Hoi iedereen, Ik heb een dochter van 4 jaar die echt alleen maar haar zin wil doordrijven. Op school, bij sport en bij vriendjes en vriendinnetjes werkt dit nog wel want mevrouwtje knippert even lief en speelt een boel toneel en ze krijgt haar zin. Bij mij werkt dit dus niet. Even een irritatie van mij over haar de afgelopen 2 dagen... Gister ging ze naar judo, en ze moest een ander vriendje zoeken om te oefenen, zet ze de zaal op stelten en gaat ze op de grond krijsen dat ze naar huis wil en moe was. De meester zei dat dit niet kon want de les was nog bezig. Ze bleef net zolang tekeer gaan tot de meester zei ga maar naar mama en ga maar naar huis lekker slapen. Ben je koud buiten zegt ze tegen me zo gaan we nu cupcakes maken. Dit omdat vandaag haar zusje 1 word. Je snap wel dat ik vanbinnen begon te pruttelen en praatte met haar dat dit zo niet de bedoeling was. Eenmaal thuis blijft ze maar ik wil ik wil ik wil roepen. Vanochtend gingen we haar zusje uit bed zingen en beneden haar een kado geven en zo lief als papa en mama zijn hebben we voor haar ook een kleinigheidje gekocht. Iets wat ze heel graag wilde! Pakt ze het uit gooid ze het door de woonkamer en roept DIT WIL IK NIET. IK WIL WAT ANdERS. Je snapt de frustratie! Ik vind dit zo ondankbaar en brutaal! Ik heb ook echt Alles al geprobeerd om haar een goede straf te geven maar niks helpt en ze vind niks erg. Op de trap gaat ze liedjes zingen, op haar kamer op haar bed zitten zingt ze een liedje, op een stoeltje met haar gezicht naar de muur vind ze niet erg, geen tv kijken vind ze niet erg, negeren vind ze niet erg. Iemand nog een tip om haar aan te pakken! niet dat ze nooit lief is hoor want ze is ook heel lief, maar dit irriteerd me echt mateloos!
Ik zou zeggen NEGEREN negatieve aandacht is ook aandacht! En op deze manier krijgt ze suuuuper veel aandacht zo te lezen! Als je haar negeert als ze zich onacceptabel gedraagt en haar goede gedrag beloont (niet met cadeaus maar met complimenten!) dan zou het na verloop van tijd beter moeten gaan.
Ik ga het zeker proberen blaadje. Jij denk dus dat ik er eigenlijk teveel bovenop zit en negeren beter werkt. Kan je een punt mee hebben. Sowieso beloon ik haar nooit met een kado maar met een compliment. Dank je wel!
Ik zou ook inderdaad negeren en afspraken maken: stel les nog niey afgelopen spreek met haar af dan: okey, heb je nu geen zin even? Is ook goed, daar heb je recht op. Maar de les is wel bezig, je mag dan aan de kant rustig staan/zitten. Ik herken dan dus van turnen hihi ze is ook soms "niet wil" ok prima dan zeg ik dat ze mag aan kant wachten rustig en naar mijn mening dan respecteer ik haar beslissing maar ik geef grenzen aan deze beslissing. Dan als het klaar is zeg ik: wat goed zeg ookal had je geen zin bleef je braaf wachten! Ik weet niet of dat iets is maar ik probeer het zo nu en gaat goed. Ze is ook vrij temperamentvol en echte dictator wie doet goed en niet en wie waar mag zitten etc hoe ze dat ziet en had bedacht. Met cadeautje geen tips ik denk eerder dat elk kind heeft dat op die leeftijd ongeveer. Misschien dan ook gewoon zelf het negeren zeggen okey leuk dat je iets anders wil, maar nu heb je deze en mag je met deze spelen en als je niet wil is ook goed. Misschien later. En op gooien wat strenger: we gooien niet met spullen! Dus als 2 aparte dingen benaderen..
Maar wacht even... Ik vind het al heel raar dat een judo sensei ingaat op drampartijen tijdens de les, discipline staat bij judo heel hoog in vaandel. Daarnaast, als ze dat tegen mij had gezegd buiten was ik linea recta omgedraaid en haar weer bij de judo leraar afgeleverd, ze zou ook aan hem mogen uitleggen waarom ze eigenlik drama had gemaakt. Hetzelfde met 'ik wil', wij reageren daar thuis niet op, ik reageer pas als ik netjes aangesproken word. Zo kan ik wel even doorgaan, maar ik heb de indruk dat jullie niet duidelijk genoeg zijn, en dat ze misschien te weinig consequente grenzen heeft, waardoor het kind ook te druk wordt en zich geen houding kan geven.
