Sammie, thuis is het op orde gelukkig. Ik ga er vanuit dat niet gelijk ingeleid gaat worden (tenzij iets ineens écht mis is bij een meting, maar daarvoor is nu niet echt aanleiding) maar dat ik dan wel in ziekenhuis moet blijven tot ze dat gaan doen. Ik ga m'n best doen om het tot 34 weken te rekken (liefst thuis). Het lijkt me zo stom om lang in het ziekenhuis te moeten liggen, blegh. Dapper trouwens dat je rustig blijft in de rommel in huis, maar ook wel goed. Uiteindelijk zijn die dingen natuurlijk ook snel genoeg gedaan als het echt moet. AnneRose, kan me voorstellen dat je even baalde van je vent. Mannen kunnen zo lomp zijn met zulke dingen. Misschien is het een idee om een lijstje op de koelkast te hangen, dan ziet hij wat er moet gebeuren en pakt hij dat misschien uit zichzelf ook iets sneller op. Ook handig voor als je straks écht niets meer kan, dan moet hij wel hihi. Voorzichtig met je harde buiken hoor! LW kan me voorstellen dat dat wat onzekerheid geeft, het klinkt mij netjes in de oren, maar zou wel fijn zijn als je verloskundige je wat geruststelt. Misschien volgende keer iets duidelijker aangeven nog? Ik weet dat mijn gyn er ook vrij relaxed onder is, zolang je maar niet ineens heel veel aankomt door extreem vocht vasthouden (mogelijk iets mis met je bloeddruk e.d.) of alleen maar overgeeft.
Nou, mijn dag begint goed... Ik sta op van de bank, wil naar de keuken lopen, glijd uit, en maak zo'n typische slap-stick val achterover, plat op mijn rug! Resultaat: koppijn een moment duizelig, op elke elleboog een flinke blauwe plek en flink geschrokken! Ik ben blij dat ik niet op mijn buik gelazerd ben zeg! Zoonlief komt me wel meteen vertroetelen, en overal kusjes geven waar hij denkt dat het pijn doet
Ik ben dit keer met de meeste dingen wel weer heel snel. Geboortekaartje is al uitgekozen, kraampakket is al binnen, kleertjes hangen weer in de kast, co sleeper staat in elkaar, klossen zijn al binnen. Vluchtkoffer moet ik nog klaarmaken. AnneRose, wat zal dat schrikken zijn geweest. Maar idd gelukkig niet op je buik gevallen.
Even een update over het gesprek gisteren. Het is eigenlijk een fijn gesprek geworden met een lieve begrip volle vrouw. Bij binnenkomst had ik gelijk maar aangegeven dat wij er wel een beetje klaar mee waren. Iets wat ze gelukkig na ons aan te horen wel begreep en ook positief tegenover stond. Daarna heeft zij haar verhaaltje over het filmen verteld en ook dit valt eigenlijk wel heel erg mee. Ik denk dat wij hier wel in mee gaan (maar dat mogen we tot op het moment van bevallen nog gewoon beslissen). Ze willen maar kleine stukjes filmen (steeds een paar minuutjes) en ze gaan in elk geval niet de bevalling zelf filmen. Vanaf het moment dat het kindje eruit is en bij mij word gelegd zal pas het eerste moment van filmen zijn. Het word gefilmd door iemand die al in de kamer is (iemand van de standaard verpleging die daar voor opgeleid zijn) en zijn/haar handen even vrij heeft. Er komen dus geen extra mensen bij kijken. Ook als ik de ok in zou moeten voor een keizersnee kan dit gefilmd worden als ik dat wil, maar dan pas vanaf het moment dat ons kindje uit de buik word gehaald. Het doel is een beetje om het aller eerste contact vast te leggen tussen moeder en kind, vader en kind, vader en moeder. Het moment dat wij echt ouders worden en in ons geval ons zoontje voor het eerst echt in de armen hebben. Daarnaast zullen er ( een beetje afhankelijk hoelang je in het ziekenhuis blijft) nog meer film momentjes kunnen zijn zoals bijv de eerste voeding geven, het eerste badje enz maar bij alles houden wij zelf de regie in handen en beslissen wij zelf wel of niet gefilmd te willen worden. Later willen ze met ons het filmpje gebruiken als een soort van video interactie. De reden dat ze met deze filmpjes willen werken is, dat je vaak door allerlei redenen die eerste dingetjes vergeet. Je hebt vaak geen echte tijdsbesef, bent bijv overdonderd