omgaan met familieleden die "foute" uitspraken doen

De PVV is een Nationaal-Socialistische partij en daar kan ik helaas geen genuanceerde mening over hebben. Vind dat de vergelijking die veel mensen maken met de SP ook volledig mank gaat. Het woord socialistisch verandert qua betekenis zodra je er 'Nationaal' voor zet.

OT: Ik ben zelf de dochter van een politiek vluchteling en realiseer me dat mijn familie ook geschoffeerd zou zijn als het in de jaren '70 even makkelijk was om geweest rascistische en opruiende berichten te delen. Gelukkig was dat toen niet het geval, want mijn familie was getraumatiseerd, uitgehongerd en al door verschillende landen weggejaagd terwijl hun volk in hun vaderland uitgemoord werd. Ik ben blij dat in ieder geval de actuele stortvloed aan verwensingen hen bespaard is gebleven.

Het stemt me verdrietig om de berichten op Facebook te lezen. Zeker van familieleden en vrienden. Heel lang dacht ik dat ik dat ik mijn verdriet voor me moest houden en niet op hen moest projecteren omdat zij immers hun recht van meningsuiting hadden. Maar ik ben ermee gestopt. Vanaf nu laat ik wel van me horen, ga ik de discussie aan, verlies ik het respect voor mensen, verliezen zij dat voor mij. Het drijft een wig en kennelijk is dat nodig. Het oogluikend toestaan van racisme in dit land, onder het mom van vrijheid en openheid van discussie, heeft alleen maar de weg vrijgemaakt om nóg makkelijker te discrimineren. Het is gewoon tijd voor een weerwoord, dus ik tolereer dergelijke uitspraken niet meer. Ik wil er inhoudelijk over praten met mensen, maar als men stug vast blijft houden aan een gedachtegoed dat ik zeer gevaarlijk acht, dan pak ik mijn kind op en ga naar huis. Voor mij is het nu echt klaar, want het gaat hier over mensenlevens en niet langer over een meningsverschil over Zwarte Piet.

 

Ik meng me er niet in en distantieer mezelf en ga bijvoorbeeld even mijn mail checken of een spelletje doen op mijn mobiel. Vandaag ook weer een paar rotopmerkingen over vluchtelingen gehoord die zogenaamd grappig waren en ik heb net alsof gedaan dat ik het niet hoorde. Het was overigens ook op mij gericht als een soort van provoceren, maar gewoon geen sjoeg gegeven.

Het zegt vaak heel veel meer over hen dan over jou!

 

Tja, je kan op fb mensen ontvolgen, dan blijf je wel bevriend maar ziet niet wat ze plaatsen. Op een verjaardag is dat moeilijker, het is altijd mogelijk om met familie te breken maar de vraag is of het meningsverschil groot genoeg is om dat te doen.

Uit eigen ervaring weet ik dat het belangrijk is om je niet op de kast te laten jagen, mijn mening over veel zaken wijkt nogal af van de norm en zodoende ben ik erachter gekomen dat sommige mensen het leuk vinden om je dan te stangen (geen idee of dat in dit geval ook zo is hoor). Dan wordt er expres hard tegen je ingegaan alleen om je boos te zien worden, met diegene praat ik bewust alleen maar over bloemetjes en bijtjes. Als zij het gesprek een bepaalde kant op wil laten gaan zorg ik er weer voor dat het over nitwit dingetjes gaat of over iets wat hen passioneert, dat voorkomt een hoop ergernis en drama.

 

Okay, ik besef dat dit glad ijs is op een forum, maar ook de nationaal-socialisten waren in de kern socialisten, alleen waren het geen Internationaal Socialisten (klein grapje om het niet te zwaar te maken). Door het woord nationaal ervoor te plakken verandert niet de strekking van de overige politieke punten.

Het recht op vrijheid van meningsuiting is een van de belangrijkste rechten die we hebben, wordt daaraan getoornd ligt de weg open voor het beperken van veel andere vrijheden. Vrijheid van godsdienst is een direct uitvloeisel van die van meningsuiting, een religie is immers niets anders dan een collectieve en georganiseerde mening. Ik vind het juist beangstigend dat zoveel mensen oproepen tot het beperken ervan en ik vraag mij af wat begrepen wordt wat de reikwijdte is indien die vrijheid beknopt wordt.

Maar omdat die vrijheid geldt voor iedereen heb je het dus ook altijd recht om (geweldloos) tegen een mening in te gaan hoe vervelend die ander dat ook vindt. Inherent aan het uiten van een mening is dat je een reactie terug kan en mag verwachten, ook als die niet gelijk is aan de mening die je zelf hebt.

