Ervaring gelijkvloers wonen met kinderen

Prima te doen.

Legios kinderen groeien op in een flat. Na deel is het buitenspelen. Vind ik persoonlijk. Je moet langer mee.

 

Mijn oom en tante wonen in een bungalow, ligt erg aan de indeling of het lastig is met bv geluid vanuit de woonkamer natuurlijk! Bij mijn oom en tante is er een soort binnentuin, daaromheen staat het huis, en zodoende zijn de slaapkamers volledig 'los' van de woonkamer en keuken. Zij horen op hun slaapkamers niks van de woonkamer, wij in ons huis juist wel omdat de slaapkamers meteen boven de woonkamer zitten.

Wij hebben zelf in een appartement gewoon waarbij de slaapkamers direct tegen de woonkamer en keuken lagen, de deuren van de slaapkamers zaten dus in de woonkamer en keuken. Er was geen hal. Daar hoorde je de tv erg goed op de slaapkamer bv. We hebben er nooit met kinderen gewoond.

Zolang er een hal is tussen beide kamers, lijkt 't me al geen probleem.

 

Geen probleem hoor. Ligt er een beetje aan waar de slaapkamers liggen ten opzichte van de woonkamer.

Ik vond het juist wel handig. Bijna geen speelgoed meer in de woonkamer, voornamelijk op hun eigen kamer.
Ik vond dat ze ook al veel jonger op hun eigen kamer alleen konden spelen.
Nu met een kleuter nog wel eens errug stil. Die haalt dan toch weer kattenkwaad uit. Gelijkvloers heb je dit veel sneller door.

 

Oh en gelijkvloers lijkt me heeel fijn! Niet 20x de trap op en af per dag

 

Wij woonden tot een paar maanden geleden in een bungalow. De slaapkamer van onze dochter was zo'n 2 meter van de bank verwijderd. Er zaten dan wel 2 deuren tussen. We zetten de tv dan niet zo hard. Misschien dat ze er toch wakker van worden in het begin maar het went. Onze dochter werd er gelukkig nooit wakker van.

 

Wij wonen in een flat en is goed te doen. Ik vind het juist heerlijk geen trap in huis. Bij ons heeft elke kamer een deur dus ze kunnen niet zomaar naar de keuken of badkamer.
Enige nadeel is dat we geen tuin hebben en dat we 4hoog wonen zonder lift maar dat is voor jou nvt las ik al. verder hebben wij een prima huis in goede staat.

 

wij hebben altijd in een flat gewoond , de kinderkamers zaten ook naast de woonkamer.Maar hebben de tv nooit hard aan , deuren waren altijd op een kiertje en bij 2e en 3e kindje waren de oudste ook niet muisstil . mijn kindjes sliepen als roosjes in de box
Had soms wel medelij met mijn onder buren maar die maakten er geen groot probleem van gelukkig .

Nu wonen we op de eerste etage , geen onderburen , slaapkamers aan straatkant waar ook de aanrij route van de ambulance is maar ze zijn er nog steeds niet wakker van geworden ,

 

In ons appartement lag de kamer van onze dochter naast de woonkamer maar ik had een babyfoon nodig om haar te horen en zelfs tijdens verjaardagen werd ze niet wakker van ons

 

Ik zelf vroeger woonden met mijn ouders in een gelijkvloerse woning.
Ik zelf werdt wel vaker wakker als er visite was maar ik sliep zelf niet zo vast.
Mijn ouders vonden het ideaal geen traphekjes enzo ik zelf zou ook graag een gelijkvloersewoning willen met 2 kinderen

 

Wij wonen in een ruime flat. Ik vind gelijkvloers juist zalig! Kinderen worden echt niet wakker van ons, dat is nog nooit gebeurd, ondanks dat één van de slaapkamers direct aan de woonkamer grenst. Geen traplopen met een baby in je armen, ze kunnen sneller op hun eigen kamer spelen (dus minder zooi in je woonkamer) en als je schoonmaakt ofzo zijn ze binnen bereik. Geen gedoe met boven moeten poetsen oid.

Kinderen zijn van baby af aan gewend aan geluiden. Wij hebben een zkh in de straat dus veel ambulances hier, maar daar slapen ze ook doorheen. Het enige dat ik mis een tuin (dat probleem heb jij dus niet) maar verder vind ik het ideaal en geef ik ook echt de voorkeur aan gelijkvloers wonen.

 

Wij wonen in een bungalow. Tussen de woonkamer en de kinderkamer zit een halletje. Deuren staan altijd open en eigenlijk worden ze nooit echt wakker van geluiden. Nu kijken wij niet echt veel tv en anders staat die wel vrij zacht.

