Zooo ... Wat een "leuke" leeftijd) Alles is strijd.. Tandenpoetsen, douche, bad, kleding,haar kammen, schoenen aan, in autostoel in/uit.. Foto maken? Nee hoot.. Grrrrrr ze krijst als varkentje, rolt op grond, huilt krokodillentranen en "nee nee nee" Enige wat helpt wat echt moet is tegenzin vasthouden, pijn doen dan wil ze meewerken. Wordt simpel van hihi Ook dat terugpraten: ik zeg: jij bent stout-nee mama, jij bent stout!!!! Ik lief klein meisje;/ en zo verder Doe je schoenen aan, trekt ze uit want wil zelf, ze wil(kan) ook zelf alles maar duurt zooo lang heb vaak geduld niet met baby bij. Laatste "ding" is veters zelf knoppen (lukt ook hoor maar duurt eeuwigheid! Of slapen in muts en schoenen en nee anders wil ze niet Wat vroeger tv aan en kijkt ze wat nick bied nu wil ze per se: peppa of dora of masha en niets anders;/// Herkenbaar? Op hoeveel maanden moet ik mijzelf nog voorbereiden??) Zal ik alvast rol behang halen of zo)
OOh ja echt heeel herkenbaar! Dit hadden wij ook met onze zoon op die leeftijd. Alles was een drama en dan vooral op de niet spontane momenten. Hij is nu 4,5 jaar en het gaat nu gelukkig goed maar dit heeft best een tijdje zo geduurd. Hier wou zoonlief alles zelf doen, dus op den duur lekker laten geworden en het gedrag werd hierdoor ook minder. Tandenpoetsen is sindsdien geen drama meer, hij poetst eerst zelf en dan poetst papa of mama het goed na. Foto...tja altijd nog drama ahhah nouja hij steekt vaak zijn tong uit dus hier moeten wij het hebben van spontane foto's winkelen was ook altijd een strijd, moest vanalles hebben en zoniet schreeuwde hij het uit Nu gaat dit ook goed en hij vraagt nu netjes of hij iets mag en zo niet loopt hij netjes mee. Met boodschappen laat ik hem zelf met een karretje lopen en zeg ik welke producten we moeten hebben zodat hij ze pakt, het is nu een heel feestje hahah. Of te wel, jullie kindje zit in de peuterpubertijd. nee nee nee stom stom stom etc. Is erg frustrerend, snap het best. Ik ken natuurlijk jullie kindje niet maar probeer zijn negatieve houding en gedrag wat te negeren hoever mogelijk en beloon goed gedrag en ga spelende wijze om met drama's Succes
Zelf tandenpoeten wil ze ook niet: gewoon niet, nee, nooooo! Het is lastig als baby huilt en ze ook nog bij wil geen tandenpoetsen, niet douchen. We zijn met zijn tweeeen maar zelfs dat is opgave beginnen bedtijd 7.30-eindigen in bed 21.30.. ;/ Gelukkig inslapen en avond gaat prima en winkelen/wandelen ook
Ze noemen het niet voor niets de terrible two's hƩ. Hebben wij hier ook voor met onze peuter van 2,5j. Het enige dat helpt: tijd en hƩƩl veel geduld. Lees ik het goed dat jullie haar pijn doen om haar te laten luisteren?!?! Enige wat helpt wat echt moet is tegenzin vasthouden, pijn doen dan wil ze meewerken.
koop maar alvast 10 rollen behang Het is heeeeel vermoeiend, en ze zal ook moeten wennen aan dat er nu een zusje is waar ze de aandacht mee moet delen, dat maakt het nog net even vervelender... Maar niet getreurd, want het gaat weer over Consequent blijven, en veeeeel geduld!
Bij mijn dochter werkt het om vooral positief te zijn. Veel complimenten voor goed gedrag en soms een sticker. Ik geef haar zoveel mogelijk taken zodat ze het gevoel krijgt dat ze veel kan en zich competent voelt in plaats van gefrustreerd. Pijn doen zou mijn keuze niet zijn
Nee ik bedoel dat tandenpoetsen moet dus mij man houdt vast ik poets maar ze vind het niet fijn. Niet dat het pijn doet heb gewoon verkeerd geschreven
Tot 4 jaar?????!!!! OMG schiet mij dood! 😁 Ze wil dwaarszitten bij "routine" dus dingen die wel moet maar niet leuk zijn. Al geen idee waarom ze in bad opeens niet wil. Maar dus andere dingen ze gaat goed, afspeken, uitleggen, positief benaderen, helpen maar dat routine gaat alleen maar als je "ergere keuzes"geeft dus: mama doet of vasthouden? Met geweld haar kammen of rustig? Keuze papa/mama/zelf/later/voor beloning werkt niet Vorige week hadden we newborn fotoshoot. Ze moest liggen naast zusje op de rug. We hebben van alles geprobeerd, ze vertikte het gewoon. Kusje knuffel geven wel maar zitten/liggen niet.. Echt irritant dat ze gewoon simpel ding vertikt te doen Ze is btw helemaal niet jaloers op zus of aandacht etc haar gedraag is gewoon goed behalve dus de routine die ze minder leuk vind en nu al helemaal niet blijkbaar.. Met dwang poetsen/kammen/douche lastig alleen ze is gewoon erg sterk. Soms ben ik of mijn man weg in avond en dan ligt ze in bed ongewassen en met klitten in haar, is niet anders dan
Ligt compleet aan je kind hoe lang het duurt, hier namelijk een meisje dat nu met 5 jaar opnieuw weer drakerig is.. Met 2.5 was ze echt een draakje gelukkig hield dat inderdaad met basisschool weer redelijk op. nu is onze zoon 2.5 en ook die begint langzaam aan te draken. Nee is niet leuk en overal is hij boos over.. ik probeer voornamelijk consequent te zijn.. en verder maar uitzitten
Ik begon al te twijfelen aan het feit of mijn dochter van 2,5 wel 'normaal' is Maar gelukkig lees ik hier dat er veel meer van dit soort peuters zijn, haha. We lijken er inmiddels aan gewend te raken, maar vaak genoeg verlies ik mijn geduld. Alles is nee, driftbuien, slaan, ondeugend, alle dingen die ze niet mag zijn leuk, schreeuwen, alles zelluf doen. En dat laatste stimuleer ik maar zoveel mogelijk en ik merk dat dat goed werkt. Waar ik eerder haar veel wilde helpen laat ik haa rnu zelf klooien. Vaak vraagt ze vanzelf om hulp als het niet lukt Maar ze is wel trots als ze iets zelf heeft gedaan en ik haar enorm de hemel in prijs. Dus dat werkt! Maar jee, wat heb ik de laatste tijd regelmatig gedacht 'wat moet ik in godsnaam aan met mijn kind?' Heb soms echt het gevoel de controle totaal kwijt te zijn over haar. Maar zoals met elke fase weet ik dat het overgaat....