Waarom zo veel straffen? Het heeft duidelijk geen effect om te dreigen met dingen of haar apart te zetten. In het geval van het kadootje, je zou of kunnen zeggen "Geef het maar terug" of " Ik zie dat je verdrietig bent, is het een teleurstelling? Wat had je dan graag gehad? Dit is toch ook mooi? Nee? Nou dan breng ik het maar terug naar de winkel" ofzo. Ik zie bij mn oppas kindje bv dat die heel erg grenzen verkent. De eerste keer trapte ik erin, de tweede keer gaf ik direct heel duidelijk de grens aan en ging het al een stuk beter. Maar zonder dreigementen hoor, wel verteld "Nu kan dat niet, straks mag je rennen. Nu moet je even in de kar zitten" en het drama bleef ineens uit!
@amdaa Wij zijn juist wel consequent. Ik heb nog een kindje van 1 bij me hè die normaal op de tijd van judo slaapt. Die is blij dat ze naar huis mag om te slapen. Terug gaan is dus geen optie in ons geval. En druk is ze juist totaal niet. Ze speelt graag toneel en wil graag leiding nemen, en als het anders gaat dan zij op dat moment wil gaat ze uit haar pan. Het is niet zo dat ze de regels niet begrijpt, maar mensen zijn gevoelig voor haar toneelspel en haar mooie blauwe oogjes. Ook is vaak het probleem dat wij regels hebben die altijd gelden en dat ze dus ff op de trap moet als ze te ver gaat die verbroken worden door mensen die dan zeggen ahhh joh dat meisje laat haar toch, of net als vandaag dat je het ene moment een oma aan de telefoon heb en heb je het over het akkefietje van het kado, en oma zeg dan ow ik heb ook iets voor haar. Wij zeggen dan geef het wat later want nu heeft ze straf dus geef dat dan als we onze jongste haar feestje vieren. Dan is ze het allang weer vergeten, maar oma staat vrolijk op de stoep en geeft haar meteen een kado en lacht keihard als ze verteld dat ze stout was. Fijn hoor! Vervolgens komt mijn dochter naar me toe kijk mama heb ik lekker alsnog een kado gehad.
Oei, daar zou ik echt heel erg boos om worden. Zo bereik je als ouder natuurlijk nooit iets, als anderen (vooral opa's en oma's) je opvoeding meteen bij de handen af laten breken. Ik herken wel dat andere mensen soms zoiets hebben van "ach laat haar toch..." (ook in combi met blauwe oogjes en blonde krulletjes...), maar daarin zijn wij als ouders toch echt "de baas" en dat wordt ook gerespecteerd. Ik weet niet goed hoe ik achteraf zou reageren tegen deze oma, maar waarschijnlijk niet erg vriendelijk
@suusjuh Als ze iets doet wat fout is moet ik haar toch corrigeren, en als ze verder gaat mag ze gewoon even op de trap. Heb vanmorgen dit ook gevraagd en word er gezegd ik wil een pistool. En ga op haar kado verder in dan kan je nog uitgebreider spelen enz enz.maar nee niet goed. Heb ook gezegd dat ik het terug ga brengen naar de winkel en ze zegt gewoon, ow is goed en loopt weg. Je zal denken dat kind krijgt veel kado's of heeft veel speelgoed omdat het haar niks boeit dat het dan terug gebracht word maar dat is dus ook niet het geval.
@eruanna Ik word er ook niet goed van. We hebben dit ook vaak zat verteld en ook dat wij de ouders zijn en wij de regels bepalen maar word meteen de grond in geboord want wij zijn opa en oma en wij beslissen als jullie er niet zijn wat er gebeurd. Weet je wat nog het ergste is dat manlief eerst het afkeurd en dat hij een seconde later zegt ja maakt me niet uit wat je doet maar liever niet. Nee, nee is nee en dat moeten mensen accepteren.
zou kunnen hoor, ik lees alleen maar wat je in dit topic schrijft. En dan lees ik juist vrijwel alleen meer niet consequente handelingen, of het nou door jullie, door een leraar, oma, schuld van slapend zusje oid is. Je dochter krijgt uiteindelijk alleen een boodschap mee dat het niet uitmaakt hoe ze zich gedraagt..