Wij hebben toch nog redelijk veel speelgoed in de woonkamer, ze brengen het uit de kinderkamer in de woonkamer maar dat vind ik niet erg. Wel is het de regel dat als er bezoek komt het speelgoed in hun kamer blijft op een paar dingen na zodat ze ook iets om handen hebben terwijl het bezoek er is.

We hebben wel even een hekje gehad toen bij de oudste de spijlen van het bed gingen. Wij woonden toen net in deze bungalow en mijn man was wat bezorgd dat als hij 's nachts uit bed zou komen 'verloren' zou lopen.

 

Ik denk dat het zeker wel enorm wennen kan gaan zijn, als je niet van kleins af aan zo woont. Toen wij in een flat woonde was het echt nooit een probleem (met de oudste), de jongste wordt echter wakker als wij de tv (zacht!) aan hebben in onze slaapkamer, terwijl er best een aardige muur tussen zit.

Met jonge kinderen lijkt het mij ideaal trouwens. Met puberende kids weet ik het niet haha. Zoals ik zelf was met muziek aardig hard aan, dan hadden mijn ouders niet blij geweest met mijn kamer naast de woonkamer whaha. Ik weet ook niet hoe ik dat gevonden had trouwens zelf, ik had wel echt de behoefte mij even terug te trekken en dat gevoel is wel sterker als er een verdieping tussen zit Aan de andere kant, als je zo opgroeit, weet je niet beter natuurlijk

 

Hier geen problemen hoor. Als de kinderen eenmaal slapen worden ze echt niet meer wakker. Ze slapen hier echt niet slechter als vroeger toen ze boven sliepen. Ik vind het juist heerlijk geen trappen lopen. Enigste nadeel is inderdaad geen tuin.

 

Wij wonen nu ook (nog) in een appartement, de kamer van de kinderen grenzen niet aan de woonkamer, die van ons wel. Je hoort wel de tv in de slaapkamer van de kids als die aan staat maar daar slapen ze gewoon doorheen.
Enige nadeel vind ik eigenlijk dat we geen tuin hebben en ik dus altijd mee moet naar buiten. Daarom willen we een huis kopen. En omdat onze eigen slaapkamer aan de woonkamer grenst kan ik 's ochtends niet echt lekker uitslapen als mijn man de kids vermaakt in het weekend, want ik hoor dan alles.

 

Wij wonen in een 3kamer appartement (72m2).Mijn dochter slaapt al sinds haar geboorte in de kamer die aan de woon en -eetkamer grenst . Ze is soms wat onrustig als we visite hebben rond haar bedtijd, maar verder geeft het geen problemen. Je kunt als ze slaapt een kanon afschieten, en ze merkt er niks van. Alleen als we een film kijken en het geluid te hard is, dan kan ze iets onrustig worden, maar ze slaapt verder door. Vanaf gphet begin hebben wij nooit zachtjes gedan ofzo voor haar. Dus ze is juist normale leef geluiden gewent.

Qua spelen, Heb ik een klein speelhoekje in de woonkamer. En de rest staat op haar eigen kamer. En daar speelt ze ook het liefste. Nadeel is wel dat we geen tuin hebben en dat ik vind dat mijn kot te klein is, maar daarvoor hebben wij ook ons appartement te koop gezet . Zelf ben ik in een groter appartement opgegroeid (+100m2) en heb ik ook niks geks er aan over gehouden .

 

Wij wonen ook gelijkvloers en slaapkamers grenzen beide aan de huiskamer. Onze jongens worden nooit wakker van ons of van de visite. ik zelf vind het heerlijk en zou nu niet anders willen maar ik denk er wel eens aan of het over 10 jaar nog steeds zo ideaal is met pubers haha.

 

maar op de verdieping hoor je ook alle geluiden vanuit de woonkamer toch als het stil is? tenminste als ik boven ben alleen hoor ik de tv , lopen, praten etc. prima. zeker s avonds als het buiten ook stiller is. Dat lijkt me geen verschil maken. wij hebben onze dolby gewoon rustig aan staan met een actie film zoon ligt er boven en ja daar hoor je de film heel goed op zijn kamer, maar daarvan worden ze niet zomaar wakker.
wij hebben nooit zachter gedaan, kijk rustig tv boven op gewone sterkte terwijl dochter aan de andere kant van de muur ligt.

lijkt mij heerlijk geen trap.

enneh met pubers hoor je hun muziek toch wel of ze nu beneden of boven zijn .. haha