door alle emoties en vermoeidheid enz. Uit hun ervaring is gebleken dat je door die puntjes te filmen, jezelf meteen ziet dat de band en hechting met je kindje iets heel natuurlijks is en hoe zwaar, moeilijk, vervelend of misschien juist heel mooi de bevalling is, het moment van geboorte is die band er meteen. Door de beelden op een later tijdstip door te bespreken via video interactie krijg je zelf een mooi beeld bij wat er allemaal de eerste minuutjes gebeurd tussen jou en je kindje en papa. Achteraf krijg je ook zelf deze beelden mee naar huis als je dat wilt en het ziekenhuis doet er verder niets mee. Het is dus ook wel een beetje een unieke kans denk ik om zo beelden te krijgen die anders nooit zult hebben. Het zullen vast geen beelden worden die je even gezellig op feestje laat zien maar mogelijk wel heel waardevol kunnen zijn voor jezelf. Ze maken deze filmbeelden op indicatie, het is dus niet standaard bij elke bevalling zo. Zo komen bijv mensen die bevallen onder de 32 weken, dus echt prematuur kindjes, ernstig ziek zijn (zoals bijv een zware zwangerschapsvergiftiging), een moeilijke zwangerschap hebben met veel tegenslagen en weinig geniet momenten enz enz enz in aanmerking voor een indicatie. Toen ze het allemaal uitlegde vond ik het ergens wel mooi klinken. Al laten wij het denk ik echt van het moment zelf afhangen wat we gaan beslissen. Zowel ik als mijn vriend zijn nog al camera schuw en we ons er op dat moment natuurlijk prettig bij voelen. Maar we staan er in elk geval positief in na dit gesprek. Morgen hebben we de andere afspraak nog staan. Daar gaan we wel heen maar wel om haar aan te geven dat het de laatste keer is. Dat hebben we gisteren ook al aangegeven en zij snapte dat volkomen. Dus morgen gaan we het gesprek nogmaals aan (het is fijner als je het positief afsluit allemaal) en dan zijn we wat ons betreft wel klaar. Dan blijft alleen.... mijn diabetes verpleegkundige, dieetiste, internist en gynaecoloog nog over waar we het de komende weken/maanden nog druk genoeg mee zullen krijgen.
Anne Rose, gaat het nu weer met je? Wat een schrik! Elsa, dat zal vast lekker voelen, dat alles op orde is! Fenne, dat klinkt idd wel wat genuanceerder, maar het blijft erg raar dat dat niet vooraf en rustig met jullie besproken is. Aangezien het een "dienst" is voor jullie! Ga je nog iets aangeven tegen de lompe gyn? Hier gisteren een verkeerde beweging gemaakt, daardoor ineens zo'n pijn in m'n schaambot, pfff ik kan echt amper lopen. Een omaatje zou me inhalen... :X
Wat d in dat je nu zo'n goed gesprek hebt gehad Fenne! Nu heb je een veel beter beeld van wat er gaat gebeuren, en kijk je er weer een stuk positiever tegenaan! Ik heb gisteravond en vandaag van meerdere kanten gehoord: heb je de vk niet even gebeld na je val? Euhm... Nee... Moest dat dan? Op mijn rug vallen lijkt me niet heel erg risicovol, en de kleine stuitert nog goed. Maar toch knaagt het. Wat als er wel iets is, en ik doe er te nonchalant over? Dus toch maar even gebeld vanmorgen. Ze willen me vanmiddag even onderzoeken. Niks om me zorgen om te maken denk ik, maar wel een mooie kans om de kleine weer even te zien is alweer veel te lang (lees: 10 weken) geleden hihi
Fenne; wat fijn dat ze het nu wat beter aan jullie verteld hebben. Dan weet je in ieder geval wat ze je proberen mee te geven - ook al brengen artsen het lomp. Ik snap nog steeds niet goed hoe het kan dat artsen die zoveel hebben moeten leren tijdens hun studie die sociale vaardigheden en omgaan met patiënten er wat beter in hebben zitten. Onbegrijpelijk! Ik vind het een fijne dienst en zou daar zelf ook gebruik van maken; toch is het wel fijn dat het een 'keuze' is en niet wordt opgelegd of wordt gebruikt voor trainingsdoeleinden ofzo. @AnneRose; veel plezier met naar de kleine kijken! Vaak zitten ze wel goed beschermd en ik zou me er ook niet druk om maken. Ik denk dat het jou meer deed dan die kleine. Have fun!
