Hoi allemaal. Sinds Kort heeft mijn dochter een eenpersoonsbed. De eerste twee dagen sliep ze daar prima in, maar daarna niet meer. Ze kwam er elke keer uit en al van alles geprobeerd. Op internet gelezen dat het kan zijn dat ze de veilige omgeving van het ledikant mist dus ben ik sinds een paar keer steeds bij haar gaan zitten tot ze in slaap viel. Eerst op de rand van haar bed, later op een stoel bij het voeteneind. Dit ging heel goed, in slaap vallen duurde soms lang, maar ze bleef tenminste rustig in bed liggen. Vanavond ging het opeens niet goed. Het eerste half uur bleef ze liggen, maar toen kwam ze er toch uit. En daarna telkens weer met steeds kortere tussenpozen. Ze is vanmiddag bij oma geweest en heeft daar ook geslapen (nog in een ledikant). Zal het daardoor komen? Ik weet even niet hoe we het nu verder aan moeten pakken dus tips zijn erg welkom .
Precies hier gehad... werd er knetter gek van. (zie hier: http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/577542-bevestiging-advies-1001-x-bed.html ) Uiteindelijk hebben we ze apart gelegd (tweeling, lagen samen op kamer), dus een iets andere situatie. Eerst heb ik haar ook steeds teruggelegd, hielp niet. Toen in deur gezeten, hielp niet, op bed gezeten, hielp even. Maar toen niet meer. Toen dacht ik: ben hier gekke henkie niet. Hop: eigen kamer. Toen op eigen kamer het campingbedje er naast gezet en bij het naar bed brengen gezegd: je slaapt in je eigen bent, en komt er niet uit, als je er uit komt, slaap je in het campingbedje. Ook de kidsleep erbij uitgelegd (konijn slaapt, dan N in bed). Na twee dagen was het dan eindelijk gelukt (na dus in totaal anderhalve maand of zo).
Bedankt voor je reactie! Fijn dat het bij jou dochter nu goed gaat. Die tip van het campingbedje ga ik zeker onthouden. Als het met erbij blijven vaker niet goed gaat is dat misschien een optie.
Hier precies hetzelfde verhaal al is mijn dochter wel iets jonger.. Bij ons hielp uiteindelijk de slaaptrainer van Nijntje.. Als Nijntje naast jou slaapt en zijn oogjes dicht heeft mag jij je bed niet uit, als Nijntje zijn oogjes open doet dan mag jij ook uit bed Was bij ons meer om haar 's morgens langer te laten slapen maar het loste ook meteen dit probleem op.. Misschien heb je er iets aan
Misschien een klamboe ophangen? Het voorkomt niet dat ze uit bed komt maar geeft wel een beschut gevoel, wie weet is dat voldoende.
Jongste is 3 en slaapt nog in een ledikantje. Terwijl de oudste toen in een groot bed ging slapen. Best verschillend , we houden het nog even zo
Bedankt voor jullie tips! Het erbij blijven werkt nu wisselend. Ik laat haar weten dat ze in bed moet blijven en dat ik anders weg ga. Daardoor blijft ze nu wel beter in bed liggen. Het nadeel is alleen dat ze nu op bed gaat zitten spelen. Dus nu dat maar aan gaan pakken. Om er nou een uur naast te zitten terwijl zij aan het spelen en zingen is, is ook niet helemaal de bedoeling .
Wij hadden op een gegeven moment echt geen zin meer om er naast te zitten. Ze maakte er gewoon een spel van. Daarom dus vooral duidelijk geweest: het is nu slaaptijd. Het konijn slaapt (van de kidssleep dus), dus N gaat nu ook slapen. Doei. Wat ook nog kan helpen (hier niet gedaan, maar toen in mijn zoektocht als tip tegen gekomen) is zeggen dat je steeds weer even komt kijken. 1e avond elke minuut deur open en kijken, 2e avond elke 2 minuten en zo opbouwen.
Ja, heb het idee dat ze er hier ook een spelletje van begint te maken. Gisteravond ook met m'n man over gehad om nog duidelijker te worden; in bed blijven en slapen. Als je er uit komt of gaat spelen, gaat mama weg. Ik ben al een paar keer weg gegaan omdat ze uit bed bleef komen, maar dan gaat ze boven aan de trap staan huilen. Maar ik denk dat we ook maar eens voor een kidssleep moeten gaan kijken.
Maar als je zegt 'mama gaat weg als je eruit komt' dan heeft ze juist meer reden om te blijven liggen toch? Ook al doet ze dat (nog) niet. Maar wat ga je dan doen als ze wel blijft liggen: er naast blijven zitten tot ze slaapt? Ik denk dat ze toch moet leren om alleen in te slapen, zelf in bed. En als het geen angsten oid zijn, maar zoals je zegt een spelletje, zou ik een ietwat duidelijker grens trekken. Ze is 2,5 en snapt heeeeel goed wat de bedoeling is... Dus dan gewoon terugleggen zonder commentaar. Eerste keer duidelijk uitleggen wat de bedoeling is en daarna zonder pardon terugleggen.
