Hoe was het leven vóór social media / mobiels ect.

50/50 ben van '87 maar weet nog goed dat voor al die smartphones het veel gezelliger was, als gezin zaten we voor de tv,samen eten e.d. Nu is het minder gezellig, tijdens een leuke film zit bijna iedereen achter zijn telefoon.
Aan de andere kant heb ik dankzij de social media contact met mensen, die ik anders nooit had gekend. Er is altijd wel iets te leren/spelen/lezen/kijken en is het leven in een zekere zin vergemakkelijkt.

 

Een stuk gezelliger!
Het is nu makkelijker met alles maar wel een stuk minder gezellig.
Vroeger had je echte gesprekken en werden er spelletjes gedaan met elkaar of allemaal vol aandacht kijken naar goede tv. Ik zie heel veel om mij heen mensen alleen maar en te pas en te onpas met de mobiel bezig. Bah.
Ik waak er nog steeds voor en zorg ervoor dat er bepaalde momenten gewoon geen Facebook of andere onzin gebruikt wordt maar dat er tijd is voor elkaar en leuke dingen zoals dus een goede film of leuke spelletjes.

 

Ook ik ben van 86, maar kan het me nog wel herinneren. Samen een spelletje spelen, een boek lezen, een brief of kaartje sturen, samen tv kijken.
Ondanks dat ik ook niet zonder mobiel kan stop ik hem wel vaak weg. Niets zo ongezellig als een tafelgenoot die alleen maar met zijn telefoon bezig is.

 

Ik ben van 81 en weet nog goed hoe het eerst was. Ik had een mobiele telefoon toen ik een jaar of 18 was, maar dat was een Nokia met snake en je kon alleen bellen en sms'en. Internet werd niets mee gedaan op school, het bestond al wel.

Ik vind de grootste veranderingen toch wel het feit dat je nu alles elk moment op kunt zoeken. Toen moest je een route in een boek of kaart opzoeken of treintijden. Dat is heel anders nu.

 

Vooral de spelletjes spelen was leuk.
En vroeger had je nog penvriendinnen en stuurde je nog kaarten van je vakantie adres, nu app ik gewoon foto

 

Van FB en dat soort dingen ben ik behoorlijk zat. Iedereen laat alleen maar het moois in zn leven zien wat zo'n vertekend beeld geeft. Bleh, echt klaar mee. Mobiel prima, maar met mate. Ik heb bewust geen bundel. Even appen vind ik echt gezellig, het is ook reuze makkelijk....maar de hele dag met je telefoon in je hand, het lef hebben om dat ding mee te nemen naar vergaderingen etc en je dan excuseren omdat er iemand belt, nee, dat gaat mij te ver.

 

Ik vind persoonlijk niet dat er een verschil is wat betreft gezelligheid. Ik doe nog steeds spelletjes met vrienden of familie, heb goede gesprekken etc. En tv kijken we niet.

In mijn omgeving hebben veel mensen wel een dure smartphone, maar die gebruiken ze niet als ze met iemand ergens gaan eten bijvoorbeeld. Wel vind ik die telefoons in de klas heel vervelend.

 

Ik ben van 91 en ik weet ook nog dat we alleen een discman tv en cassette recorders hadden haha. Wij hadden toen geen computer dus ook geen social media. Het was inderdaad veel gezelliger toen.. we hadden veel bordspelletjes thuis, speelde veel buiten en we verstuurden brieven en kaarten naar elkaar

Eigenlijk mis ik die tijden wel!!

 

Ik ben ook van 1986 en weet nog goed hoe het was. Ik heb een tijdje Facebook gehad, maar zag er geen toegevoegde waarde in, dus toen gestopt en heb het nog niet weer gemist. Ik merk wel dat we soms uitnodigingen missen omdat het via Facebook loopt, mensen vergeten je verjaardag omdat je geen Facebook hebt en vinden het stom dat je hun foto nog niet hebt gezien op Facebook.Ik heb verjaardagen gewoon om mijn iPhone ( en kalender, old school ) , foto's verstuur ik per mail of whatsapp ( of ik laat ze afdrukken ) , uitnodigen doen wij per telefoon of gewoon persoonlijk.

Moet wel zeggen dat voor mijn beroep mijn iPhone en Macbook toch wel heel erg belangrijk en onmisbaar zijn, het maakt geld verdienen een stuk makkelijker, dus daarover zul je mij niet horen.