Update: geen beeb gezien, wel gehoord De vk maakt zich geen zorgen, alles voelde goed en de baby bewoog nog steeds goed. Geen bloedverlies gehad of pijnlijke harde buiken. Ik moet deze dingen uiteraard wel in de gaten blijven houden. De kleine man ligt al met zijn hoofd tegen het bekken, maar nog niet erin. En de vk voelde bovenin (zeg maar boven mijn navel) aan de baarmoeder, dat de beeb daar nog best veel ruimte heeft voor het termijn waar ik nu in zit. Maar als ze de baby zelf voelt, lijkt dat juist weer helemaal overeen te komen met mijn termijn. Voor nu in elk geval geen reden voor een echo. (Jammer hoor! ) De volgende afspraak staat op de 22ste. Heeft de kleine dan nog zo ogenschijnlijk veel ruimte bovenin, dan wordt misschien een extra groei echo ingepland. Maar daar is voor nu nog even geen sprake van. Nu weer lekker thuis. Wachten tot de bel gaat! Babydump is onderweg met onze nieuwe kinderwagen!
Fijn dat het meevalt qua filmen Fenne, Ik zou dit dan misschien wel weer leuk vinden inderdaad, voor laaater Fijn dat alles goed gaat met de uk AnneRose! Hier ben ik vanmiddag zowat in elkaar gezakt door die ischias (zenuw) pff. Eng hoor, als je ook nog kleine kinderen hebt lopen hier. Verder gister nog bij de gyn geweest. Goeie controle gehad. Krijg morgen weer de bloeduitslag voor de cholestase. Ben benieuwd...
Wat vervelend Sammie! Ik heb nog nooit een ischias gehad, maar ik kan me voorstellen dat het best eng (en pijnlijk) is! Onze kinderwagen is helemaal toppie het wad even puzzelen hoe hij in elkaar moest, en hoe het wandelgedeelte eraf moest. (Hij werd geleverd met het wandelgedeelte op het onderstel) maar nu is hij helemaal toppie!! de nieuwe luiertas en maxi Cosi zijn ook geleverd. Ik ben er zo blij mee! alleen heb ik geen voegenzak voor de maxi Cosi. Alhoewel ik heb er 2... Maar deze matchen niet bij onze nieuwe kleur hihi En ik wil graag een dooky. Pff mijn lijstje groeit en groeit... Hihi Manlief is eindelijk aan het werk gegaan vandaag met onze to-do list. Boxkleden opgezocht, badje en standaard naar boven gehaald, kruiken gecheckt (blijken niet goed meer te zijn helaas) en het ledikant uit elkaar gehaald omdat deze voorlopig niet nodig is. Productief dagje! Hopelijk vanavond zonder al te veel maagzuur slapen vanavond...
Vannacht om 2 uur toen ik opstond om te plassen zijn de vliezen van baby A gebroken. Sindsdien onregelmatige weeën. Mijn eigen ziekenhuis was vol, dus ben overgebracht naar ander ziekenhuis met neonatologie. Heb nu weeënremmers en longrijpings prikken gehad... Hopelijk blijven ze nog een paar daagjes binnen. Vind het zo heftig en eng!
Jeetje madivi dat is heftig meis. Kan me voorstellen dat je dat je enorm geschrokken bent. Gelukkig ben je in goede handen maar dat neemt de spanning natuurlijk niet weg. Heb je wat steun van mensen om je heen? Ik ga hard voor je duimen dat ze het nog even kunnen rekken voor jullie alle 3. Heel veel sterkte
Wow Madivi heftig zeg! Hoop idd dat ze het nog even kunnen rekken! Sammie dat is vervelend als je je zo voelt, zeker met kleine Kids! Annerose leuk dat je wagen er eindelijk is en dat jullie zo lekker bezig zijn geweest! Vind dat zoiets altijd weer wat rust geeft als je dar soort dingen regelt. Fenne fijn dat het nu duidelijk voor jullie is en dat je nu weet wat ze gaan filmen. Wel jammer dat het op deze manier moest.