Ja ik blijf er nu inderdaad naast liggen tot ze slaapt. Omdat ze er meteen uitgaat en bovenaan de trap gaat staan huilen als ik wegga. Maar daarom ga ik wel weg als ze niet gaat proberen te slapen. Omdat ik erbij zit omdat ze het spannend vindt alleen in het grote bed (denk ik), en niet zodat ze lekker kan gaan spelen natuurlijk. Misschien heb je gelijk en kan ik beter er niet bij blijven. Had de hoop dat het met erbij blijven goed zou gaan en ik dat dan zou kunnen afbouwen. Maar vraag me nu ook wel af of het gaat werken. Haar elke keer terugleggen zonder aandacht te geven heb ik ook geprobeerd, maar dan bleef ze er juist elke halve minuut uitkomen...
Elk kind is uiteraard anders, maar wat je beschrijft, was hier precies zo: erbij zitten hielp even, maar na paar dagen begon ze het steeds leuker te vinden en ging ze terwijl ik op haar bed zat, toch weer uit bed en alles er uit gooien. Voor het op bed zitten hebben we inderdaad ook steeds terugleggen geprobeerd. Dat werkte in het begin ook voor geen meter: 10000 eruit. Uiteindelijk dus dat met het campingbedje gedaan. En een slaaptimer (hier kidsleep, maar je kan ook gewoon een lampje op een timer zetten natuurlijk! is sneller gedaan en goedkoper!). En toch weer blijven terugleggen. De combi heeft het um gedaan. Maar je moet doen wat voor jullie goed voelt!
Onze oudste wil ook niet in z'n peuterbed slapen. Omdat ik zwanger was van de tweede kreeg hij een nieuwe kamer inclusief peuterbed. We zijn al in januari begonnen maar hij was compleet hysterisch. Na een aantal keren proberen hebben we een ledikant erbij gekocht voor hem. Nu zijn we een half jaar verder en hij wil het nog steeds niet. Hij heeft ook de tijd nog wel, hij is 2 jr en 3 maanden. Na de vakantie gaat hij naar de psz dus dat is ook weer spannend. Als hij daar gewend is gaan we maar eens weer een poging wagen om hem in het grote bed te leggen.
Ik zou of streng doorpakken: elke keer er naar toe en alleen de eerste keer zeggen wat je verwacht en daarna gewoon steeds neerleggen. Of met een stickersysteem gaan werken. Of toch weer een ledikant of campingbed doen voorlopig.
Ik ben vanavond weggegaan nadat ze weer ging spelen in bed. Daarna nog een paar keer wezen kijken omdat ze dan behoorlijk lag te huilen. Ze bleef wel in bed. Heb gezegd dat ik weer naar beneden ging, maar dat ik kwam als er wat was (ze zat weer steeds naar de stoel te wijzen waar ze wilde dat ik weer ging zitten). Ben geloof ik 3x bij haar geweest, toen is ze vrij snel in slaap gevallen. Morgen het maar weer zo proberen want dat erbij blijven zitten werkt dus ook niet echt. En anders inderdaad maar met het campingbedje ernaast proberen.
Wat iser mis met een klamboe? Het gaat toch niet meer om een baby, maar om een peuter? Hier hangt er ook een klamboe en ben echt niet bang voor verstikking, ze komt er niet eens aan.
Is het zo erg dan dat ze er uit komt ? Of word ze echt hysterisch in bed ? Als ze gewoon rustig speelt tot ze in slaap valt zie ik het probleem eerlijk gezegd niet. Een jaar lang heeft onze zoon niet anders gedaan, wij hadden geen speelgoed op de slaapkamer liggen, hij had een paar knuffels, en de klink van de deur stond omhoog zodat hij niet van de kamer af kon, Hij kwam altijd uit bed, al we na een half uur drie kwartier gingen kijken sliep hij op de grond met een knuffel als kussen, En dan is het een kwestie van weer overleggen in bed
Mijn jongste wil het pas sinds een paar maanden, hij is net 4. Sliep gewoon in een campingbedje naast zijn grote bed, heb er nooit moeilijk over gedaan.
Ik lees mee.. hopend op de oplossing Hier ook peuterdrama. (2jr 8mnd) Hij heeft altijd goed geslapen. Groot bed ging ook hartstikke goed, tot een maand terug met oorontsteking. Meneer mocht toen bij ons in bed en daarna is het gedonder begonnen. Hij wil zelf naar bed en slaapt dan ook wel goed en snel in.. twee Jip en Janneke verhaaltjes en weg is ie. Maar hij wordt einde van de avond en/of 's nachts wakker en vertikt het dan om in zijn bed te gaan liggen. Ook samen met een van ons is het krijsen. Besloten dat hij vannacht even nachtje naar oma gaat om te kijken wat hij daar doet. Als hij daar goed slaapt kunnen we de factor ziek uitsluiten en gaat plan streng, duidelijk niet boos worden en volhouden in.. (maar oh, wat zie ik daar tegenop...) Alleen dan kleine zus de eerste dagen maar even uit logeren. Arme ding wordt elke keer wakker geschreeuwd.