negeren negeren negeren.. als jij zo tegen mij praat luister ik niet. als je wil dat ik naar je luister spreek je me normaal aan. ik heb dl wel eens nagedaan met zulk gedrag en dat vond ze heel vervelend dat ik zo deed. nou meisje zo doe je ook tegen mij, gek he dat ik dan boos word. kado van oma had ik afgepakt en weg gelegd
Wat vervelend dat jullie in zo'n negatieve spiraal zitten samen. Ik denk dat het een goed idee is om te kijken wat erachter zit. Waarom ze zo vaak boos is of 'haar zin' wil doordrijven. Probeer eens echt met haar te praten en begrip te tonen voor haar gevoel. Daarnaast zou ik het straffen ook proberen te minderen. Juist doordat je communiceert zou dat minder/niet nodig hoeven zijn. Het 'ik wil' zeggen, zou je kunnen minderen door uit te leggen dat dat niet netjes is en dat je vanaf nu graag wilt dat ze netjes dingen vraagt. Zegt ze weer 'ik wil', dan kun je rustig herhalen: hoe moest je dat ook alweer zeggen of vragen? Zo kun je haar helpen om het te veranderen. Probeer goed te kijken wat je zelf belangrijk vind, hoe anderen met jou om gaan. Probeer dit ook waar mogelijk te doen bij je kinderen. Wbt de judoles, ik zou uit het zicht gaan. Desnoods en wandeling maken of toch echt naar huis gaan, zodat de leraar daar zelf de kans krijgt om goed les te geven aan haar. Is ze al lang 4 jaar? Het zou ook kunnen dat school al erg veel van haar vergt dat een judoles erbij misschien wat te veel is. Veranderingen creëren kost alleen wel tijd. Probeer meer te ontdekken waarom ze zo reageert en hoe ze zich echt voelt. En probeer de negativiteit weg te halen. Want ondanks dat ik het snap, lees ik veel irritatie vanuit jouw verhaal. Als zij zich begrepen en geaccepteerd voelt, dan zal ze langzaam aan wat rustiger en milder kunnen worden. Er is ook een leuk boek, passend hierbij: Kijk luister en begrijp, van Jantine Peters. Daarnaast heeft Loes ook leuke gratis cursussen voor positieve opvoeding. Misschien is niet alles toepasbaar of werkbaar (vond ik niet), maar misschien kun je jezelf en haar ermee helpen. Het verhaal over het kado wat ze kreeg, daar zou ik ook niet van gediend zijn. Ronduit belachelijk. Voelt oma dan toch de ruimte om dit 'ongestraft' te kunnen doen bij jullie? Maar hoe dan ook, dit is een incident wat natuurlijk niet maakt dat jouw dochter zo gaat doen. Of dit nou wel of niet in de toekomst blijft gebeuren met een enkele verjaardag, dat zou nog tot daar aan toe zijn. Maar de verandering ligt echt vaak bij jezelf. Dat wil niet zeggen dat je het verkeerd doet hoor. Maar soms groeien dingen op een manier die niet prettig is. Dat weet ik zelf ook heel goed.
Hahaha, ik probeer het deels met humor op te lossen (bijvoorbeeld door te zeggen weet je wat ik wil, een opblaas krokodil!). Dan staat hij me raar aan te kijken en moet lachen en daaroverheen zeg ik altijd dat hij weet hoe hij het netjes moet vragen, te beginnen met mag ik..... alsjebieft? Zo niet dan krijgt hij geen antwoord van mij totdat hij het wel netjes heeft gevraagd.
Maar heb je het kado uiteindelijk ook afgepakt, of heeft ze er wel weer haar zin in gekregen? Wbt straffen, corrigeren, ja. Zeker, Grenzen stellen ook. Maar op de trap, het heeft duidelijk absoluut geen nut bij jullie en ik zou het dan ook anders aanpakken. Dochter heeft hier nog nooit op de trap gezeten. Wel een keer naar dr kamer gestuurd omdat ze brutaal was tegen dr vader na 3 weken buitenland ("Ga maar even boven afkoelen en als je normaal kan doen mag je weer beneden komen") Verder qua ik wil, dat krijg je er het snelste en makkelijkste uit door elke keer te reageren met: Hoe vragen we dat? Mn zoon staat nu bv vaak 'mama jij moet' en dan zeg ik 'mama wil jij' en dan neemt hij het vanzelf over.
Ik heb niet echt tips maar als je er niet uitkomt, misschien kun je kijken of de methode van jo frost werkt? Geloof dat je boeken van haar kunt kopen maar je kunt jezelf geloof ik ook opgeven voor haar nieuwe programma.
Ik herken je situatie deels. Hier ook een 4 jarige dame met een net 1 jarig broertje. Ze is een lief meisje maar met een hele sterke eigen wil. Bij ons zijn er 2 dingen die negatief gedrag versterken: vermoeidheid en jaloezie naar jongere broertje. Hier dus bewust nog geen sport of clubje na schooltijd en op wensdagmiddag is de aandacht helemaal voor haar. Dit vind ze heerlijk en geniet daar echt van. Verder ben ik heel duidelijk, nee is nee en ben je boos en ga ke ergens mee gooien dan heb je 3 tellen om boven naar je kamer te komen. Ik ga nooit schreeuwen en zeker geen discussie met haar aan. Haar negeren werkt het best. Daarna knuffel ik haar en zeg dat ik zie dat ze verdrietig is. Dan is ze weer aanspreekbaar en.probleem opgelost. Mbt een kado wat ze niet leuk vindt: je hoeft niet alles leuk te vinden, maar ik geef dan wel aan dat iemand zn best heeft gedaan voor haar, maar als ze het echt niet hoeft ze het beter kan terug geven. Dat wil ze natuurlijk niet En zowel, ook goed. Ik denk dat het toverwoord je niet op de kast laten jagen door haar is. Op die leeftijd zoeken ze naar discussie.