen niet thuis en sindsdien vind ik het niet prettig om lang weg te zijn van huis , tenzij mijn vriend dus thuis is ....

misschien is het bij jou ook zo iets ? je hebt vanuit je vakantiebestemming geen controle over wat er gebeurd in je huis ??

 

Ik had hier ook altijd last van. Tot wij op een camping terecht kwamen die voelde als thuiskomen. Daar kwam dat gevoel tot rust en kon ik echt genieten, ontspannen etc etc. Ik geniet nog steeds altijd wel van het na een vakantie weer naar huis gaan, maar kan daar dus echt genieten en alles loslaten.

Ik hoop echt dat jullie ergens terecht komen waar jij dit zelfde gevoel ervaart.

 

Ja hier nog één helaas, dacht dat ik de enigste volwassene was die dat had. Gelukkig ben ik niet de enige. Heeft dan ook wel in de verleden te maken mijn heimwee. Ben altijd weer blij als ik thuis ben maar vind het ook lekker om eens weg te gaan, niet koken, huishouden.. we gaan naar Kroatië voor een week. Ik vind het lang genoeg zat. Vroeger ging ik met mijn ouders een dik 2 weken weg zat serieus de dagen af te tellen had het zelfs op blaadje geschreven hoe leuk de vakantie ook was. Echte heimwee dus!

Ik vind het dit jaar nog spannender. Na 3 jaar de zon weer is opzoeken na 3jr, voor de ICSI die we hadden eind 2012 en nu met ons dochtertje van bijna 2 jaar op vakantie ben benieuwd hoe de reis gaat en de vakantie (dochtertje is gauw uit haar doen wanneer ze ergens is waar het vreemd is).

 

Pffffff.....ja.......helaas heel herkenbaar.
Ik ga liever niet op vakantie, maar nu met de kindjes 'moet' ik wel. Mijn man heeft er veel zin in en door mijn gezeur bederf ik wel de voorpret, ook die van hem. Hij weet wel hoe ik erin sta en begrijpt het deels.

Vorig jhaar een zeer vervelende vakantie gehad op dezelfde plek/camping, allemaal ziek door onzuiver water uit de tank en ik een hoofdwond gevallen en dus dag ziekenhuis, hechtingen, scan en hersenschudding met wekadvies. Daarna een paar dagen slecht weer....blegh!

Ik heb thuis alle comfort en alles is vertrouwd en eigen, op de camping is het toch maar aanmodderen en behelpen met zijn alle op een klein oppervlak....vooral bij slechter weer. Daarnaast boven alles heb ik thuis twee binnenkatten en twee paarden rondlopen en ik vind het extreeeeeeeeem moeilijk om de zorg voor hun uit handen te moeten geven. Op vakantie denk ik heel veel aan ze en moet iedere dag controleren of alles nog wel goed gaat en bij de kleinste twijfel ben ik in staat om direct naar huis te rijden.

Ik probeer wel er het beste van te maken, vooral door wat uitjes te plannen enzo. Uitjes waar ik dan zelf ook veel zin in heb en waarvan ik weet dat de kinderen dat heel leuk gaan vinden. Zo hoop ik dat de vakantiedagen goed en leuk verlopen, wel kijk ik continu uit naar het moment waarop we weer naar huis toe gaan en denk ik veel aan thuis (de dieren) en dat ik weer in de vertrouwde omgeving kom met de daarbijbehorende fijne sleur en zorgen.

 

Ook ik herken het.
Wij gaan dan ook twee keer per jaar een weekje weg. Dan wil ik gewoon echt weer naar mijn eigen, vertrouwde, plekje, thuis.
Ook als ik een weekendje weg ben en ik heb het niet zo naar mijn zin of verveel me, wil ik direct weg. Ik word dan emotioneel, chagrijnig en wil naar huis.

Mijn man weet het ook, maar begrijpt bet niet. Balen, hij heeft het er maar telkens ovdr om 3 weken op vakantie te gaan. Ik kan dat echt niet!

Misschien een tip. Wat ik altijd doe is bezig blijven. En dan kan het ook gewoon zinloos zijn. Ik ga na een aantal daagjes mijn koffer rustig weer jnpakken (vuile was, souvenirtjes, spullen die niet nodig zijn), tussendoor puzzeltje maken, boekje/blaadje lezen. Niet piekeren.

 

Ik heb het ook heel erg maar gelukkig niet van te voren al! Bij mij komt het na ongeveer 5 dagen opzetten. Wat een vreselijk rotgevoel

 

Ik heb het ook, al zolang ik me kan herinneren. Kom zelfs eerder naar huis van vakantie door heimwee😔

 

Gelukkig niet herkenbaar (ik heb het tegenovergestelde) 😅, maar het lijkt mij idd heel vervelend voor jezelf maar ook voor je man en kinderen.

Heb je enig idee waar die extreme heimwee vandaan komt? Ben je als kind wel voldoende gestimuleerd om zelfstandig te worden en gingen jullie als gezin wel weg? Is er iets traumatisch gebeurd in je jeugd? Heel goed dat je er niet aan toegeeft maar gewoon op vakantie gaat, vaak is het met dit soort angsten toch een kwestie van gewoon doen en door de zure appel heen bijten. En dit blijven doen totdat je op een gegeven moment beter gaat, sit vereist wel wat doorzettingsvermogen.

En ja ik zou zeker overwegen om (kortdurende) psychotherapie te gaan doen, met een beetje mazzel ben je al na een aantal sessies een stuk rustiger. Het is gewoon voor je kinderen veel fijner als ze niet zo'n angstige mama hebben en bovendien wil je niet dat ze dit overnemen natuurlijk. Heel veel sterkte en ik hoop dat je tóch een hele fijne vakantie hebt! 😊

 

Oh wat lijkt me dat rot voor jullie!

Ik heb er zelf geen last van - ik krijg juist omgekeerde heimwee; naar de vakantie toe, zodra ik weer terug ben in Nederland. Dat duurt bij mij dan altijd nog een paar weken om goed te acclimatiseren.

 

Oh zoooo herkenbaar!, ik heb er ook altijd last van.
Ik verheug me altijd op de vakantie maar als het moment daar is krijg ik het zo moeilijk.. Bleg
Dit jaar gaan we gelukkig maar een klein weekje..
Het liefst gaat vriendlief minstens 3weken weg..

Als kind had ik het al..

 

Ik heb het ook. Mijn vriend het tegenovergestelde.
Ik laat me er niet door tegenhouden overigens. Ben al regelmatig lang en ver weg geweest. Maar ook tijdens die reizen heb ik genoeg lastige momenten, waarin het op dat moment moeilijk is om te genieten.
Ik had het als kind al als ik 1 nacht ging logeren...

 

Hier ook zo 1, altijd al een huismus geweest.
Ga ook liever niet op vakantie en als het wel gebeurd tel ik de dagen dat ik weer naar huis mag, zo jammer!

 

Niet gênant hoor ik heb ook heimwee. Door mijn darmproblemen word ik altijd erg nerveus en dan krijg ik juist last hierdoor erg onzeker en angstig en ook beetje schaamte. Wij gaan nu altijd naar de zelfde plekken op vakantie zodat ik mij meest op me gemak voel. Maar eerlijk is eerlijk ik ben het liefst lekker thuis haha zelf avondje uit naar vreemde plek is voor mij al wat