Ikzelf kan me juist ergeren aan de huidige zwart-wit tegenstelling die gaande is in het publieke debat (vluchtelingen zijn lief vs. vluchtelingen zijn stout). Als alles zo simpel was waren er geen problemen in de wereld. Ik probeer dan ook de gesprekspartners af te tasten in hoeverre men bereidt is werkekijk inhoudelijk op het geheel in te gaan en of men in staat is om het van verschillende kanten te beschouwen. Gebeurt dat niet en spreekt men in oneliners of worden andere trucjes toegepast om een discussie dood te laten gaan dan houdt ik het voor gezien en probeer het gesprek naar iets luchtigers te sturen

 

Heel herkenbaar. Het ligt aan de situatie of de persoon die ik voor me heb. Met sommige personen kan ik prima een discussie aangaan en mijn mening geven. Dat wordt dan een goed gesprek met ruimte voor elkaars mening.
Echter heb ik ook mensen in mijn omgeving die hun mening als een feit brengen en dan geef ik mijn mening alleen wanneer er specifiek om gevraagd wordt. En die mensen vragen mijn mening niet, want die luisteren niet, die spreken liever.

 

Geen probleem. Ga gerust de discussie aan, maar kan op een gegeven moment ook heel goed stoppen als ik merk dat het te grof / hard gaat worden oid.

 

Wij hebben een te klein huis voor het aantal personen; een paar mensen van mijn schoonfamilie stelden voor om ons maar aan te melden als vluchtelingen; want dan krijg je alles zo in je schoot geworpen. Ze begonnen zelfs over een vals paspoort (zoals dat paspoort van Rutte dat in het nieuws was). Ik geloof niet dat het nog erger kan eigenlijk.

 

Kan het me haast niet voorstellen dat dat serieus is.. ja dat paspoort gebruiken we hier ook.. maar als grapje dat je er zo makkelijk aan kan komen.. (voordat ik heel het forum op mijn dak krijg)

 

Misschien niet, maar dan nog is het niet echt grappig. Die mensen hebben zoveel narigheid meegemaakt; en maken dat misschien nog steeds wel mee. Ik vind dat niet grappig.

Als ons enige probleem van alle problematiek in Nederland is dat ons huis te klein is, hebben we het toch flink getroffen en mogen we van geluk spreken in plaats van ons aansluiten bij vluchtelingen.

 

Mijn schoonvader denkt heel negatief over Marokkanen en Turken. De kinderen hebben dat nog nooit gehoord. Mocht hij die mening in hun bijzijn verkondigen dan kappen we dat af. Wij maken geen onderscheid tussen autochtonen en allochtonen en ik vind de mengeling van culturen een verrijking van ons leven.

 

Ik heb van de week nog een neef van m'n Facebook verwijderd omdat ik gestoord werd van alle racistische memes en Wilders-aanhang posts.. Daar word ik heel chagrijnig van.

 

Klopt. Dit is vaak de reactie. En ze vinden dat als je uit buurtlanden komt je geen allochtoon bent. Facepalm.

Erge is trouwens dat mijn vader in Pakistan woonde/werkte en dat erg leuk vond. Tot de Russen zijn woning doorzeefde en hij op de vlucht moest....

 

Ik heb de afgelopen paar dagen een krimpende vriendenlijst op facebook. De meest debiele plaatjes en uitspraken komen voorbij, vaak gedeeld van een pagina als 'nederland mijn vaderland' ofzo. Ik knikker je zonder pardon eraf, ik ben het daar niet mee eens en die discussie ben ik zat.
Net als de zwarte pieten discussie bijvoorbeeld. Ik negeer dat en dat geeft me rust.
Al moet ik wel op mijn handen gaan zitten als er zo'n filmpje voorbij komt van een of andere klaploper die geen azc wil 'want hij heeft dochters'.

 

Ik vind dit mooi gezegd. Een tijdje geleden hadden we het bij mijn schoonouders over welke steden leuk zijn om te shoppen/stappen. Mijn zwager zei dat hij een bepaalde stad niet zo leuk vond. Omdat dat mijn geboortestad is, vroeg ik een beetje beledigd: "waarom niet?!" Zijn antwoord: "veel te veel zwarten." Ik zat echt met open mond. Heb niks terug gezegd, omdat ik de sfeer voor mijn schoonouders niet wilde verpesten en ook omdat ik gewoon te geschokt was om adequaat te reageren. Maar ik vond het zo vreselijk! Eigenlijk had ik iets moeten zeggen als: "alsof alle zwarte mensen bij voorbaat niet de moeite waard zijn?!"

Ik heb voor de klas gestaan in een grote stad en heb ook veel allochtone leerlingen in de klas gehad. Je hebt er "ettertjes" tussen zitten NET ALS van autochtone leerlingen. Het zijn namelijk mensen en die heb je in alle soorten en maten. Ik moest denken aan een aantal donkere kinderen in mijn klas, die zo hard hun best doen en soms zulke moeilijke omstandigheden hebben en vond het zo oneerlijk. Het maakte me echt verdrietig. Gelukkig was mijn dochter toen nog te klein om het te snappen, maar ik wil echt niet dat zij zulke dingen hoort.