Als ik ergens zit te eten en alle mensen aan een tafel op hun telefoon zitten te loeren, dan vraag ik me wel serieus af waarom je daar dan "gezellig" zit. Het gaat alleen nog maar over wat er online gebeurd.. Heb jij die foto gezien op Facebook? .....Dat is iets waar ik moeite mee heb, maarja ik denk dat ik daarin dan wel ouderwets ben, voel me er overigens prima bij!

 

Nou ik ben van '89 en ik kan het mij zeker nog herinneren.
Buitenspelen tot bijvoorbeeld de lantaarnpaal aan ging of als je bij een vriendje/vriendinnetje wilde spelen eerst zeggen.
De huistelefoon werd niet opgenomen als we aan het eten waren.
Je wist telefoonnummers uit je hoofd.
Je pakte de gids als je wilde weten wat op tv op kwam.
Het telefoonboek als iemand moest bellen en het nummer niet wist.
Niet weten wat een woord betekend?woordenboek erbij.
De weg niet weten.pak een wegenkaart of vraag de weg.
Wilde je iemand spreken kon je bellen of een brief sturen.niet thuis?Dan bel je later nog een keer en dan niet verontwaardigd.
Toen ik naar de middelbare ging kreeg ik een mobieltje (nokia)dan kon ik bellen als er onderweg iets gebeurde.als ik geluk had kon ik bij een lekke band opgehaald worden en anders moest ik gewoon lopen.
Nu zitten we hier bijvoorbeeld beide op de bank met de telefoon op Internet terwijl onze dochter zit te spelen. Dat had mijn moeder toen niet gedaan, hooguit tussendoor met een libelle of zo.
Ik vind gericht soms best minder gezellig zo met iedereen achter de telefoon maar tegelijkertijd doe ik het zelf ook.

 

Ik ben van '83, en had ook pas rond mijn 17/18de een mobieltje. Er is niet echt wat veranderd.

Vroeger aten we af en toe samen, maar vaak ook niet (sporten/school/spelen enz). Nu is dat niet anders, het verschil is, dat we nu niet met de vaste telefoon bellen, maar mobiel of appen.

Vroeger deden we veel spelletjes, doen we nog steeds, vroeger keken we films in de bioscoop of op tv, nu hebben we geen tv aansluiting meer, maar kijken films via netflix of in de bios.

Via facebook heb ik wel meer contacten dan ik vroeger had, ben ik meer op de hoogte van mijn omgeving. Ik erger me ook niet aan mensen, als ik iets niet wil zien, kijk ik niet. En wil ik wel wat zien, dan kijk ik wel.

Via whatsapp krijg ik ook veel meer foto's dan we vroeger kregen van familie en vrienden. Super fijn is dat! Ook bij ziekte oid is het enorm handig om zo snel mensen op de hoogte te houden.

Kaarten stuur ik nog steeds veel, brieven gaat vaak via mail. Net zo leuk. (en ja, heb dus ook echt mailvriendinnetjes, waarmee ik hele verhalen uitwisselen, en ze nog nooit live heb gezien.)

Verder vind ik het handig, om als er weer een nutteloze discussie ontstaat hoe je iets moet uitspreken, of wanneer iets in de geschiedenis was je het nu meteen kan opzoeken.

dus om heel eerlijk te zijn.. in ons leven is het prima en is het niet negatiever t.o.v. vroeger. Het is maar net hoe je er zelf mee omgaat denk ik...

 

Het leven toen was lekker rustig. Nu je mobiel is haast je beste vriend.
Wilden je bellen dan moest je op zoek naar een telefooncel.. Wilde je wat weten bijvoorbeeld iets over een land dan had je een encyclopedie nodig.
Het nieuws volgde je op tv of ouderwets de krant.

 

Hai, meng me hier ook ff lekker in Ik ben van 87 en vind het soms jammer dat de tijd zo snel was gegaan. Betrap me er zelf wel op dat het soms best handig is als je kind buiten speelt met een mobiele telefoon, maar hoop dat ik mijn kind toch zo lang mogelijk er van af kan houden. Heb er een beetje een afkeer van gekregen. Alles moet maar met die mobiele telefoon en digitaal. Vrienden van mij voeden hun kind bewust op zonder tv en laten hun mobiele telefoons zo lang mogelijk uit het zicht van hun kind. Heerlijk en ik hoop dat ik dat later ook kan. Ook hoop ik dat mijn kinderen net zo fijn kunnen buiten spelen als dat ik dat vroeger kon, zonder dat zij persé op een mobiel moeten kijken etc.

