Hoe kan jij nou zien wat iemand uitgeeft? Als ik toch ooit onverwacht bij de voedselbank kom, ga ik toch echt mijn hond niet verkopen zeg. Wat een achterlijk idee alleen al!
Ik heb het programma nog niet gezien. Ga het wel terugkijken. Wat betreft de stelling zonder het programma gezien te hebben: nee ik denk echt niet dat het altijd je eigen schuld is. Soms kom je in een stroomversnelling van ellende. Ik denk wel dat een hoop mensen veel problemen kunnen voorkomen door ook in goede tijden goed na te denken. Dus niet aan de top van je hypotheek e.d. Maar waar ik dus helemaal niet tegen kan zijn mensen die moeilijk zitten en dan blijven roken. Echt geen enkel excuus is daarvoor.
Maar als je jezelf nauwelijks kan onderhouden, dan kan je je hond toch ook niet de beste zorg geven die er is (te denken aan de goedkoopste hondenbrokken etc)...
Toen ik zo zat, heeft mijn moeder aangeboden om zolang de kattenbrokken te betalen. En ik kan me voorstellen dat dat bij meerdere mensen zo is. Heb haar nu terug willen betalen, maar dat wil ze niet omdat ze weet hoe veel ik om die beesten geef. Ik gaf altijd alles aan de poezen en de.kinderen en zij zijn nooit iets tekort gekomen. Ook een deal gesloten met de dierenarts toen dat nodig was. En toen ik kwam betalen zei hij; dat hoeft niet meid, ik zie graag mensen die zo goed voor hun dier zorgen. Mensen die niks hebben, zorgen vaak eerst voor de rest van het gezin en zelf op de allerlaatste plaats.
Ik denk dat mits het 1 hond is, en die goed verzorgd word (er zijn regelingen voor de dierenarts bij minima) dat een hond juist heel erg kan helpen. Het dwingt degene om een paar keer de deur uit te gaan. Zorgt voor gezelschap. Ik denk dat het zeker wel kan bijdragen aan de gezondheid die nodig is om uit de put te klimmen.
Heb het nog niet gezien, ga t nog kijken. Ik heb een bekende die zit in.de schuldsanering. Maar hij heeft het duurste telefoon abonnement, het meest uitgebreide tv pakket, nieuwe huisinrichting en een rashond aangeschaft (en er waren al twee honden en vijf katten). Allemaal nadat hij in de sanering zat. Ik snapte daar niks van. Maar zij vragen echt netjes toestemming voor al.deze dingen en.de bewindvoerder keurt dat goed. Zij hoeven deze kosten dus niet zelf te maken want men vindt het horen bij "normaal kunnen leven". Zij kunnen t steeds heel mooi brengen warom.ze vinden dat ze t nodig hebben. En dan.keurt ide man eht goed, die mag hun wel. Zijn aprtner werkt bewust niet, geen medische reden, gewoon niet. Schulden staan op zijn naam. Op deze manier krijgen deze jonge mensen natuurlijk nooit een beeld van de waarde van geld en dat je hier hard voor werkt. Snap er niks van!
Ja ik verbaas me ook regelmatig wat mensen in de bijstand allemaal krijgen. Ik ga geen dingen noemen maar ik zie ook dingen om me heen dat ik denk hoe kan dat?! Toch ben ik blij dat wij daar niet afhankelijk van zijn. Wij hadden afgelopen jaar ook heel zwaar maar hebben alles zelf gedaan door te werken en ben daar best trots op.
Een kennis van mij hoeft niet te werken omdat haar jongste geen 5 is en je zou dan denken ga voor een studie?? Nee die hebben ze mij nog niet aangeboden.. laat maar denk ik dan?? Wat is er gebeurd in Nederland dat iedereen zijn handje wil ophouden ipv zelf verantwoordelijk te zijn voor je eigen hebben en houden! Super gedaan Strandbal, daar mag je zeker trots op zijn!
Ja dat vind ik ook belachelijk! Maar ik vermoed dat iemand in de bijstand goedkoper is dan als ze kot moeten uitbetalen. Dankje! Wij hebben geen schulden gelukkig maar mijn man was opgelicht door een werkgever (is een neefje van zijn moeder). Hij had een jaar contract zogenaamd en na 3 maanden heeft hij mijn man op slinkse wijze ontslagen. Hetzelfde bij de man van mijn sz terwijl die 'neef' hun zelf heeft gevraagd. En mijn man had al een baan. Maar goed dat heeft best een lange nasleep gehad. Eerst was het redelijk onder controle maar afgelopen jaar lukte dat niet meer ondanks dat mijn man gewoon werkt. We hadden achterstanden en uiteindelijk hebben we dat kunnen oplossen gelukkig. En vanaf 1 januari werkt hij voor zichzelf en niet meer voor een ander dus gaan we er een heel stuk op vooruit (pakketbezorger en heeft nu een route en bus voor zichzelf)