Ik vind het wel moeilijk om hier op verjaardagen tegenin te gaan. Niet omdat ik niet de verbale vaardigheden zou hebben om hun beweringen tegen te spreken, maar omdat ik het niet respectvol vind naar de gastheer/gastvrouw. Ik heb morgen de verjaardag van mijn schoonmoeder en ik weet dat bepaalde ooms en tantes, maar ook mijn zwager dus, ook zulke racistische denkbeelden hebben. Zo ongeveer mijn hele schoonfamilie is PVV-stemmer. Ik weet dat ik met een aantal heetgebakerde ooms flink ruzie kan krijgen. Vorig jaar is de buurman boos weggelopen na een gesprek hierover met de mededeling "hier hoef ik niet langer naar te luisteren". Mijn schoonmoeder vond dat echt niet leuk, zowel van de buurman als van haar broer. Het is háár verjaardag. Zij wil gezellig taart eten met de mensen van wie ze houdt. Ik vind het zo zielig voor haar om ruzie te gaan zitten maken op haar verjaardag.

 

Mijn familie is ook racistisch, zowel van mijn kant (vader en oudste zus) en mijn schoonouders. Gelukkig is het met onze generatie gestopt. Mijn vader wil er nog wel eens wat uitfloepen waar de kinderen bij zijn, maar dan houdt hij gelijk al op omdat weet hoe ik erin sta.
Het is ook nog eens heel raar van mijn vader, zijn ex is een antiliaanse, daar heeft hij dan niks tegen zeg maar. Mijn moeder is lang geleden verkracht door een Marokkaanse man en sindsdien is geen enkel Marokkaan nog goed in mijn vaders ogen.

Ik vind het heel jammer dat het zo gaat, maar wel heb ik het idee dat het beide kanten op werkt. Ik lees heel veel negatieve dingen over vluchtelingen op mijn Facebook, die mensen verwijder ik. Daarentegen lees ik ook reacties van allochtone mensen die steen en been klagen over Nederlanders. Net zo fout, verwijder ik ook.

 

Het gaat mij niet zozeer om losse uitspraken, maar als mensen er denkbeelden op na houden die voor mij écht niet verenigbaar zijn met de mijne (en dan over belangrijke zaken uiteraard) dan ga ik liever niet meer zoveel met hen om. Zo heb ik geen behoefte aan mensen om me heen die negatief zijn over minderheden (wat betreft bijv. ras of seksuele geaardheid of wat dan ook). Gelukkig hebben we geen belangrijke familieleden bij wie dit een issue is. Als het om een heel belangrijk familielid zou gaan, zou ik eerst de discussie aangaan en vragen om het onderwerp voortaan met rust te laten. Maar als ik heel eerlijk ben zou het feit dat iemand er bepaalde denkbeelden op na houd al zo'n grote dealbreaker zijn dat mijn behoefte aan contact met zo'n persoon spontaan zou verdwijnen.

 

Wij hebben ook twee racistische vrienden.. Echt het pvv'er type, nederland mijn vaderland facebookpagina type, anti-alles wat anders is of denkt dan zij type.. Er valt niet mee te praten, eigenlijk moet je bij hun de gesprekken over politiek, religie en hot items zoals zwarte piet en vluchtelingen vermijden. Ik heb ze van mijn newsfeed geblockt momenteel, ik kan er niet tegen wat hun posten. Ik heb het er echt mee gehad.

Op verjaardagen weet zo'n beetje iedereen inmiddels wel dat de bovenstaande onderwerpen in hun bijzijn verboden zijn. De meeste van onze vrienden hebben namelijk het resultaat van dergelijke discussies al wel gezien. Alleen bij hun thuis zijn die onderwerpen dus nog mogelijk, maar gelukkig wordt er daar vrij weinig over gepraat. Alleen klagen op de EU en de regering zeg maar, dat vind ik dan weer niet zo'n probleem ondanks dat we van mening verschillen. Zolang er maar geen racistische, smerige, nare opmerkingen/verwensingen worden gemaakt..

 

Ik denk dat je in die situaties dat onderwerp dan het beste kunt vermijden of proberen te veranderen.

 

Mijn schoonvader is echt een prima vent, maar hij heeft wel eens dingen over homoseksualiteit gezegd waar ik het gewoon écht níet mee eens was en zodanig dat ik dat ook echt gezegd wilde hebben. In dat soort gevallen laat ik me zeker horen.
Maar een oom die ik werkelijk nooit zie die iets beledigends op facebook kwakt? Sorry, maar die ontvriend ik. Kom ik 'm op een verjaardag tegen, dan geef ik 'm vriendelijk een hand, praat ik lekker over koetjes en kalfjes en klaar.