 

Ik ben van 83 en herinner me het nog prima hoor. Het eerste mailtje wat wij verstuurden (eerst inbellen op internet ), de eerste mobiele telefoon op school waar de stoerste jongen van de klas mee rondliep. Ik ben het er niet mee eens dat het vroeger gezelliger of 'beter' was zonder alle technologie. Je bent er nog altijd zelf bij! Ik vind persoonlijk internet echt ideaal, alle benodigde informatie bij de hand. En ik vind het ook prettig om altijd, ook onderweg, bereikbaar te zijn voor als er iets is. Als wij vroeger onderweg een lekke band kregen was dat echt een enorm gedoe. Of afspreken met iemand ergens en als de trein dan vertraging had kon je niets laten horen...heel irritant. Nee ik heb het liever zo.

 

Ik ben nog van de jaren '70, nou ja, medio '79 geboren. Inderdaad heel anders voor de interactieve wereld van nu!

Ik blijf van social media als facebook, destijds hyves, instagram, twitter al lang zo veel mogelijk weg, maar de mobiele telefoon vond ik toen ik 19 was een heerlijke vooruitgang. Vooral tijdens trein- en tramreizen iets kunnen laten weten (vertraging etc.), en niet meer de openbare telefooncel in. Oh, en whattsapp: heel fijn!

De openbaarheid en blijvendheid van gegevens tegenwoordig stoort mij persoonlijk niet (meer), maar ik kan veel bedenken wat het naar maakt. Iets wat ongetwijfeld gaat spelen naarmate mijn kinderen ouder worden.

Voor nu... ik wil geregeld de Tablet van mijn man het raam uitmieteren . Zijn (werk-)telefoon soms ook. Hij erkent niet volledig hoeveel non-informatie het vaak is, en dat moet en zal het wel met me delen (ik móet kijken als hij een filmpje leuk vindt) en dat de kids bij zijn thuiskomst te veel moeite moeten doen voor zijn aandacht. Dat geldt ook voor mij overigens, maar ik ben als persoon al gevormd. De kids niet.
Overigens snap ik wel dat het fijn is na zijn immer-overwerk dagen, om ff weg te duiken in internet hoor .
Ik heb zelf ook een tablet, maar die raak ik nauwelijks aan. Mijn werk-laptop wel dagelijks. Ook voor zaken die niet werkgerelateerd zijn, zoals nu.

Vroeger was het eten inderdaad meer gezinstijd (al kwam mijn vader regelmatig te laat thuis). Zeker persoonlijker, vaak gezelliger, al baalde ik soms wel dat mijn broer en ik dan moesten luisteren naar mijn vaders werkverhalen en zelf vooral stil mochten zijn. Ik vond de tv-en-klets-erbij etentjes thuis eigenlijk het allerleukst. Dat was als mijn vader er niet was.

Dus... als de tablet weg blijft van de eet-tafel en er niet onnodig in gezelschap wordt gebeld, kan ik met dit tijdperk leven . Het heeft voor- en nadelen. Ik blijf i.i.g. bewust wel weg van de social media die het doel vooral lijkt te hebben om te showen hoe geweldig je leven wel niet is.

 

Ik vind het een verrijking al dat nieuwe, je bent zo makkelijk in contact met anderen. Je kunt alles lezen en leren. Ik ben blij met de ontwikkelingen en vind het zeker niet minder gezellig.

En kaartjes sturen en spelletjes doe ik nog steeds

 

ps.. telefooncel vind ik nu dus een raar woord merk ik

 

Ik ben van 91 en wat ik nog goed kan herinneren was dat ik elke avond na het eten zei; "mam, ik fiets even langs die en die om te kijken of ze thuis zijn!" Ipv dat je nu belt of een appje stuurt.

Ook deden we vaak spelletjes aan tafel als gezin en op vakantie was je altijd druk met nieuwe vriendjes maken en gezellige dingen doen met elkaar en de "buren" op de camping ipv dat iedereen nu achter zijn telefoon of tablet zit en nauwelijks meer interesse heeft in een ander.

Computers hadden wij toen nog niet en een mobiel kwam pas na groep 8.

Oja en brieven schrijven deden we heel veel! Stiekeme liefdesbrieven haha en ook tijdens de les naar anderen in het lokaal

 

ben van 81, pas een mobiel op mijn 23ste, Nokia met snake, sms en bellen.

was ergens in de 20 toen ik de eerste mobiel met internet had, wat een onding was dat zeg, internet deed het meestal niet en gebruiksvriendelijk was hij niet, was een NEC geloof ik

terug naar nokia, toen Ericsson, iPhone en nu al een tijd samsung.

makkelijk is het snel opzoeken van dingen i net, etc

maar kan ook zonder tel. want ik ben een echt bordspel mens.