Er zijn heel veel situaties waa je zelfs niks aan kunt doen. Je baan kwijt raken door faillissement of reorganisatie is niet je eigen schuld. Niet meer kunnen werken door een ongeval of ziekte, overkomt je ook. Scheiding kies je min of meer zelf voor, maar vaak wel noodgedwongen. En dat heeft ook grote financiële gevolgen. Je weet natuurlijk wel dat de kans gewoon bestaat dat zoiets gebeurt. Ik vind dan ook dat je je daarop moet voorbereiden. Mijn man en ik hebben het qua inkomen goed. Dan kunnen we nu in een hele dure auto gaan rijden, vier keer per jaar op vakantie, duurste telefoons en abbo etc. Maar wij kiezen ervoor om gewoon een auto te rijden die voldoet en we gaan twee keer per jaar op vakantie. Man heeft alleen een prepaid telefoon, ik een abbo van drie euro. En we leven echt niet in een sociaal isolement hoor. Ook op andere dingen besparen we. We doen de boodschappen bij goedkopere winkels. Kijken goed naar elektra en zorgverzekering e.d. Daardoor kunnen we flink sparen en aflossen op de hypotheek. Dat geeft nog meer ruimte. We sparen voor de toekomst van onze kinderen. We hebben verhuisplannen, maar ook voor ons volgende huis blijven we weer ruim onder het maximum dat ze zouden kunnen lenen. Als we zouden gaan scheiden, kan ik me onze huidige woning inmiddels wel veroorloven (ook al werk ik veel minder an mijn mijn.) Bij een nieuw huis kan ik dat de eerste jaren waarschijnlijk niet. Ik sta dus keurig netjes ingeschreven bij de woningbouwvereniging. Misschien (dat hoop ik in ieder geval) jarenlang voor niks. Maar als het mis zou gaan, kan ik meteen gaan reageren op woningen in de sociale sector. Dus deels is armoede is wat je ongewild overkomt. Maar deels kun je je er ook op voorbereiden. Als je dat niet wilt doen en liever 'in de dag' leeft en je geld opmaakt: ook prima. Maar ga dan niet jammeren dat je geen urgentie krijgt van de woningbouw en dat je ww-uitkering niet meteen start enzovoorts. Dan zul je op dat moment ook moeten roeien met de riemen die je hebt. Zeker tegenwoordig weet je dat je baan niet zeker is. Als je van jaarcontract naar jaarcontract gaat, weet je dat er een moment komt dat je (tijdelijk) geen of minder inkomen hebt. Pas dan je uitgaven vast aan en zorg dat je een buffer hebt.
Er zullen gevallen zijn,waarbij het niet de eigen schuld maar ook weer gevallen waarbij verkeerde keuzes zijn gemaakt. Ik kijk voornamelijk hoe iemand erin staat die bijvoorbeeld bijstand ontvangt. Ik kan er niet tegen als mensen steen en been klagen,maar verder niets ondernemen om de situatie te veranderen. Mensen die keihard vechten om uit de shit te komen en ondanks alles er het beste van maken heb ik enorm veel respect voor.
Maar hoe moet je een buffer opbouwen als je gewoonweg precies uitkomt? wij kunnen best wat apparaten vervangen in nood, maar we hebben geen 4 maanden salaris apart staan mocht een van ons z'n baan kwijtraken. En niet omdat we niet willen, maar omdat zoveel geld gewoon niet overblijft. Vind ik dat leuk of leef ik dan bij de dag? no way. Ik lig er wakker van. Echt waar. Mijn man gaat nu een studie van een jaar naast z'n ft baan volgen om hopelijk daarna naast zijn baan een eigen bedrijfje op te zetten. We zijn geen armoezaaiers maar ieder jaar wordt krapper. Heus niet omdat we dat leuk vinden en luxe op vakantie gaan. We zijn al jaren niet geweest.
Tja soms ontkom je er gewoon niet aan dat je door baanverlies of dergelijk toch diep zakt... hoor hier ook een tikkie jaloezie in de bijstand krijg je echt niet iets voor niets hoor...
@tupp, deels heb je een punt maar niet iedereen kan een groot deel apart zetten. En toen dat gebeurde en mijn man zonder werk zat waren wij pas 3 jaar aan het samenwonen en in 3 jaar heb je een veel kleinere buffer dan als je al 10 jaar samen bent. En precies op het moment dat mijn man dus was 'ontslagen' ben ik zwanger geraakt van de 2e. Dus dan zijn het allemaal bijkomende omstandigheden waardoor je gewoon ff in de put zit.
Nee hoor helemaal geen jaloezie. Ik heb ook helemaal niks tegen mensen in de bijstand maar wel tegen mensen die niks doen om daar uit te komen en het allemaal wel best vinden. Ik kan geen dingen noemen omdat ik niet wil dat het toevallig ergens terecht komt. Maar bij bepaalde dingen denk ik wel van hoe kan dat dan allemaal?! ik weet ook wel dat je niet zomaar bijstand krijgt. En dat ik dingen van mezelf vertel doe ik alleen maar om te zeggen dat het niet altijd zo simpel is en dat er veel meer bijkomstigheden zijn waardoor je gewoon soms geen kant meer op kan.
Iemand die ik ken heeft gewoon met alle toeslagen alleenstaande ouder korting etc gewoon 2200 euro per maand! Ik vind het te belachelijk voor woorden. En ja dan snap ik best dat ze niet gaat werken. Tis gewoon te zot voor woorden in Nederland. Eerst lekker allemaal schulden maken alles op afbetaling kopen bij de Wehkamp, rekeningen niet betalen en leven als god in Frankrijk en dan gewoon de schuldsanering in. En dan lachen ze ook nog dat ze een potje hebben voor extra's, bijna alles vergoed wordt (zwemles etc). Ik kan me hier zo boos over maken. Los lekker je eigen shit op!
Is wel erg kort door de bocht vind jezelf ook niet!! 2200 euro kan ik me echt niet voorstellen is heel veel geld. Verder is de schuldsanering echt geen pretje hoor. Ik heb toen die man op tv gezien die met zijn dochtertje woonde en die had het verre van makkelijk. Die man trok zijn eigen kiezen eruit omdat er geen geld is voor de tandarts. Hij kon echt moeilijk rondkomen van 35 euro!! Dus ik weet niet hoe je aan die hoge bijdragen komt. Verdiep je er eerst maar in voor je gaat schreeuwen.