Wow madivi! Dat was niet de bedoeling! Gelukkig zit je wel op een goede termijn en je bent in goede handen... Waar woon je zelf en waar lig je in het ziekenhuis? Heel veel sterkte en vooral heel veel succes! Ik denk aan je meid! Dikke knuffel
Heftig madivi. Ik hoop ook dat ze nog even een paar daagjes kunnen blijven zitten. Maar als de vliezen gebroken zijn, dan mogen ze toch niet heel lang blijven zitten? Ik heb echt geen idee hoe dat dat allemaal moet en gaat. Lig je daar nu alleen, of heb je wel mensen die er voor je zijn?
Pfff het is zeker heftig, heb veel bijwerkingen van alle medicijnen en ben gewoon bang. Het is blijkbaar zo dat de placenta steeds vruchtwater aanmaakt en de baby kan blijven zitten zolang er geen infectie is en de baby goed groeit (kan zelfs weken zijn). Wist ik ook niet... Maar dan moeten de weeën remmers hun werk doen. Komende 48 uur zijn cruciaal ivm de longrijpers, dus dat is de eerste mijlpaal. Zo gauw er plek is ga ik alsnog terug naar mijn eigen ziekenhuis (zodat babies dichtbij m'n huis in couveuse komen hopelijk). M'n ouders en schoonouders zijn gelukkig geweest. M'n ex kwam, heeft me bij het ziekenhuis achtergelaten met bagage en heeft niets meer laten horen. Heel pijnlijk.
Jeetje heftig madivi. Met name ook wat je schrijft over je ex. Lijkt me heel erg pijnlijk en eenzaam voor je. Gelukkig zijn je ouders en schoonouders wel betrokken met je. Wat super klote dat je zo'n last hebt van de bijwerkingen. Het zit je echt niet mee allemaal. Heb echt met je te doen. Gebroken vliezen hoeven idd niet direct te betekenen dat ze geboren moeten worden. Ze liggen nooit droog om het zo maar te zeggen maar het hangt echt van veel dingen af. Ik ken iemand die idd een aantal weken nog heeft kunnen rekken en iemand die nog ruim een week heeft kunnen uitstellen. Maar het zullen idd de weeën zijn en ingeval van infectie, wat rekken niet meer mogelijk maakt. En dan heb jij nog met 2 kindjes te maken natuurlijk en hun groei wat het ook al extra spannend maakt. Hopelijk kunnen ze het in elk geval veilig uitstellen dat je nog de kans hebt om naar je eigen ziekenhuis te gaan voor ze geboren worden. Het belangrijkste is nu natuurlijk jou gezondheid en die van je kindjes. Kan me goed voorstellen dat je doods bang bent maar het komt vast goed. Probeer op jezelf en de mensen die je liefhebben om je heen, te vertrouwen. Ik blijf voor je duimen hoor!
Wat ongelofelijk heftig lieve madivi... En dat je ex niet eens de verantwoordelijkheid nam om bij je te blijven. Het zijn verdorie ook zijn kindjes! Sorry, kan daar even heel boos om worden. Ik weet natuurlijk niet hoe jullie uit elkaar zijn gegaan, maar op zo'n moment als dit is dat even niet belangrijk. Het gaat nu nml om jullie kleintjes... Ik ga heel hard voor je duimen dat de ukjes nog even blijven zitten en dat je naar je eigen ziekenhuis kunt gaan... Knuffel voor jou!
He getverderrie madivi... dat er dan zo met je wordt omgegaan... gelukkig heb je je familie waar je op kunt steunen! Ik hoop voor je dat je kleintjes het nog een tijdje gezellig houden in mama's buikje, en dat je snel naar een ziekenhuis in je eigen buurt kan! Dikke knuffel!! @hier: De frustratie is eruit. Vriendlief beseft dat ik zijn hulp toch écht nodig heb om het to-do lijstje af te krijgen, en zet alle zeilen bij We zijn flink gevorderd! Kinderwagen: aanwezig en goedgekeurd! Wiegje en box komen morgen. Vluchtas voor de baby (op fles en voeding na): check! Eerste begin van mijn vluchttas is gemaakt. Geboortekaartje is zo goed als gekozen. Naam: check! Nu nog een aantal dingen kopen, een paar dingen wassen, en de klossen voor onder het bed regelen. Maar voor de rest begint het er al aardig op te lijken! Vergeet ik nog iets? Oh ja en dankzij mijn zwager (die ons even heen en weer wilt rijden) gaan we morgenochtend bij het geboortehuis kijken! ben erg benieuwd wat mijn gevoel daarbij zal zijn