Leuke leeftijd toch 2 jaar.! Kan mij nog herinneren dat je z.n engeltje had. Daar kom je nu op terug! En kan idd nog een hele tijd duren maar de boodschap die toch echt belangrijk is ga de strijd aan in dien nodig en laat de strijd als het kan. En wat MOET dat moet mama is de baas en niet het kind.
hier ook zo'n draak.. vandaag vond ze het maar weer eens leuk om haar vieze luier op het raamkozijn te smeren. hoor ik opeens door de babyfoon: mama heb vieze handen!!!! van poepie!!! en dat ik boos werd deed haar niets. keek ze me aan: mama weer blij? en ging lachen.... en owee ze krijgt haar zin niet... gillen, slaan enz enz enz... pff... als dat nog meer dan een jaar gaat duren.... moet er niet aan denken hopelijk is haar kleine zusje straks minder 'pittig'
Gelukkig maar. Ik herken het echt. Mijn meisje kan ook zo doen. Toch merk ik dat het heel erg actie reactie is. Als zij zo'n bui heeft irriteer ik me, word ik ongeduldiger en dat voelt ze haarfijn aan. Wat ik al zei, het positieve benadrukken werkt echt en belonen ook. Want ze kan al heel veel lees ik uit jouw verhaal. Lekker stimuleren, dan kost het maar meer tijd, daar heb je veel gemak van nu je nog een kindje hebt. En ik ben bezig met het boek temperamentvolle kinderen. Misschien is dat wat voor jou?
O wat herkenbaar allemaal. Mijn dochter is bijna 2,5 en haar zusje 10 weken. Ik kolf alle voedingen. Tijdens het kolven haalt ze de hele kamer over hoop en als ik wat zeg dan kijkt ze me aan met een glimlach van oor tot oor. Pffff. Geef ik de fles dan pakt ze het spuugdoekje af voor Poes ( knuffel). Leg ik zusje onder de baby gym, dan gaat zij er snel onder liggen. En als zusje huilt, rent Ij huilend in mijn armen en laat niwt meer los. De kleine draak. O ja en gister bij opa en oma hoorde ik haar poesje eten zeggen. Toen ik keek was de kleine draak de kat plakjes milner aan het voeren. Had ze even uit de koelkast gehaald.
Goh kan dus erger hihi dan is mijn draak nog een "engelachtigr variant")) ik zeg haar net: zo!! Wat ben je een draak! Zeg ze; nee, mama draak!!!!" En dan die glimlach haha moest zelf erg lachen) Ze komt uit kdv met verschillende leuke Haarkapsels: nou mijn raadsel hoe ze dat maken hier kost het mij in ochtend toch paar grijze haar. Valt mij ineens zo op dat ze gewoon een groot en slim geworden. Lijkt alsof ze vorige week nog klein was nu ineens echt meisje meisje. Ook lichaam is erg meisjesachtig, geen buikje, geen luiers. Kan vanzelf alles van aankleden tot eigen kont afwegen)))) ze maakt grote veranderingen en gedraag hoort ook bij tuurlijk. Snik! Wil haar klein houden!! Ik hou het indedaad strijd alleen bij wat "moet" verzorging dus en aankleden dat ze niet in onderbroek en jas naar buiten wil verder laat ik haar alles zelf doen en uitzoeken. Inderdaad lastig met baby wil je snel weg of huilt ze of moet flesje, dan moet ik keuzes maken, maar dat gaat wel ongeweer nog goed en als niet zet ik tv/ipad aan. Morgen 1e keer psz ben benieuwd hoe dat zal gaan!
Wat soms weleens kan helpen is haar keuzes geven. Dus bijvoorbeeld zorgen dat je twee tandenborstels hebt, waaruit ze kan kiezen. Dan is het niet de vraag of je haar tanden gaat poetsen, maar welke tandenborstel zij kiest. Zo heeft ze het gevoel toch ergens controle over te hebben, maar doet ze ook de dingen die jij wilt. En met zelf schoenen aan doen, kun je misschien afspreken 1 zelf doen, andere mama doen. En voorbereiden vind ik ook een heel belangrijke. Ik heb met mijn jongens (maar misshien is dat het verschil ook wel, dat ik jongens heb) nooit problemen gehad. Ze zijn heel volgzaam, terwijl ze (vooral de jongste) toch echt een behoorlijke eigen wil hebben. Maar door tijdig te vertellen wat je gaat doen, kunnen ze zich voorbereiden en is de strijd veel minder.